Κάπου εἰς τήν πλατεῖαν Ὁμονοίας --- Τοῦ Μιχαήλ Ε. Μιχαηλίδη (†)

Πολὺ συγκινητικὸ τὸ γεγονὸς ποὺ ἀφηγεῖται µὲ λίγα λόγια ὁ καλὸς δηµοσιογράφος, ποὺ τὸ πῆρε ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν εἰδήσεων τοῦ διαδικτύου. Πρόκειται γιὰ κάποιο καλὸ καὶ σεµνὸ ἱερέα, ὁ ὁποῖος καὶ τὸ ἀνακοινώνει: "Γυρίζοντας ἀπὸ ἕνα ἑσπερινὸ πέρασα ἀπὸ τὴν Ὁµόνοια. Πλῆθος νέων ἦταν µαζεµένοι γύρω ἀπὸ ἕνα παιδί. Στὸ χέρι του κρατοῦσε τὴν τελευταία σύριγγα τοῦ θανάτου. Τὸν πλησίασα καὶ µὲ δακρυσµένα µάτια φώναξε: "Βοήθεια...Πεθαίνω...". Ἔτρεξα κοντά του. Τὸν ἀγκάλιασα. Μὲ σπασµένη φωνή...µοῦ εἶπε: "Παππούλη, πεθαίνω. ∆ιάβασέ µου µιὰ εὐχή". Γονάτισα, τοῦ διάβασα µία εὐχή. Ψέλλισε δύο λέξεις: "Πὲς τοῦ Χριστούλη νὰ µὲ δεχτεῖ"...καὶ ξεψύχησε µέσα στὴν ἀγκάλη µου, ἄγνωστος µεταξὺ ἀγνώστων". Φεύγοντας, ψιθύρισα µιὰ προσευχή: "Χριστέ µου, µία λέξη εἶπε ὁ λῃστὴς καὶ τὸν δέχτηκες στὴ βασιλεία Σου. ∆έξου καὶ τὴν ψυχὴ αὐτοῦ τοῦ παιδιοῦ Σου". Μιὰ σπάνια κοινωνικὴ σκηνή, ποὺ πολλά µᾶς διδάσκει. "Ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν, µετὰ δὲ τοῦτο κρίσις" (Ἑβρ. Θ΄27). Γιὰ κάθε ἄνθρωπο ἐπιφυλάσσεται ὁ θάνατος, καὶ ἀκολουθεῖ ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ. Ἐὰν ὁ ἄνθρωπος µετανοήσει- ἔστω καὶ τὴν τελευταία στιγµὴ τῆς ζωῆς του σὰν τὸ λῃστή στὸ σταυρὸ - σῴζεται." Ὁ λῃστὴς στὸ σταυρό, ἦταν ὁ πρῶτος ποὺ λήστεψε τὸν παράδεισο" (ἱερὸς Χρυσόστοµος). Ὁ δὲ ὅσιος Ἐφραὶµ ὁ Σύρος θ' ἀναφωνήσει: "Ὢ λῃστοῦ θαυµασίου, τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ληστεύσαντος"! Καὶ θὰ προσθέσει τὰ ἑξῆς ἀξιοσηµείωτα: "Ὁ καιρὸς τῆς µετανοίας ὀλίγος ἐστι, τῆς δὲ βασιλείας τῶν οὐρανῶν τέλος οὐκ ἔστι". Τὰ δολώµατα τῆς ἁµαρτίας εἶναι πάντα ἑλκυστικά, ἐνῷ τὰ µονοπάτια τῆς µετάνοιας εἶναι δυσκολοδιάβατα καὶ δακρύβρεκτα. Ὡστόσο, τὰ πρῶτα ὁδηγοῦν µὲ ἀσφάλεια στὴν κόλαση, τὰ δὲ τῆς µετάνοιας καὶ κατὰ Θεὸν λύπης δάκρυα, ὁδηγοῦν στὴν οὐράνια καὶ αἰώνια "πανήγυρι τῶν πρωτοτόκων, τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραµµένων". Ἄλλωστε, "πρόσωπον νιπτόµενον δάκρυσι, κάλλος ἐστὶν ἀµάραντον" (Ὅσιος Ἐφραίµ). Πρόσωπο δακρυσµένο σὲ µετάνοια, εἶναι πρόσωπο ἐξαίσιο καὶ πανέµορφο. Πολλὰ τὰ δολώµατα καὶ τὰ παγιδεύµατα τῆς ἁµαρτίας, ἀλλὰ καὶ "πολύτροπὸς ἐστιν ἡ µετά- νοια". Ἐὰν ὁ διάβολος ὑποβάλλει τὴν ἁµαρτία στὸν ἄνθρωπο, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν ἐξουδετερώνει καὶ τὴν ἐξαφανίζει. Σήµερα, γιατί τόση ἁµαρτία καὶ διαστροφή; Ὁ ὅσιος Ἐφραὶµ ὁ Σύρος ἀπαντᾶ: "Ἐπληθύνθη τὰ κακά, ἐπειδὴ ἀθετεῖται Θεός".