Αιωνία σου η μνήμη Ορθόδοξε Ιωάννη Κορναράκη !!!

....Γράφετε, σεβαστοί πατέρες, ότι οι οικουμενιστές πατριάρχες και λοιποί, αυτήν την παναίρεση του οικουμενισμού:

«την διδάσκουν "γυμνή τη κεφαλή", την εφαρμόζουν και την επιβάλλουν στήν πράξη κοινωνούντες παντοιοτρόπως μέ τούς αιρετικούς, με συμπροσευχές, ανταλλαγές επισκέψεων και ποιμαντικές συνεργασίες»!

Με το κείμενο αυτό, περιγράφετε κατά λέξη τον ΙΕ΄ κανόνα της πρωτοδευτέρας, ο οποίος σας δίνει το δικαίωμα να διακόψετε το μνημόσυνο των πατριαρχών, αρχιεπισκόπων και επισκόπων.

Δεν το κάνετε όμως, και δεν θα το κάνετε ποτέ!

Εν τούτοις, με την στάση σας αυτή, παραλογίζεσθε.

Διότι αποφαίνεσθε ότι, οι οικουμενιστές «θέτουν εαυτούς εκτός της Εκκλησίας», εφ' όσον παραβαίνουν κανόνες της Εκκλησίας.

Αλλά, άραγε, είναι εντός της Εκκλησίας οι ιερείς εκείνοι, οι οποίοι καταγγέλλουν ανωνύμως, απλώς με χαρτοπόλεμο -ανιαρό και ανίερο-, πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους;

Επιπλέον, τους αναγνωρίζουν, τους κάνουν, κάποτε, και δώρα, και δημοσίως τούς χαρακτηρίζουν ορθοδόξους θεολόγους;

Την στιγμή πού δεν κάνουν οι ίδιοι χρήση του κανόνος που γνωρίζουν, αλλά συμπορεύονται με αυτούς, τους οποίους αναγνωρίζουν και καταγγέλλουν ως οικουμενιστές, πρέπει να μην είναι, και αυτοί, μέλη της Εκκλησίας.

Θα ήσαν μέσα στην Εκκλησία, εφ' όσον θα διέκοπταν το μνημόσυνο των οικουμενιστών προϊσταμένων τους" και, τότε, σύμφωνα με τον κανόνα αυτόν, θα ήσαν «ορθόδοξοι μετά τιμής της πρεπούσης», επειδή:

«ουχί σχίσμα επροξένησαν εις την Εκκλησίαν με τον χωρισμόν αυτό, αλλά μάλλον ελευθέρωσαν την Εκκλησίαν από το σχίσμα και την αίρεσιν των ψευδοεπισκόπων αυτών» (Πηδ. σ. 35).

Σεβαστοί Πατέρες!

Το βασικό πρόβλημα της υπάρξέως μας είναι σε ποιο μέτρο αληθεύει η ζωή μας εν Χριστώ Ιησού.

Ο Χριστός, η κατ' εξοχήν ανυπέρβατη αλήθεια, μας υποχρεώνει, εφ' όσον θέλουμε «οπίσω αυτής περιπατείν», να αληθεύουμε εν παντί.

Όταν δεν το κάνουμε, «παίζουμε εν ου παικτοίς», στο τραπέζι των ευαγγελικών αληθειών.

Οι σκοτεινές μεθοδεύσεις, η κάλυψη της αληθείας με το καπέλο του ψεύδους, οι διπλωματίες και οι ποικίλες σκοπιμότητες αυτοπροστασίας, δεν εξαγιάζονται μ' έναν χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων, μονόδρομο, στον αγώνα της Ομολογίας!

Αυτόν το μονόδρομο αδυνατώ να προσυπογράψω στην προχωρημένη ώρα της ζωής μου, που με πλησιάζει στην κρίση του Θεού!

Κάθε Τρίτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΠΡΟΔΡΟΜΟ

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 15 Ιουλίου 2014

Κηρύκου και Ιουλίτης μητρός και τέκνων.

Ἡ Ἁγία Ἰουλίτα, ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ. Καταγόταν ἀπὸ τὸ Ἰκόνιο τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.

Ἐπειδὴ ὅμως τότε κυριαρχοῦσε ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν χριστιανῶν, πῆρετὸν γιὸ της τὸν Κήρυκο καὶ πῆγε στὴν Σελεύκεια καὶ στὴν συνέχειαστὴν Ταρσό. Ἀλλὰ καὶ ἐκεῖ συνάντησε τὴν ἴδια κατάσταση. Στὴν Ταρσὸ συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα ,τὸν Ἀλέξανδρο, ὁ ὁποῖος τὴν ὑπέβαλε σὲ φρικτὰ βασανιστήρια μπροστὰ στὸ παιδί της.

Στὴν συνέχεια προσπάθησε νὰ φέρει μὲ τὸ μέρος του τὸν μικρό. Τὸ παιδάκι ὅμως δὲν δεχόταν καὶ μάλιστα ἀφοῦ ἐπικαλέστηκε τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ἔδωσε μία δυνατὴ κλωτσιὰ στὴν κοιλιὰ τοῦ ἡγεμόνα. Αὐτὸς ἐξοργίστηκε τόσο ποὺ τὸ πέταξε ἀπὸ τὰ σκαλιὰ σπάζοντας τὸ κρανίο τοῦ μικροῦ Κήρυκου.

Μ' αὐτὸν τὸν τρόπο ἔλαβε τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου ὁ μικρὸς Κήρυκος.
Ἡ δὲ μητέρα του μετὰ ἀπὸ λίγο, ἀφοῦ ὑπεβλήθη σὲ πολλὰ καὶ φρικτὰβασανιστήρια, παρέδωσε τὸ πνεῦμα της στὸν Χριστό.

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΥ RAINER MARIA WOELKI, ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ

Του θεολόγου, Β. Χαραλάμπους

______________________

Όπως αναφέρει η Vatican insider  (11 Ιουλίου 2014), ο καρδινάλιος Rainer Maria Woelki, με τη μετάθεσή του στο Βερολίνο, κατάφερε να σπάσει τον πάγο με την ομοφυλοφιλική «κοινότητα».  Η σχετική δήλωση του, αναφέρεται σε κύριο άρθρο της Vatican insider, «Πιστεύω», είπε «ότι θα πρέπει να συμφωνήσουμε και μάλιστα συμφωνούμε στο γεγονός ότι, σε αυτό το είδος σχέσης υπάρχει διαφορά, όταν οι άνθρωποι αναλάβουν την ευθύνη ο ένας για τον άλλο και υπάρχει μια μακροχρόνια σχέση όπως τούτο συμβαίνει σε ζευγάρια με ετεροφυλικές σχέσεις».  

Το γεγονός αυτό προκάλεσε αντιδράσεις, γι αυτό το Γραφείο Τύπου της επισκοπής Βερολίνου, έσπευσε να διευκρινίσει ότι ο καρδινάλιος Rainer Maria Woelki, ήθελε να πει ότι δεν είναι το ίδιο όπως ο γάμος».  Προσπάθησε το Γραφείο Τύπου της επισκοπής Βερολίνου, να ανασκευάσει ή μάλλον να διασκεδάσει τις ειλικρινείς ανησυχίες, όσων δε συμφώνησαν με την εκτροπή αυτή.  Το «όταν οι άνθρωποι αναλάβουν την ευθύνη ο ένας για τον άλλο και υπάρχει μια μακροχρόνια σχέση όπως τούτο συμβαίνει σε ζευγάρια με ετεροφυλικές σχέσεις» καταμαρτυρεί επακριβώς τι θέλει να πει.  Ταιριάζει εδώ η λαϊκή παροιμία «όταν ανοίξουν χίλια στόματα, θέλεις χίλια πώματα».

Η δήλωση του καρδιναλίου Rainer Maria Woelki, είναι απαράδεκτη.  Ουδέ επ’ελάχιστον επιτρέπεται έκπτωση σε θέματα ηθικής.  Άλλο ο αμαρτωλός άνθρωπος και άλλο η αμαρτία.  Έχουν μεγαλύτερη αγάπη αυτοί προς τον αμαρτωλό άνθρωπο από τον Απόστολο Παύλο, που τα απεκάλεσε τα πάθη τούτα, «πάθη ατιμίας;»  Έχουν μεγαλύτερη αγάπη αυτοί προς τον αμαρτωλό άνθρωπο, από τον Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο,  που  απεκάλεσε το πάθος τούτο «αλλόκοτον λύσσαν;»  Θα ήταν πολύ μειωτικό να προσδώσουμε στον καρδινάλιο Rainer Maria Woelki, άλλα ελατήρια πλην της στρεβλής και χωρίς χριστιανικό ήθος  θέσης και της ανθρωπαρέσκου εκκοσμίκευσης. 

Η «ακατάσχετη» προβολή και η δημιουργία μιας άλλης εικόνας, είναι η έμπρακτη εφαρμογή του «κοσμικισμού».  Η σύγχρονη τούτη απειλή της εκκοσμίκευσης, που έλκει την καταγωγή στη Βατικάνειο και Προτεσταντική Δύση καραδοκεί.  Στη Δύση πλέον συνηθίσαμε την παλινδρόμηση, από το «καθαρτήριο» (πυρ) και στο χωρίς χριστιανικό ήθος «χαριστήριο». 

Επαπειλεί και μέλη δυστυχώς της Ορθόδοξης Εκκλησίας  (κλήρο και λαό), για τούτο χρειάζεται προσοχή.   Ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Μαϊδώνης (Πρωτοσύγκελλος Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου), αναφέρει «Η εκκοσμίκευση είναι η ρίζα της αιρέσεως και ψευδοδιδασκαλίας», «Εγκλωβίζεται στη λογική, όχι τι θέλει ο Θεός, αλλά τι θέλει ο κόσμος».

Ο Γέροντας Γεώργιος (Καψάνης), την ονόμαζε σύγχρονη Εικονομαχία.  Αναφέρει χαρακτηριστικά «Oι Εικονομάχοι ήταν οι εκκοσμικευμένοι Χριστιανοί της εποχής τους.  Η Εκκλησία με αιματηρούς αγώνες τους απέκρουσε.  Το ίδιο πρέπει να γίνει και σήμερα.  Οι ποιμένες και ο ευσεβής λαός να κρατήσουμε άγρυπνη τη συνείδηση, την πίστη μας καθαρά από κάθε στοιχείο εκκοσμικεύσεως (όπως είναι ο πανθρησκειακός συγκρητισμός και ο δογματικός μινιμαλισμός και πλουραλισμός)».  Θα προσθέσουμε στα λόγια του Γέροντα και τον «ηθικό μινιμαλισμό».

Θα έπρεπε λοιπόν ο καρδινάλιος Rainer Maria Woelki, να αποφύγει το δίγλωσσο που έκπτωση χριστιανικού ήθους καταμαρτυρεί.  Αντί άλλου ας παραθέσομε επιλογικά, αυτό που ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέγει «Ουκούν ασφαλές ομιλείν περί Θεού τους μη ομιλείν ειδότας Θεώ» (Γρηγορίου Παλαμά 1,248).

Mη ξεχνάς:

Η λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, αρχίζει και τελειώνει με την επίκλησιν «Της τιμιωτέρας των Χερουβίμ…», και πάντες οι άγιοι της Εκκλησίας θεωρούν την Θεοτόκον Μαρίαν ως «μετά Θεόν, τα δευτερεία της Τριάδος έχουσαν…». Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει: «εμνήσθην της Θεοτόκου και εσώθη η ψυχή μου». Ο Γεώργιος Νικομηδείας λέγει, ότι ο Χριστός λογίζεται δόξαν ιδικήν του, την δόξαν της Μητρός αυτού. «Την Σην γαρ δόξαν ο Κτίστης, ιδίαν οιόμενος, εκπληροί τας αιτήσεις». «Ελπίδα μου, καταφυγή μου, Μητέρα μου, γράφει ο Μηνιάτης, ένα νεύμα να κάνης δι’ εμέ, εγώ είμαι σεσωσμένος. Κυρία Θεοτόκε Μαρία, όποιος εις Σε ελπίζει είναι αδύνατον να χαθή».

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης - Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ:

 ..."Ὑπενθυμίζουμε ἁπλῶς ἐδῶ ἐνδεικτικὰ τὴν γνώμη τοῦ μεγάλου ἀγωνιστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Ἀρειανισμοῦ, τοῦ Μ. Ἀθανασίου. Γράφει ὅτι στὴν περίπτωση ποὺ ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας, συμπεριφέρονται κακῶς καὶ σκανδαλίζουν τὸν λαό, πρέπει νὰ ἐκδιώκονται, ἔστω καὶ ἂν ὑπάρχῃ κίνδυνος νὰ μείνουν οἱ πιστοὶ χωρὶς ποιμένα. Εἶναι καλύτερα, συμφέρει, χωρὶς ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς νὰ γίνονται οἱ συνάξεις στοὺς ναούς, παρὰ νὰ ριφθοῦν οἱ πιστοὶ μαζὶ μὲ τὸν ἐπίσκοπο καὶ τοὺς ἱερεῖς στὴν κόλαση, ὅπου πῆγαν οἱ Ἑβραῖοι τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ μαζὶ μὲ τοὺς ἀρχιερεῖς τους Ἄννα καὶ Καϊάφα: «Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον ἢ μετ᾿ αὐτῶν ἐμβληθῆναι, ὡς μετὰ Ἄννα καὶ Καϊάφα, εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός» . 

Αὐτὸ ἔπραξε στὶς ἡμέρες μας ὁ Ἁγιορείτης Ἱερομόναχος Γαβριὴλ καὶ μὲ μία ὀλιγόλογη καὶ θαρραλέα Δήλωση καὶ Ὁμολογία διέκοψε τὸ μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, μετὰ τὶς συμπροσευχὲς καὶ τὶς κοινὲς δηλώσεις μὲ τὸν προηγούμενο πάπα, ποὺ ἔγιναν πρὶν ἀπὸ δυὸ ἔτη κατὰ τὴν θρονικὴ ἑορτὴ τῆς Ρώμης στὶς 29 Ἰουνίου τοῦ 2004 καὶ τὴν τελετὴν τῶν θυρανοιξίων ὀρθοδόξου ἱεροῦ ναοῦ τὴν 1ην Ἰουλίου τοῦ αὐτοῦ ἔτους. Στὸ ἑξῆς, γράφει, γιὰ νὰ μὴ θεωρηθῇ ὅτι μὲ τὴν σιωπή μου συμφωνῶ μὲ ὅσα γίνονται, δὲν θὰ συμμετέχω στὶς ἀκολουθίες ποὺ μνημονεύεται τὸ ὄνομα τοῦ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου, ἀλλὰ θὰ παραμένω εἰς τὸ κελλάκι μου «κάμνων τὴν κανονικὴν καὶ καθωρισμένην μοναχικὴν ἀκολουθίαν μου κατὰ μόνας εἰς ἔνδειξιν διαμαρτυρίας καὶ ἕως ὅτου λάβη σαφῆ καὶ συγκεκριμένην θέσιν ἡ Ἱ. Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους περὶ τῶν συμβάντων γεγονότων τῶν ὡς ἄνω ἡμερῶν»...   

Ιστορική απόφαση της εκκλησίας του Πλάνου--της επονομαζόμενης Αγγλικανικής εκκλησίας-- και οι γυναίκες θα γίνονται επίσκοποι...

Τον Νοέμβριο του 2012 η ίδια πρόταση είχε απορριφθεί μόλις για 6 ψήφους από το σώμα των Λαϊκών.

Τη Δευτέρα 152 μέλη του Σώματος ψήφισαν υπέρ, 45 την καταψήφισαν και 5 απείχαν, γεγονός που σημαίνει ότι οι πρώτες γυναίκες επίσκοποι μπορεί να χειροτονηθούν εντός του 2015.

Η εκκλησία της Αγγλίας επέτρεπε τη χειροτονία γυναικών ιερέων, όχι όμως και επισκόπων, από το 1992.

O Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. πρωτ. π. Θεόδωρος Ζήσης :

Εἶναι ὁ πλέον φιλοπαπικός Πατριάρχης ὅλων τῶν ἐποχῶν. Ἐάν πράγματι δέν εἶναι προδότης τῆς πίστεως καί οἰκουμενιστής, ὡς ἐδήλωσε προσφάτως, τότε ἄς ἀναιρέση «ὅσα οἰκουμενιστικά» ἔχει εἴπει καί πράξει καί ἄς συντονίση τήν «ἔξοδο τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τήν αἰχμαλωσία τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ὥστε να μποροῦμε ὅλοι ἀπό καρδίας νά ψάλλουμε: “Βαρθολομαίου τοῦ Παναγιωτάτου καί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου πολλά τά ἔτη”

ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ: Αληθινές ιστορίες από το Ορθόδοξο Γεροντικό 2

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=69&t=9732

Ὁ ἐπίσκοπος Ἀχρίδος Νικόλαος, ἀπευθυνόμενος στοὺς παπόδουλους Οικουμενιστές ὑπέρμαχους τῆς ἕνωσης τῶν «ἐκκλησιῶν» καὶ στὸν τρόπο, ποὺ χρησιμοποιοῦν γιὰ νὰ τὴν πετύχουν, ἔλεγε τὰ ἑξῆς:

 «Ὅλοι θέλουμε νὰ δώσει ὁ Θεὸς ἑνότητα πίστεως στὸν κόσμο. Μὰ ἐσεῖς τὰ μπερδεύετε τὰ πράγματα. Ἄλλο ἡ συμφιλίωση τῶν ἀνθρώπων καὶ ἄλλο ἡ συμφιλίωση τῶν θρησκειῶν. Ὁ Χριστιανισμὸς ἐπιβάλλει ν᾽ ἀγαπᾶμε μὲ ὅλη μας τὴν καρδιὰ τοὺς πάντες, ὅποια πίστη καὶ ἂν ἔχουν! Συγχρόνως ὅμως μᾶς διατάζει νὰ κρατᾶμε ἀλώβητη τὴν πίστη μας καὶ τὰ δόγματά της. Σὰν χριστιανοὶ πρέπει νὰ ἐλεεῖτε ὅλο τὸν κόσμο, ὅλους τοὺς ἀνθρώπους! Ἀκόμη καὶ τὴ ζωή σας νὰ δώσετε γι᾽ αὐτούς. Ἀλλὰ τὶς ἀλήθειες τοῦ Χριστοῦ δὲν ἔχετε τὸ δικαίωμα νὰ τὶς θίξετε. Γιατὶ δὲν εἶναι δικές σας. Ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι ἰδιοκτησία μας νὰ τὴν κάνουμε ὅ,τι θέλουμε».