Η Βράβευσις του Κορανίου. Εβραβεύθη, λοιπόν, εν μέσαις Αθήναις και το Κοράνιον!

Υπό τα εκτυφλωτικά φώτα μιας ασυνήθους μεγάλης δημοσιότητος, ο Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός» ωργάνωσεν εκδήλωσιν, κατά την οποίαν εβραβεύθη η δαπάναις της συζύγου του εφοπλιστού Λάτση γενομένη πολυτελής έκδοσις του Κορανίου εις την Ελληνικήν και την Αραβικήν. Παρέστη εις αυτήν και ο Αρχιεπίσκοπος κ. Σεραφείμ και ο Τύπος προέβαλε το γεγονός με περίεργον ζήλον και χωρίς καμμίαν διάθεσιν κριτικής και ελέγχου. Ο κ. Λάτσης, όμως, είναι εφοπλιστής και αποβλέπει μετά πάθους εις το υλικόν συμφέρον, χάριν του οποίου ημπορεί να καταδέχεται αθέμιτα πολιτικά «ανοίγματα», τοσούτω μάλλον καθ΄ όσον οι Άραβες αποτελούν σήμερον δια των πετρελαίων των ρυθμιστικήν οικονομικήν δύναμιν εις τον κόσμον. Αυτή όμως η οσμή πετρελαίου, αυταί αι αναθυμιάσεις, αι οποίαι ανεδόθησαν εκ του «Παρνασού», ημάς μας πνίγουν. Πως εδέχθη ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος να επευλογήση την εξιδανίκευσιν του Κορανίου, εν ονόματι του οποίου τόσα υπέστη η Εκκλησία και η Πατρίς μας; Ευστόχως εκκλησιαστική εφημερίς επεσήμανεν εν προκειμένω: «Ο θρησκευτικός φανατισμός των Μουσουλμάνων εστοίχισεν εις το Ελληνικόν Έθνος δουλείαν και μαρτύρια τεσσάρων αιώνων. Και προσφάτως στοιχίζει ταπεινώσεις και βαρβαρότητας εις την Κωνσταντινούπολιν και την Κύπρον. Ο Αλλάχ είναι ψευδοθεός, ο Μωάμεθ ψευδοπροφήτης και θηρίον της Αποκαλύψεως, το Κοράνιον βιβλίον ψεύδους και διαστροφής και ο Μαμωνάς, τον οποίον υπηρετεί ο κ. Λάτσης, είναι άλλος ψευδοθεός. Τι ήθελον λοιπόν εις τοιαύτην εκδήλωσιν οι Έλληνες Χριστιανοί; Και προ πάντων τι ήθελεν ο Αρχιεπίσκοπος; Τον Αλλάχ εκπροσωπεί; Όσοι Χριστιανοί μετέσχον εις την τελετήν της βραβεύσεως του Κορανίου, ηρνήθησαν τον Χριστόν και έπτυσαν εις την ιεράν κολυμβήθραν της βαπτίσεώς των». Δυστυχώς αυτή είναι η κατάστασις και δεν δύναται να την εξωραϊση και να την δικαιώση καμμία διπλωματία και καμμία σκοπιμότης!


"Ορθόδοξος  Τύπος" αρ. φ. 549.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 21 Σεπτεμβρίου 2014

ΙΕ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Ιωνά του προφήτου, Κοδράτου αποστόλου.

Τὰ θεόπνευστα λόγια τοῦ Ἀποστόλου τοῦ Θεοῦ, Πέτρου, συμβουλεύουν: «Ἕτοιμοι ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτούντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμὶν ἐλπίδος μετὰ πραΰτητος καὶ φόβου», ποὺ σημαίνει, νὰ εἶστε πάντοτε ἕτοιμοι γιὰ νὰ ἀπολογηθεῖτε καὶ νὰ ὑπερασπίσετε τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου στὸν καθένα πού σᾶς ζητᾶ λόγο καὶ ἀπόδειξη γι’ αὐτὰ ποὺ ἐλπίζετε νὰ ἀπολαύσετε στὸ μέλλον, καὶ γιὰ τὰ ὁποία μας περιγελοῦν οἱ ἄπιστοι. Νὰ ἀπολογηθεῖτε ὅμως, χωρὶς ἐξάψεις καὶ φανατισμό, ἀλλὰ μὲ πραότητα καὶ μὲ φόβο Θεοῦ.
Ἕνας τέτοιος μέγας ἀπολογητὴς ἦταν καὶ ὁ ἀπόστολος Κοδρᾶτος. Ἄνδρας σεμνός, σοφός, πολυμαθέστατος καὶ μὲ ἄριστη διαλεκτικὴ ἱκανότητα. Ἔγινε ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν, στὴν πόλη ποὺ ἀνθοῦσαν ἀκόμα οἱ διάφορες φιλοσοφικὲς σχολὲς καὶ χρειαζόταν ἐπίσκοπος μὲ μεγάλη ἀπολογητικὴ ἱκανότητα.
Ὁ Κοδράτος ἔχοντας αὐτὰ τὰ προσόντα, ἐργάστηκε μὲ ζῆλο, προσευχὴ καὶ πραότητα. Ἔτσι κατάφερε νὰ φωτίσει σὲ πολλοὺς τὸν δρόμο τῆς Ἀλήθειας καὶ νὰ φιμώσει τοὺς φιλοσοφοῦντες. Αὐτοί, μὴ μπορώντας νὰ τὸν ἀντιμετωπίσουν μὲ λόγια, τὸν ἔδιωξαν μὲ τὴ βία ἀπὸ τὴν Ἀθήνα.
Τὸ φρόνημα, ὅμως, τοῦ Κοδράτου δὲν κάμφθηκε. Πῆγε στὴν Μαγνησία τῆς Μ. Ἀσίας, ὅπου μὲ παρρησία κήρυξε καὶ ἐκεῖ τὸ Εὐαγγέλιο. Ἔγραψε, μάλιστα, καὶ ἀπολογία γιὰ τὸ χριστιανισμὸ στὸν Ἀδριανό. Ἡ ἀπάντηση τοῦ Ἀδριανοῦ ἦταν νὰ τὸν φονεύσει. Ἔτσι ὁ μέγας ἀπολογητὴς πῆρε τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.

Aντίχριστος: «Ἐγώ εἶμαι θεός, δέν ὑπάρχει ἄλλος θεός», του μακαριστού πατέρα. Αθανάσιου Μυτιληναίου

«Εἶναι ἐπί θύραις ὁ οἰκουμενισμός, ἄς τό προσέξουμε αὐτό [ἡ ὁμιλία ἔγινε στίς 6-12-1993]. Λυποῦμαι πού τά λέγω, ἀλλά πρέπει νά εἰπωθοῦν γιά νά ἑτοιμαζόμαστε καί νά ξέρομε. Τό πρῶτο βῆμα ἡ ἕνωση Ὀρθοδοξίας-Ρωμαιοκαθολικισμοῦ-Προτεσταντισμοῦ. Αὐτοί προσεταιρίζονται τόν Ἰουδαϊσμό-Μωαμεθανισμό, τό δεύτερο βῆμα. Καί αὐτά τά πέντε ἑνωμένα. Καί πᾶμε στό τρίτο βῆμα, πού εἶναι ὅλες οἱ λεγόμενες φυσικές θρησκεῖες, πού εἶναι εἰδωλολατρικές, Βουδισμός κτλ., νά ἑνωθοῦν ὅλα. Αὐτή ἡ λεγόμενη «Ὑπερθρησκεία».
 Πρίν ἔρθει ὁ ἀντίχριστος θά ὑπάρχει ὁ οἰκουμενισμός. Ὅταν ἔρθει ὁ ἀντίχριστος, θά καταργήσει τόν οἰκουμενισμό, θά καταργήσει ὅλες τίς θρησκεῖες, ὥστε σέ αὐτόν τό ναό τοῦ Θεοῦ, σάν θεός θά καθήσει καί θά πεῖ: «Ἐγώ εἶμαι θεός, δέν ὑπάρχει ἄλλος θεός», θά ἀποδεικνύει μέ ψευδοθαύματα τόν ἑαυτό του ὅτι εἶναι θεός».

(Ἠσαΐας, ὁμιλία 9η)

Άγ. Ιουστίνος-Πόποβιτς: το δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα απέβη το κεντρικόν δόγμα του παπισμού. Και ο πάπας δεν δύναται να το αποκηρύξη με κανένα τρόπον, έως ότου θα είναι πάπας του ουμανιστικού παπισμού.

Μεταξύ ενός τοιούτου κόσμου, ο οποίος εκουσίως «εν τω πονηρώ κείται», και του ανθρώπου που ακολουθεί τον Θεάνθρωπον Χριστόν δεν υπάρχει συμβιβασμός. Εκείνος που ακολουθεί τον Θεάνθρωπον δεν δύναται εις βάρος της Ευαγγελικής Αληθείας να κάμνη συμβιβασμούς με τον ουμανιστικόν άνθρωπον, που όλα αυτά τα δικαιολογεί και ανάγει εις δόγμα. Εδώ πάντοτε πρόκειται περί αποφασιστικού και κρισιμωτάτου διλήμματος και εκλογής: ή ο Θεάνθρωπος ή ο άνθρωπος. Διότι ο ουμανιστικός άνθρωπος δι’ όλων των ενεργειών του εμφανίζεται και φέρεται ως δρων με αυτάρκειαν, ως υπερτάτη αξία και ανώτατον κριτήριον. Εδώ δεν υπάρχει θέσις δια τον Θεάνθρωπον. Δι’ αυτό εις το ουμανιστικόν βασίλειον την θέσιν του Θεανθρώπου την κατέχει ο Vicarius Christi, ο δε Θεάνθρωπος έχει εξορισθή εις τον ουρανόν. Τούτο αποτελεί ασφαλώς ιδιόμορφον αποσάρκωσιν του Θεανθρώπου Χριστού. Δεν είναι έτσι; Δια του δόγματος περί του αλαθήτου, σφετερισθείς υπέρ εαυτού, δηλαδή υπέρ του ανθρώπου, όλην την εξουσίαν και όλα τα δικαιώματα, που ανήκουν μόνον εις τον Θεάνθρωπον Κύριον, ο Πάπας αυτοανεκηρύχθη εις την πραγματικότητα Εκκλησία εν τη Παπική εκκλησία, και έγινεν εν αυτή τα πάντα εν πάσι. Ιδιόμορφος παντοκράτωρ. Δια τούτο το δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα απέβη το κεντρικόν δόγμα του παπισμού. Και ο πάπας δεν δύναται να το αποκηρύξη με κανένα τρόπον, έως ότου θα είναι πάπας του ουμανιστικού παπισμού.

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Ἐπί τῇ πρός Κύριον ἐκδημίᾳ τοῦ ὁμολογητοῦ Θεολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου




    Ἐν Κυθήροις τῇ 12ῃ Σεπτεμβρίου 2014
Πρός
Τήν Ἱεραποστολικήν Ἀδελφότητα «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ»
Ζωοδόχου Πηγῆς 44
Ἀθήνας 106 81
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
            Ἐπί τῇ πρός Κύριον ἐκδημίᾳ τοῦ εὐσεβεστάτου ἐν Κυρίῳ ἀδελφοῦ μας προσφιλεστάτου Νικολάου Σωτηροπούλου, πιστοῦ τέκνου τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ζηλωτοῦ καί ἀκαταπονήτου Θεολόγου - ἐργάτου τοῦ Ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, «ἀφωρισμένου εἰς Εὐαγγέλιον Θεοῦ» (Ρωμ. α', 1) καί μόνον, ὁμολογητοῦ τῆς πίστεως καί διακεκριμένου ἀντιαιρετικοῦ πνευματικοῦ σκαπανέως, λογιωτάτου συγγραφέως καί ἀπαραμίλλου γνώστου καί χειριστοῦ τῆς Θείας Γραφῆς εὔχομαι καί προσεύχομαι ὅλῃ καρδίᾳ διά τήν μακαρίαν ἐν Κυρίῳ ἀνάπαυσιν τῆς θεοφιλοῦς ψυχῆς αὐτοῦ καί τήν ἀπόληψιν τοῦ τῆς δικαιοσύνης στεφάνου,«ὅν ἀποδώσει ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ Δίκαιος Κριτής» (Β' Τιμ. δ', 8).

            Ἐλυπήθην σφόδρα διότι, λόγῳ τῆς μεγάλης ἑορτῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου, δέν ἠδυνήθην νά παρευρεθῶ, ὅπως τό ἐπεθύμουν, εἰς τήν Ἐξόδιον Ἀκολουθίαν τοῦ ἀειμνήστου Νικολάου, τοῦ συγχρόνου αὐτοῦ μάρτυρος τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας, τοῦ «ἐρχομένου ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης» (Ἀποκ. ζ', 14) πρός τόν Δικαιοκρίτην Κύριον καί Θεόν ἡμῶν.
            Ἐδοκίμασε πικρίας καί ὀδύνην, οὐ τάς τυχούσας, ἐπί δύο περίπου δεκαετίας μέ τόν γενόμενον «ἀφορισμόν» παρά μή ἁρμοδίου κανονικῶς καί νομικῶς ἐκκλησιαστικοῦ ὀργάνου καί μή ὑφισταμένου οὐδ' ἐπ' ἐλάχιστον θέματος παραχαράξεως ἤ παραβιάσεως τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καί ἄνευ τῆς κανονικῆς καί νομικῆς διαδικασίας (ἀκροάσεως, ἀπολογίας, δίκης).Πιστεύω δέ ὅτι ὅλη αὐτή ἡ μακρά καί σκληρά δοκιμασία ἐξήγνισε τήν ψυχήν του καί ὅτι θά παρασταθῇ τῷ Θρόνῳ τῆς Θείας Μεγαλωσύνης μετά καθαροῦ συνειδότος ὡς «πιστός ἄχρι θανάτου» καί πολέμιος τῶν αἱρέσεων, τῶν κακοδοξιῶν καί τῆς πλάνης.
            Ἄς εἶναι αἰωνία καί μακαρία ἡ μνήμη τοῦ ζηλωτοῦ αὐτοῦ ἐργάτου τοῦ Χριστοῦ.

Μετ' εὐχῶν καί ἀγάπης
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ

Για κάθε ευγενή προαίρεση προς το καλό, θα πρέπει να αναμένετε πειρασμούς από τη δύναμη του κακού η οποία μισεί αυτό. Αυτό το γνωρίζετε επαρκώς, γνωρίζετε επίσης τι χρειάζεται για να την αποκρούσετε και να την κατανικήσετε: αναγνώριση της αδυναμίας σας, αυτομεμψία, υποταγή και επίκληση του Θεού.

ΣΧΟΛΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΔΗΜ. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΦΛΗΝΑΦΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΕΛΟΙΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ, Ο κ. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΕΞΗΣ ΣΧΟΛΙΟ:

http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/2014/09/blog-post_60.html


Σεβασμιώτατε, τί κρῖμα, νά στέκεσθε τόσο ψηλά σέ ἄλλα σπουδαῖα θέματα (ὅπως τό δῆθεν «ἀντιρατσιστικό» νομοσχέδιο) καί ν' ἀγωνίζεσθε σθαναρῶς ἐναντίον τῶν καταστροφέων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλά νά πλανᾶσθε τόσον οἰκτρῶς ὡς πρός τό ποιά εἶναι  Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ! Καί πλανᾶτε καί ἑκατομμύρια Ὀρθοδόξων! Κατά τόν Μέγα Θεολόγο καί Ἅγιον Γρηγόριον τόν Παλαμᾶν, «Οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, τῆς ἀληθείας εἰσί καὶ οἱ μὴ τῆς ἀληθείαςὄντες, οὐδὲ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσὶ»!!! Αὐτή εἶναι  ὈρθόδοξοςἘκκλησιολογία, ἐνῶ οἱ κενοφωνίες τῶν Οἰκουμενιστῶν καί τῶν συνηγόρων των (ὅπως π.χ. τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου) εἶναι αἱρετικά φληναφήματα. Συνεπῶς, ἐσεῖς πού κολυμπᾶτε στήν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ΔΕΝ εἶσθε ἡ κανονική Ἐκκλησία!!!

ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΤΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014 ΣΤΗ ΜΑΓΓΑΛΙΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: «Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΙΚΟΥ ΔΙΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ»


Σεβασμιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Τόμιδος κ.κ. Θεοδόσιε,
Σεβαστοί Πατέρες,  Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Ὅταν ἐμφανίζεται νέα αἵρεσις, πού δημιουργεῖ σύγχυσιν στά τῆς πίστεως, οἱ ποιμένες κάθε ἐποχῆς, ἐπιβεβαιοῦντες ὅσα κατά τήν χειροτονία τους ὑποσχέθηκαν, προβαίνουν στήν ἀντιμετώπισιν αὐτῆς τῆς αἱρέσεως, διά νά περιχαρακώσουν καί ὁριοθετήσουν τήν Ὀρθόδοξο πίστι, ὥστε νά διακρίνεται ἀπό τήν πλάνη τῶν αἱρετικῶν καί μέ τόν τρόπο αὐτό νά προφυλάξουν τούς πιστούς ἀπό τήν λύμη τῆς κακοδοξίας. Στίς ἡμέρες μας ἐμφανίσθηκε ὡς ἕνα ἀπό τά σημεῖα τῶν ἐσχάτων καιρῶν και ὡς «λύκος βαρύς μή φειδόμενος τοῦ ποιμνίου»[1] ἡ παναίρεση τοῦ συγκρητιστικοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Ὁ Οἰκουμενισμός, ὡς γνωστόν, ἔχει καταγνωστεῖ ὡς παναίρεση ὑπό τοῦ συγχρόνου ἁγίου γέροντος τῆς ἀδελφῆς Ἁγιοσαββιτικῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί καθηγητοῦ τῆς Δογματικῆς καί Οἰκουμενικοῦ Διδασκάλου Ὁσίου καί Θεοφόρου Πατρός Ἰουστίνου Πόποβιτς, ὁ ὁποῖος στό ἐξαίρετο σύγγραμμά του «Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί Οἰκουμενισμός» σημειώνει : «Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι κοινόν ὄνομα διά τούς ψευδοχριστιανισμούς, διά τάς ψευδοεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του εὑρίσκεται ἡ καρδία ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὐμανισμῶν μέ ἐπικεφαλῆς τόν Παπισμό. Ὅλοι δέ αὐτοί οἱ ψευδοχριστιανισμοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μία αἵρεσις παραπλεύρως εἰς τήν ἄλλην αἵρεσιν. Τό κοινόν εὐαγγελικόν ὄνομά τους εἶναι ἡ παναίρεσις»[2].

Ο αγαπητός αδελφός μας Τηλέμαχος, μου ταχυδρόμησε την ακόλουθη επιστολή--άρθρο για δημοσίευση:

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΥΡΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Α´ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗΣ ΚΑΙ ΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΙ ΤΟΥ 1948, ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΩΝ  ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓIΤΩΝ -ΦΛΩΡΙΝΕΩΝ ΚΑΤ’  AΥΤΟΥ
  
Ἀποτελεῖ δι᾽ ἡμᾶς ἱερὸν χρέος ἡ κατ᾽ ἔτος ἀνάμνησις καὶ ἀναφορὰ εἰς τὸν Ἀλήστου μνήμης Ἀοίδιμον καὶ Ἀείμνηστον Ἀρχιεπίσκοπον τῶν Γ.Ο.Χ. Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κυρὸν ΜΑΤΘΑΙΟΝ Α´ (Καρπαθάκην), κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ὁσιακῆς κοιμήσεώς του τὴν 14-5-1950. 

            Ἤδη ἔχουν παρέλθει 63 ἔτη ἀπὸ τὴν ἐκδημίαν του ἐκ τῆς Στρατευομένης εἰς τὴν Θριαμβεύουσαν ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ τοῦ ΘΕΟΥ, καὶ ἡ μνήμη του διατηρεῖται ζωντανή, ὡς νὰ εὑρίσκεται ἐν ζωῇ.

            Ἐφέτος δὲν θὰ ἀναφερθῶμεν γενικῶς εἰς τὸν θεάρεστον καὶ θαυμαστὸν βίον του, ἀλλὰ εἰς τὴν κορωνίδα τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Πράξεών του, τὴν Ἱστορικῆς σημασίας Χειροτονίαν Ἐπισκόπου εἰς τὴν ὁποίαν προέβη ὡς Ἐπίσκοπος Βρεσθένης, εὑρισκόμενος εἰς τὰς δυσμὰς τοῦ βίου του, 87 ἐτῶν, Μόνος Ὀρθόδοξος Ἀρχιερεύς. Αὐτὴ ἡ πρᾶξις τὸν ἀνέδειξε Βιβλικὴν Μορφὴν καὶ Γνήσιον Ἀποστολικὸν Διάδοχον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ Ἀδιάδοχος Θεϊκὴ ΚΕΦΑΛΗ τῆς Ἐκκλησίας.