ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ
Τροπάριον.
Τον ρύπον ο σμήχων των ανθρώπων, τούτοις καθαρθείς εν Ιορδάνη, οις θελήσας
ωμοτώθη ο ην μείνας, τους εν σκότει φωτίζει Κύριος· ότι δεδόξασται.
Ερμηνεία.
Ο Κύριος, λέγει, ο οποίος καθαρίζει και αποπλύνει τον μολυσμόν της αμαρτίας
των ανθρώπων, αυτός σήμερον εκαθαρίσθη εις τον Ιορδάνην ποταμόν δια του
Βαπτίσματος. Τίνος χάριν; Δια τούτους τους ανθρώπους, με τους οποίους
θεληματικώς ωμοιώθη κατά φύσιν γενόμενος άνθρωπος, μη τραπείς κατά την Θεότητα,
αλλά μείνας εκείνο όπου ήτον: ήτοι τέλειος Θεός· όθεν είπεν ο Θεολόγος
Γρηγόριος: «Ο μεν γαρ (Χριστός) αυτοκάθαρσις ην, και ουκ εδείτο καθάρσεως, αλλά
σοι (δια σε) καθαίρεται, ώσπερ και σαρκοφορεί, άσαρκος ων» (Λόγος εις το
Βάπτισμα). Ου μόνον δε σμήχει ο Χριστός
και καθαρίζει, αλλά και φωτίζει· καθαρίζει μεν γαρ, το θείον προβαλλόμενος
ύσσωπον, και υπέρ χιόνα λευκαίνων τους το θείον λαμβάνοντας Βάπτισμα· περί ων
και ο Δαβίδ παρεκάλει πρότερον λέγων: «Ραντιείς με υσσώπω, και καθαρισθήσομαι·
πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι» )Ψαλμ. ν: 9). Όθεν ο Θεολόγος
Γρηγόριος λουτρόν ονομάζει το Βάπτισμα, ως έκπλυσιν (Λόγος περί Βαπτίσματος).
Φωτίζει δε πάλιν ο Χριστός, διότι αυτός κατά τον Ιωάννην (α: 9) είναι το φως το
αληθινόν, το οποίον φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον Κόσμον, όχι εις
τον αισθητόν και υλικόν κόσμον, αλλ΄ εις τον νοητόν εκείνον των αρετών· δια
τούτο πάλιν ο Θεολόγος Γρηγόριος φώτισμα ονομάζει το Βάπτισμα (Λόγος περί
Βαπτίσματος). Όρα όμως, αγαπητέ, ότι πρώτον καθαρίζει ο Κύριος, και δεύτερον
φωτίζει· καθαρίζει γαρ πρώτον τον άνθρωπον από τα πάθη δια της εργασίας των
εντολών, και δεύτερον φωτίζει τον κεκαθαρμένον δια της ελλάμψεως και του
φωτισμού του Αγίου Πνεύματος. Και καθώς οι γανόνοντες τα χάλκινα αγγεία, πρώτον
καθαρίζουσιν αυτά από τον μολυσμόν όπου έχουσιν, έπειτα λαμπρύνουσιν αυτά με το
γάνωμα· ούτω και ο Θεός, πρώτον καθαρίζει την καρδίαν και τον νουν, και έπειτα
λαμπρύνει αυτά με το φως της θείας Του χάριτος. Ώστε όποιος αγαπά να φωτισθή εκ
Θεού, πρώτον πρέπει να καθαρισθή από τα πάθη δια των θεουργών εντολών: «Ου γαρ
κάθαρσις, εκεί έλλαμψις· (λέγει ο Θεολόγος Γρηγόριος, Λόγος εις τα Φώτα) άνευ
γαρ του πρώτου το δεύτερον ου δίδοται» ει δε προ του να καθαρισθή τινάς ζητεί
να φωτισθή, μάτην και ανωφελώς κοπιάζει.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 19 Μαρτίου 2015
Χρύσανθου και Δαρείας μαρτύρων, Κλαυδίου, Ιλαρίας, Ιάσονος, Μάυρου και Παγχαρίου μαρτ.
Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες
Χρύσανθος καὶ Δαρεία ἔζησαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Νουμεριανοῦ (243 –
284 μ.Χ.). Ὁ Ἅγιος Χρύσανθος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ ἦταν υἱὸς
ἐπιφανοῦς εἰδωλολάτρου. Ὅμως κατηχήθηκε στὴν Χριστιανικὴ πίστη ἀπὸ κάποιον
Χριστιανὸ καὶ βαπτίσθηκε. Ὅταν ὁ πατέρας του πληροφορήθηκε τὸ γεγονός, τὸν
φυλάκισε καί, γιὰ νὰ τὸν ἀποσπάσει ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ πίστη, τοῦ ἔδωσε γυναῖκα
τὴν ὡραία Δαρεία, ἡ ὁποία καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀθήνα καὶ ἦταν εἰδωλολάτρισσα.
Ἀντὶ ὅμως νὰ
προσελκύσει ἡ Δαρεία τὸν σύζυγό της Χρύσανθο στὴν εἰδωλολατρία, συνέβη τὸ
ἀντίθετο. Πίστεψε καὶ αὐτὴ στὸν Χριστὸ καὶ βαπτίσθηκε. Τότε τοὺς κατήγγειλαν
στὸν ἔπαρχο Κελερίνο, ὁ ὁποῖος τοὺς παρέδωσε στὸν τριβοῦνο Κλαύδιο. Τὸ μαρτύριο
ἄρχισε. Ἀλλὰ ἡ καρτερία καὶ ἡ ὑπομονὴ τῶν Μαρτύρων ἐξέπληξε τὸν Κλαύδιο, ὁ
ὁποῖος μαζὶ μὲ τὴν σύζυγό του Ἰλαρία, τοὺς υἱούς του Ἰάσονα καὶ Μαῦρο καὶ τοὺς
στρατιῶτες του πίστεψε στὸν Χριστό.
Στὴν συνέχεια ἔριξαν τοὺς Ἁγίους Χρύσανθο καὶ Δαρεία μέσα σὲ λάκκο καὶ τοὺς ἐνταφίασαν ζωντανοὺς τὸ ἔτος 283 μ.Χ.
Στὴν συνέχεια ἔριξαν τοὺς Ἁγίους Χρύσανθο καὶ Δαρεία μέσα σὲ λάκκο καὶ τοὺς ἐνταφίασαν ζωντανοὺς τὸ ἔτος 283 μ.Χ.
Κατάφεραν να ελέγξουν την πτήση εντόμων!
Ευχαριστώ τον αδελφό μας ΑΑ (Ἀριστείδη.) για το ηλεκτρονικό γράμμα του
Στο μέλλον, δίπλα στα αυτόνομα αεροπλανάκια και ελικοπτεράκια (γνωστά ως drones) μπορεί να πετάνε και τηλεκατευθυνόμενα έντομα - όχι ρομποτικά, αλλά πραγματικά έντομα ελεγχόμενα ασύρματα από τους ανθρώπους.
Αυτό ακριβώς πέτυχαν για πρώτη φορά ερευνητές από τις ΗΠΑ και τη Σιγκαπούρη, οι οποίοι πρόσδεσαν στην πλάτη σκαθαριών μια πλακέτα με ηλεκτρονικά και, στη συνέχεια, με τη βοήθεια ενός ραδιοπομπού κατηύθυναν τις κινήσεις των εντόμων στον αέρα. Με τον τρόπο αυτόν οι επιστήμονες έκαναν στο εργαστήριο τα έντομα να απογειωθούν, να πετάξουν προς τα αριστερά ή προς τα δεξιά, να αιωρούνται και τελικά να προσγειωθούν πίσω στο έδαφος.
Σάιμποργκ
Στο μέλλον, δίπλα στα αυτόνομα αεροπλανάκια και ελικοπτεράκια (γνωστά ως drones) μπορεί να πετάνε και τηλεκατευθυνόμενα έντομα - όχι ρομποτικά, αλλά πραγματικά έντομα ελεγχόμενα ασύρματα από τους ανθρώπους.
Αυτό ακριβώς πέτυχαν για πρώτη φορά ερευνητές από τις ΗΠΑ και τη Σιγκαπούρη, οι οποίοι πρόσδεσαν στην πλάτη σκαθαριών μια πλακέτα με ηλεκτρονικά και, στη συνέχεια, με τη βοήθεια ενός ραδιοπομπού κατηύθυναν τις κινήσεις των εντόμων στον αέρα. Με τον τρόπο αυτόν οι επιστήμονες έκαναν στο εργαστήριο τα έντομα να απογειωθούν, να πετάξουν προς τα αριστερά ή προς τα δεξιά, να αιωρούνται και τελικά να προσγειωθούν πίσω στο έδαφος.
Σάιμποργκ
Φαγωμάρα και για τις Φιλιππίνες....
(OMHKSEA)
- Dear Brethren in Christ
I have been informed that a certain person whose name is Silouan Thompson came to Philippines and claims that he is an Orthodox cleric.
I have been informed that a certain person whose name is Silouan Thompson came to Philippines and claims that he is an Orthodox cleric.
π. Θεόδωρος Ζήσης : Γιατί σιωπούν οι αρχιμανδρίτες;
Αγιορείτης ιερομόναχος μάς απέστειλε κείμενο που θα το δημοσιεύσουμε στο επόμενο τεύχος της «Θεοδρομίας», το οποίο επιγράφει με τον τίτλο «Ζητούνται αρχιμανδρίται». Διερωτηθήκαμε κατ΄ αρχήν τι να σημαίνει αυτός ο τίτλος. Τον θεωρήσαμε εξωπραγματικό, εφ΄ όσον είναι κοινή και οφθαλμοφανής η διαπίστωση ότι έχουμε πληθώρα αρχιμανδριτών, ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, ενώ οι ενορίες των μικρών χωριών της υπαίθρου είναι επί έτη κενές και δυσαναπλήρωτες. Έχει τόσο γιγαντωθή ο άγνωστος αυτός στην Ορθόδοξη Παράδοση θεσμός των αρχιμανδριτών, που ζουν μέσα στον κόσμο, χωρίς μάνδρα και εκτός μάνδρας, υποκείμενοι σε ποικίλους πειρασμούς και προκαλούντες πειρασμούς και σκάνδαλα, ώστε δικαιολογημένα να χαρακτηρίζεται ως νοσηρό φαινόμενο, ως «ασθένεια του αρχιμανδριτισμού». Δικαιολογήσαμε κατόπιν τον συντάκτη του άρθρου ευλαβή και αγωνιστή ιερομόναχο π. Χρυσόστομο Κάρτσωνα Αγιαννανίτη, διότι δεν εννοεί την αριθμητική ανυπαρξία, αλλά την αγωνιστική, την ομολογητική ανυπαρξία της μεγάλης πλειονότητος των αρχιμανδριτών. Οι περισσότεροι πράγματι, ορεγόμενοι εκ νεαράς ηλικίας να φορέσουν την αντιπαραδοσιακή επίσης επισκοπική μίτρα, όχι για να δοξάσουν τον Θεό, αλλά για να δοξασθούν, όχι για να σώσουν, αλλά για να «σωθούν», εκμεταλλεύονται την έμφυτη θεοσέβεια των πιστών, τους οποίους αντιμετωπίζουν εξουσιαστικά, «κατακυριεύοντες και κατεξουσιάζοντες αυτών» (1), ως κοσμικοί άρχοντες. Δεν επιδεικνύουν γι΄ αυτό κανένα ενδιαφέρον για τα θέματα της ορθοδόξου πίστεως και ομολογίας. Λιβανίζουν και κολακεύουν, πολλάκις μέχρις αηδίας και αποστροφής, τους προϊσταμένους των επισκόπους, των οποίων τις αποφάσεις δικαιολογούν πάντοτε, έστω και αν αποκλίνουν από την ευθεία οδό των ορθοδόξων δογμάτων προς την σκολιά και διεστραμμένη οδό των αιρέσεων και των πλανών, του Παπισμού και του προτεσταντικού Οικουμενισμού, προφασιζόμενοι υπακοή και ευπείθεια, ουσιαστικώς όμως επενδύοντες στην υποστήριξή τους για προαγωγές και ανόδους σε αξιώματα και θρόνους.
***
Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "π. Θεόδωρος Ζήσης : Γιατί σιωπούν οι
αρχιμανδρίτες...":
Επενδύσεις υγείας και επενδύσεις θεολογίας
"Δεν επιδεικνύουν γι΄ αυτό κανένα ενδιαφέρον (οι αρχιμανδρίτες) για τα θέματα της ορθοδόξου πίστεως και ομολογίας. Λιβανίζουν και κολακεύουν, πολλάκις μέχρις αηδίας και αποστροφής, τους προϊσταμένους των επισκόπους, των οποίων τις αποφάσεις δικαιολογούν πάντοτε, έστω και αν αποκλίνουν από την ευθεία οδό των ορθοδόξων δογμάτων"
κχ
Και αυτά μεν στο χώρο της θρησκείας, δηλαδή της θεολογικής επιστήμης και των επενδύσεων σε νεαρούς - και πανεπιστημιακής μόρφωσης - αρχιμανδρίτες. Αλλά και στο χώρο της ιατρικής επιστήμης τα πράγματα δεν πάνε καλύτερα, για όποιον δεν κολακεύει και δεν λιβανίζει μέχρις αηδίας τους προϊσταμένους διευθυντές ή καθηγητές του.
Ποιος φιλόδοξος νεαρός γιατρός θα τολμήσει ποτέ να έλθη αντιμέτωπος με το επιστημονικό ψεύδος του εγκεφαλικού θανάτου και δεν θα εκδιωχθεί κακήν κακώς από κάθε Νοσοκομείο ; Και ποιος θα δει ποτέ να γίνεται δεκτή η επιστημονική διατριβή του, που καταρρίπτει με αντικειμενικά ιατρικά κριτήρια τον νεοσύστατο και αντιεπιστημονικό όρο-διάγνωση, του κλινικού ή εγκεφαλικού "θανάτου" ; Κανείς, απελπιστικά κανείς.
Το γιατί δεν είναι θέμα μαντικής τέχνης. Είναι θέμα απόσβεσης κεφαλαίων - οικονομικό δηλαδή - στις επενδύσεις υγείας. Αυτή είναι η ιατρική του σήμερα και λυπάμαι πολύ που το γράφω.
Αν τώρα τα αφορώντα στο κεφάλαιο θρησκεία βαίνουν παράλληλα - μάλλον συμπίπτουν - με εκείνα της ιατρικής, ας περιμένουμε τον π. Θεόδωρο ή άλλον, να μας το πει.
Επενδύσεις υγείας και επενδύσεις θεολογίας
"Δεν επιδεικνύουν γι΄ αυτό κανένα ενδιαφέρον (οι αρχιμανδρίτες) για τα θέματα της ορθοδόξου πίστεως και ομολογίας. Λιβανίζουν και κολακεύουν, πολλάκις μέχρις αηδίας και αποστροφής, τους προϊσταμένους των επισκόπους, των οποίων τις αποφάσεις δικαιολογούν πάντοτε, έστω και αν αποκλίνουν από την ευθεία οδό των ορθοδόξων δογμάτων"
κχ
Και αυτά μεν στο χώρο της θρησκείας, δηλαδή της θεολογικής επιστήμης και των επενδύσεων σε νεαρούς - και πανεπιστημιακής μόρφωσης - αρχιμανδρίτες. Αλλά και στο χώρο της ιατρικής επιστήμης τα πράγματα δεν πάνε καλύτερα, για όποιον δεν κολακεύει και δεν λιβανίζει μέχρις αηδίας τους προϊσταμένους διευθυντές ή καθηγητές του.
Ποιος φιλόδοξος νεαρός γιατρός θα τολμήσει ποτέ να έλθη αντιμέτωπος με το επιστημονικό ψεύδος του εγκεφαλικού θανάτου και δεν θα εκδιωχθεί κακήν κακώς από κάθε Νοσοκομείο ; Και ποιος θα δει ποτέ να γίνεται δεκτή η επιστημονική διατριβή του, που καταρρίπτει με αντικειμενικά ιατρικά κριτήρια τον νεοσύστατο και αντιεπιστημονικό όρο-διάγνωση, του κλινικού ή εγκεφαλικού "θανάτου" ; Κανείς, απελπιστικά κανείς.
Το γιατί δεν είναι θέμα μαντικής τέχνης. Είναι θέμα απόσβεσης κεφαλαίων - οικονομικό δηλαδή - στις επενδύσεις υγείας. Αυτή είναι η ιατρική του σήμερα και λυπάμαι πολύ που το γράφω.
Αν τώρα τα αφορώντα στο κεφάλαιο θρησκεία βαίνουν παράλληλα - μάλλον συμπίπτουν - με εκείνα της ιατρικής, ας περιμένουμε τον π. Θεόδωρο ή άλλον, να μας το πει.
Από το άρθρο του π. Θεοδώρου Ζήση «ΛΟΓΟΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΡΗΣΙΑΣ» :
… Ο πρωτοσύγκελος του Μητροπολίτου Βενετίας Γενναδίου, τον οποίον επεσκέφθητε εσχάτως, Ναυπάκτιος την καταγωγήν, απεκάλυπτε προ καιρού εις τον γέροντα π. Αρσένιον Κομπούγιαν: «Έχουν συμφωνήσει οι Ορθόδοξοι με την παπική κούρια και έχουν υπογράψει την ένωσιν. Δεν εξαγγέλουν όμως το γεγονός υπολογίζοντας εις τας τυχόν αντιδράσεις του πιστού λαού»
Oι συμβουλές του ἠταν καρποί του Αγίου Πνεύματος
Ο Γέροντας
Ιερώνυμος της Αιγίνης είχε επηρεαστεί πολύ από τους ασκητές της Καππαδοκίας και
τους θυμόταν πάντα με νοσταλγία. Για έναν από αυτούς, τον π. Γρηγόριο που ήταν
παράλυτος, ο Γέροντας διηγούνταν το εξής:
«Σε κάθε δύσκολη υπόθεση, όταν του ζητούσαν την γνώμη του, παρακαλούσε
τους χριστιανούς να τον ανεβάσουν με το κρεββάτι του στην κορυφή ενός βουνού
και να τον αφήσουν εκεί οκτώ ημέρες. Όταν μετά τον μετέφεραν, το πρόσωπό του
ήταν αλλοιωμένο και έλαμπε, ενώ οι συμβουλές του ἠταν καρποί του Αγίου Πνεύματος».
Οικουμενιστική και Διαθρησκειακή η Θεολογία της Εκκλησίας της Ελλάδος -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών
Στο επίσημο περιοδικό της Εκκλησίας της Ελλάδος ΕΚΚΛΗΣΙΑ, στο τεύχ. Αρ. 7 του παρελθόντος Ιουλίου 2006 και στις σελ. 524 – 527, σε άρθρο της Συντάξεως (άρθρο γραμμής), σχετικό με τη σημασία της τελευταίας επισκέψεως του Μακαριωτάτου κ. Χριστοδούλου στην έδρα του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών στη Γενεύη, παρουσιάζεται εκτενώς «η μεγάλη σημασία, που είχε τελικά η επίσκεψη του Προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας για την καταγραφή της σύγχρονης διαχριστιανικής πραγματικότητας».
Στην αρχή του εν λόγω άρθρου, ο συντάκτης του, μνημονεύει την ενθουσιώδη δήλωση, την οποία έκανε ο Μακαριώτατος, μόλις επέστρεψε στην Αθήνα.
«Επιστρέψαμε έμπλεοι εσωτερικής ικανοποιήσεως, γιατί μπορέσαμε να μεταφέρουμε, εκ νέου και με τον πλέον επίσημο τρόπο, στους αλλοδόξους αδελφούς μας, το μήνυμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας γενικώς, αλλά και της Εκκλησίας της Ελλάδος ειδικώς, ένα μήνυμα γνησίου Χριστιανικού ήθους, ανόθευτης και ζωντανής αγάπης, αλλά και βαθιάς ελπίδος στο διαχρονικό όραμα της Εκκλησίας για την «εν παντί» ενότητα των μελών της»!
Το μήνυμα αυτό για την «εν παντί» ενότητα των μελών τής Εκκλησίας, καταγράφεται στο δεύτερο σημείο-παράγραφο του εν λόγω άρθρου, στις σελ. 524 – 525, όχι, όμως, ως μελλοντική επιδίωξη και στόχος αλλά ως πραγματικότητα, η οποία ήδη υπάρχει ως γεγονός ενοποιητικό πασών των αιρέσεων και των θρησκειών!
Στη σελ. 524 και εξής διαβάζουμε: «Η σύγχρονη παγκόσμια πραγματικότητα, η οποία διακρίνεται από πνεύμα ανασφαλείας και φόβου και ακαταστασίας σε όλα τα επίπεδα, επιβάλλει τη συνεργασία και τη συμπόρευση των Χριστιανικών Ομολογιών αλλά και των θρησκειών, χωρίς «κόμπλεξ» και προκαταλήψεις, χωρίς στεγανά και συντηρητικές ανασφάλειες, γιατί «οι Εκκλησίες και οι Θρησκείες είναι οι μόνοι, ίσως, παράγοντες, που μπορούν να επιδράσουν καταλυτικά στον ανθρώπινο ψυχισμό και να τον καταστήσουν προέκταση της εικόνας του ίδιου του Θεού» (η υπογράμμιση δική μας).
Σύμφωνα με την τελευταία αυτή απόλυτη διατύπωση της καταλυτικής επιδράσεως των «εκκλησιών» (γρ. αιρέσεων) και των θρησκειών (συλλήβδην), στη μεταποίηση του ανθρώπινου ψυχισμού σε προέκταση της «εικόνας του ίδιου του Θεού», η Ορθόδοξη Ελλαδική Εκκλησία (δηλ. η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού) δηλώνει, αναγνωρίζει και αποδέχεται εγγράφως και επισήμως ότι οι αιρέσεις και οι θρησκείες του κόσμου, ασκούν καταλυτική θεωτική επίδραση στον παγκόσμιο ανθρώπινο ψυχισμό. Όλες οι αιρέσεις και όλες οι θρησκείες ενεργούν και πραγματοποιούν το «καθ΄ ομοίωσιν»!!! Μετατρέπουν κάθε ανθρώπινη εικόνα σε εικόνα «του Θεού»!!!
Με μία τέτοια, όμως, απόλυτη διατύπωση του θεοποιητικού έργου αιρέσεων και θρησκειών, η Ορθόδοξη Ελλαδική Εκκλησία αυτοκαταργείται ως η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού!!! Εξισώνεται με τις αιρέσεις των αλλόδοξων αδελφών μας αλλά και με τον διαθρησκειακό συγκρητισμό, διατηρούσα για τον εαυτόν της τη θέση ενός απλού μέλους-εκκλησίας στον παγκόσμιο οικουμενισμό!
Εξάλλου με την αναγνώριση και αποδοχή της «θεωτικής» επιδράσεως των αιρέσεων και των θρησκειών, στον ανθρώπινο ψυχισμό, η Ελλαδική Εκκλησία δείχνει να συμμαχεί και να συνεργάζεται με τις δαιμονικές δυνάμεις, που παράγουν και ενεργοποιούν τις αιρέσεις αλλά και τις θρησκείες! Τόσον δηλ. οι αιρέσεις όσον και οι θρησκείες είναι δαιμονογενή θρησκευτικά συστήματα, ισχυρά όπλα του διαβόλου κατά της Εκκλησίας του Χριστού! (1).
Εν τοιαύτη περιπτώσει, εδώ ακριβώς, στο σημείο τούτο, έχει θέση η απορία του Αποστόλου Παύλου προς τους Κορινθίους, η οποία αυτή τη στιγμή απευθύνεται και προς τον Μακαριώτατο·
-«…τις συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ; Ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου; Τις δε συγκατάθεσις ναώ Θεού μετά ειδώλων;»(2). Με το καταστατικό επομένως κείμενο του ως άνω επίμαχου άρθρου·
α) Διαψεύδεται καταλυτικά ο Μακαριώτατος κ. Χριστόδουλος, όταν δηλώνει «έμπλεως εσωτερικής ικανοποιήσεως», ότι μπόρεσε να μεταφέρει το μήνυμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας στους αλλοδόξους αδελφούς μας.
Που βρίσκεται η Ορθοδοξία του άρθρου γραμμής, το οποίο αναλύει τη σημασία της επισκέψεως του Μακαριωτάτου στο Π.Σ.Ε., στη Γενεύη, και άρα και του μηνύματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας;
β) Με ποιο δικαίωμα καταργεί και απορρίπτει ο Μακαριώτατος την ορθόδοξη θεολογία και σωτηριολογία; Αν όλες οι αιρέσεις και οι θρησκείες θεώνουν σίγουρα και καταλυτικά τον παγκόσμιο ανθρώπινο ψυχισμό, τότε τι χρειάζεται η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού; Να σταματήσουμε να την ομολογούμε;
Τέλος, θα ερωτήσουμε τον Μακαριώτατο· Ποιον εμπαίζει, όταν προτάσσει την Ορθοδοξία προκάλυμμα των οικουμενιστικών και διαθρησκειακών του τοποθετήσεων;
Ας απαντήσει ο αναγνώστης του παρόντος κειμένου!
____
1. Στο κείμενο των Αποστολικών Διαταγών (Βιβλίου ΣΤ΄ Περί Σχισμάτων. ΒΕΠΕΣ Β΄ τόμ. σελ. 96. 35 -97. 25) διαβάζουμε ότι τις αιρέσεις «επέγειρε» και «ενήργησε» ο διάβολος, επειδή «εζήλωσε την αγίαν του Θεού Εκκλησίαν» και ότι «εκ της κακίας των αιρεσιωτών εξήλθε μόλυσμα επί πάσαν την γην». Ως προς τον δαιμονικό χαρακτήρα των θρησκειών αρκεί εδώ ο ψαλμικός στίχος «Πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ. 95, 5).
2. Β΄ Κορινθ. 6, 15.
«Επιστρέψαμε έμπλεοι εσωτερικής ικανοποιήσεως, γιατί μπορέσαμε να μεταφέρουμε, εκ νέου και με τον πλέον επίσημο τρόπο, στους αλλοδόξους αδελφούς μας, το μήνυμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας γενικώς, αλλά και της Εκκλησίας της Ελλάδος ειδικώς, ένα μήνυμα γνησίου Χριστιανικού ήθους, ανόθευτης και ζωντανής αγάπης, αλλά και βαθιάς ελπίδος στο διαχρονικό όραμα της Εκκλησίας για την «εν παντί» ενότητα των μελών της»!
Το μήνυμα αυτό για την «εν παντί» ενότητα των μελών τής Εκκλησίας, καταγράφεται στο δεύτερο σημείο-παράγραφο του εν λόγω άρθρου, στις σελ. 524 – 525, όχι, όμως, ως μελλοντική επιδίωξη και στόχος αλλά ως πραγματικότητα, η οποία ήδη υπάρχει ως γεγονός ενοποιητικό πασών των αιρέσεων και των θρησκειών!
Στη σελ. 524 και εξής διαβάζουμε: «Η σύγχρονη παγκόσμια πραγματικότητα, η οποία διακρίνεται από πνεύμα ανασφαλείας και φόβου και ακαταστασίας σε όλα τα επίπεδα, επιβάλλει τη συνεργασία και τη συμπόρευση των Χριστιανικών Ομολογιών αλλά και των θρησκειών, χωρίς «κόμπλεξ» και προκαταλήψεις, χωρίς στεγανά και συντηρητικές ανασφάλειες, γιατί «οι Εκκλησίες και οι Θρησκείες είναι οι μόνοι, ίσως, παράγοντες, που μπορούν να επιδράσουν καταλυτικά στον ανθρώπινο ψυχισμό και να τον καταστήσουν προέκταση της εικόνας του ίδιου του Θεού» (η υπογράμμιση δική μας).
Σύμφωνα με την τελευταία αυτή απόλυτη διατύπωση της καταλυτικής επιδράσεως των «εκκλησιών» (γρ. αιρέσεων) και των θρησκειών (συλλήβδην), στη μεταποίηση του ανθρώπινου ψυχισμού σε προέκταση της «εικόνας του ίδιου του Θεού», η Ορθόδοξη Ελλαδική Εκκλησία (δηλ. η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού) δηλώνει, αναγνωρίζει και αποδέχεται εγγράφως και επισήμως ότι οι αιρέσεις και οι θρησκείες του κόσμου, ασκούν καταλυτική θεωτική επίδραση στον παγκόσμιο ανθρώπινο ψυχισμό. Όλες οι αιρέσεις και όλες οι θρησκείες ενεργούν και πραγματοποιούν το «καθ΄ ομοίωσιν»!!! Μετατρέπουν κάθε ανθρώπινη εικόνα σε εικόνα «του Θεού»!!!
Με μία τέτοια, όμως, απόλυτη διατύπωση του θεοποιητικού έργου αιρέσεων και θρησκειών, η Ορθόδοξη Ελλαδική Εκκλησία αυτοκαταργείται ως η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού!!! Εξισώνεται με τις αιρέσεις των αλλόδοξων αδελφών μας αλλά και με τον διαθρησκειακό συγκρητισμό, διατηρούσα για τον εαυτόν της τη θέση ενός απλού μέλους-εκκλησίας στον παγκόσμιο οικουμενισμό!
Εξάλλου με την αναγνώριση και αποδοχή της «θεωτικής» επιδράσεως των αιρέσεων και των θρησκειών, στον ανθρώπινο ψυχισμό, η Ελλαδική Εκκλησία δείχνει να συμμαχεί και να συνεργάζεται με τις δαιμονικές δυνάμεις, που παράγουν και ενεργοποιούν τις αιρέσεις αλλά και τις θρησκείες! Τόσον δηλ. οι αιρέσεις όσον και οι θρησκείες είναι δαιμονογενή θρησκευτικά συστήματα, ισχυρά όπλα του διαβόλου κατά της Εκκλησίας του Χριστού! (1).
Εν τοιαύτη περιπτώσει, εδώ ακριβώς, στο σημείο τούτο, έχει θέση η απορία του Αποστόλου Παύλου προς τους Κορινθίους, η οποία αυτή τη στιγμή απευθύνεται και προς τον Μακαριώτατο·
-«…τις συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ; Ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου; Τις δε συγκατάθεσις ναώ Θεού μετά ειδώλων;»(2). Με το καταστατικό επομένως κείμενο του ως άνω επίμαχου άρθρου·
α) Διαψεύδεται καταλυτικά ο Μακαριώτατος κ. Χριστόδουλος, όταν δηλώνει «έμπλεως εσωτερικής ικανοποιήσεως», ότι μπόρεσε να μεταφέρει το μήνυμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας στους αλλοδόξους αδελφούς μας.
Που βρίσκεται η Ορθοδοξία του άρθρου γραμμής, το οποίο αναλύει τη σημασία της επισκέψεως του Μακαριωτάτου στο Π.Σ.Ε., στη Γενεύη, και άρα και του μηνύματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας;
β) Με ποιο δικαίωμα καταργεί και απορρίπτει ο Μακαριώτατος την ορθόδοξη θεολογία και σωτηριολογία; Αν όλες οι αιρέσεις και οι θρησκείες θεώνουν σίγουρα και καταλυτικά τον παγκόσμιο ανθρώπινο ψυχισμό, τότε τι χρειάζεται η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού; Να σταματήσουμε να την ομολογούμε;
Τέλος, θα ερωτήσουμε τον Μακαριώτατο· Ποιον εμπαίζει, όταν προτάσσει την Ορθοδοξία προκάλυμμα των οικουμενιστικών και διαθρησκειακών του τοποθετήσεων;
Ας απαντήσει ο αναγνώστης του παρόντος κειμένου!
____
1. Στο κείμενο των Αποστολικών Διαταγών (Βιβλίου ΣΤ΄ Περί Σχισμάτων. ΒΕΠΕΣ Β΄ τόμ. σελ. 96. 35 -97. 25) διαβάζουμε ότι τις αιρέσεις «επέγειρε» και «ενήργησε» ο διάβολος, επειδή «εζήλωσε την αγίαν του Θεού Εκκλησίαν» και ότι «εκ της κακίας των αιρεσιωτών εξήλθε μόλυσμα επί πάσαν την γην». Ως προς τον δαιμονικό χαρακτήρα των θρησκειών αρκεί εδώ ο ψαλμικός στίχος «Πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ. 95, 5).
2. Β΄ Κορινθ. 6, 15.
ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Χρειάζεται κατά καιρούς κάποια αιτία, μία νέα ιδέα, ένα
σύνθημα μοντέρνο, δια να φανερωθή ο εσωτερικός, ο κρυπτός κόσμος των ιδεών μας,
αι πεποιθήσεις μας, η πίστις μας. Χρειάζεται μία πνευματικής φύσεως λυδία
λίθος, δια να δοκιμάση τι έχομεν μέσα εις τας καρδίας μας, ως ανεκδήλωτον
σύστημα ιδεών, ως σύγχυσιν, ως κενόν, ως άρνησιν ή ως πίστιν. Από την άποψιν
αυτήν αντιλαμβάνεται κανείς την σκοπιμότητα του Αποστόλου Παύλου λέγοντος: «Δει
και αιρέσεις είναι εν υμίν, ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένωνται», άρα και οι
αδόκιμοι…
Σήμερον εις τον χώρον της ορθοδόξου Ελλάδος, ως νέα ιδέα, ως λυδία
λίθος, που κάμνει να «αποκαλύπτωνται εκ πολλών καρδιών οι διαλογισμοί», είναι ο
οικουμενισμός. Έστι δε «οικουμενισμός», εις την μοντέρναν
φιλοσοφικοθρησκευτικήν εκδοχήν του, υπέρβασις των τεθειμένων θρησκευτικών,
φιλοσοφικών, παραδοσικακών ορίων και σύνθεσις θρησκειών, φιλοσοφιών, παραδόσεων,
εις μίαν ενότητα. Και όπως είπεν ο Ορθόδοξος Βασιλεύς μας Κωνσταντίνος προς
τους «σοφούς» της Πνυκός, «συγκερασμόν όλων των καλυτέρων στοιχείων της
ανατολικής και δυτικής διανοήσεως, ίνα αποκτήσωμεν μίαν εξισορροπημένην
αντίληψιν ζωής»!...