Human existence after the loss of Paradise has two forms: (a) the earthly, bodily life; and (b) the life after death.

Earthly life ends with the death of the body. The soul preserves its existence after bodily death also, but its condition after death, according to the word of God and the teaching of the Holy Fathers of the Church, is diverse. Until the coming to earth of the Son of God, and until His Resurrection from the dead, the souls of the dead were in a condition of rejection, being far away from God, in darkness, in hell, in the underworld (the Hebrew "Sheol," Genesis 37:35), Septuagint). To be in hell was like spiritual death, as is expressed in the words of the Old Testament Psalm, "In hades who will confess Thee?" (Psalm 6:6).

Από το βίο του αγίου Σάββα

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=4&t=9437

ΒΑΔΙΖΕ κάποτε ο μακάριος Σάββας προς τον Ιορδάνη μαζί μ' ένα δόκιμο μοναχό, νέο στην ηλικία. Στο δρόμο συναντούσαν πολλούς κοσμικούς. Ανάμεσα τους ήταν και μια όμορφη κοπέλα - παγίδα, από την οποία δεν ήταν εύκολο να ξεφύγει το βλέμμα του απρόσεκτου.
Αφού την προσπέρασαν, ο Όσιος Σάββας, για να δοκιμάσει το μαθητή του, τον ρωτάει:
Πώς σου φάνηκε εσένα εκείνη ή νέα; Γιατί είχε, θαρρώ, ένα μονάχα μάτι.
Όχι, πάτερ, απάντησε ο δόκιμος. Είχε και τα δυο της μάτια.

Ησυχασμός και νάρκη

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Διαβάσαμε από αναθεωρητή του Μαρξισμού :

- Τι είπε όμως ο Μαρξ επί λέξει; «Η θρησκεία είναι ο ανασασμός της βασανιζόμενης ύπαρξής μας, η καρδιά ενός κόσμου χωρίς καρδιά, το πνεύμα της εποχής δίχως πνεύμα. Είναι το όπιο του λαού».

κυπριανός χ
Είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο ερμηνεύσει ο αναγνώστης την ακροστιχίδα : "είναι το όπιο του λαού", δηλαδή ή το φάρμακο (ανακουφίζει) ή το δηλητήριο (ναρκώνει), γεγονός είναι ότι επικράτησε η γνώμη - κυρίως από τους αντίχριστους και τους εκκλησιομάχους - ότι η θρησκεία είναι ισοδύναμη της εξαρτησιογόνου, εθιστικής και φαρμακευτικά προκλητής νάρκης. Ήταν εντελώς άστοχος ο χαρακτηρισμός αυτός από τον Μαρξ, δικαιολογημένος όμως. Διότι ο Μαρξ ήταν ζυμωμένος με αιρετικές και αλλόθρησκες - αμιγώς ιουδαϊκές, ή έστω χριστιανικές πλην ιουδαΐζουσες - δοξασίες.

Εκκλησιαστικές Ανακοινώσεις---1/5/2014.

Ιερά λείψανα των Αγίων Ιωακείμ και Άννης θα τεθούν σε προσκύνηση μέχρι τις 6 Μαΐου στην Ιερά Μονή Αγίου Αθανασίου Εράτυρας της Ιεράς Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ θα τελέσει την Κυριακή 4/5 το πρωί τα εγκαίνια του Ναού της Ιεράς Μονής Ζωοδόχου Πηγής Παλαιάς Κοκκινιάς.

Στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Νέας Πεντέλης    τίθεται σε προσκύνηση αντίγραφο της ιεράς εικόνας της Παναγίας Γερόντισσας από την Ιερά Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους έως 3/5.

Στο Ναό κάθε ημέρα τελούνται Ιερές Ακολουθίες .

Την Παρασκευή 2/5 στις 8:00 το βράδυ θα τελεσθεί ιερά αγρυπνία χοροστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Θαυμακού κ. Ιακώβου.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 1 Μαΐου 2014

Ιερεμίου του προφήτου, Ακακίου του εκ Νίβορι Θεσσαλονίκης (1813), Ευθυμίου του εκ Δημητσάνης των οσιομαρτύρων, Παναρέτου επισκόπου Πάφου, Νικηφόρου του Χίου (1821) των οσίων.

Ὁ Προφήτης Ἱερεμίας γεννήθηκε πιθανῶς κατὰ τὸ 650 π.Χ., στὴν μικρὴ πόλη τῆς φυλῆς Βενιαμὶν Ἀναθώθ, βορειοανατολικὰ τῆς Ἱερουσαλήμ. Ὁ πατέρας του ἦταν ἱερέας καὶ ὀνομαζόταν Χελκίας. Ἀνατράφηκε στὴν ἱερατικὴ αὐτὴ οἰκογένεια μὲ αὐστηρότητα. Μελετοῦσε τοὺς πρὸ αὐτοῦ Προφῆτες Ἡσαΐα καὶ Ὠσηέ. Νεότατος στὴν ἡλικία, περίπου 23 – 25 ἐτῶν, περὶ τὸ 627 – 625 π.Χ., καλεῖται ἀπὸ τὸν Θεὸ στὸ προφητικὸ ἀξίωμα. Ἀνταποκρίνεται στὸ θέλημα τοῦ Κυρίου καὶ ἔτσι τὸ ὄνομά του (Ἱερεμίας), ποὺ σημαίνει ὁ Θεὸς ἀνυψώνει ἢ καθιστᾶ, ἐκφράζει καὶ τὴν ἀποστολή του.

Η κοινωνία μεταξύ κακοδοξούντων και ορθοδοξούντων επισκόπων, θεωρείται λίαν απαράδεκτος και κατάκριτος πράξις, όσω και αύτη να καλύπτεται με το αιτιολογικόν της προσωρινότητος και «οικονομίας».

Το Ορθόδοξον Πλήρωμα, δια να κατορθώση να διασφαλίση και διατηρήση την ακαινοτομήτως ορθόδοξον ιδιότητα και υπόστασίν του εις τα της Πίστεως, υποχρεούται να διακόψη πάσαν εκκλησιαστικήν κοινωνίαν και μετά των κοινωνούντων τω κακοδοξούντι επισκόπω αυτού, διότι οι κοινωνούντες τω κακοδόξω επισκόπω, γνωρίζοντες καλώς ότι ούτος κακοδοξεί, αντί να προβώσιν εις τας ενδεικνυομένας κανονικάς κατ’ αυτού κυρώσεις προς συνέτησίν του, όλως αντιθέτως αποθρασύνουν και εδραιώνουν αυτόν εις την κακοδοξίαν του, δια της προς αυτόν κοινωνίας αυτών.

Ποικίλαι κακοδοξίαι:

Εἰς τὴν βάσιν τῶν ἀντορθοδόξων καὶ πλήρως καινοφανῶν ἀντιλήψεων, εὑρίσκεται ἡ λεγομένη «Βαπτισματικὴ Θεολογία», ὁ Δογματικὸς Συγκρητισμός, ἡ κατάργησις τῶν «Ὁρίων» τῆς Ἐκκλησίας, ἡ αἴσθησις τῆς «Οἰκουμενικῆς Ἀδελφοσύνης», ἡ θεωρία τῶν «Ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν», ἡ λεγομένη «Θεολογία τῶν Δύο Πνευμόνων», ἡ θεωρία τῆς «Μιᾶς καὶ Διῃρημένης Ἐκκλησίας», ἡ «ὑπέρβασις τῆς παλαιᾶς αἱρεσιολογίας», ὡς καὶ ἄλλαι ποικίλαι κακοδοξίαι ἔχουσαι ὁδηγήσει σταδιακῶς τοὺς ἐξ ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστὰς εἰς τὴν ἄρνησιν τῆς ἐκκλησιολογικῆς καὶ σωτηριολογικῆς ἀποκλειστικότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μάλιστα δὲ καὶ εἰς τὴν συνοδικὴν ἀναγνώρισιν τῶν ἑτεροδόξων Κοινοτήτων καὶ τῶν μυστηρίων αὐτῶν, εἰς τὴν συμπροσευχὴν μετ’ αὐτῶν καὶ δὴ εἰς ἐπίπεδον κορυφῶν, εἰς τὴν παροχὴν μυστηρίων εἰς αὐτούς, εἰς τὴν συνυπογραφὴν Κοινῶν Δηλώσεων καὶ Διακηρύξεων πρὸς κοινὴν δῆθεν μαρτυρίαν μετ’ αὐτῶν, ὡς ἐπίσης καὶ εἰς τὴν αἴσθησιν τοῦ χρέους τῆς συνδιακονίας τοῦ κόσμου, ὡς δῆθεν συνυπευθύνων (Ὀρθοδοξίας καὶ Αἱρέσεως) διὰ τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ!!!

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός :

Ἡ ἅλωση τῆς Πόλης ἀπὸ τοὺς Φράγκους (1204), ἡ προπαγανδιστικὴ δραστηριότητα τῶν Δυτικοευρωπαίων στὴν ὑπόδουλη Ἀνατολή, ἡ Μικρασιατικὴ Καταστροφὴ (1922) καὶ ἡ τραγωδία τῆς Κύπρου (1974)εἶναι τὰ ἐντονότερα ὁρόσημα αὐτῆς τῆς «προδοσίας» τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς ἀπὸ τὴ χριστιανικὴ Εὐρώπη. Τί μπορεῖ νὰ περιμένει ἡ Ἑλλάδα ἀπὸ μιὰ τέτοια Εὐρώπη;  εἶναι τὸ ἐρώτημα τῶν ἐπιφυλακτικῶν ποὺ δὲν μπορεῖ, φυσικά, νὰ  τὸ παραβλέψει κανεὶς ἀβασάνιστα.

Saint Cyril of Jerusalem:

"God is kind and He is kind to an immeasurable extent...Your sins piled one above the other do not overtop the Greatness of God's love. Your wounds are not too great for the skill of the Doctor. There is only one course of treatment for you to follow: rely on Him in faith. Explain frankly what is wrong to the Doctor and say with the Psalmist: 'I acknowledge my sin to you, and I did not hide my iniquity.' (Psalm 32:5) Then you will be able to go on with the Psalmist to say: 'Then did you forgive the guilt of my sin." 

Αββάς Κασσιανός: Το φοβερό πνεύμα της λύπης

Το φοβερό πνεύμα της λύπης, όταν κυριεύσει την ψυχή του ανθρώπου και τη σκοτίσει ολοκληρωτικά, την εμποδίζει από κάθε αγαθή εργασία και τη γεμίζει με κάθε κακία.
Γιατί δεν της επιτρέπει να προσεύχεται με προθυμία, δεν την αφήνει να εγκαρτερεί στην ωφέλεια των ιερών αναγνωσμάτων, κάνει τον άνθρωπο οργίλο και επιθετικό προς τους αδελφούς.
Γενικά η λύπη, αφού δημιουργήσει σύγχυση σ’ όλες τις σωτήριες σκέψεις της ψυχής και παραλύσει τη δραστηριότητα και την καρτερία της, τη φέρνει σε σημείο να είναι σαν ανόητη και μανιακή, δένοντάς την με το λογισμό της απελπισίας.

Συγγένειες Αριστεράς - Σκοπιανών σοβινιστών

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης

Το να εμπιστευτεί κάποιος τις τύχες της οικονομίας, των εθνικών θεμάτων, της χώρας ολόκληρης στον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν να κάτσεις στην καρέκλα του μπαρμπέρη να σε ξυρίσει μια μεθυσμένη μαϊμού με εκείνα τα ωραία παλιά και μεγάλα ξυράφια. Θα 'χει σασπένς, δεν θα έχει;

Μερικές φορές, τ’ ομολογώ, είχα την υποψία ότι, δεν μπορεί, μαζεύονται εκεί στην Κουμουνδούρου, στην παραπάνω γωνία, στο μπριζολάδικο του Τέλη κι αποφασίζουν τι παλαβό θα κάνουν, για να τρομάξουν τον κόσμο, να τον πείσουν ότι τέτοιο ψυχεδελικό σκορποχώρι δεν έχει ξαναϋπάρξει κάτω απ’ τον ήλιο. Πώς αλλιώς εξηγείται το ότι κάθε τόσο, έπειτα από τόσες θυσίες του λαού μας για να μη βρεθούμε εκτός ευρώ, ανοίγουν μόνοι τους εσωτερικό καβγά περί δραχμής ή, όπως ο τάχα μετριοπαθής Δραγασάκης, για δημοψήφισμα;
Τα της Θράκης μην τα ξαναλέμε. Μάθαμε πως η «προοδευτικιά» θέση είναι να κάνουμε τριάδες κατά τα παραγγέλματα της φιδοφωλιάς Τούρκων φασιστών, που υποδύεται το προξενείο. Πρέπει να έχεις μεγάλη ιδεολογική διαστροφή για να καταντάς να βρίζεις μια γυναίκα Ρομά και μουσουλμάνα ως… ακροδεξιά και «όργανο του ελληνικού εθνικισμού», να ευθυγραμμίζεσαι με τις θέσεις του τουρκικού επεκτατισμού και να θέτεις κατ’ ουσίαν σε αμφισβήτηση την Συνθήκη της Λωζάννης.

Η ομιλία του Ρώσου Προέδρου στην Δούμα (το ρωσικό Κοινοβούλιο) για τις εντάσεις με τις μειονότητες στην Ρωσία προκάλεσε αίσθηση παγκοσμίως.

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

(Συγκεκριμένα είπε) :

“Στην Ρωσία ζουν Ρώσοι. Οποιαδήποτε μειονότητα από οπουδήποτε , αν θέλει να ζει στην Ρωσία, να εργάζεται και να τρώει στην Ρωσία, θα πρέπει να μιλάει ρωσικά και θα πρέπει να σέβεται τους ρωσικούς νόμους. Αν επιθυμούν το νόμο της Σαρίας, τους συμβουλεύουμε να πάνε σε εκείνα τα μέρη που είναι νόμος του κράτους τους (εννοεί τη Σαρία).

Η Ρωσία δεν χρειάζεται μειονότητες. Oι μειονότητες χρειάζονται την Ρωσία και δεν θα τους χορηγήσουμε ειδικά προνόμια, ή να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τους νόμους μας, έτσι ώστε να ταιριάζουν στις επιθυμίες τους, ανεξάρτητα πόσο δυνατά θα φωνάζουν περί διακρίσεων. Εμείς μαθαίνουμε καλύτερα από τις αυτοκτονίες στην Αμερική, την Αγγλία, την Ολλανδία και την Γαλλία, αν πρόκειται να επιζήσουμε ως ένα έθνος.

Τα Ρωσικά έθιμα και παραδόσεις δεν είναι συμβατά με την έλλειψη της κουλτούρας ή του πρωτόγονου τρόπου ζωής των περισσοτέρων μειονοτήτων.

Όταν αυτό το αξιότιμο Νομοθετικό Σώμα σκεφτεί να δημιουργήσει νέους νόμους (να νομοθετήσει), θα πρέπει να έχει υπόψη του το εθνικό συμφέρον πρώτα παρατηρώντας (σημειώνοντας) ότι οι μειονότητες δεν είναι Ρώσοι.

Οι πολιτικοί στη Δούμα (Κοινοβούλιο) επευφήμησαν όρθιοι τον Πούτιν για πέντε λεπτά.

Η εξαπάτηση των πιστών ( Γ ' ).

Ο Μέγας Αθανάσιος αναφερόμενος σε όποιον έχει εκπέσει από την αλήθεια της Πίστεως λέγει ότι αυτός δεν είναι δυνατόν να καλείται καν χριστιανός, «ούτʼ αν είη, ούτʼ αν λέγοιτο χριστιανός» . Ο δε άγιος Ειρηναίος λέει ότι όσοι «είναι εκτός αληθείας», αυτοί «είναι εκτός Εκκλησίας» . Η αλήθεια είναι ο Χριστός .
Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί να είναι Πατριάρχης, Αρχιεπίσκοπος, ή άλλος κληρικός, γιατί δεν έχει Αποστολική Διαδοχή και ιερωσύνη . Τα αντίθετα πίστευε ο Αθηναγόρας. Σε μιά συνάντησή του στη Ρώμη, στις 16.10.1967, με τον πάπα Παύλο Στ΄ του είπε:

«Είσθε φορεύς αποστολικής χάριτος και διάδοχος πλειάδος αγίων ανδρών, κλεϊσάντων τον πρώτον τη τιμή και τη τάξει Θρόνον των ανά την Οικουμένην Εκκλησιών» !

Ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς λέγει ότι εκβάλλονται της Εκκλησίας και αναθέματι καθυποβάλλονται πάντες οι εκπίπτοντες της Ορθοδόξου Πίστεως και μη «ομολογούντες και πιστεύοντες ως το πνεύμα το Άγιον προεμήνυσε δια των Προφητών, ως ο Κύριος εθέσπισε δια σαρκός επιφανείας, ως οι Απόστολοι εκήρυξαν πεμφθέντες υπʼ Αυτού, ως οι Πατέρες ημών και διάδοχοι εκείνων εδίδαξαν ημάς» .

Άρνησις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὡς πληρώματος τῆς ἐν Χριστῷ Ἀληθείας καὶ Σωτηρίας:

Ἡ συμμετοχὴ τῶν ἐξ ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστῶν εἰς τὸ λεγόμενον «Παγκόσμιον Συμβούλιον τῶν Ἐκκλησιῶν» (1948 κ.ἑ.), ὡς καὶ εἰς ἑτέρους Οἰκουμενιστικοὺς Ὀργανισμούς, ἀποτελεῖ μίαν ἐν τῇ πράξει ἄρνησιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὡς πληρώματος τῆς ἐν Χριστῷ Ἀληθείας καὶ Σωτηρίας, ἐφ’ ὅσον βασικὴ προϋπόθεσις ὀργανικῆς συμμετοχῆς εἰς τοιαῦτα Διομολογιακὰ Σώματα εἶναι κατ’ οὐσίαν ἡ ἔστω καὶ σιωπηλὴ ἄρνησις τῆς ὑπάρξεως αὐθεντικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Καθολικότητος σήμερον, ὡς καὶ ἡ αἴσθησις τῆς ἀνάγκης ἀνα-συγκροτήσεως μιᾶς δῆθεν αὐθεντικῆς Καθολικότητος, τοῦτ’ ἔστι τῆς ἀνάγκης μιᾶς δῆθεν ἐπανιδρύσεως τῆς Ἐκκλησίας.

Ταλαίπωρη Ορθοδοξία : Διαφωνούν και κάνουν σχίσματα, όταν πρόκειται για δικαιοδοσίες. Συμπλέουν και συμφωνούν όμως με την παναίρεση του Οικουμενισμού!

Ο Πατριάρχης της Αντιοχείας κατηγορεί το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων για εισπήδηση στα όρια του Πατριαρχείου του.

"εἰ δὲ ἀλλήλους δάκνετε καὶ κατεσθίετε, βλέπετε μὴ ὑπ' ἀλλήλων ἀναλωθῆτε. ... "