ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Αρωγέ Χριστέ, τον βροτοίς εναντίον, Πρόβλημα την σάρκωσιν, αρρήτως έχων, Ήσχυνας όλβον, της θεώσεως φέρων, Μορφούμενος νυν· ης τινος δι΄ ελπίδα, Άνωθεν εις κευθμώνας ήλθομεν ζόφου.

Ερμηνεία.


Ω βοηθέ ημών Χριστέ, Συ, λέγει, την φύσιν των ανθρώπων μορφωθείς και γεννηθείς σήμερον κατήσχυνας σοφώτατα και τεχνικώτατα τον αντίπαλον των ανθρώπων Διάβολον· διότι συ τον μεν πλούτον της Θεότητος (Θεότης δε ου μόνον η θεία φύσις λέγεται, αλλά και η θεία ενέργεια· όθεν είπεν ο Θεοφόρος Μάξιμος «Θεότης εστίν η εκθεωτική των προνοουμένων ενέργεια»)· έφερες ένδοθεν κεκρυμμένον· την δε σάρκα είχες έξωθεν πρόβλημα, και ως εν δόλωμα με άρρητον τρόπον και ανερμήνευτον· όθεν δια του τοιούτου πανσόφου τεχνάσματος κατεσοφίσω και ηπάτησας τον πονηρόν εχθρόν, όστις προσέβαλε και επολέμησε το έξωθεν φαινόμενον δόλωμα: ήτοι την φαινομένην ανθρωπότητα, περιέπεσε δε και ενικήθη από το έσωθεν κεκρυμμένον άγκιστρον: ήτοι από την παντοδύναμον Θεότητα· δια την ελπίδα της οποίας Θεότητος (του να γένωμεν Θεοί), καθώς ο πονηρός εσυμβούλευσεν όφις ειπών: «Η δ΄ αν ημέρα φάγητε απ΄ αυτού, διανοιχθήσονται υμών οι οφθαλμοί, και έσεσθε ως Θεοί γινώσκοντες καλόν και πονηρόν» (Γέν. γ: 3), κατεκρημνίσθημεν από τον Παράδεισον εις τους σκοτεινοτάτους τόπους του άδου. Σημείωσε, ότι τα ανωτέρω λόγια ερανίσθη ο Μελωδός από τον Θεολόγον Γρηγόριον λέγοντα: «Επειδή γαρ ώετο αήττητος είναι της κακίας ο σοφιστής, Θεότητος ελπίδι δελεάσας ημάς, σαρκός προβλήματι δελεάζεται· ίν΄ ως τω Αδάμ προσβαλών, τω Θεώ περιπέση· και ούτως ο νέος Αδάμ τον παλαιόν ανασώσηται» (Λόγος εις τα φώτα). Όρα και την ερμηνείαν του Ειρμού της πέμπτης Ωδής του Κανόνος του Σταυρού, του λέγοντος «Ω τρισμακάριστον ξύλον», ίνα μάθης πάνσοφον αλιευτικήν του Θεού. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου