Κάθε φορά που θυμάμαι – και συμβαίνει αυτό συχνά, σχεδόν καθημερινά – ότι μερικοί αδελφοί διώκονται όχι γιατί είναι άδικοι, όχι γιατί παρανομούν, όχι γιατί καταπατούν θείες εντολές, αλλά γιατί είναι δίκαιοι, είναι ζηλωτές, είναι ηθικοί και τηρούν με ακρίβεια τις εντολές του Θεού, αισθάνομαι και εγώ τον πόνο των αδελφών, τον βιώνω ως ιδικό μου και αγανακτώ από τη συμπεριφορά των διωκτών, οι οποίοι κινούνται με συγκαλυμμένη εχθρότητα και πάντα στο όνομα της τήρησης της κανονικής τάξης της Εκκλησίας και της πιστής εφαρμογής των όσων από αιώνες ισχύουν στην παράδοσή της!
…… Ο ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς Πρόσφατα εξεδόθη η καταδικαστική απόφαση για τον γνωστό ιερομόναχο, ο οποίος μάχεται κατά των οικουμενιστών
και αμφισβητεί την αγιότητα του Σμύρνης Χρυσοστόμου. Το μεγάλο του παράπτωμα ήταν ότι δεν μνημόνευε το Μητροπολίτη του κι εκείνος τον παρέπεμψε στην εκκλησιαστική δικαιοσύνη, με την ίδια ευκολία που επί χρόνια παραπέμπει και τους λαϊκούς στα κοσμικά δικαστήρια, γιατί δεν συμφωνούν με τους λόγους και τις πράξεις του και διαμαρτύρονται με τρόπο γενναίο και δυναμικό. Ο π. Ευθύμιος είναι ευλαβέστατος κληρικός και θαρραλέος. Διατυπώνει τις απόψεις του τεκμηριωμένα και υπερασπίζεται την Ορθοδοξία. Σε μια εποχή μάλιστα όπου όχι μόνο οι λαϊκοί αλλά και οι περισσότεροι κληρικοί έχουν γίνει άνθρωποι του γλυκού και χλιαρού νερού, ο π. Ευθύμιος απ΄ την ασκητική του βίγλα ανησυχεί και αντιστέκεται. Και αυτό είναι, που τον κάνει αξιοθαύμαστο και αξιομίμητο.
και αμφισβητεί την αγιότητα του Σμύρνης Χρυσοστόμου. Το μεγάλο του παράπτωμα ήταν ότι δεν μνημόνευε το Μητροπολίτη του κι εκείνος τον παρέπεμψε στην εκκλησιαστική δικαιοσύνη, με την ίδια ευκολία που επί χρόνια παραπέμπει και τους λαϊκούς στα κοσμικά δικαστήρια, γιατί δεν συμφωνούν με τους λόγους και τις πράξεις του και διαμαρτύρονται με τρόπο γενναίο και δυναμικό. Ο π. Ευθύμιος είναι ευλαβέστατος κληρικός και θαρραλέος. Διατυπώνει τις απόψεις του τεκμηριωμένα και υπερασπίζεται την Ορθοδοξία. Σε μια εποχή μάλιστα όπου όχι μόνο οι λαϊκοί αλλά και οι περισσότεροι κληρικοί έχουν γίνει άνθρωποι του γλυκού και χλιαρού νερού, ο π. Ευθύμιος απ΄ την ασκητική του βίγλα ανησυχεί και αντιστέκεται. Και αυτό είναι, που τον κάνει αξιοθαύμαστο και αξιομίμητο.
Δυστυχώς, η εκκλησιαστική δικαιοσύνη αποφασίζει με τρόπο παράλογο, πιστεύοντας ότι έτσι θα προστατεύσει κάποιους άλλους «αθώους» μεγαλόσχημους κληρικούς. Η τακτική αυτή είναι θεομίσητη. Ο παραλογισμός συνεχίζεται με το να επιμένουν οι θύτες και διώκτες ότι ορθώς ενήργησαν και επιβάλλεται όλοι εμείς οι άλλοι, που δεν έχουμε τη δική τους εμπάθεια, να δεχτούμε και να σεβαστούμε τις εν «Αγίω Πνεύματι αποφάσεις τους». Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο. Οι χριστιανοί είναι δούλοι του Θεού και όχι δούλοι των εφήμερων εκκλησιαστικών αρχόντων. …..
(Ο.Τ. 1773)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου