Η εξαπάτηση των πιστών ( Ε’ ) : Δεν εξαπάτησε ο Πατριάρχης τους απονήρευτους αγιορείτες πατέρες με τα λόγια του αυτά;

Θʼ αναφερθούμε στο τρόπο που ο Πατριάρχης Αθηναγόρας το 1963, προσπάθησε να «ξεγελάσει» τους αγιορείτες μοναχούς, να μην αντιδράσουν στις αντορθόδοξες ενέργειές του στις οποίες σκόπευε τότε να προβή.
Ο αείμνηστος μοναχός της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου π. Ανδρέας έγραψε τότε:

«Τον Ιούνιο του 1963 ήλθε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας εις το Άγιον Όρος, δια τον εορτασμό της χιλιετηρίδος εις τον οποίον εορτασμό η Μονή μου δεν έλαβε μέρος θεωρήσασα τούτον ως “επιζήμιο” και πριν φύγη η Α.Θ.Π. παρέστη εις συνεδρίασιν της Ιεράς ημών Κοινότητος, εις την οποίαν ωμίλησε και μας είπε ρητώς, ότι : “ημείς οι Ορθόδοξοι, δεν προτιθέμεθα να θυσιάσωμεν ούτε ένα ιώτα. Όποιος εξέφυγεν ας επανέλθη”! Και με την ομιλία του αυτήν είπομεν ότι αδίκως τον συκοφαντούν» .

Οι δε μακαριστοί Καθηγούμενοι Γαβριήλ της Διονυσίου και Βησσαρίων της Γρηγορίου σε «Ανοικτή Επιστολή» τους συμπλήρωσαν:

«Έναγχος υπάρχει εισέτι εις τας ακοάς ημών, Παναγιώτατε, η βεβαίωσις εν ομιλία Σας εν Καρυαίς, κατά την εορτήν της χιλιετηρίδος, ότι: “τα της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας, δεν επιδέχονται ουδεμίαν αλλαγήν ή τροποποίησιν καθʼ ότι αύτη κατέχει το πλήρωμα της αληθείας εν τε τη πίστει και τη λατρεία”.  Εν πατρική δε συγκαταβάσει προς την απλοϊκότητα των Αγιορειτών Πατέρων ( είπε), ότι : “αν που έλθωμεν εις διάλογον μετά ετεροδόξων και μας είπουν, επί παραδείγματι, ότι δεχόμεθα πάντα τα ιδικά σας, αλλά θέλομεν να δεχθήτε και σεις ένα και μόνον αίτημα ιδικόν μας, να κρεμάσητε τας εικόνας ολίγον τι υψηλότερον, σας βεβαιώ από της θέσεώς μου, δεν θα το δεχθώμεν”.
Η διαβεβαίωσις εκείνη επλήρωσε χαράς και ευφροσύνης τας καρδίας ημών και την φυλάττομεν ζηλοτύπως εις τα βάθη της ψυχής μας.» !

Δεν εξαπάτησε ο Αθηναγόρας τους απονήρευτους αγιορείτες πατέρες με τα λόγια του αυτά;

Αββά Ισαάκ του Σύρου :

 Η πολυχρόνια υπομονή οδηγεί στην ταπείνωση. Η ταπείνωση οδηγεί στην υγεία της ψυχής. Η υγεία της ψυχής στη γνώση του Θεού. Η γνώση του Θεού, στην αγάπη του Θεού. Και τέλος, η αγάπη του Θεού, στη χαρά του Θεού, τη γλυκύτερη όλων.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 2 Μαΐου 2014

Ανακομιδή του λειψάνου Αθανασίου του μεγάλου, Εσπέρου, Ζωής και των τέκνων αυτών Κυριάκου και Θεοδούλου των μαρτύρων.


Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Στῦλος γέγονας, Ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν, ὑποστηρίζων, τὴν Ἐκκλησίαν, Ἱεράρχα Ἀθανάσιε· τῷ γὰρ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὁμοούσιον, ἀνακηρύξας κατῄσχυνας Ἄρειον. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Ὀρθοδοξίας φυτεύσας τὰ δόγματα, κακοδοξίας ἀκάνθας ἐξέτεμες, πληθύνας τὸν σπόρον τῆς πίστεως, τῇ ἐπομβρίᾳ τοῦ Πνεύματος Ὅσιε· διό σε ὑμνοῦμεν Ἀθανάσιε.

Μεγαλυνάριον.
Τῆς Ὀρθοδοξίας σάλπιγξ χρυσῆ, ὤφθης Ἱεράρχα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, τὸν Υἱὸν κηρύττων, καὶ Πνεύματι Ἁγίῳ· διό σε Ἀθανάσιε μεγαλύνομεν.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός : Ὁ Οἰκουμενισμὸς σ’ ὅλες τὶς διαστάσεις καὶ ἐκδοχὲς του ἔχει ἀποβεῖ ἀληθινὴ βαβυλώνιος αἰχμαλωσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ ὅλων των τοπικῶν ἡγεσιῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

«Ἀντὶ ἡ Ὀρθοδοξία νὰ ἐπηρεάζει σωτηριολογικὰ τὸν μὴ Ὀρθόδοξο κόσμο, ἐφθάσαμε στὴν ἀποδοχὴ στὴν πράξη τῆς “βαπτισματικῆς Θεολογίας”, τῆς ‘Θεολογίας τῶν “ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν” (πρβλ. συμφωνίας Balamand 1993), τῆς “κοινῆς διακονίας” τῆς “διευρυμένης Ἐκκλησίας” καὶ τοῦ “πολιτιστικοῦ πλουραλισμοῦ”, ὅπως ὀρθότατα ἔχει ἐπισημανθεῖ…Ὁ Οἰκουμενισμὸς σ’ ὅλες τὶς διαστάσεις καὶ ἐκδοχὲς του ἔχει ἀποβεῖ ἀληθινὴ βαβυλώνιος αἰχμαλωσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ ὅλων των τοπικῶν ἡγεσιῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μὲ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις, ποὺ δέχονται ὅμως ἀφόρητη πίεση. Ἡ καύχηση καὶ ὁ αὐτοθαυμασμὸς τῶν οἰκουμενιστῶν μας γιὰ μιὰ δῆθεν νέα ἐποχή, ποὺ ἄνοιξε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο μὲ τὶς πατριαρχικὲς ἐγκυκλίους τῶν ἐτῶν 1902, 1904, καὶ 1920, δὲν δικαιώνονται, διότι αὐτὸ ποὺ κατορθώθηκε εἶναι νὰ νομιμοποιήσουμε τὶς αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ».

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης : Νομιμοποιήσαμε ἐκκλησιολογικὰ μὲ τὴν παρουσία μας τὶς ποικίλες προτεσταντικὲς ὁμάδες καὶ παραφυάδες ὡς «ἐκκλησίες», καὶ ὁδηγήσαμε σὲ εὐτελισμὸ καὶ ξεγύμνωμα τὴν “νύμφην Χριστοῦ”

«Ἡ ὑπερπεντηκονταετὴς παρουσία τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν στὸ ΠΣΕ, μέσα στὴν πανσπερμία, στὸ πλῆθος καὶ στὴν θεολογικὴ ἀναρχία καὶ σύγχυση τῶν Προτεσταντικῶν Ὁμολογιῶν, συνδεόμενη οὕτως ἢ ἄλλως στὴν πράξη, παρὰ τὶς ἀντίθετες διακηρύξεις, μὲ ἐκκλησιολογικὲς παραχωρήσεις, συμβιβασμοὺς καὶ ὑποχωρήσεις, δὲν ἦταν δυνατὸν ἀθροιστικὰ καὶ οὐσιαστικὰ νὰ ἔχει τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν προσδοκώμενη καρποφορία. Ἐξαφανιστήκαμε, χαθήκαμε οἱ Ὀρθόδοξοι ἀριθμητικά, δὲν εἴχαμε καμιὰ δυνατότητα μὲ τὸν ἐλάχιστο ἀριθμὸ ψήφων, ποὺ διαθέταμε, νὰ ἐπηρεάσουμε τὶς συζητήσεις καὶ τὶς ἀποφάσεις…Νομιμοποιήσαμε ἐκκλησιολογικὰ μὲ τὴν παρουσία μας τὶς ποικίλες προτεσταντικὲς ὁμάδες καὶ παραφυάδες ὡς «ἐκκλησίες», καὶ ὁδηγήσαμε σὲ εὐτελισμὸ καὶ ξεγύμνωμα τὴν “νύμφην Χριστοῦ”, ὑπὲρ τῆς ὁποίας ὁ Χριστὸς ἔχυσε τὸ πανάγιον αὐτοῦ αἷμα, τὴν ἐδόξασε καὶ τὴν λάμπρυνε ὑπὲρ τὸν ἥλιον».

Η εξαπάτηση των πιστών ( Δ’ ) : Ο τρόπος, που Λατίνοι και μεγαλόσχημοι Λατινόφρονες του Φαναρίου μεθόδευσαν την ΄Ενωση είναι πολύ χαρακτηριστικός και ύπουλος. Στηρίζονται στην εξαπάτηση και τη βία.

Οι Ορθόδοξοι σήμερα βλέπουν με ανησυχία και αγωνία τις προκλητικές δηλώσεις και εκδηλώσεις των επισκόπων τους. Τις κάθε μιά απʼ αυτές, τις θεωρούν ως ένα περαιτέρω βήμα για την προώθηση της Ενώσεώς τους με τον πάπα. 
Η ΄Ενωση όμως δεν είναι κάτι που προετοιμάζεται να γίνει στο μέλλον. Η Ένωση έγινε! Έκτοτε, υλοποιείται μεθοδικά, λίγο κατʼ ολίγο. Αυτή είναι μιά πρώτη εντύπωση που μπορεί να σχηματίσει κάποιος, αν δεν γνωρίζει πως εργάζονται οι αντίθεες δυνάμεις για την ΄Ενωση των Εκκλησιών στα πλαίσια του «παπικού Οικουμενισμού» και της «Πανθρησκείας».

Ο τρόπος, που Λατίνοι και μεγαλόσχημοι Λατινόφρονες του Φαναρίου μεθόδευσαν την ΄Ενωση είναι πολύ χαρακτηριστικός και ύπουλος. Στηρίζονται στην εξαπάτηση και τη βία. Την ίδια μέθοδο χρησιμοποίησαν στο παρελθόν, όπως με τις αποφάσεις των ψευδοσυνόδων τους στο Λατερανό, στη Λυών, στην Φλωρεντία-Φερράρα. Γνωρίζουν οι διάφοροι «αγιώτατοι» και « παν- αγιώτατοι» ότι ΄Ενωση Ορθοδοξίας με το παπισμό, δεν μπορεί ποτέ να γίνει με καθαρά και τίμια μέσα. Την ίδια μέθοδο της εξαπάτησης και της βίας χρησιμοποιούν και σήμερα .

Eπιτελούν διαβρωτικόν έργον εις βάρος της ευσεβούς συνειδήσεως του πιστού λαού, δια διαφόρων παραπλανητικών και καθησυχαστικών συνθημάτων!

Εις τα θέματα της Πίστεως, «ου χωρεί οικονομία» κατά σαφεστάτην των Αγίων Πατέρων εντολήν, παρά ταύτα, υπό των σημερινών «αγωνιστών και ομολογητών της Πίστεως», η βασικωτάτη αύτη προϋπόθεσις, ήτις αποτελεί το θεμέλιον της ορθοδόξου υποστάσεως εν τω Σώματι της Εκκλησίας, παραθεωρείται καταφανέστατα υπ΄ αυτών! Ενώ θα έπρεπε πράξει τε και θεωρία, να αποδείξουν εαυτούς αληθείς και γνησίους ομολογητάς της Πίστεως, ως εκ της ιδιότητος και αποστολής των έχουσιν ούτοι ιεράν υποχρέωσιν να πράξουν προς ορθόδοξον ποδηγέτησιν του ευσεβούς Πληρώματος των πιστών, ούτοι, ως μη ώφειλε, νομίζωσι ότι δικαιούνται να ασκήσωσι την τακτικήν της «διακρίσεως και οικονομίας»! Χειρίζονται τα σοβούντα και φλέγοντα, εις τον τομέα της Πίστεως, θέματα της Εκκλησίας, ως και τον υπ΄ αυτών διαφημιζόμενον «αντιαιρετικόν αγώνα» κατά το δοκούν και το παντοειδές αυτών συμφέρον! Εκτός δε πάσης συνεπείας και κανονικότητος όντες, επιτελούν διαβρωτικόν έργον εις βάρος της ευσεβούς συνειδήσεως του πιστού λαού, δια διαφόρων παραπλανητικών και καθησυχαστικών συνθημάτων!

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ:

Εἶναι τραγική ἡ διαπίστωση ὅτι ὁ διαθρησκειακός οἰκουμενισμός στίς ἡμέρες μας βρίσκεται σ’ ἕνα πρωτοφανῆ καί καινοφανῆ καλπασμό. Πρωτάκουστα, ἀσεβῆ καί φρικτά γεγονότα εἶναι: α) ἡ προσφορά τοῦ Κορανίου ἀντί τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τοῦ Εὐαγγελίου σέ μουσουλμάνους καί ὁ χαρακτηρισμός τοῦ Κορανίου ὡς «ἁγίου», β) τό ἄναμα τῆς ἑπτάφωτης ἑβραϊκῆς λυχνίας, καί γ) ἡ ἀναγγελία περί ἀνεγέρσεως διαθρησκειακοῦ ναοῦ γιά Χριστιανούς, Μουσουλμάνους καί Ἑβραίους στό Βερολίνο. 

Τουρκία: Ύποπτος για απόπειρα πραξικοπήματος ο ιμάμης Γκιουλέν--- Η εισαγγελία ξεκίνησε έρευνα εναντίον του.

O εισαγγελέας της Άγκυρας ξεκίνησε σήμερα μια δικαστική έρευνα εναντίον του μουσουλμάνου ιεροκήρυκα και εχθρού του Τούρκου πρωθυπουργού Φετουλάχ Γκιουλέν, με την κατηγορία της απόπειρας πραξικοπήματος εναντίον της κυβέρνησης Ερντογάν, ύστερα από το ξέσπασμα του πολιτικο-οικονομικού σκανδάλου με τις κρυφές συνομιλίες που ταλανίζει την Τουρκία από τα τέλη του 2013.
 "Υπάρχουν εναντίον του σοβαρές κατηγορίες, κυρίως για κατασκοπεία. Μπορούμε να δούμε ότι οι πιστοί του Γκιουλέν συνιστούν ένα κράτος εν κράτει, που κατάφερε να παρακολουθεί τις πλέον απόρρητες συναντήσεις της κυβέρνησης", εξήγησε ο υπουργός Πολιτισμού Ομέρ Τσελίκ στο τουρκικό τηλεοπτικό δίκτυο NTV.

Ὀρθοδοξία καί Ἑλληνισμός πρό τῆς Εὐρωπαϊκῆς ὁλοκληρώσεως!

http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/

ὑπό Δημητρίου Ἰ. Κάτσουρα
Θεολόγου-Τραπεζικοῦ
ὑποψ. Εὐρωβουλευτοῦ
 μέ τήν «ΚΟΙΝΩΝΙΑ Πολιτική Παράταξη συνεχιστῶν τοῦ Καποδίστρια»
  
«Κύριε παντοδύναμε, μᾶς ἔσωσες καί μᾶς σώνεις κάθε στιγμή ἀπό ἐκείνους ὅπου πουλοῦν τήν πατρίδα τους καί ἀπό ἐκείνους ὅπου θέλουν νά τήν ἀγοράσουνε»

Ἰ. Μακρυγιάννης

Εἶναι γεγονός ἀναντίρρητο, κοινή πλέον διαπίστωσι καί ὁμολογία, ὅτι ἡ κοινωνία στήν ὁποία ζοῦμε ἀλλά καί ὁλόκληρος ὁ κόσμος, διέρχεται μιά βαθειά κρίσι. Κρίσι θεσμῶν, κρίσι ἀξιῶν, κρίσι ἰδανικῶν, κρίσι ἀρχῶν καί προσώπων.
Σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο, συντελοῦνται συγκλονιστικές ἀνακατατάξεις, νέες καταστάσεις διαμορφώνονται καί πολλές ἐκτιμήσεις πού ἴσχυαν μέχρι τώρα ἀναθεωροῦνται ἐκ τῶν πραγμάτων, ἐνῶ νέοι ὁρίζοντες φαίνεται ὅτι ἀνοίγονται στή πορεία τῆς ἀνθρωπότητος.
Μέσα στή διαμόρφωσι μιᾶς νέας πραγματικότητος, ἡ ὁποία ἀλλάζει ριζικά και μέ ταχύτατους μάλιστα ρυθμούς τήν εἰκόνα τοῦ κόσμου, δέν φαίνεται νά εἴμεθα οὔτε ἐμεῖς «ἐκτός προγράμματος». Καί λέγοντας «ἐμεῖς», ἐννοοῦμε αὐτόν τόν πολύπαθο τόπο, πού ὀνομάζεται Ἑλλάδα καί ὅλους ὅσοι ἑκουσίως «ἔδεσαν» τή ζωή τους μ’ αὐτόν.
Ἡ Εὐρωπαϊκή πρόκλησι, ὅπως ἤδη ἔχει ὀνομασθεῖ ἡ ἑνοποίησι τῆς Εὐρώπης, ἀποτελεῖ σήμερα ἁπτή πραγματικότητα, τήν ὁποία καθημερινῶς ὅλο καί περισσότερο συνειδητοποιοῦμε (….)

«Μη μεταίροντες όρια»

 Βασίλειος Χαραλάμπους
θεολόγος

Πριν δέκα περίπου χρόνια, σε επίσκεψή μου στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, έτυχε να παρευρεθώ σε ομιλία του Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού, που έγινε στο Συνοδικό του Μοναστηριού.  Αναφερόμενος λοιπόν ο Γέροντας Ιωσήφ στο θέμα της Γεννήσεως του Χριστού, χρησιμοποίησε περιγραφή ανοίκεια στη γλώσσα των Πατέρων της Εκκλησίας μας, λέγοντας πως «εκεί που καθόταν η Παναγία στο σπήλαιον, βρέθηκε ο Χριστός στην αγκαλιά της».  Ουδείς των παρευρισκομένων θεολόγων διόρθωσε, ουδείς ανακεύασε, όταν έφυγε ο Γέροντας.  Έκτοτε προσπάθησα πολλές φορές να  ανασκευάσω σε φίλους την περιγραφή τούτη, ματαίως όμως, γιατί καθ’ ολοκληρίαν ελάμβαναν ως ορθούς τους λόγους του Γέροντος τούτου.   Δυστυχώς προς τούτο συνεργούσε και η μη ύπαρξη κάποιου αποδεικτικού ντοκουμέντου, ότι όντως τα είχε πει ο Γέροντας Ιωσήφ.