Στην ΜΓ´ Ὁμιλία του ο Μέγας Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος γράφει και μας συμβουλεύει:

 «Ὁ Χριστιανὸς ὀφείλει νὰ ἔχει πάντοτε στὴν μνήμη του τὸν Θεόν. Διό-

τι ἔχει γραφεῖ: “Νὰ ἀγαπήσης τὸν Κύριον καὶ Θεὸν σου μὲ ὅλη τὴν δύ-

ναμη τῆς καρδιᾶς σου” (Ματθ. ΚΒ´37) καὶ νὰ μὴ ἀγαπᾶ τὸν Κύριον μό-

νο ὅταν μπαίνη στὴν ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ ὅταν περπατᾶ καὶ ὅταν μιλᾶ καὶ

ὅταν τρώγη νὰ ἔχει τὴν μνήμη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν στοργὴ

γι᾽ αὐτόν. Γιατὶ λέγει: “ Ὅπου εἶναι ὁ νοῦς σου, ἐκεῖ βρίσκεται καὶ ὁ θη-

σαυρός σου” (Ματθ. ΣΤ´ 21). Διότι σὲ ὅποιο πρᾶγμα εἶναι δεμένη κά-

ποιου ἡ καρδιὰ καὶ ὅπου ἡ ἐπιθυμία τὸν ἕλκει, ἐκεῖνο εἶναι ὁ Θεός του.

Ἐὰν ἡ καρδιὰ ἐπιθυμεῖ πάντοτε τὸν Θεόν, αὐτὸς εἶναι ὁ κύριος τῆς καρ-

διᾶς του… Ὅπως τὰ ξερὰ κλαδιά, ὅταν ρίχνονται στὴν φωτιὰ δὲν μπο-

ροῦν νὰ ἀντισταθοῦν στὴν δύναμή της, ἀλλὰ κατακαίγονται ἀμέσως, ἔτσι

καὶ οἱ δαίμονες, ποὺ θέλουν νὰ πολεμοῦν τὸν ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος ἀξιώ-

θηκε νὰ δεχθῆ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, καίγονται καὶ ἐκμηδενίζονται ἀπὸ τὴν

φωτιὰ τῆς θείας δυνάμεως, ἀρκεῖ μόνον ὁ ἄνθρωπος νὰ εἶναι πάντοτε

προσκολλημένος στὸν Κύριον καὶ νὰ ἔχει στραμμένη πάνω σ᾽ αὐτὸν τὴν

πεποίθηση καὶ τὴν ἐλπίδα του. Καὶ ἄν οἱ δαίμονες εἶναι δυνατοί σὰν

ψηλὰ καὶ σιδερένια βουνά, κατακαίονται ἀπὸ τὴν προσευχή, ὅπως

ἀκριβῶς τὸ κερὶ ἀπὸ τὴν φωτιά».