Η ΠΑΓΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΟΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ

Τοῦ κ. Ἀποστόλου Π. Παπαθεοδώρου

Ἤδη πρό 12ετίας, μέ τόν ὁμώνυμο τίτλο (π. Ἑλληνοχριστιανική Ἀγωγή, Δεκ.1999, σ. 312), ἐσημειώναμε ὅτι ἀπό τό Ἀλβανικό Κράτος ἀπό τήν ἐποχή τῆς τεχνητῆς συστάσεώς του καὶ ἰδιαιτέρως, ἀπό τῆς ἀναγνωρίσεώς του ὡς ἀνεξαρτήτου, (21.10.1921), ἕνα πάγιο, ἀπαρέγκλητο καί μακρόπνοο στόχο ἔθεσε: Τὸν ἀφελληνισμό τῶν ΒΗπειρωτῶν καί τόν ἐξαλβανισμό τῆς Β. Ἠπείρου, μέ κάθε μέσον». Σέ ἀνάλογες διαπιστώσεις προβαίναμε ἐπανειλημμένως ἔκτοτε μέχρι καί σήμερα καί, δυστυχῶς, τά γεγονότα μᾶς δικαιώνουν πολλαπλῶς, ὅπως τά παρακάτω ἐνδεικτικά:

α) Ἡ προσφυγή στόν Γενικόν Εἰσαγγελέα στό Διεθνές Ποινικό Δικαστήρο στή Χάγη (Ι.C.C.).
Στὶς 24.2.09 ἔγινε προσφυγή στόν Γενικόν Εἰσαγγελέα στό Διεθνές Ποινικό Δικαστήρο στὴ Χάγη (Ι.C.C.), σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 7(h) τῆς Συνθήκης τῆς Ρώμης, κατά τῶν Ἀλβανικῶν Ἀρχῶν εἰς βάρος τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος τῆς Ἀλβανίας (τῶν Βορειοηπειρωτῶν), γιά πολύ σοβαρές παραβιάσεις, συνεχῶς αὐξανόμενες, πού ὁδηγοῦν στήν ἐξόντωσή των καί συνοδεύεται ἀπό χιλιάδες συνεχῶς αὐξανόμενες ὑπογραφές ΒΗπειρωτῶν καί ἄλλων Ἑλλήνων. (Δελτίο Τύπου τῆς Ἐπιτροπῆς Προσφυγῆς, ἀρ. 3/3.2011).

β) Ἡ Ἀλβανία λειτουργεῖ, δυστυχῶς, ὡς ὄργανο τῆς Τουρκίας (Ἀπ. Π. Π.: Οἱ Μουσουλμάνοι Τσάμηδες –uck– ucc– Ἀλβανοί –Τοῦρκοι– Οἱ Ἀλβανοτσάμηδες, ἔκδ. Γ΄ ἐπαυξημένη και ἐνημερωμένη «Πελασγός, Ἀθ. 2007, σσ. 53 κ.ἑ. καί Ἐμμ. Μαγγιώρου «Ἡ Ἀλβανία λειτουργεῖ ὡς ὄργανο τῆς Τουρκίας;», μέ ἀφορμή τήν ἐγκαινίαση τῆς Τουρκικῆς βάσεως «Ὑποβρυχίων της στό Δυρράχιο καί τήν μή ἐπικύρωση ἀπό τό Συν ταγματικό Δικαστήριο τῆς Ἀλβανίας τῆς Συμφωνίας τῆς ὁριοθέτησης τῆς Ὑφαλοκρηπίδος Ἑλλάδος – Ἀλβανίας, σύμφωνα, ἄλλωστε, καί μέ τό περιβόητο βιβλίο τοῦ ΥΠΕΞ Τουρκίας, κ. Νταβούτογλου: «Τό Στρατηγικό βάθος. Ἡ διεθνής θέση τῆς Τουρκίας», ὑπενθυμίζοντας καί τήν «ἔνδοξη» Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία, ἰδίως στά Βαλκάνια. (Πρ. Λ. 9.2.11).

γ) «Τά πολλά τέρατα καί σημεῖα, πού συμβαίνουν στήν Β. Ἤπειρο, ἐρήμην, ἀνοχὴ καὶ ἐνοχή, ἐνίοτε, τῶν Ἑλληνικῶν Ἀρχῶν, ὅπως: Ἐγκαταλελειμμένα «ρημάζουν τά δύο μέγαρα τῶν Εὐεργετῶν στό Λάμποβο Β. Ἠπείρου (Πρ. Λ. 17.2.11), ἡ περαιτέρω κατακράτηση τῆς ἐπισημότητος παραδόσεως τῆς ἀκίνητης περιουσίας, ἰδιωτικῆς,

δημοτικῆς καί Ἐκκλησιαστικῆς.

δ) Ἡ σκανδαλώδης ἀπομάκρυνση ἀπό τήν Κορυτσά τοῦ ἐκεῖ Ἕλληνα Γεν. Προξένου, κ. Θεόδ. Οἰκονόμου, ὕστερα ἀπό πιέσες τῶν Ἀλβανικῶν Ἀρχῶν στήν Ἑλληνική Πρεσβεία τῶν Τιράνων, διότι ἐπιτελοῦσε στό ἀκέραιον τό καθῆκον του συνιστώντας στούς Ἕλληνες ΒΗπειρῶτες νά δηλώσουν, κατά τήν ἐπικειμένην ἀπογραφήν ἀπό τήν Ἀλβανική Κυβέρνηση, τήν Ἑλληνικότητά τους, ὡς Ἕλληνες ΒΗπειρῶτες! Λίαν ἀποκαλυπτική πρός τοῦτο εἶναι καί ἡ γενομένη στό «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ» σχετική συνέντευξή του, ὅπου μεταξύ ἄλλων τονίζει: «Δέν ἀνακαλῶ ὅσα εἶπα γιά Ἕλληνες καί Β. Ἤπειρο. Ἔκανα τό καθῆκον μου. Τίποτε παραπάνω. Νά μή ἐγκαταλείψωμε τά Ἐθνικά μας δίκαια. Νά δώσουν τό παρόν στήν Ἀπογραφή (Οἱ ΒΗπειρῶτες), πού καταπιέζονται ἀπό Ἀλβανούς καί ἀπό Τσάμηδες. Ἀφήνουν τόν Τοῦρκο Πρόξενο στήν Κομοτηνή καί ἀνακαλοῦν ἐμένα.»! Προχωρεῖ μάλιστα τό «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ» ἠλεκτρονικά καί στή διαπίστωση, ὅτι «προηγεῖται στά Βαλκάνια ἡ λύση τοῦ διεθνῶς ἐκκρεμοῦς ζητήματος τῆς Β. Ἠπείρου, τήν ὁποία χαρακτηρίζει καί ὡς τό Ἑλληνικό «Κόσσοβο», ἐξιστορώντας τήν ἐξέλιξή του ἀπό το 1946, πού παρεπέμφθη στό Συμβούλιο ΥΠΕΞ τῶν τεσσάρων Νικητριῶν Μ. Δυνάμεων, ὅπου ἐκκρεμεῖ ἔκτοτε, μεταξύ τῶν «ἀζητήτων» στά χρονοντούλαπά του (Βλ. και Α.Π.Π.: Ὁ Αὐτονομιακός Ἀγώνας τῆς Β. Ἠπείρου 1914, Ἀθ. 1985, σσ. 56 κ.ἑ.).

ε) Τά δέ σχολικά βιβλία, πού διδάσκονται ἐκεῖ τά ΒΗπειρωτόπουλα, ὅπως ἡ Ἱστορία καί ἡ Γεωγραφία, μεταφρασμένα ἀπό τά ἀντίστοιχα Ἀλβανικά, συνεχίζουν νά ὀργιάζουν ἀπό ἀνθελληνικές ἱστορικές διαστρεβλώσεις καί ἀνακρίβειες, ὅπως γιά τήν «Τσαμουριά» (Θεσπρωτία), πού φθάνει, δῆθεν, μέχρι καί τήν Πρέβεζα κ.λπ., και ὁμιλεῖται ἡ «Ἀρβανίτικη γλῶσσα»! κ.ἄ.τ.

στ) Σά νά μή ἔφθαναν ὅλα αὐτά, ἀπειλοῦν οἱ γείτονές μας μέ τούς ἐκεῖ Ἀλβανοτσάμηδες ἀκόμη καί μέ τόν «Ἀπελευθερωτικό Στρατό τῆς Τσαμουριᾶς (UCC)», καθώς καί μέ τή νέα τρομοκρατική ὀργάνωση ACTOSH, καί γιά εὐρύτερους, μάλιστα, Βαλκανικούς στόχους» (Πρ.Λ. 18.2.11)! Ὅλα αὐτά δέν εἶναι ἀσφαλῶς ἄσχετα καί μέ τή στυγερή δολοφονία τοῦ Χιμαριώτη Ἀριστοτ. Γκούμα (8.8.11), διότι, ἐπέμενε νά μιλάη τήν Ἑλληνική – μητρική του γλῶσσα!

ζ) Προστίθεται ὅτι, τελευταῖα, «πυκνώνουν οἱ ἐθνικιστιές προκλήσεις τῶν Ἀλβανῶν εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος, μέ ἀποκορύφωμα, μόλις προσφάτως (Πρ .Λ. 23.2.11), τήν ἀνάρτηση ἀπό Ἀλβανούς φοιτητές ἔξω ἀπό τήν Ἑλληνική Πρεσβεία στά Τίρανα «ὑβριστικῶν πανώ κατά τῆς Ἑλλάδος, πού θυμίζουν ἄλλους καιρούς, μέ ἀφορμή τίς παρακάτω ἄψογες πατριωτικές δηλώσεις τοῦ ἐν λόγῳ Γενικοῦ Προξένου μας στήν Κορυτσά, (κ. Θεοδ. Οἰκονόμου), κατά τήν ἐκδήλωση ἐκεῖ τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ, γιά τά 20ά

χρόνα ἀπό τήν ἵδρυσή της (1991), ἀξιοσύστατες γιά κάθε ἁπανταχοῦ εὑρισκόμενον ΒΗπειρώτη, καθώς καί γιά τίς Ἑλληνικές Ἀρχές, οἱ ὁποῖες, ἀντί νά τόν ἐπιβραβεύσουν καί νά ἐνισχύσουν τό ἔργο του, τόν τιμώρησαν μέ τήν ἀνεπιθύμητη μετάθεσή του, «ἀφωπλισμένον» ὑπηρεσιακά, στὴν Ἀθήνα!

—Ἄς ἀναλογισθῆ, λοιπόν, ἡ Ἑλληνική Κυβέρνηση τίς εὐθῦνες της γιά τά τεκταινόμενα, καθώς καί γιά τά ἄκρως ἀπειλούμενα στό ἐγγύς καί τό ἀπώτερον μέλλον, πρίν φθάσωμε στά χειρότερα καί ἀνεπανόρθωτα, πού καθίστανται περισσότερον ὁρατά καί μέ τό ἄλλο μέγα πρόβλημα, τό Μεταναστευτικό, ἀκόμη καί ἀπό τήν φλεγομένην Λιβύη, καί προτοῦ καταντήσωμε «μειοψηφία» στήν ἴδια τήν Πατρίδα μας. Οἱ καιροί οὐ μενετοί!