Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας
Επειδή το θέμα έχει πάρει διαστάσεις τα ακόλουθα (*)
16 Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ λέγοντες ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ᾿ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ, ὀφείλει. 17 μωροὶ καὶ τυφλοί! τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσός ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν; 18 καί· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ᾿ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. 19 μωροὶ καὶ τυφλοί! τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον; 20 ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ· 21 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικήσαντι αὐτόν· 22 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ.
Ο Κύριος λέγει στην επί του Όρους Ομιλία το μη ομόσαι όλως, διότι το ιερατείο, υποκριτικό κατά πάντα, ζητούσε όρκο σε ένα Θεό τον οποίο ενέπαιζε και ουσιαστικά δεν πίστευε. Ήταν ένας θεός της υποκρισίας των Φαρισαίων και των γραμματέων, συνεπώς, οι ομνύοντες στον θεό αυτό έδιναν όρκο στο υποκατάστατο του αγίου θεού, τον αντίδικο διάβολο. Φαίνεται αυτό καθαρά στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο που παρέθεσα στην αρχή του σχολίου.
Σε ένα κόσμο όπου επικρατεί η κατά Χριστόν δικαιοσύνη, ασφαλώς και δεν χρειάζεται όρκος. Και αν υπήρχε, είναι βέβαιο ότι τα δικαστήρια θα υπολειτουργούσαν. Επειδή όμως αυτό δεν συμβαίνει, ο όρκος καθίσταται απαραίτητος για ένα και μόνο λόγο : Για την μαρτυρία της εν Χριστώ αλήθειας, μάλιστα δε, ακόμη περισσότερο, για να πολιτεύονται εν Χριστώ οι κατά καιρούς διαχειριζόμενοι τα κοινά εκλεγμένοι πολιτικοί άρχοντες, όπως συμβαίνει σήμερα και από συστάσεως του ελληνικού Κράτους.
Φυσικά, η εν Χριστώ δικαιοσύνη είναι στόχος ανέφικτος. Όσο συνεπής κι αν είναι ο άνθρωπος, δεν παύει να ισχύει το "ουδείς άξιος". Δεν αμαρτάνουμε μόνο κατά τα έργα, αμαρτάνουμε "λόγω και διανοία" :
Πᾶν ἁμάρτημα τὸ παρ’ αὐτοῦ πραχθὲν ἐν λόγῳ ἢ ἔργῳ ἢ διανοίᾳ, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεός, συγχώρησον· ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος, ὃς ζήσεται καὶ οὐχ ἁμαρτήσει· σὺ γὰρ μόνος ἐκτὸς ἁμαρτίας ὑπάρχεις, ἡ δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ὁ νόμος σου ἀλήθεια.
Ωστόσο, επειδή εμείς εδώ πιστεύουμε και ομολογούμε "Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού" η μαρτυρία αυτής της ομολογίας είναι, κατά τη γνώμη μου, επιβεβλημένη, μάλιστα δε, για εκείνους που έχουμε εκλέξει να διαχειριστούν τα κοινά μας πράγματα κατόπιν της ψήφου μας. Αν αυτοί αρνούνται τον όρκο, τίποτα δεν τους υποχρεώνει να φανούν συνεπείς σε όσα διακελεύει το ελληνικό Σύνταγμα, το οποίο προτάσσει "εις το όνομα της Αγίας και Ουμοουσίας και Αδιαιρέτου Τριάδος". Η άρνηση του προτάγματος συνεπάγεται και την άρνηση των Άρθρων.
(*) Βλέπε σχετικά http://kyprianoscy.blogspot.gr/2015/03/blog-post_9.html
Επειδή το θέμα έχει πάρει διαστάσεις τα ακόλουθα (*)
16 Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ λέγοντες ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ᾿ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ, ὀφείλει. 17 μωροὶ καὶ τυφλοί! τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσός ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν; 18 καί· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ᾿ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. 19 μωροὶ καὶ τυφλοί! τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον; 20 ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ· 21 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικήσαντι αὐτόν· 22 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ.
Ο Κύριος λέγει στην επί του Όρους Ομιλία το μη ομόσαι όλως, διότι το ιερατείο, υποκριτικό κατά πάντα, ζητούσε όρκο σε ένα Θεό τον οποίο ενέπαιζε και ουσιαστικά δεν πίστευε. Ήταν ένας θεός της υποκρισίας των Φαρισαίων και των γραμματέων, συνεπώς, οι ομνύοντες στον θεό αυτό έδιναν όρκο στο υποκατάστατο του αγίου θεού, τον αντίδικο διάβολο. Φαίνεται αυτό καθαρά στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο που παρέθεσα στην αρχή του σχολίου.
Σε ένα κόσμο όπου επικρατεί η κατά Χριστόν δικαιοσύνη, ασφαλώς και δεν χρειάζεται όρκος. Και αν υπήρχε, είναι βέβαιο ότι τα δικαστήρια θα υπολειτουργούσαν. Επειδή όμως αυτό δεν συμβαίνει, ο όρκος καθίσταται απαραίτητος για ένα και μόνο λόγο : Για την μαρτυρία της εν Χριστώ αλήθειας, μάλιστα δε, ακόμη περισσότερο, για να πολιτεύονται εν Χριστώ οι κατά καιρούς διαχειριζόμενοι τα κοινά εκλεγμένοι πολιτικοί άρχοντες, όπως συμβαίνει σήμερα και από συστάσεως του ελληνικού Κράτους.
Φυσικά, η εν Χριστώ δικαιοσύνη είναι στόχος ανέφικτος. Όσο συνεπής κι αν είναι ο άνθρωπος, δεν παύει να ισχύει το "ουδείς άξιος". Δεν αμαρτάνουμε μόνο κατά τα έργα, αμαρτάνουμε "λόγω και διανοία" :
Πᾶν ἁμάρτημα τὸ παρ’ αὐτοῦ πραχθὲν ἐν λόγῳ ἢ ἔργῳ ἢ διανοίᾳ, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεός, συγχώρησον· ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος, ὃς ζήσεται καὶ οὐχ ἁμαρτήσει· σὺ γὰρ μόνος ἐκτὸς ἁμαρτίας ὑπάρχεις, ἡ δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ὁ νόμος σου ἀλήθεια.
Ωστόσο, επειδή εμείς εδώ πιστεύουμε και ομολογούμε "Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού" η μαρτυρία αυτής της ομολογίας είναι, κατά τη γνώμη μου, επιβεβλημένη, μάλιστα δε, για εκείνους που έχουμε εκλέξει να διαχειριστούν τα κοινά μας πράγματα κατόπιν της ψήφου μας. Αν αυτοί αρνούνται τον όρκο, τίποτα δεν τους υποχρεώνει να φανούν συνεπείς σε όσα διακελεύει το ελληνικό Σύνταγμα, το οποίο προτάσσει "εις το όνομα της Αγίας και Ουμοουσίας και Αδιαιρέτου Τριάδος". Η άρνηση του προτάγματος συνεπάγεται και την άρνηση των Άρθρων.
(*) Βλέπε σχετικά http://kyprianoscy.blogspot.gr/2015/03/blog-post_9.html
Σας ευχαριστώ για την δημοσίευση
ΑπάντησηΔιαγραφήκυπριανός χ