Η ΔΙΑΔΟΧΟΛΟΓΙΑ, ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΚΡΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΣ -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομ. Καθηγητού Πανεπ. Αθηνών

Η έκρηξη της διαδοχολογίας και η παράλληλη συμπόρευσή της με την τελευταία φάση της ασθενείας του Μακαριωτάτου κ. Χριστοδούλου, απογοήτευσε τους εγγύς και τους μακράν της Εκκλησίας!                                                                                                       
Ακόμα δεν πέθανε ο άνθρωπος και ξεσηκώθηκαν οι δελφίνοι για την κατάκτηση του αρχιεπισκοπικού θρόνου. Έγραψαν  δημοσιογράφοι και είπαν τα κανάλια αλλά και κάθε ευαίσθητος στο πρόβλημα του πάσχοντος Αρχιεπισκόπου χριστιανός, εξανέστη και απόρησε!                                                                                                                  
Αλήθεια! Που τρέχετε, όσοι και όποιοι τρέχετε, Σεβασμιώτατοι, και όσοι ορέγεσθε συγκινήσεις πρώτης καθέδρας! Που πάτε, τρέχοντας και ιδρώνετε και διαβουλεύεστε και συνωμοτείτε; Τι βλέπετε μπροστά σας; Ελκυστικά αρχιεπισκοπικά μεγαλεία; Υπέρτατη εκκλησιαστική εξουσία;  Ανύψωση της κοινωνικής σας εικόνας; Τι λαχταράτε τρέχοντας;                                                                                                                          
Αλλά, κρίμα φαίνεται ότι δεν ξέρετε που πάτε! Ναι, στην πραγματικότητα δεν συνειδητοποιείτε που πάτε! Απλώς παραισθητικά οράματα διοικητικού μεγαλείου μεθούν το πνεύμα σας με απατηλά όνειρα λαμπρής εκκλησιαστικής εξουσίας!
                                                                                                                          
Τι θα την κάνετε, άραγε, αυτήν την εξουσία, Σεβασμιώτατε, αν είστε εσείς, ο Χ Επίσκοπος, ο τυχερός της παρέας; Πως θα την διαχειριστείτε μέσα σ΄ ένα εκκλησιαστικό χώρο τραγικής ηθικής προβληματικής, της οποίας φέρετε και σεις ο ίδιος ακέραια την ευθύνη;                                                                                        
Συνεργασθήκατε με σκανδαλώδη, για τους πιστούς, αφοσίωση με τον Πρώτο! Με την σιωπή σας, την απουσία σας και την αφάνειά σας, στα τεκταινόμενα, κατά καιρούς – στα πολύ κρίσιμα τεκταινόμενα – του εκκλησιαστικού χώρου, γίνατε στα χέρια του ευκολοδούλευτο εργαλείο διαφθοράς του χώρου αυτού. Αλλά και παραδώσατε, υποτασσόμενοι στη βούληση και στην εξουσία του Πρώτου, την Ελλαδική Εκκλησία στην αγκαλιά του Οικουμενισμού και του Παπισμού! Έτσι· «Εγενήθημεν όνειδος τοις γείτοσιν ημών, μυκτηρισμός και χλευασμός τοις κύκλω ημών» (Ψαλμ. 78: 11)! Και ιδιαίτερα στα κανάλια!                                                                                                                     
Και τώρα, απόντες από τη διοίκηση της Εκκλησίας σε κρίσιμες ώρες, δώσατε επί τέλους το παρών σας,  στη διεκδίκηση του αρχιεπισκοπικού θρόνου. Εξήλθατε από τη σιωπή και την αφάνειά σας και δώσατε μία δυναμική παρουσία στη διεκδίκηση αυτή! Αλλά η παρουσία σας αυτή, σε μια τέτοια διεκδίκηση, είναι εκχύλισμα της κρίσεως της επισκοπικής σας αυτοσυνειδησίας. Διότι η αδρανούσα επισκοπική σας αυτοσυνειδησία, στην αντιμετώπιση κρίσιμων προβλημάτων της Εκκλησίας, αφυπνιζομένη δυναμικώς στην διεκδίκηση του αρχιεπισκοπικού θρόνου δίνει το στίγμα ότι ευρίσκεται στην κρίση… της κρίσεως! Εφόσον σταθερώς το συμφέρον σας τίθεται υπεράνω της προσωπικής σας ευθύνης, για την εύορκη διαχείριση του επισκοπικού σας χρέους, υπέρ της ζωής της Εκκλησίας. Στην περίπτωση αυτή παρερμηνεύετε το διακονικό αίτημα· «Τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών», ως προοπτικής υπάρξεως της επισκοπικής σας αποστολής!                                                                    
Ναι! Φαίνεται ότι η διαδοχολογία ανακύκλωσε τη «σιωπή των αμνών», συμφεροντολογικώς, σε ηγετική κραυγή μπροστάρη κριού! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου