Ο αδελφός μας Παναγιώτης Μακρής γράφει:

Άρα κ Κώστα τα δικά σας τα συμπεράσματα ποια είναι σχετικά με όλα τα παραπάνω, επειδή πιστεύω ότι βασίζεστε μόνο στα λόγια του Φιλοθεϊτη χωρίς να λαμβάνεται υπ' όψιν σας τα υπόλοιπα. 
Για να δούμε όμως και τι στάση τήρησε ο γ. Εφραίμ, γράφει λοιπόν ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς:
Ἐμεῖς, πρός πληροφόρησι τῶν ἀδελφῶν καί διακρίβωσι τῆς ἀληθείας, ἐρευνήσαμε ἀπό μαρτυρίες τῶν πνευματικῶν παιδιῶν τοῦ π. Ἐφραίμ στόν Βόλο, καί μάλιστα παλαιῶν μοναχῶν δικῶν του, καί μᾶς διαβεβαίωσαν ὅτι τούς συνεβούλευε τήν περίοδο αὐτή, πρίν πάει δηλαδή στήν Ἱ. Μονή τῆς Φιλοθέου, νά μήν μνημονεύουν Ἐπίσκοπο  λόγῳ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Μήπως κ Κώστα ο γ. Εφραίμ ο Φιλοθεϊτης, για να καλύψει τον εαυτό του που μνημονεύει αποκρύπτει πληροφορίες από τον κόσμο; Μήπως αυτός και ο Βατοπαιδινός δεν γράφουν όλη την αλήθεια όπως ισχυρίστηκα και παραπάνω;
Μήπως ο γ Ιωσήφ μετά από λίγο καιρό διέκοψε και πάλι το μνημόσυνο του Πατριάρχη;

***

Απάντηση:

Αδελφέ Παναγιώτη νομίζω ότι το πρόβλημα που έχει μεγάλη σημασία – τουλάχιστον για μένα – είναι το εξής: Ο γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής υπήρξε αυστηρός ζηλωτής  έως τον Μάρτιο του 1950. Όταν διάβασε την εγκύκλιο του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου η οποία ομολογούσε άκυρα τα μυστήρια των νεοημερολογιτών, δεν την δέχτηκε. Άρχισε δε εντατική προσευχή προκειμένου να φωτιστεί για την πορεία που έπρεπε να ακολουθήσει. Η απάντηση ήρθε! Όμως νομίζω – σύμφωνα με την διδασκαλία της Αγίας Γραφής, του θαύματος της Κυρίας Θεοτόκου στην περίπτωση των 26 Οσιομαρτύρων της Ι.Μ. Ζωγράφου Αγίου Όρους, της διδασκαλίας του Μεγάλου Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά αλλά και της διαχρονικής Πατερικής γραμματείας –  έκανε λάθος ερμηνεία του ενυπνίου του. Εν πάση περιπτώσει, σε τελευταία ανάλυση, εν συντομία: Δίνοντας την ερμηνεία του ενυπνίου η Εκκλησία ήταν εκεί που  διακονούσε ο λατινόφρονας Αθηναγόρας. Κατ΄ εμέ : Αν ο γ. Ιωσήφ ο Ησυχαστής τον Μάρτιο του 1950 με διαβεβαιώνει ότι η Εκκλησία ήταν αυτή του Αθηναγόρα, όχι των ακολουθούντων το πάτριο, όχι αυτή που ακολουθούσε ο γ. Ιωσήφ ο Ησυχαστής, τότε όλες οι εκστάσεις, τα οράματα, οι συνομιλίες με τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο κ.λ.π, που είχε ο γ. Ιωσήφ ο Ησυχαστής πριν τον Μάρτιο του 1950 ήσαν εκ του Πονηρού; Εάν όχι, τότε υπάρχουν αυτές οι θείες εμπειρίες και σε εκτός Εκκλησίας ανθρώπους; Και αν ο Κύριος του είπε να μνημονεύσει τον λατινόφρονα Αθηναγόρα, άρα, αν δεν έχει σημασία η μνημόνευση, τότε για μια μη μνημόνευση του άλλου λατινόφρονα Πατριάρχη Βέκκου, γιατί κάηκαν ζωντανοί οι 26 Οσιομάρτυρες της Ι.Μ. Ζωγράφου,  έχασαν δε την ζωή τους δι άλλων τρόπων, ένεκα της αρνήσεως να μνημονεύσουν τον λατινόφρονα Βέκκο, άλλοι Αγιορείτες Πατέρες την ίδια χρονική στιγμή;