Αγαπητέ μου αδελφέ εν Χριστώ, …….
τούτο άραγε δεν είναι το μαρτύριον της συνειδήσεως ημών, η αρένα, το στάδιον το
λαμπρόν, η θηριομαχία εν Εφέσω, το τρις ελιθάσθην, το δεκάκις εμαστιγώθην, το
εκατοντάκις εραβδίσθην, το χιλιάκις παρά μία εσυκοφαντήθην και το μυριάκις
ωργίσθην αλλ΄ ουκ ημάρτησα;
Γνωρίζεις πολύ καλά αδελφέ μου, ότι τώρα
είναι η ώρα και η εξουσία του σκότους. Εδόθη η εξουσία εις τον αντικείμενον
ημών, τον κατηγορούντα και διαβάλοντα νυχθημερόν ημάς ενώπιον του θρόνου Κυρίου
Σαβαώθ, να πλανήσει ακόμη και τους εκλεκτούς, ήγουν τους κληρικούς, τους
μοναχούς, τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους, επισκόπους, πρεσβυτέρους, διακόνους,
ηγουμένους, δικαίους και αδίκους.
Και τι μέλλει γενέσθαι με ημάς; Έχουμε
κάπου να σταθούμε; Ναι, έχουμε. Μας το λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής.
Γράφει : "Υμείς ουν ό ηκούσατε απ' αρχής εν υμίν μενέτω, εάν εν υμίν μείνη
ό απ' αρχής ηκούσατε, και υμείς εν τω υιώ και πατρί μενείτε....και υμείς, το
χρίσμα ό ελάβετε απ' αυτού, εν υμίν μένει ΚΑΙ ΟΥ ΧΡΕΙΑΝ ΕΧΕΤΕ ΙΝΑ ΤΙΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ
ΥΜΑΣ, ΑΛΛ' Ως ΤΟ ΑΥΤΟ ΧΡΙΣΜΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΥΜΑΣ ΠΕΡΙ ΠΑΝΤΩΝ, και αληθές εστί και ουκ
εστι ψεύδος, ΚΑΙ ΚΑΘΩΣ ΕΔΙΔΑΞΕΝ ΥΜΑΣ ΜΕΝΕΙΤΕ ΕΝ ΑΥΤΩ"....(Ιω. Α΄,26-28)
Έτσι λοιπόν αγαπητέ μου και πεφιλημένε
αδελφέ μου Κωνσταντίνε, εμείς γνωρίζουμε από το πανάγιον Χρίσμα, το Πνεύμα
δηλονότι το Άγιον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί
και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών και
των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων της μιάς Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας ΜΑΣ,
ότι οι πολυπληθείς υπηρέτες του παμμίαρου οικουμενισμού έν Φαναρίω και
Θεσσαλονίκη και εν Αθήνεσι είναι αιρετικοί, όχι μόνον "εν δυνάμει"
όπως μερικοί αγιορείτες πρόσφατα διεκήρυξαν οικονομικώς για να μην ρίξουν τις
γέφυρες, -ποιές άραγε- αλλά εν ενεργεία,
"γυμνή κεφαλή", ξεδιάντροπα, ανερυθρίαστα, όπως οι σοδομίτες στις
καρναβαλικές παρελάσεις τους, έτσι και αυτοί πνευματικοί σοδομίτες παρελαύνουν
χρυσοίς ιματίοις και μελανοίς κεράτοις και ασχημονούν
στο πανακήρατον Σώμα του Κυρίου, τουτέστιν την Εκκλησία Του και παρασύρουν
στον όλεθρο, την λίμνη του πυρός, στον δεύτερο θάνατο τις ψυχές και τα σώματα
των βαπτισμένων χριστιανών, πανευφημούμενοι απο τους δαίμονες μέντορές τους και
μνημονευόμενοι από τους δαιμονιζόμενους συμπρεσβυτέρους τους, αλλοίμονον όμως, θησαυρίζοντες
οργήν Κυρίου εν ημέρα κρίσεως!
Μπορούμε εμείς να
επιστρέψουμε στην αγία μας πίστη έστω και έναν αιρετικό; Αδύνατον. Μας το λέγει
το Ευαγγέλιο. Μας το λέγουν οι Απόστολοι. Μας το λέγουν οι Πατέρες. Μας το λέγουν
οι μάρτυρες. Μας το λέει το Χρίσμα που μιλάει διά όλων αυτών. Στην αρχή οι
αγιορείτες -όχι όλοι- έκοψαν το μνημόσυνο του Αθηναγόρα γιατί κατάλαβαν ότι θα
προχωρούσε σε ψευδένωση. Το φανάρι όμως έκανε διπλωματική οποσθοχώρηση. Τότε
ξαναμνημόνευσαν. Και αν ακόμη όμως
οι
Άγιοι Παϊσιος και Ιωσήφ μνημόνευαν το άγος του Φαναρίου , τούτο δεν
έγινε
παρά μόνο δια τον φόβο σχίσματος και παγιώσεως των σκοτεινών δυνάμεων στον
θρόνο του ιερού Χρυσοστόμου. Είχαν φοβηθεί ότι ο τελείως ακατήχητος κόσμος
με μεγάλη πλειοψηφία θα ακολουθούσε τον δημοφιλέστατο πατριάρχη του σκότους,
αντί για μερικούς απλούς μοναχούς.... Και τότε το έργο του διαβόλου θα γινόταν
πολύ εύκολο. Η ψευδένωση θα γινόταν και επίσημα, οι «φονταμελιστές, ζηλωτές και
φανατικοί» θα αφορίζονταν και η κυριαρχία του οικουμενισμού θα διέλυε την
Εκκλησία. Ακολούθησαν το μη χείρον βέλτιστον.
Και τώρα που βρισκόμαστε;
Τώρα είμαστε, κατά την γνώμη μου, στο τελικό στάδιο. Αρκετοί χριστιανοί έχουν
λάβει κάποια σωστή για την πίστη γνώση. Οι οικουμενιστές
βέβαια προχωρούν ακάθεκτοι και παρασύρουν με δόξες σιγά-σιγά
όλους τους αρχιερείς, τρομοκρατούν τους ιερείς και συμμαχούν με τους
αρνησίχριστους πολιτικούς. Θα ακολουθήσει πιστεύω σύντομα ο μέγας διωγμός των
αληθινών πιστών. Η Εκκλησία πιά στην έρημο, προβλέπω δηλαδή ρήξη. Τα
υπόλοιπα τα ξέρεις... Όποιος δεν είναι έτοιμος για μαρτύριο, κρύβεται, όποιος
θέλει να μαρτυρήσει ιδού στάδιον δόξης λαμπρόν.
Με αγάπη και φόβο Χριστού
Ιουστίνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου