ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ -- Γέροντος Αλυπίου. Αγιορείτου.

http://apotixisis.blogspot.ca/

Μυστήριον υπό προφητών κηρυχθέν και υπό Χριστού τελεσθέν. Μετά την ανάστασιν του Λαζάρου αποστέλλει δύο μαθητάς λέγων: «Πορευθέντες εις την κατέναντι κώμην, ευρήσετε όνον δεδεμένην και πώλον… λύσαντες αγάγετέ μοι… Όνον και πώλον την Εκκλησίαν των εθνών εσήμαινεν, κώμη τον περίγειον τόπον νόμιζε, η πόλις επουράνιος εστίν. Ο τα γήϊνα και αμαρτωλά φρονών εις την κώμην ζει και εν ουρανώ ουκ έχει το πολίτευμα. Πώλος είναι ο νέος όνος· ο πώλος της ανθρωπότητος είναι σύμβολον.                                                                       

Εδέσμευσε τα έθνη ο Κύριος τη αμπέλω και τη έλικι δηλαδή Παλαιά και Καινή Διαθήκη, όπως καρποφορήσουν καρπόν ευσεβείας δια της πίστεως. Λέγει ο πατριάρχης Ιακώβ: «… πλυνεί εν οίνω την στολήν αυτού», στολήν Χριστού την σάρκα λέγει. Εκουσίως δι΄ ημάς εσταυρώθη, ίνα εκπλύνη τας αμαρτίας ημών δια του Αίματός Του, ο προφήτης Ζαχαρίας λέγει: «Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών κηρύσσεται σοι δίκαιος και σώζων. Αυτός πραϋς και επιβεβηκώς επί υποζύγιον και πώλον όνου νέον». Καιρός ευδοκίας ο παρών. Έρχεται ο Κύριος να ειρηνοποιήσει τα πάντα δια του Σταυρού. «Πορευθέντες οι μαθηταί εποίησαν καθώς συνέταξεν αυτοίς και ήγαγον την όνον και τον πώλον και επέθηκαν επάνω αυτών τα ιμάτια και επεκάθισαν τον Ιησούν». Τις ου θαυμάσει το μέγεθος της Αγάπης Αυτού προς ημάς; Ο ανυμνούμενος υπό των Σεραφείμ, ευφημείται υπό νηπίων και λαού: «Ωσαννά τω υιώ Δαυϊδ, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ωσαννά εν τοις υψίστοις». Ευλογημένος ο ελθών και δι΄ ημάς πτωχεύσας πλούσιος ων, ίνα ημείς τη Αυτού πτωχεία πλουτίσωμεν· ερχόμενος μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς. Χαίρε η Εκκλησία του Θεού. Χριστός επί πώλου, ως επί θρόνου έρχεται. Έρχεται η ανάστασις των πεσόντων, των αιχμαλώτων ο ελευθερωτής, των τυφλών η ανάβλεψις, των πενθούντων η παράκλησις, των κοπιώντων η ανάπαυσις. Χθες ο Χριστός τον Λάζαρον ανέστησε, σήμερον επί τον θάνατον έρχεται. Ευλογημένος ο ερχόμενος, ο πανταχού παρών, ο των ουρανών μη χωριζόμενος. Παίδες Χριστόν ως Θεόν θεολογούσι και ιερείς αυτόν βλασφημούσι, θηλάζοντες προσκυνούσι και οι διδάσκοντες ασεβούσι. Οι παίδες ωσαννά δηλαδή σώσον ημάς Κύριε ψάλλουν και οι Εβραίοι, Σταυρωθήτω, κράζουν. Τας λαμπάδας της πίστεως μη σβέσωμεν, τον νου προς Θεόν ανυψώσωμεν, τα βάϊα ως νικηφόροι βαστάσωμεν, δοξολογούντες τον Σωτήρα, τον Ελευθερωτή, τον Αναμάρτητον, τον Θεάνθρωπον Ιησούν Χριστόν. Ότε ήγγισε πλησίον ταύτης της κώμης (παρόντος βίου), ότε σαρκωθείς γέγονε μεθ΄ ημών ο Θεός, τότε αποστέλλει τους δύο μαθητάς δηλαδή τας δύο Διαθήκας δια να φέρουν τους  δύο λαούς (τους εξ Εβραίων και εξ εθνών πιστεύσαντας).                                                    
Ευλογημένος ο ερχόμενος, πόθεν; Εξ ουρανού και εκ Παρθένου. Ο ερχόμενος επί το πάθος. Οι παίδες ως Θεόν ύμνησαν, οι πατέρες αυτών ως εχθρόν εσταύρωσαν. Οι μεν άγγελοι έψαλον, επί γης ειρήνη, οι δε άνθρωποι, ειρήνη εν ουρανώ επειδή παρών ο λέγων: «Ειρήνη υμίν». Έγιναν τα ποτέ εχθρά, νυν αδελφά· μίαν τα ουράνια και τα επίγεια θεολογίαν και προσκύνησιν προσφέρουν.                

Με την ΜΕΤΑΝΟΙΑ μας, ορθόδοξη πίστη και έργα και λόγια και λογισμούς ν΄ αναπαύουμε τον Θεόν ώστε να μας οδηγεί εις την άνω Ιερουσαλήμ. Να είμεθα ευγνόμωνες εις τον Κύριον δι΄ όλα όσα μας δώρισε και μας χαρίζει και ακόμη μας υπόσχεται εις την Βασιλεία Του. Δοξασμένο τα΄ όνομά Του, διότι ονειδιζόμεθα δια τον λόγον της Ορθοδόξου ομολογίας της πίστεώς μας. Δόξα τη μακροθυμία Σου, Κύριε. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Γερ. Αλύπιος                                                                                                                                           
 Ι. Κ. Αγ. Νικολάου                                                                                                                               
Καψάλα  - Άγιον Όρος