Διακοπή μνημοσύνου

«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1).

Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας.

«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου.

«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

«Ούτε οι Τούρκοι δεν κυνήγησαν μοναχούς όπως στις μέρες μας», δηλώνει μοναχός της Μονής Εσφιγμένου.

Συνεχίζεται η συγκέντρωση στο κονάκι της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου στη Θεσσαλονίκη, στην οδό Βενιζέλου,

όπου αναμένεται να επέμβει η Αστυνομία στο πλαίσιο της εφαρμογής της πρόσφατης δικαστικής απόφασης με την οποία θεωρείται ότι το κονάκι ανήκει στην νέα αδελφότητα της Μονής.
Το «παρών» έδωσε ο βουλευτής νομού Ηρακλείου των Ανεξάρτητων Ελλήνων Κωστής Δαμαβολίτης, ο οποίος μετέβη από την Κρήτη στη Θεσσαλονίκη «για να συμπαρασταθώ στους Πατέρες που διώκονται για τη θρησκευτική τους συνείδηση», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά.
Να μας δει ως ανθρώπους η κυβέρνηση και να σταματήσει αυτές τις κινήσεις», απηύθυνε ως παράκληση ο ιερομόναχος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, πατήρ Γρηγόριος. «Εμείς απαντάμε με αγάπη και αυτήν την αγάπη θέλουμε», δήλωσε, ζητώντας να σεβαστούν τα αιτήματά τους για στοιχειώδη ασφάλεια και περίθαλψη.

Εν ολίγοις : Παραφρονήσαμε Επίτιμος Διδάκτωρ Θεολογίας ο Πατριάρχης των Αρμενίων !!!!

 [Σχόλιο Κατάνυξης: Σε αυτό το ρεζίλεμα (ζητούμε συγγνώμη για την έκφραση) ευθύνονται με τις οικουμενιστικές πράξεις τους (δείτε αυτές αφού κάνετε "κλικ" στις λέξεις που ακολουθούν) απέναντι στον αιρετικό μονοφυσίτη Πατριάρχη των Αρμενίων, πρωτίστως ο Οικ. Πατριάρχης,ο Μακαριώτατος Αρχ. Αθηνών και ο Παναγιώτατος Θεσσαλονίκης! Που ακούστηκε!!!! Αιρετικός Πατριάρχης να αναγορεύεται επίτιμος διδάκτωρ στα θεολογικά γράμματα της Ορθόδοξης Πίστης μας!!! Ευθύνεστε ποιμένες· με τις πρόσφατες οικουμενιστικές σας πρακτικές δίνεται το έναυσμα στους κ. καθηγητές να ενεργήσουν αλλόφρονα!!! Ντροπή!]

ΑΚΑΤΑΛHΠΤΟΝ ΕΣΤΙ - ΘΕΟΤΟΚΕ Η ΕΛΠΙΣ

Τι ωραίο να μάχεσαι για την Πατρίδα και την Ορθοδοξία!

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 1 Οκτωβρίου 2014

Ανανίου Αποστόλου, Ρωμανού μελωδού.

Ὑπακούετε «ἐκ καρδίας εἰς ὂν παρεδόθητε τύπον διδαχῆς». Κάνετε ὑπακοὴ μὲ ὅλη τὴν καρδιά σας στὸν ἀκριβὴ κανόνα τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας.

Τέτοιος ἄνθρωπος ὑπακοῆς στὸν Θεὸ ἦταν καὶ ὁ ἀπόστολος Ἀνανίας. Διότι, ὅταν ὁ Θεὸς τοῦ εἶπε μὲ ὅραμα νὰ συναντήσει τὸ Σαῦλο, ποὺ ἦταν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῶν χριστιανῶν, ἔκανε ὑπακοὴ στὰ λόγια τοῦ Κυρίου. Ἀμέσως πῆγε στὴν Εὐθεῖα ὁδὸ καὶ ἀναζήτησε τὸ σπίτι τοῦ Ἰούδα, ὅπου ἦταν ὁ Σαῦλος. Τὸν θεράπευσε, τὸν βάπτισε χριστιανό, καὶ ἔπειτα αὐτός, μὲ τὸ ὄνομα Παῦλος, ἔγινε ὁ μέγας Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν.

Κατόπιν ὁ Ἀνανίας πῆγε στὴν Ἐλευθερούπολη, ὅπου μὲ τὴ διδασκαλία του εἵλκυσε στὸν Χριστὸ πολυάριθμες ψυχές. Ὁ θόρυβος ὅμως ποὺ δημιούργησε ἡ ἀποστολική του δράση, ἔκανε τὸν ἡγεμόνα Λουκιανὸ νὰ τὸν συλλάβει. Χρησιμοποίησε πολλοὺς καὶ ποικίλους τρόπους προκειμένου νὰ ἀλλαξοπιστήσει ὁ Ἀνανίας. Ἀλλὰ ὁ Ἀνανίας ἔμεινε ἀμετακίνητος στὰ χριστιανικά του φρονήματα.

Τότε ὁ Λουκιανὸς τὸν μαστίγωσε μὲ νεῦρα βοδιῶν. Ἔπειτα, μὲ σιδερένια νύχια τοῦ ξέσχισε τὰ πλευρὰ καὶ ἔκαψε τὶς πληγές του μὲ ἀναμμένες λαμπάδες. Τέλος, ἀφοῦ τὸν ἔβγαλε ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη, τὸν λιθοβόλησε.

Ἔτσι, ὁ Ἀνανίας πῆρε τὸ ἁμαράντινο στεφάνι τῆς ὑπακοῆς στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός:

Ο πάπας Ιωάννης ΚΒ’ (1316-1334)  εχαρακτήρισε την φραγκισκανή διδασκαλία για το παπικό αλάθητο «έργον του Σατανά». Οι επίσκοποι της Ρώμης δεν ενδιαφέρονταν τότε γι’ αυτήν την θεωρία, γιατί είχαν σπουδαιότερα προβλήματα. Ο Παπισμός, ως καθεστώς και σύστημα, αντιμετώπιζε την αντίδραση του πληρώματος, που κορυφώθηκε αργότερα στην Σύνοδο της Κωνσταντίας (1414-1418). Η Ρώμη είχε την εποχή αυτή τρεις πάπες, που ο καθένας αναθεμάτιζε τους άλλους. Γι’ αυτό η Σύνοδος εξέλεξε νέο πάπα. Έτσι όμως το κύρος του παπικού θεσμού κουρελιάστηκε και επικράτησε η άποψη για την αυθεντία της Συνόδου και το αλάθητό της (η παλαιά δηλαδή και ορθόδοξος άποψη).

(Από το βιβλίο: Πως έγινε ο Πάπας «αλάθητος».

Του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού του Πνεπιστιμίου Αθηνών: Άγιον Όρος, διχασμός εν όψει.

....O μοναχικός σύλλογος των «αμαθών» και «ασόφων», γνωρίζει αυτά, τα οποία και οι σοφοί ηγούμενοι γνωρίζουν αλλά τα αποσιωπούν, δηλ. την εμπλοκή του Πατριάρχου στην παναίρεση του οικουμενισμού και τις παραχωρήσεις στους αιρετικούς, οι οποίες ακυρώνουν την μοναδικότητα της Ορθοδοξίας. Γράφουν λοιπόν στους ηγουμένους. «Γνωρίζετε, σεβαστοί πατέρες, καλύτερα από εμάς τις αντορθόδοξες και βλάσφημες ενέργειες, δηλώσεις και αποφάσεις του Οικουμενικού Πατριάρχου...που συνιστούν κραυγαλέα και εμφανή - γυμνή τη κεφαλή - αποδοχή και διδαχή της παναιρέσεως όλων των εποχών, που αθετεί τη μοναδικότητα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και την ταυτίζει με τις αιρέσεις, των οποίων δέχεται τα μυστήρια ως έχοντα και μεταδίδοντα αγιαστική και σώζουσα χάρη. Εκτός της αναγνωρίσεως του Βαπτίσματος των Παπικών και των Λουθηρανών έχουμε και μετοχή στο κοινό ποτήριο με τους Μονοφυσίτες και σε πολλές περιπτώσεις με τους Παπικούς στις Κυκλάδες και στη Διασπορά»!

Τέλος, οι αγιορείτες ηγούμενοι προβλέπουν ενδεχόμενη δημιουργία σχισμάτων στην Εκκλησία, «...φιλόφρονες εκδηλώσεις, όπως αυτές των επισκέψεων του Πάπα στο Φανάρι και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών στο Βατικανό, χωρίς την προϋπόθεση της ενότητας στην πίστη, επιτυγχάνουν αφ' ενός...και αφ' ετέρου να αμβλύνουν το δογματικό αισθητήριο πολλών Ορθοδόξων˙ επί πλέον δε να εξωθήσουν μερικούς από τους πιστούς και ευλαβείς Ορθοδόξους, που ανησυχούν για όσα ακαίρως και παρά τους Ιερούς Κανόνες γίνονται, σε αποκοπή τους από το σώμα της Εκκλησίας και την δημιουργία νέων σχισμάτων»!

Το ερώτημα, όμως, που προκύπτει από το τελευταίο αυτό μέρος του κειμένου των ηγουμένων είναι:

- Ποιος φωτισμός τους πληροφορεί ότι «οι μερικοί (έστω) πιστοί και ευλαβείς Ορθόδοξοι», υπερασπιστές των Ιερών Κανόνων και της πατερικής παραδόσεως, στην περίπτωση, που, ό μη γένοιτο, δημιουργηθεί σχίσμα, αυτοί θα πρέπει να αποκοπούν από το σώμα της Εκκλησίας;

- Γιατί θέλουμε κάποιους και ευλαβείς και Ορθόδοξους, αλλά έξω από το σώμα της Εκκλησίας; Αν η Διοικούσα Εκκλησία εμμένει στις αιρέσεις, που καταδικάζουν οι Πατέρες και οι Ιεροί Κανόνες, και άρα, στην περίπτωση αυτή, δεν είναι πλέον Εκκλησία αλλά «εκκλησία», δεν θα πρέπει να αποκοπεί η αίρεση από την Εκκλησία;

-Πως εννοούν άραγε την Εκκλησία οι κ.κ. Ηγούμενοι; Και αιρετική και Εκκλησία; Ποιος πρέπει να αποκοπεί; από ποιόν; 

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ο π. Θεόδωρος Ζήσης για την πίστη των Αρμενίων.

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

Ανώνυμος είπε...

Ὁ Γέρων Σάββας Λαυριώτης πρὸς τὴν Ἱερὰ Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὅρους περὶ οἰκουμενισμοῦ 

Ἐν Μεγίστῃ Λαύρᾳ τῇ 15-8-2014

Πρός τήν Ἱερά Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους Ἄθω

Σεβαστοί Πατέρες,

Σέ πρόσφατη τακτική σύναξη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας, στήν ὁποίαν ἀνήκω, ἀναγνώσθηκε γράμμα τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος πού ἀφοροῦσε στήν ἐλαχιστότητά μου. Μέ τό γράμμα αὐτό, ἀφοῦ ἐξεφράζετο ἡ λύπη τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, ἐζητεῖτο ἀπό τόν Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς Ἀρχιμ. Πρόδρομο νά ἐπιληφθεῖ ἑνός σοβαροῦ θέματος.

Ποιό ἦταν τό σοβαρό αὐτό θέμα; Τό ὅτι ὁ ὑπογραφόμενος Γέρων Λαυριώτης Μοναχός Σάββας ἔγραψε ἀγωνιστικό ἄρθρο, τό ὁποῖο ἐδημοσιεύθη στήν ἀγωνιστική καί ὁμολογητική ἐφημερίδα « Ὀρθόδοξος Τύπος» μέ τίτλο « Ἡ στάσις τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἔναντι τῶν φιλοπαπικῶν Πατριαρχῶν καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» (6.6.2014).

Ανώνυμος είπε...

O π.Σάββας ακόμη και σήμερα 30 Σεπτεμβρίου 2014, μνημονεύει κανονικότατα τον Πατριάρχη, αυτά που γράφει εννοείται ότι τα γράφει για τους άλλους, όχι για τον εαυτό του, γιατί αυτός και την θεσούλα του κρατάει κανονικότατα και στην μνημόνευση συμμετέχει! Αν πάλι δεν το πιστεύετε, ρωτείστε στην Μεγίστη Λαύρα, ώστε να σας γνωρίσει ότι κανονικότατα ο π. Σάββας μνημονεύει και συμμετέχει στην μνημόνευση, απλά προβατάκια ψάχνει και προβατάκια βρίσκει!!!

30 Σεπτεμβρίου 2014 - 10:03 π.μ.

Ό Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος, με βάσει τα λόγια τού Χριστού «στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά μέρη για διαμονή», λέει:

«Ό Δεσπότης μας, χάραξε διάφορους τρόπους για τη σωτηρία των ανθρώπων. Δεν μπορείς να μπεις στη βασιλεία των ουρανών με την παρθενία; Να μπεις με το μυστήριο τού γάμου. Δεν μπορείς να μπεις με τον πρώτο γάμο (γιατί πέθανε ή γυναίκα σου); Μπορείς έστω με δεύτερο γάμο. Δεν μπορείς να μπεις με μια πειθαρχημένη ζωή; (Τότε) να μπεις με την ελεημοσύνη. Δεν μπορείς και με την ελεημοσύνη; Να μπεις με τη νηστεία. Δεν μπορείς μ' αυτό τον τρόπο; "Έλα μ' εκείνον. Δεν μπορείς μ' εκείνον; "Έλα μ' αυτόν...».

«Να σου δείξουμε πέντε τρόπους για μετάνοια: Πρώτος τρόπος να είναι ή τέλεια γνώση των αμαρτημάτων μας. Δεύτερος τρόπος ή συγχώρηση των αμαρτημάτων τού πλησίον. Τρίτος τρόπος είναι (ή μετάνοια) με την προσευχή. Τέταρτος τρόπος με την ελεημοσύνη. Πέμπτος με την ταπείνωση. Λοιπόν μην αργείς, αλλά κάθε μέρα χρησιμοποίησε όλους αυτούς τούς τρόπους (για τη μετάνοια σου)».

ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΚΙΒΟΥΡΙ ΜΟΥ -- Αλέξ. Παπαδιαμάντης

Καμμία δὲν ἦτο ποτὲ ἀξιοπρεπεστέρα ὡς σπιτονοικοκυρὰ ἀπὸ τὴν Μπὰ-Μάρω, κάτω εἰς μίαν μάνδραν, πλησίον εἰς τὴν πλατεῖαν τῆς Ἐλευθερίας. Πρῶτον, τὸ σπίτι, σειρὰ χαμογείων ἀπὸ 7 ἢ 8 δωμάτια, τὰ ὁποῖα αὐτὴ ἐνοικίαζε, ἦτον ἄγνωστον τίνος ἰδιοκτήτου ἦτον. Κατὰ τοὺς μέν, ἡ Μάρω εἶχε συμφωνήσει μὲ μίαν πολὺ ἀγαπημένην φίλην της πρὸ χρόνων, στοῦ Καλαμιώτη, ὅπου ἐκατοικοῦσαν ὁμοῦ, μετερχόμεναι διάφορα ἐπαγγέλματα ―συνήθως ἔπλυνον ἢ ἐσιδέρωνον, ἐνίοτε ἔκαμνον καὶ προξενιές― ὅποια ἀπὸ τὰς δύο ἐπιζήσῃ, νὰ κληρονομῇ τὴν ἄλλην. Λοιπὸν ἡ Μάρω εἶχε τὴν τύχην νὰ βάλῃ τὴν ἀγαπημένην φίλην της μπροστά, καὶ τότε ἠγόρασε τὸ σπίτι αὐτὸ μὲ τὰ χρήματα, ὁποὺ εἶχον εὑρεθῆ τῆς μακαρίτισσας. Κατὰ τοὺς δέ, τὸ σπίτι ἀνῆκεν εἰς τὸν δικηγόρον, τὸν σύζυγον μιᾶς ἀνεψιᾶς τῆς Μάρως, καὶ αὐτὴ ἦτο μόνον ὡς ἐπιστάτρια καὶ ὑπενοικιάστρια. Εὑρίσκοντο ὅμως καὶ καλοθεληταί, προσπαθοῦντες νὰ συμβιβάσουν τὰς δύο γνώμας. Κατ᾿ αὐτούς, ἡ μάνδρα μὲ τὰ παλαιὰ χαμόγεια εἶχεν ἀγορασθῆ πράγματι μὲ τὰ χρήματα τῆς τεθνεώσης, ἀλλ᾿ εἰς τὸ συμβόλαιον ἐφέρετο μόνον τὸ ὄνομα τῆς ἀνεψιᾶς τῆς Μάρως καὶ τοῦ συζύγου της, ὅστις, ὡς δικηγόρος, ἤξευρε πολὺ καλὰ πῶς γίνονται «αὐτὰ τὰ πράγματα».

"Ορθόδοξος Τύπος" : Ἀπάντησις εἰς τὰς ἐπιθετικὰς δηλώσεις τοῦ Σεβ. Σύρου ἐναντίον τῶν πιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἀντιδροῦν εἰς τὰς φιλοπαπικὰς καὶ φιλοοικουμενιστικὰς ἐνεργείας Σεβ. Μητροπολιτῶν

Γράφει ο  Γ. Ζερβός

Ο ΣΕΒ. Μητροπολίτης Σύρου κ. Δωρόθεος εἶναι ὁ Ὀρθόδοξος Ποιμενάρχης μιᾶς νησιωτικῆς περιφερείας μὲ ἔντονον τὸ Παπικὸν στοιχεῖον εἰς ὅλα τὰ ἐπίπεδα τῆς καθημερινότητος. Ἀναγνωρίζομεν τὰς δυσκολίας μιᾶς Ὀρθοδόξου Ποιμαντικῆς, ὅταν ἔχωμεν μεικτοὺς γάμους, ἐργαζομένους καὶ ἐπιχειρηματίας μὲ Ὀρθόδοξον καὶ Παπικὸν φρόνημα. Πρὸ ἀρκετῶν ἐτῶν ὁ «Ο.Τ.» εἶχεν ἀποκαλύψει μὲ πρωτοσέλιδον δημοσίευμά του (κύριον θέμα) ὅτι ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις τῆς Σύρου θὰ ἀποτελέση τὸν πιλότον διὰ τὴν συνύπαρξιν Ὀρθοδόξων - Παπικῶν, ὅταν θὰ γίνη ἡ ψευδοένωσις. 

Ὅταν πρὸ πέντε καὶ πλέον ἐτῶν ὑπῆρξε τὸ κίνημα τῆς «Ὁμολογίας Πίστεως» ἐταράχθη ὄχι μόνον τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἀλλὰ καὶ ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἐκάλεσε τὸν πιστὸν λαὸν καὶ τὸν ἔντιμον κλῆρον νὰ ἔχουν ἐμπιστοσύνην εἰς τὰς ἐνεργείας της. Ὁ δὲ Σεβ. Σύρου ἐδήλωσεν εἰς τὴν ἑβδομαδιαίαν ἐφημερίδα «Σφήνα», τὴν ὁποίαν ἐξέδιδεν ὁ πολυεκατομμυριοῦχος καὶ ὑπόδικος ἐπιχειρηματίας κ. Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, ὅτι: «Δὲν θὰ προδώσωμεν τὰ δόγματα τῆς Ὀρθοδοξίας».

Ἡ εἰκὼν ὅμως τὴν ὁποίαν δίδει τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον μὲ τὰς συμπροσευχάς, τὰ συλλείτουργα, τὴν ἀναγνώρισιν αἱρετικῶν (ὑπὸ Οἰκουμενικῶν Συνόδων) Χριστιανῶν (Μονοφυσίτας) ὡς Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, τὰς διαθρησκειακὰς μὲ τὰς δηλώσεις ὅτι εἴμεθα ὅλοι τέκνα ἑνὸς Θεοῦ (τὸ ἴδιο ὁ Χριστός, ὁ Ἀλλάχ, ὁ Βούδας κ.λπ.), τὴν βαπτισματικὴν θεολογίαν, τὴν μεταπατερικὴν θεολογίαν κ.λπ. τὰς δηλώσεις περὶ διαιρέσεως ἁπλῶς τῆς Ἐκκλησίας μὲ τοὺς Παπικούς κ.λπ. σχηματίζεται ἡ ἔντονος πεποίθησις ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία προδίδεται ἐκ τῶν ἔνδων. Ἡ πεποίθησις καθίσταται ἐντονωτάτη ὅταν Μητρο- πολῖται τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας ἀναγνωρίζουν τὸν Παπισμὸν ὡς κανονικὴν Ἐκκλησίαν καὶ ὅσοι ἔχουν διαφορετικὴν ἄποψιν κατηγοροῦνται ὅτι πάσχουν ἀπὸ ψυχώσεις κ.λπ. ἢ προβαίνουν εἰς συνέδρια διὰ τὴν κατάργησιν ἢ μὴ τῶν ὑπαρχόντων θεοπνεύστων κανόνων ἢ ἐπιχειροῦν νὰ ἐπιβάλλουν τὴν καθομιλουμένην εἰς τὴν μυστηριακὴν καὶ λειτουργικὴν ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας ἢ νὰ ἐξοβελίσουν τοὺς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας κ.λπ.