Αββά Ισαάκ του Σύρου:

Το της πορνείας ακάθαρτον πνεύμα, μη τη ημετέρα δυνάμει ή ασκήσει θαρρήσομεν εκφυγείν, αλλά τη βοηθεία του Θεού. Ου παύεται γαρ ο άνθρωπος πολεμούμενος υπό του πνεύματος τούτου, έως ου εν αληθεία πιστεύση ότι ουχί αυτού θέλησις ουδέ ιδία σπουδή, ουδέ ιδίω καμάτω και εγκρατεία, αλλά τη του Θεού σκέπη και βοηθεία απαλλάττεται ταύτης της νόσου, και εις το ύψος της αγνοίας ανέρχεται, και γαρ υπέρ φύσιν εστί το όνομα της Αγνείας.

Παραινέσεις Σύγχρονου «Γέροντος»

(Από το «ημερολόγιο» μιας νέας)

Αύγουστος 1963

Ο Θεός μας αξίωσε με την φίλη μου να ξαναεπισκεφθούμε τον Γέροντα.                                                    

–Έχετε ξαναέλθει. Τι κάνετε;                                                                                                                               

Προσέχετε τις συναναστροφές σας. Και άγιος να είναι ο απέναντί σας, σεις να προσέχετε, γιατί όλοι, όπως και εσείς και εγώ, πειράζονται από τον πειρασμόν. Ο αέρας όλους, μας φυσά. Δεν φυσά τον έναν και τον άλλον αφήνει. Να θέλετε να προφυλάξετε και τον άλλον. Μη γελάτε μπροστά στους νέους.                                                                                                                     

Εις μίαν Μονήν γυναικείαν, όπου υπάρχει νέος και αρετής Γέρων, γράφω στις μοναχές, προσέχετε, προφυλάξετε και εκείνον. Ακόμη και το χέρι του, όταν ασπάζεσθε, να το ασπάζεσθε χωρίς να το κρατήτε. Διότι συχνά τα φέρει ο πειρασμός και από ένα πιάσιμο του χεριού να πειραχθή ο αγωνιστής. Είναι πολύ καλόν να προσέχωμεν εις όλα.

«Ορθόδοξος Τύπος» αριθ. φ. 179.

σ.σ  Γέροντα αυτά δεν ισχύουν για τις μοναχές και μοναχούς της Μικτής Μονής του Έσσεξ….

Αυτοκτονούμε!!!

Ιανουάριος 1970---Δεκέμβριος 2013

15.960.000 ελληνόπουλα κατακρεουργήθηκαν από εκτρώσεις!!!

Με το εθνικό έγκλημα της νομιμοποιήσεως των αμβλώσεων και μάλιστα με δαπάνες του κράτους, δια του Ν. 1609 του 1986.

 Με την έντεχνη από το  1980  αλλοίωση της ομοιογένειας των Ελλήνων με περίπου 3.000. 000 μουσουλμάνων λαθρομεταναστών.

 Και τώρα με την  σταδιακή απονομή της ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες και λαθρομετανάστες, είναι όντως τραγικόν, ευρισκόμεθα προ της  αλλοιώσεως και μειώσεως του ελληνικού πληθυσμού, και οι υπεύθυνοι του έθνους συνεχίζουν να νομιμοποιούν και να πληρώνουν δια 350 χιλιάδες περίπου, εκτρώσεις, ετησίως.

Αυτοκτονούμε!!!

Ύμνοι Κοιμήσεως της Κυρίας Θεοτόκου μας

Οικουμενισμός

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 14  /  1  Αυγούστου 2014

Μιχαίου προφήτου, Μαρκέλλου ιερομάρτυρος.

Ὁ προφήτης Μιχαίας ἔζησε στὴν Ἱερουσαλὴμ τὸ 748 – 696 π.Χ., ἐπὶ τῶν βασιλέων Ἰωάθαμ, Ἄχαζ καὶ Ἐζεκίου. Ἀνῆκε στὴν φυλὴ τοῦ Ἰούδα καὶ γεννήθηκε στὴ Μορασθῆ, γι’ αὐτὸ καὶ ὀνομάσθηκε καὶ Μορασθίτης. Ὁ Μιχαίας, σχεδὸν σύγχρονος μὲ τὸν προφήτη Ἠσαΐα, εἶναι ἕκτος ἀπὸ τοὺς μικροὺς λεγόμενους προφῆτες. Ἡ προφητεία του ἀποτελεῖται ἀπὸ ἑπτὰ κεφάλαια. Στὰ πρῶτα τρία, προαναγγέλλει τὴν καταστροφὴ τῆς Σαμάρειας. Στὰ ἑπόμενα δυὸ μιλάει γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Μεσσία καὶ στὰ δυὸ τελευταῖα ἐλέγχει τὸ λαὸ τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ γιὰ νὰ ἐξιλεωθεῖ ζητᾶ νὰ κάνει διάφορες θυσίες στὸν Θεό, ἐνῷ ὁ Μιχαίας τοῦ ὑπενθυμίζει τὸ πραγματικὸ καθῆκον ποὺ ἔχει στὸ Θεό, μὲ τὴν ἑξῆς ἐρώτηση: «Τί Κύριος ἐκζητεῖ παρά σοῦ ἀλλὰ ἡ τοῦ ποιεὶν κρῖμα καὶ ἀγαπᾶν ἔλεον καὶ ἕτοιμον εἶναι τοῦ πορεύεσθαι μετὰ Κυρίου Θεοῦ σου;». Δηλαδή, τί ζητάει ἀπὸ σένα ὁ Θεός, παρὰ μόνο νὰ εἶσαι δίκαιος, εὐσπλαγχνικὸς καὶ πρόθυμος νὰ πορεύεσαι σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου; Μιὰ διαχρονικὴ ὑπενθύμιση, ποὺ ἀνταποκρίνεται φυσικὰ καὶ στοὺς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς μας. Γενικά, τὸ βιβλίο τοῦ Μιχαία, ποὺ γράφηκε στὴν ἑβραϊκή, διακρίνεται γιὰ τὴ γλαφυρότητα καὶ τὴ σαφήνεια τῶν φράσεών του. Νὰ ἀναφέρουμε ἐπίσης, ὅτι ὁ Μιχαίας, λόγω τοῦ ὅτι ἦταν σφοδρὸς ἐλεγκτὴς τῶν παρανομιῶν τοῦ Ἀχαάθ, βασιλιὰ τοῦ Ἰούδα, καταδιώκετο ἀπ’ αὐτὸν καὶ σῳζόταν φεύγοντας στὰ ὄρη. Ἀλλὰ ὅταν βασίλευσε ὁ γιὸς τοῦ Ἀχαὰβ, Ἰωράμ, συνελήφθη ἀπ’ αὐτόν, μὴ ἀνεχόμενος τοὺς ἐλέγχους του, κρεμάστηκε καὶ ἔτσι θανατώθηκε. Τὸ δὲ σῶμά του περισυνέλεξαν οἱ συγγενεῖς του καὶ τὸ ἔθαψαν στὴ Μορασθῆ, κοντὰ στὸ πολυανδρίο Ἐνακείμ.

Τοιουτοτρόπως μία πολὺ μεγάλη πόλις ἄνω των 500.000 κατοίκων κάθε ἔτος σφαγιάζεται ἀπὸ τοὺς «χασάπηδες» μαιευτῆρες κάνοντας ἐκτρώσεις δημοσίᾳ δαπάνῃ.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία πιστεύει καὶ διδάσκει ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἐγένετο σκεῦος ἐκλογῆς τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ γεννηθῇ τὸ δεύτερον πρόσωπον τῆς Ἁγίας Τριάδος μὲ ἐνέργεια τοῦ τρίτου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ νὰ ἐνανθρωπισθῇ ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς καὶ νὰ λυτρώσῃ τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα. Τοιουτοτρόπως δύνανται ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ποὺ θέλουν νὰ μετατρέψουν τὴν καρδία τους σὲ Ναὸ τοῦ Θεοῦ, νὰ λυτρωθοῦν διὰ τῆς σταυρικῆς θυσίας κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Του. Ὁ κάθε ἄνθρωπος δύναται νὰ γίνῃ «θεοτόκος», δηλαδὴ νὰ γεννᾷ τὸ Θεὸ μέσα του καὶ νὰ τὸν διατηρῇ μέχρι νὰ ἀπέλθῃ ἀπὸ τὸν μάταιο τοῦτο κόσμο γιὰ νὰ τύχῃ τῆς ἀγαθῆς μερίδος.

 

Δυστυχῶς ὅμως, σήμερον διὰ τοῦ νηπιοβαπτισμοῦ, τὰ νήπια δὲν ἔχουν τὴν εὐκαιρία νὰ κατηχηθοῦν, ἀφοῦ οἱ περισσότεροι γονεῖς καθὼς καὶ οἱ ἀνάδοχοι διὰ τῆς βιωτῆς των καὶ τοῦ παραδείγματός των εἶναι φανερό, ὅτι δὲν ἔχουν οἱ ἴδιοι σωστὴ κατήχησιν ἀλλὰ μόνον τυπολατρεία.

Μὲ ἄκρως ἄσεμνες καὶ ἀπρεπέστατες ἐνδύσεις τῶν μητέρων κυρίως, τῶν ἀναδόχων καθὼς καὶ τῶν περισσοτέρων συγγενῶν καὶ φίλων δημιουργοῦν μία πολὺ ἀφόρητη κατάστασιν καὶ ὀφθαλμοπορνεία, μέχρι τοῦ σημείου ποὺ πολλὲς φορὲς ἀναρωτῶνται οἱ εὐλαβεῖς χριστιανοὶ ἂν παραμένει ἢ φυγαδεύεται τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἀπὸ τὸ ὅλο ἐλεεινότατο θέαμα καὶ ἐπικρατοῦσα ἀνυπόφορη κατάστασιν. Ὄχι μόνο τὸ ἀδύνατο καὶ ἀσθενὲς τῇ πίστει πλήρωμα τῆς ἐκκλησίας (κλῆρος καὶ λαὸς) ἀλλὰ ἀκόμη καὶ ἅγιοι καὶ ἠθικότατοι ἀσκητές, ἂν εὐρίσκοντο σὲ μερικὲς βαπτίσεις σήμερα, θὰ κατασκανδαλίζοντο ἀπὸ τὸ τρισάλθιο θέαμα καὶ ἐμφανίσεις ἰδίως τῶν μητέρων καὶ ἀναδόχων, διότι «ἐκ τοῦ ὁρᾶν (βλέπειν) προκαλεῖται τὸ ἐρᾶν (ἐπιθυμεῖν)» καὶ «ἑνὸς κακοῦ δοθέντος μύρια κακὰ ἕπονται». . .

Μόνον πολὺ ἰσχυροὶ χαρακτῆρες δὲν κολάζονται ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἀνεδέστατα γύναια. 

σ.σ. και οι άγιοι μοναχοί της Μικτής Μονής του Έσσεξ της Αγγλίας.

Δυστυχῶς οἱ ἀνάδοχοι, ἡμιμαθεῖς ὄντες, πολλὲς φορὲς παραμένουν μόνον στὸ ὅτι μετὰ τὴ βάπτισιν ὀφείλουν νὰ μεταλάβουν τὰ νεοφώτιστα τρεῖς φορὲς. Καὶ ἐκεῖ σταματοῦν (καὶ μάλιστα φέρνουν τὰ νεοφώτιστα τὴν τελευταία στιγμὴ στὴν ἐκκλησία καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ, γιὰ νὰ ἐξοικιώνονται, καί, μὴ ὄντα συνηθισμένα στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, οὐρλιάζουν δαιμονιωδῶς, ὅταν πλησιάζουν πρὸς τὸ ἅγιο ποτήριο τὰ δυστυχισμένα πλάσματα). Ἐν συνεχείᾳ πηγαίνουν τὰ παιδάκια ἀπὸ συνήθεια μερικὲς δεσποτικὲς καὶ θεομητορικὲς ἑορτὲς τὸν χρόνον νὰ κοινωνήσουν. Ὅταν δὲ μεγαλώσουν τὰ παιδιά, διδάσκονται ἀπὸ τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς ἀναδόχους τους στὴν πράξιν νὰ μὴ πηγαίνουν καθόλου. Καὶ ἂν προτρέψουν αὐτὰ τὰ παιδιὰ νὰ πᾶν στὴν ἐκκλησία, αὐτὰ ὡς κριτικὰ διερωτῶνται : «γιατί δὲν πηγαίνουν οἱ γονεῖς μου καὶ οἱ νονοί μου στὴν ἐκκλησία; ἄρα δὲν εἶναι κάτι τὸ ἀπαραίτητο καὶ ἐπιβεβλημένο, ἄς μὴν πάω και ἐγὼ καὶ ἄς κοιμᾶμαι τὸ πρωὶ γιὰ νὰ ἀντέχω νὰ ,,κατηχοῦμαι,, ἀπὸ τὸ χαζοκούτι (ἀνάποδα)».

5.         Τοιουτοτρόπως ἀπὸ 8 - 10 χρονῶν οἱ κόρες καὶ οἱ ἐγγονὲς εἶναι «καθηγήτριες» τῶν σεξουαλικῶν ἀνωμαλιῶν καὶ ἐν δυνάμει, πρὸ τῆς ἐφηβικῆς ἡλικίας, φουντώνουν τὰ μυαλὰ τῶν παιδιῶν ἀπὸ τὴν φαντασία. Εἶναι ἐπιρρεπῆ στὴ πορνεία καὶ τὴν ἀσωτία. Μόνον ὁ φόβος γονέων, καθηγητῶν καὶ ἐν γένει τοῦ περιβάλλοντος τὰ συγκρατεῖ κάπως ἀκόμη. Ὅταν εἰσέλθουν στὴν ἐφηβεία εἶναι ἀσυγκράτητα καί «παίζουν τοὺς παντρεμένους».

Τὸ κράτος - οἱ κοινωνικὲς ἀσφαλίσεις μάλιστα κάνουν καὶ ἐμβόλια στὶς κοπέλες ἐναντίον τῶν ἀφροδισίων νοσημάτων καὶ ἡ ἀντιχριστιανικὴ κοινωνία - τὸ ἀντιχριστιανικὸ κράτος ἔχει θεσπίσει οἱ ἐκτρώσεις νὰ καλύπτωνται ἀπὸ τὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα.

Τοιουτοτρόπως μία πολὺ μεγάλη πόλις ἄνω των 500.000 κατοίκων κάθε ἔτος σφαγιάζεται ἀπὸ τοὺς «χασάπηδες» μαιευτῆρες κάνοντας ἐκτρώσεις δημοσίᾳ δαπάνῃ........

http://www.fotgrammi.gr/

Η Θεοτόκος και η Ορθοδοξία

Όλως ιδιάζουσαν θέσιν εις το Μυστήριον της ενσάρκου Οικονομίας κατέχει το πρόσωπον της Κυρίας Θεοτόκου. Είναι η «Κεχαριτωμένη» επί την οποίαν κατήλθε το Πανάγιον Πνεύμα και επεσκίασε «Δύναμις Υψίστου», ώστε τω «Παντεχνήμονι Λόγω σάρκα» να δανείση. Το «μέγα Μυστήριον του τόκου» προεικονίσθη πολυτρόπως εν τη Παλαιά Διαθήκη και διησφαλίσθη δογματικώς από πάσαν αυθαίρετον ερμηνείαν και ασεβή ανερεύνησιν. Η Ορθόδοξος Εκκλησία, δια των εν Εφέσω και Χαλκηδόνι αγίων Συνόδων, ανεκήρυξεν Αυτήν επισήμως Θεοτόκον. «Ομολογούμεν την αγίαν Παρθένον Θεοτόκον δια το τον Θεόν Λόγον σαρκωθήναι και ενανθρωπήσαι, και εξ αυτής της συλλήψεως ενώσαι εαυτώ τον εξ Αυτής ληφθέντα ναόν». Ενωρίτατα δε διεμορφώθη και η σχετική παράδοσις, η οποία κατεπλούτισε την υμνολογίαν της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ενέπνευσε λόγους υπερόχους εις τους Πατέρας της Εκκλησίας, διεμόρφωσε τους τύπους της εικονογραφήσεως της Θεοτόκου· προ παντός κατέκτησε τον νουν και τα αισθήματα, την ψυχήν ολόκληρον του Ορθοδόξου λαού. Ο Ορθόδοξος λαός γνωρίζει πλέον εξ αλανθάστου διαισθήσεως, εξ υπαγορεύσεως της ορθοδόξου συνειδήσεώς του, ότι η τον Χριστόν γεννήσασα άνευ σποράς, είναι η Αειπάρθενος Κόρη, η Θεομήτωρ, η Παρθενομήτωρ, η Θεοτόκος, η Παντάνασσα, η Μήτηρ της ζωής. Η συνείδησις όμως περί της υπεροχής αυτής, η μέχρι των βαθμίδων του ηλιομόρφου θρόνου της Τρισυποστάτου Θεότητος προσέγγισις της Θεοτόκου, ως «τα δευτερεία της Τριάδος κατέχουσα», δεν απεξένωσε, συναισθηματικώς, την Θεοτόκον από την ψυχήν του Ορθοδόξου λαού. Διο και εθεώρησε την υπέρ φύσιν και έννοιαν Μητέρα του Θεού, ως κατά Χάριν Μητέρα ιδικήν του. Αυτή δε ακριβώς η προέκτασις του Μυστηρίου της ενσάρκου Οικονομίας εις την ψυχήν των Ορθοδόξων, η σχέσις, δηλαδή, Μητρός – τέκνων αποτελεί μίαν δωρεάν ανυπολογίστου αξίας. Εθεμελιώθη, εν τη Ορθοδοξία η ιερωτέρα συγγένεια Θεού – Θεοτόκου – πιστών η οποία αποβαίνει πηγή τρυφερωτάτης αγάπης δια τον άνθρωπον. Καρπός και πανεύοσμον άνθος της αγάπης αυτής προς την κοινήν Μητέρα Θεού και Ορθοδόξων είναι και η περίοδος του Δεκαπενταυγούστου, Νηστεία, παρακλήσεις, δονούμεναι από τον αγνώτερον θρησκευτικόν λυρισμόν, πίστις και ελπίς εις την ακαταίσχυντον προστασίαν της Θεοτόκου συμπλέκουν μίαν μοναδικήν πραγματικότητα ευσεβείας προς την Θεοτόκον, την οποίαν καταυγάζει, αλλά και πλαισιώνει η πίστις των Ορθοδόξων. Και την μοναδικήν αυτήν πραγματικότητα, με τας τόσον ευεργετικάς συνεπείας δια την ανθρωπίνην ψυχήν· την μοναδικήν αυτήν πραγματικότητα, που ανακουφίζει, οδηγεί, ενισχύει, θεραπεύει τον ταλαίπωρον άνθρωπον από τας πληγάς του πόνου και του προσφέρει την γλυκυτάτην παραμυθίαν της φιλοστόργου συμπαραστάσεως της Μητρός του Θεού, δεν θα την εύρη κανείς πουθενά αλλού εκτός της Ορθοδοξίας. Ούτε η ασεβής υπερβολή του παπισμού, ούτε η βλάσφημος άρνησις του Προτεσταντισμού, περί το πρόσωπον της Κυρίας Θεοτόκου, παρέχουν έδαφος δια την διαμόρφωσιν της ιδιαζούσης αυτής ασεβείας προς την Θεοτόκον. Και αυτό, ακριβώς, το σημείο αποτελεί ένα ανυπέρβλητον σύνορον της Ορθοδοξίας προς την πλάνην και την αίρεσιν· αι περί της Θεοτόκου πεπλανημέναι και αιρετικαί αντιλήψεις των εκτός της Ορθοδοξίας πορευομένων. Εχθρούς του Υιού Της εχαρακτήρισεν η Θεοτόκος τους αιρετικούς· εχθρούς δε της Παναγίας Αυτού Μητρός χαρακτηρίζομεν και ημείς τους περιπλανωμένους εις τα σκότη αρνητάς και υβριστάς του υπερκοσμίου μεγαλείου της Θεοτόκου. Και με τους εχθρούς αυτούς του Υιού και της Παναγίας Μητρός Αυτού ουδεμία σχέσις και επικοινωνία επιτρέπεται.

Διον. Μ. Μπατιστάτος.

Που είναι το σύνορο πέραν του οποίου η παρανομία υπερέχει της μακροθυμίας και ελέους;;

Ορφανοί εγενήθημεν, ουχ υπάρχει πατήρ.     Θρήνοι Ιερεμίου  Ε:3

Στα αρχαία Σόδομα ζούσαν ο δίκαιος Λωτ και η οικογένειά του. Ο μακρόθυμος Θεός μας, επερίμενε   την μετατροπή, την αλλαγή της καρδιάς των Σοδομιτών δίδοντάς τους όλα όσα εχρειάζοντο: αέρα, νερό, τροφή….ζωή. Ο Λωτ ήτο γι αυτούς σίγουρο παράδειγμα δικαιοσύνης, ένα πρότυπο για την διόρθωσή τους. Αλλά ματαίως. Το μέτρο της παρανομίας και αμαρτίας ξεχείλισε. Ο Κύριος απεμάκρυνε την οικογένεια του Λωτ και κατέστρεψε δια πυρός την πόλι των Σοδόμων , τοιουτοτρόπως αφήρεσε αυτή τη ζωή που ο Ίδιος είχε παραχωρήσει. Σαν τα Σόδομα γίνεται εκείνη η τοπική Εκκλησία στην οποία εστιάζεται η βδελυγμία των αιρετικών δογμάτων. Έτσι προς το παρόν ένεκα των δικαίων δούλων Του δεν θα αποσύρει την χάρη του Αγίου Πνεύματος από την  Εκκλησία η οποία λοξοδρομεί εις αιρετική ζοφερότητα τόσο προσβλητική  εις Αυτόν. Αλλά για πόσο χρονικό διάστημα; Που είναι το σύνορο πέραν του οποίου η παρανομία υπερέχει της μακροθυμίας και ελέους; Εάν ο χρόνος για έξοδο όπως του Λωτ έφθασε, τότε τέτοιος χρόνος είναι το τέρμα της περιόδου ( που επιτρέπεται για Μετάνοια), είναι ώρα εκτέλεσης της Κρίσεως του Θεού, ώρα της δικαίας οργής, ώρα για την απομάκρυνσι αυτού τούτου του Πνεύματος της Ζωής. Η απομάκρυνσις των αληθινών τέκνων της Εκκλησίας από το κέντρο της αμαρτίας ( της αίρεσις ) υπηρετεί ως δείκτης του Πνευματικού θανάτου της Ιεραρχίας της Τοπικής Εκκλησίας. Όταν ο Κύριος απομακρύνει όλους τους πιστούς εις Αυτόν  -- Την αληθινήν Εκκλησίαν Του -- τότε μόνον θα εγκαταλείψει εντελώς η χάρις του Αγίου Πνεύματος την συγκέντρωσι αυτών που παρέμειναν στην αίρεσι. Ο Λωτ προειδοποίησε τους γαμπρούς του δια την επερχομένη Κρίση αλλά εχλευάσθη από αυτούς. Και οι γαμπροί του εκάησαν μαζί με  όλους τους Σοδομίτες. Επίσης έχουμε το παράδειγμα της Νινευή. Οι Νινεϋίτες μετενόησαν και η κρίσις του Κυρίου ανεβλήθη. Αλλά τα Σόδομα; Ήσαν τα Σόδομα εις θέσιν να μετανοήσουν; Τα Σόδομα στα οποία δεν υπήρχε καν συναίσθησι ανάγκης για μετάνοια;

 Ο Οικουμενισμός είναι Αίρεσις!  Είναι εντελώς ξεκάθαρο. Επί πλέον είναι αίρεσις των αιρέσεων.

Ο  αναγινώσκων νοείτω....     Ματθ. ΚΔ:15

Ο αείμνηστος Καθ. του Παν. Αθηνών Κ. Μουρατίδης :

 Το μέγεθος της θανασίμου απειλής δια την φυλετικήν και εθνικήν ενότητα και ανεξαρτησίαν του Ελληνικού Έθνους δια μέσου των αιώνων εκ του Παπισμού γνωρίζουν και οι άκρω δακτύλω αψόμενοι της Ιστορίας. Τοιαύτην δε φρίκην προεκάλει εις τας συνειδήσεις των Ορθοδόξων Ελλήνων του Βυζαντίου και η σκέψις ακόμη της υποταγής εις τον Παπισμόν, λόγω των διαπραχθεισών υπ΄ αυτού φρικαλεοτήτων εις τον χώρον της Ορθοδοξίας (σταυροφορίαι κλπ.) ούτως, ώστε ο κατά την άλωσιν της Βασιλευούσης Πρωθυπουργός αυτής μέγας δουξ Λουκάς Νοταράς, ευρεθείς προ τραγικού διλήμματος, να διακηρύξη ότι προτιμά και αυτό το σύμβολον της βαρβαρότητος και της απιστίας, το τουρκικόν δηλαδή φακιόλιον, της λατινικής καλύπτρας, εν η συμβολίζεται η μεγάλη έκπτωσις και νοθεία της εν Χριστώ αποκαλυφθείσης Αληθείας! «Κρειττότερον εστι ειδέναι εν μέση τη πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν Λατινικήν». Ασφαλώς δε θα έφθανε τα όρια του αδιανοήτου ό,τι απέρριψαν μετ΄ αγανακτήσεως οι προπάτορές μας του Βυζαντίου και μάλιστα υπό τραγικάς δι΄ αυτούς συνθήκας, να προσφέρη σήμερον ελευθέρως η ελευθέρα Ελλάς και μάλιστα προς ένα καταρρέοντα Παπισμόν.

«Ο.Τ.» αρ. φ. 158

Πρόγραμμα Ιεράς Πανηγύρεως Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ταύρου.

Πρόγραμμα Ιεράς Πανηγύρεως Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ταύρου.

Παραμονή, 14 Αυγούστου
Ώρα 7:00 μ.μ.  Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός, μετ'αρτοκλασίας και επικαίρου Θείου Κηρύγματος

Ανήμερα 15 Αυγούστου Ώρα 7:00 π.μ.  Όρθρος
Ώρα 8:30 π.μ.  Αρχιερατική Θεία Λειτουργία
Ώρα 7:00 μ.μ.  Εσπερινός και Παράκλησις εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον
Ώρα 8:15 μ.μ.  Περιφορά της Ιεράς Εικόνος δια μέσου των οδών της Ενορίας μας

Οδός:
Επταλόφου & Χρυσοστόμου Σμύρνης,
177 78 Ταύρος
Τηλ.: 210.3466.538
FAX: 210.3462.419

Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας : Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Παρασκευή 15 Αὐγούστου 2014

1. Σήμερα, ἀδελφοί μου φιλέορτοι χριστιανοί, γιορτάζουμε ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί, γιατί εἶναι ἑορτή τῆς Μάνας μας Παναγίας. Σήμερα εἶναι ἡ μεγαλύτερη Θεομητορική ἑορτή, ἡ Κοίμηση τῆς Παναγίας μας. Σέ προηγούμενα χρόνια σᾶς εἶπα τά σχετικά μέ τήν γιορτή, γι᾽ αὐτό σήμερα θά σᾶς πῶ λίγα λόγια γενικά γιά τήν Παναγία μας. Ὁ λόγος γιά τήν Παναγία, χριστιανοί μου, εἶναι μία ὁλόκληρη θεολογία, πού λέγεται «Θεοτοκολογία». Ὅποιος χριστιανός γνωρίζει τήν «Θεοτοκολογία», γνωρίζει ὅλη τήν Πίστη μας, γνωρίζει ὅλη τήν Θεολογία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Γι᾽ αὐτό καί ἕνας στίχος τῶν Χαιρετισμῶν λέει στήν Παναγία: «Χαῖρε τῶν δογμάτων Αὐτοῦ (τοῦ Χριστοῦ)τό κεφάλαιον». Ἀπ᾽ ὅλα τά δόγματα τῆς Πίστης μας τό «κεφάλαιον», δηλαδή τό ἀνώτερο δόγμα, πού τά περιλαμβάνει ὅλα, εἶναι ὁ λόγος γιά τήν Παναγία.