Τάδε έφη Κοσμάς

Η περίπτωση του «αγίου Εδουάρδου» βασιλιά Αγγλίας

Ο αδελφός Sotirio σε δημοσίευσή του στο Φόρουμ αυτό αναφέρθηκε σε κάποιο «άγιο Εδουάρδο, βασιλιά της Αγγλίας», τον
οποίο η Αποστολική Διακονία πρόσθεσε στο ηλεκτρονικό εορτολόγιό της (http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/eortologio/eortologio.asp?main=month&file=mar.htm).

1. Ποιός είναι αυτός ο «νεοφανής» «άγιος Εδουάρδος, ο βασιλιάς της Αγγλίας», που τώρα τελευταία παρεισέφρησε στο Ορθόδοξο αγιολόγιο από την Αποστολική Διακονία, χωρίς καν να το πάρουμε χαμπάρι;

α. Ο Sotirio αναφέρει δύο πρόσωπα. Για το ένα, τον Edward the Martyr (975-978) παραθέτει μόνο τη βυζαντινή εικόνα του.


Για το άλλο, αναφέρει:

Παράθεση:

«Ο επομενος κοινος Αγιος Εδουάρδος ο Εξομολογητής (1042 – 1066) Το 1054 τι έγινε ιστορικά; Πως ενας παπικος .... Ορθοδοξος Αγιος ? Και καλα τοσους αιωνες δεν τον ξεραμε πως και τον μαθαμε ΤΩΡΑ? Σε αυτά θα κολάμε ....»

β. Απαντών στο Sotirio, ο αδελφός Misha, του έγραψε στις 29.10.2007:

Παράθεση:

πως σ αρεσει να μπερδεύεσαι και να προσπαθεις να μπερδέψεις και άλλους;;; O αγιος Εδουαρδος που γιορταζεται στις 18 Μαρτιου ειναι μεγάλος θαυματουργος ορθοδοξος άγιος της Αγγλίας,που εκοιμήθη μαρτυρικώς το 979. με φαντασίες,εικασίες και νομίσματα θεολογία δε γινεται.... το μόνο που γινεται είναι μια μεγαλη αλληλουχία πλανών που οδηγουν ασφαλώς στην ταγκαλο ΤV, στην αγιομαχία και την βλασφημια κατα του Αγ.Πνευματος... κι ολα αυτά με την ασυναρτητη επίκληση των Ιερων Κανονων,οραματων,ναυτιων κλπ..... οπως ελεγε ο Κυριος¨ερχεται ωρα που οσοι σας σκοτώνουν θα νομιζουν πως προσφερουν λατρεια στο Θεό!

2. Είναι προφανές ότι ο αναφερόμενος στο εορτολόγιο της Αποστολικής Διακονίας «άγιος Εδουάρδος, βασιλεύς της Αγγλίας», μάλλον είναι ο πιό πάνω πρώτος, ο «Edward the Martyr (975-978)», γιατί ο δεύτερος πέθανε μετά το σχίσμα των Εκκλησιών (1009μ.Χ.).
Τι ήταν όμως αυτός ο «άγιος Εδουάρδος, βασιλεύς της Αγγλίας»; Η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, δεν προσκομίζει κανένα ιστορικό, ή αγιολογικό στοιχείο. Ο αδελφός Sotirio από την ηλεκτρονική έρευνά του αναφέρει ότι ήταν μάρτυρας και βασίλευσε τρία χρόνια, από το 975 έως το 978.
Ο αδελφός Misha προσθέτει ότι «ο άγιος Εδουάρδος που γιορτάζεται στις 18 Μαρτίου είναι μεγάλος θαυματουργός ορθόδοξος άγιος της Αγγλίας, που εκοιμήθη μαρτυρικώς το 979»! Δεν μας παραπέμπει όμως ο καλός αδελφός Misha, σε κανένα από τα θαύματά του, αφού τον αποκαλεί «θαυματουργό», ούτε μας δίνει κανένα ιστορικό, ή αγιολογικό στοιχείο για το μαρτύριό του.

3. Αναγκαστήκαμε να ψάξουμε εμείς για την ανίχνευση τέτοιων στοιχείων, προκειμένου να εξετάσουμε πώς έγινε η κατάταξή του στο εορτολόγιο από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος και αν έπρεπε να γίνει. Διαπιστώσαμε τα εξής:

α. Ο Εδουάρδος ήταν γιος του Αγγλοσάξονα βασιλιά της Αγγλίας Edgar, από την πρώτη σύζυγό του Ελφρίδα. Σε ηλικία μόλις 13 ετών διαδέχθηκε τον πατέρα του στο θρόνο. Μετά τρία χρόνια, η μητρυιά του Ελφρίδα τον δολοφόνησε, προκειμένου να τον διαδεχθεί στο θρόνο ο ετεροθαλής αδελφός του και γιος της, ο Εθελρέδος. Ετάφη βιαστικά και σε άγνωστο μέρος.

β. Σύμφωνα με πληροφορίες, που δημοσίευσε στον «Ορθόδοξο Τύπο»( 22.2.1985) ο βυζαντινολόγος Μάριος Πηλαβάκης, το 1101 ο ετεροθαλής αδελφός του Εθελρέδος, τον ανακήρυξε «μάρτυρα» και «άγιο», χωρίς τη συναίνεση της Εκκλησίας. Οι ίδιοι οι Αγγλικανοί παραδέχονται ότι ο Εδουάρδος αποτελεί μοναδική περίπτωση»αγίου» και «μάρτυρα» του οποίου θάνατος ή το «μαρτύριο» δεν σχετίζεται με την Πίστη, ή έστω εκκλησιαστικά ζητήματα

γ. Το 1931 ανακαλύφθηκαν κάτι οστά στο Αββαείο του Σιέφσμπουρυ. Ειδικός οστεολόγος το 1970 τα χρονολόγησε γύρω στην εποχή που έζησε ο Εδουάρδος και αποφάνθηκε ότι ανήκουν στον Εδουάρδο. Δύο άλλοι όμως επιστήμονες, ο δρ. Β. Mitford του Μεσαιωνικού τμήματος του Βρετανικού Μουσείου και ο δρ. R. Brothwell του Ανθρωπολογικού τμήματος του ιδίου Μουσείου εξέφρασαν σοβαρές αμφιβολίες για την αυθεντικότητα των οστών του Εδουάρδου, τα οποία θεωρούν ότι ανήκουν σε άνδρα ηλικίας 30 – 40 ετών, καί όχι σε νεαρό έφηβο, ηλικίας 16 χρόνων, που ήταν ο Εδουάρδος, όταν δολοφονήθηκε.
Ένας εκ των ιδιοκτητών του χώρου που βρέθηκαν τα οστά αναζητούσε κάποια Εκκλησία να της τα δωρίσει. ΄Ομως τόσο η παπική, όσο και η αγγλικανική Εκκλησία αρνήθηκαν να τα δεχτούν, γιατί δεν ανεγνώριζαν, ούτε αναγνωρίζουν μέχρι σήμερα, οποιαδήποτε σχέση των οστών με τον Εδουάρδο.

δ. Τελικά, ο ιδιοκτήτης των οστών ανακάλυψε ότι κάποιος Άγγλος ιερεύς που ανήκε στη Σύνοδο των Ρώσων της Διασποράς του Μητροπολίτη Φιλαρέτου, ο αρχιμ. Αλέξιος Πόπτζοϊ, ενδιαφέρονταν για την απόκτησή τους, λόγω της βασιλικής προέλευσής τους. Τα οστά αυτά τελικά δόθηκαν στον κληρικό αυτό, ο οποίος ίδρυσε μοναστική αδελφότητα, με δύο μέλη. Την Αδελφότητα αυτή η Σύνοδος του Φιλαρέτου την ανακήρυξε Σταυροπηγιακή Μονή. Σήμερα, η Μονή αυτή ανήκει στη Παλαιοημερολογίτικη Παράταξη των Ενισταμένων του Μητροπολίτη Κυπριανού. Εν τω μεταξύ η Σύνοδος αυτή εξέδωσε Εγκύκλιο, στην οποία υποστηρίζονται πρωτοφανείς απόψεις, που συνιστούν αιρέσεις! Τέτοιες κακόδοξες απόψεις δεν εξεστόμισε ούτε ο Αθηναγόρας! Την αγιότητα του Εδουάρδου υποστήριξε παραδόξως ο επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος, του Οικουμενικού Πατριαρχείου!

4. Στην Εγκύκλιο αυτή, που υπογράφει ο ίδιος ο Μητροπολίτης Φιλάρετος, υποστηρίζεται μεταξύ άλλων, ότι το Φιλιόκβε, που τότε είχαν δεχθεί οι Αγγλοσάξονες της Αγγλίας, μεταξύ των οποίων και ο Εδουάρδος, δεν αποτελεί κώλυμα ανακηρύξεώς του ως αγίου, ούτε εμπόδιο σωτηρίας κανενός! Κύριε ελέησον!

Η Εγκύκλιος της Ρωσικής Συνόδου της Διασποράς έχει ως εξής:

Παράθεση:

20 Ιουλίου / 2 Αυγούστου 1984 Προς όσους ενδιαφέρονται Την προσοχήν του Προέδρου και των μελών της Συνόδου των επισκόπων επέσυρε το γεγονός ότι γίνονται ακόμη ανακοινώσεις υπό μεμονωμένων κληρικών και λαϊκών της Εκκλησίας ημών, εις βάρος της αυθεντίας της Συνόδου των Επισκόπων, αποσκοπούσαι να αποδείξουν ότι ο φορεύς του θείου Πάθους άγιος Εδουάρδος, ο μάρτυς, ο βασιλεύς της Αγγλίας, δεν είναι άγιος της Παγκοσμίου Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού και ότι τα λείψανα του Αγίου Εδουάρδου, τα οποία πρόκειται μεγαλοπρεπώς να αποδοθούν εις την Εκκλησίαν ημών, είναι νόθα και ανάξια τιμητικής προσκυνήσεως υπό των πιστών. Γνωστόν έστω τοις πάσι, ότι τοιούτοι μεμονωμένοι κληρικοί και λαϊκοί, οίτινες διασπείρουν τοιαύτας συκοφαντίας κατά ενός αγίου του Θεού δεν ομιλούν με την αυθεντικήν φωνήν της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αλλά απλώς εκφράζουν προσωπικάς των γνώμας, αίτινες είμεθα πεπεισμένοι, ότι δεν θεμελιούνται επί των γεγονότων αυτού του ζητήματος, αλλά μάλλον επί προσωπικής προκαταλήψεως και νοσηρής βουλήσεως. Η Σύνοδος των επισκόπων έχουσα εξετάσει τα εις την διάθεσίν της τεκμήρια του ζητήματος μετά προσοχής, ιδιαζόντως την ιατροδικαστικήν Έκθεσιν επί των λειψάνων, πραγματοποιηθείσαν το 1970, υπό του διακεκριμένου Δρ. Τόμας Στώουελ, παγκοσμίου φήμης ειδικού οστεολόγου, κατέληξεν επισήμως να αναγνωρίση ότι η ως άνω οστεολογική εξέτασις συνιστά αναμφισβήτητον επιβεβαίωσιν της ταυτότητος και αυθεντικότητος των λειψάνων, τα οποία παραδίδονται εις την Εκκλησίαν ημών. Η απόφασις αύτη επανεξετάσθη επισήμως και επεκυρώθη υπό της Συνόδου των Επισκόπων της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας εκτός Ρωσίας, υψίστης διοικητικής αυθεντίας της Εκκλησίας ημών. Εσχάτως υπεβλήθησαν ωρισμέναι επιστολαί εις την Σύνοδον υπό προσώπων ελπισάντων να πείσουν την Σύνοδον να ανακαλέση την απόφασίν της, την αναγνωρίζουσαν την αγιότητα του αγίου Εδουάρδου και την αυθεντικότητα των λειψάνων αυτού και να ματαιώση την οσονούπω μετακομιδήν των. Γνωστόν έστω ότι εξετάσασα τας υποβληθείσας αυτή επιστολάς, η Σύνοδος ουδέν εύρεν το ουσιώδες, ώστε να δικαιολογείται η ματαίωσις της παραδόσεως των αγίων λειψάνων του Αγίου Εδουάρδου εις αυτήν, ουδέν το δυνάμενον να υποχρεώση αυτήν να επανεκτιμήση την αγιότητα του Αγίου Εδουάρδου. Διετυπώθη η άποψις ότι ο Άγιος Εδουάρδος δεν δύναται να θεωρηθή άγιος ένεκα του ότι η προσθήκη του Φιλιόκβε είχεν ήδη εισαχθή εις το Σύμβολον της Πίστεως εν Αγγλία κατά την εποχήν του. Το να υποστηρίζη τις τοιαύτην άποψιν είναι αντίθετον προς τας εκπεφρασμένας γνώμας των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας, οι οποίοι ανήρεσαν το Φιλιόκβε, δηλονότι του σεπτού Μαξίμου του Ομολογητού και του αγίου Ιεράρχου Φωτίου Πατριάρχου ΚΠόλεως. Προσέτι η δικαιοσύνη απαιτεί, όπως και πολλοί άλλοι άγιοι, οίτινες επρέσβευον ανεπιγνώστως την αυτήν προσθήκην εις το Σύμβολο της Πίστεως, να απαλειφθούν επίσης εκ του Αγιολογίου ημών, ώς π.χ. οι άγιοι Βιασεσλαύος και Λουντμίλλα της Τσεχίας, ο άγιος Μαρτίνος ο Ομολογητής, Πάπας Ρώμης κλπ. Αμφότερα τα σώματα, η Σύνοδος και το Συμβούλιον των επισκόπων εξήτασαν το θέμα του Φιλιόκβε μετά προσοχής εν σχέσει προς την περίπτωσιν του Αγίου Εδουάρδου, και εν όψει των εκπεφρασμένων γνωμών των Πατέρων της Εκκλησίας, κατέληξαν ότι αυτό (το Φιλιόκβε) δεν αποτελεί εμπόδιον κατά την εποχήν του Αγίου Εδουάρδου, δια να επιτύχη εις χριστιανός την αγιότητα. Όσοι αντιτίθενται εις την υποδοχήν των αγίων λειψάνων του Αγίου Εδουάρδου και εις αυτήν ταύτην την αγιότητα του Αγίου, καλώς θα πράξουν αν αναλογισθούν ότι αντιτίθενται εις αυτήν ταύτην την χάριν του ιδίου του Θεού, αμάρτημα δια το οποίον αναμφιβόλως η πνευματική ποινή δεν θα είναι αμελητέα. Έκκλησιν ποιούμεθα προς άπαντα τα πιστά τέκνα της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας εκτός Ρωσίας να έχουν εμπιστοσύνην εις την απόφασιν του Συμβουλίου και της Συνόδου των επισκόπων, εις την αρμοδιότητα της οποίας έγκεινται τοιαύτα σοβαρά εκκλησιαστικά ζητήματα και ουχί εις την αρμοδιότητα απληροφορήτων κληρικών και λαϊκών. Μητροπολίτης ΦΙΛΑΡΕΤΟΣ Πρόεδρος Επίσκοπος ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Γραμματεύς ----------------- Εδημοσιεύθη στο υπ’ αριθμ 645/ 22.3.1985 φύλλο του ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ. ΤΥΠΟΥ

5. Ύστερα από τα παραπάνω καταλήγουμε στα εξής συμπεράσματα:

α. Ούτε κατά διάνοια μπορεί ένας Ορθόδοξος να θεωρήσει ότι
ο Αγγλοσάξονας βασιλιάς της Αγγλίας είναι άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας! Ο λόγος είναι απλούς: ΄Ηταν μέλος αιρετικής Εκκλησίας, της Αγγλοσαξονικής, που την εποχή εκείνη είχε αποδεχθεί την αίρεση του Φιλιόκβε, που δίδασκαν οι Φράγκοι επηρεασμένοι από τον Αυγουστίνο. Ηταν δηλαδή ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ!
Ούτε μάρτυρας μπορεί να είναι γιατί δεν μαρτύρησε για την Πίστη του Χριστού.

β. Το πρόβλημα όμως που δημιουργείται περαιτέρω είναι η επονείδιστη και κακόδοξη αυτή Εγκύκλιος της Ρωσικής Συνόδου της Διασποράς, την οποία υπόγραψε δυστυχώς ο τότε Μητροπολίτης Φιλάρετος.
Στην Εγκύκλιο αυτή ο Φιλάρετος υποστηρίζει ότι το Φιλιόκβε δεν αποτελεί εμπόδιο για τη σωτηρία του ανθρώπου, άποψη σαφώς αντίθετη προς τα όσα διδάσκουν οι Πατέρες! Και το ακόμη χειρότερο, ο Φιλάρετος με τη Σύνοδό του, συκοφαντούν τους Πατέρες, τους οποίους εμφανίζουν ότι δήθεν συμφωνούν μαζί τους!
Οι απόψεις αυτές της Ρωσικής Συνόδου της Διασποράς καθιστούν τη Σύνοδο ΑΙΡΕΤΙΚΗ, τα μέλη της Εκκλησίας αυτής ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ, οι οποίοι δεν είναι δυνατόν ποτέ, όχι μόνον να είναι
άγιοι της Εκκλησίας, αλλά ούτε να σωθούν. Ως εκ τούτου, η άποψη του αδελφού Misha ο Μητροπολίτης Φιλάρετος υπήρξε θεούμενος και άγιος δεν ευσταθεί!

γ. Περαιτέρω, δημιουργείται πρόβλημα για την Εκκλησία της Ελλάδος, η Αποστολική Διακονία της οποίας στο ηλεκτρονικό εορτολόγιό της τοποθέτησε έναν ψευτο-άγιο, τον Εδουάρδο, βασιλιά της Αγγλίας! Υπάρχει κάποιος να αναζητήσει ευθύνες;