Ο π. Νικόδημος Μπιλάλης : Εφόσον ακούω γυναικεία φωνή, δεν υπάρχει μοναστική ζωή. (σ.σ. σκέπτομαι την "μοναστηκή ζωή" της Μικτής "Μονής" του Έσσεξ Αγγλίας....)

Επισκέφθηκα τον γέροντα Νικόδημο Μπιλάλη στα γραφεία της «Πανελλήνιας Ένωσης Φίλων των Πολυτέκνων» (Ακαδημίας 78Δ) της οποίας είναι ιδρυτής, προκειμένου να μου μιλήσει για το σημαντικό έργο της Ένωσης αλλά και για τις περιπέτειες που βιώνει η ελληνική πολύτεκνη οικογένεια, ειδικά στις μέρες μας. Ωστόσο η κουβέντα αλλού οδήγησε τη συνέντευξη από την οποία βγήκαν… «βόμβες». Αυτή ίσως είναι και η ομορφιά της δημοσιογραφίας. Ο σπουδάσας Θεολογία και Φιλολογία πατήρ Νικόδημος, πολυγραφότατος επίσης, προβαίνει σε μαρτυρίες που προκαλούν σοκ. Τόσο για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο όσο και για τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Μεγαλύτερο όμως σοκ προκαλούν όσα λέγει για το θάνατο του μακαριστού Χριστόδουλου, τονίζοντας ότι ο αυτός δεν επήλθε από «βαλτό καρκίνο» όπως υποστηρίζεται ευρέως αλλά λόγω του ότι προέβη σε βαθύτατα αιρετική πράξη, πηγαίνοντας στον πάπα της Ρώμης, τον οποίο κατόπιν έφερε στην Αθήνα το 2001 όπου έκαναν και συλλείτουργο! Ο θαρραλέος στον λόγο του γέροντας Νικόδημος μιλάει και για τους μεγάλους κινδύνους που συνεπάγονται για τη χώρα μας οι επικίνδυνοι χειρισμοί των πολιτικών μας ηγετών.  

 Πατέρα Νικόδημε, είσθε αγιορείτης, ωστόσο στο Άγιον Όρος έχει εισβάλει η τεχνολογία.

π. Νικόδημος: Είμαι επί 45 χρόνια στο Άγιον Όρος και σε ό,τι με αφορά, αν θέλετε το πιστεύετε, δεν έχω ραδιόφωνο. Κι’ αυτό γιατί θεωρώ το ραδιόφωνο παράβαση του άβατου του Αγίου Όρους με τις γυναικείες φωνές. Εφόσον ακούω γυναικεία φωνή, δεν υπάρχει μοναστική ζωή.

Το ίδιο και περισσότερο με το internet το οποίο έχει και οθόνη και τη γυναίκα την βλέπει μπροστά του ο χρήστης.

π. Νικόδημος: Ηλεκτρικό δεν υπάρχει. Τώρα όμως με το internet , δυστυχώς οι μονές τα έχουν όλα. Και κινητά και διαδίκτυο.

Συνάδει όμως ο μοναχικός βίος με όλα αυτά;

π. Νικόδημος: Δεν συνάδει καθόλου. Θα σας πω ένα περιστατικό. Είχα γέροντά μου τον Παΐσιο όπου κοντά του έγινα μοναχός. Όταν πήγα στην Καψάλα, όπου και μένω, δεν υπήρχε τηλέφωνο και το χρειαζόμουν διότι είχα ιδρύσει και το σύλλογο Πολυτέκνων. Έπρεπε να διανύω πολλά χιλιόμετρα από την Καψάλα στις Καρυές για να μπορέσω να κάνω ένα τηλεφώνημα. Γι’ αυτό παρεκάλεσα τον γέροντα Παΐσιο να βάζαμε τηλέφωνο. Η απάντησή του, ήταν: «Ε, όχι τηλέφωνο στην Καψάλα»! Οπότε, μέχρι που κοιμήθηκε δεν υπήρχε τηλέφωνο στην Καψάλα. Μετά, έβαλα εγώ....