ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Ην ήλπισας Συμεών ηλικιώτην βρεφών, ηλικιώτην βρεφών, χαίρων υπόδεξαι Χριστόν, του Ισραήλ του θείου την παράκλησιν, τον Νόμου Ποιητήν και Δεσπότην, πληρούντα νόμου τάξιν, κράζων αυτώ· επλήσθη τα πάντα της σης αινέσεως.

Ερμηνεία.

Και το τροπάριον τούτο είναι ηνωμένον με το ανωτέρω· ο γαρ Μελωδός κατ΄ Ηθοποιϊαν και παρακίνησιν μελουργήσας αυτό, ως εκ μέρους της Θεοτόκου τον λόγον σχηματίζει, και λέγει πάλιν προς τον Συμεών· υπόδεξαι, ω θειότατε Συμεών, εις τας αγκάλας σου, υπόδεξαι χαίρων και αγαλλόμενος τον Χριστόν εις ηλικίαν βρέφους, ο οποίος είναι η παρηγορία του θεοσυλλέκτου και νέου Ισραήλ των Χριστιανών, οίτινες ορώσι νοητώς τον Θεόν· την οποίαν παρηγορίαν εσύ ήλπισας να ιδής, καθώς εχρημάτισεν: ήτοι δια λόγου απεκάλυψεν εις εσέ το Πνεύμα το Άγιον: «Ιδού, φησίν ο ιερός Λουκάς, άνθρωπος εν Ιερουσαλήμ, ω όνομα Συμεών· και ο άνθρωπος εκείνος δίκαιος και ευλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν του Ισραήλ» (Λουκ. β: 25). Υπόδεξαι λοιπόν τον Χριστόν τον εξ εμού γεννηθέντα, όστις, μ΄ όλον ότι είναι Ποιητής και Δεσπότης του παλαιού Νόμου, σήμερον όμως εν τω ναώ τελειώνει την τάξιν και προσταγήν του Νόμου· ταυτόν ειπείν, αυτός ο ίδιος νομοθέτης υποτάσσεται εις τα ιδικά του νομοθετήματα· αυτός γαρ ενομοθέτησεν, ότι κάθε πρωτότοκον αρσενικόν να προσφέρεται εις τον Κύριον: «Αγίασόν μοι παν πρωτότοκον πρωτογενές διανοίγον πάσαν μήτραν» (Έξ. ιγ: 2) και πάλιν, «Παν διανοίγον μήτραν εμοί τα αρσενικά» (Έξ. λδ: 19), και ο Ιερός Λουκάς: «Παν άρσεν διανοίγον μήτραν άγιον τω Κυρίω κληθήσεται» (Λουκ. β: 23). Διατί δε φυλάττει ο Κύριος την προσταγήν του Νόμου; Δια δύο αίτια, ένα μεν, ίνα με το ιδικόν του παράδειγμα παρακινήση και τους άλλους να φυλάττουν τον Νόμον, άλλο δε, ίνα δείξη ότι δεν είναι παραβάτης του θείου Νόμου, ουδέ αντίθεος: «Μη νομίσητε, φησίν, ότι ήλθον καταλύσαι τον Νόμον, ή τους Προφήτας, ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι» (Ματθ. ε: 17).