ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2014
Παντὶ τῷ
πληρώματι τῆς Ἐκκλησίας
«Σήμερον πᾶσα κτίσις
ἀγάλλεται καὶ χαίρει, ὅτι Χριστὸς ἀνέστη καὶ ᾅδης ἐσκυλεύθη»! «Αὕτη ἡ ἡμέρα ἥν
ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ»!
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά·
Κατὰ τὴν ἁγίαν Λαμπρὰν
καὶ Φωτοφόρον σημερινὴν ἑορτήν, ἡ χαρὰ καὶ ἀγαλλίασις τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου
ἡμῶν πληροῖ τὰς καρδίας πάντων τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ὥστε νὰ συνενώνουν τὰς
δοξολογίας αὐτῶν μετὰ τῶν ἐν Οὐρανοῖς Ἁγίων Ἀγγέλων, ἀλλὰ καὶ μεθ’ ὅλης τῆς
κτίσεως, εἰς ὑμνωδίαν ἄπαυστον καὶ εὐχαριστίαν ἄφατον!
Ἡ λαφυραγώγησις τοῦ
ᾅδου καὶ ἡ Νίκη τῆς Ζωῆς ἐπὶ τοῦ θανάτου ἐν τῷ Ἀναστάντι Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Σωτῆρι
ἡμῶν, προοιμιάζει τὴν κλητὴν καὶ ἁγίαν Ἡμέραν, τὴν βασιλίδα καὶ κυρίαν: Ἑορτῶν Ἑορτή, Πανήγυρις Πανηγύρεων, Πάσχα
Κυρίου Πάσχα!...
* * *
Ὅμως, τί προηγήθη τῆς Χαρᾶς ταύτης; Τὸ Μυστήριον τοῦ Σταυροῦ: «Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε
διὰ τοῦ Σταυροῦ Χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ»!
Ὁ Κύριος ἡμῶν ἠπείγετο
ἵνα τελειώσῃ τὸ Ἔργον τῆς Σωτηρίας ἡμῶν καὶ προέλεγε συχνάκις τὸ θεῖον Αὐτοῦ
Πάθος, τὸν Σταυρὸν καὶ τὴν ἔνδοξον Ἀνάστασιν Αὐτοῦ. Ἐπορεύθη πρὸς τὸ Πάθος
«ἑκουσίᾳ βουλῇ», πιὼν τὸ «Ποτήριον» τοῦ θανάτου ἐν ὑπακοῇ, διὰ νὰ λυτρώσῃ ἅπαν
τὸ ἀνθρώπινον ἐκ τῆς ἁμαρτίας, τοῦ διαβόλου καὶ τοῦ θανάτου. Ἐξέπνευσεν ἐπὶ τοῦ
Σταυροῦ ἀληθῶς καὶ ἐγνώρισε τὴν «φθορὰν» τοῦ θανάτου, ἤτοι ἐχωρίσθη ἡ ἡνωμένη
ὑποστατικῶς μετὰ τῆς Θεότητος Ψυχὴ Αὐτοῦ ἐκ τοῦ ἡνωμένου ἐπίσης ὑποστατικῶς
μετὰ τῆς Θεότητος Σώματος Αὐτοῦ, κατασκηνώσας οὕτως ἐν τῷ θεοδέγμονι Τάφῳ «ἐπ’
ἐλπίδι».
Διότι, δὲν ἐγκατελείφθη
ἡ Ψυχή Του εἰς ᾅδην, οὐδὲ ἡ Σάρξ Του εἶδε διαφθοράν. Τὸ μὲν Δεσποτικὸν Σῶμα
ὕπνωσε μικρὸν ἐντὸς τοῦ Τάφου, χωρὶς νὰ πάθῃ διαφθορὰν καὶ διάλυσιν, ἡ δὲ Ψυχὴ
Αὐτοῦ μετέβη εἰς ἅδην διὰ νὰ ἐλευθερώσῃ τοὺς ἀπ’ αἰῶνος δεσμίους αὐτοῦ!
Ἡ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ζωοποίησις τοῦ Σώματος Αὐτοῦ διὰ τῆς
ἐπανόδου τῆς Ἀχράντου Αὐτοῦ Ψυχῆς, ἤτοι ἡ Ἀνάστασις Αὐτοῦ, δὲν ἔγινεν ὡς κατόρθωμα διὰ τὸν Ἑαυτόν Του, ἀλλὰ διὰ νὰ παραπεμφθῇ τοῦτο τὸ ἀγαθὸν «εἰς ὅλην
τοῦ ἀνθρώπου τὴν φύσιν» (Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας).
* * *
Διὸ καὶ ἡ κοινὴ εὐφροσύνη τῶν θείων Προσώπων τῆς
Ἁγίας Τριάδος διὰ τὴν ἐπιτέλεσιν τῆς Σωτηρίας ἡμῶν, εἶναι κοινὴ εὐφροσύνη τῆς
Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, μεταδιδομένη εἰς ἕκαστον τίμιον Μέλος Αὐτῆς.
Ἅπαντες οἱ τῆς τοῦ
Χριστοῦ Ἐκκλησίας «σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τὸν Αἴτιον, τὸν μόνον εὐλογητὸν τῶν
Πατέρων Θεὸν καὶ ὑπερένδοξον», διὰ τὴν «νέκρωσιν τοῦ θανάτου», διὰ τὴν
«καθαίρεσιν» τοῦ ἅδου καὶ διὰ τὴν ἀπαρχὴν τῆς «ἄλλης βιοτῆς», ἤτοι τῆς αἰωνίου.
Αἱ ὠδῖνες τοῦ θανάτου
ἐλύθησαν, ὁ θάνατος δὲν χωρίζει ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ, δὲν ἀπερχόμεθα πλέον εἰς
τὸν σκοτεινὸν ἅδην, ἀλλ’ εἰς οὐρανίους καὶ φωτεινὰς μονάς, εἰς αἰώνιον διαμονὴν
πλήρη παντὸς ἀγαθοῦ!
* * *
Ἀλλ’ ὅμως, βιοῦμεν ταῦτα πάντα ἀπ’ ἐντεῦθεν ὡς
ἀρραβῶνα αἰωνίου κληρονομίας; Πιστεύομεν ὀρθοδόξως καὶ ἀκαινοτομήτως καὶ
φυλάσσομεν τὰς ἁγίας Ἐντολάς, ὥστε νὰ ἀξιωθῶμεν τῶν ἀναστασίμων δωρεῶν;
Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν
προτρέπεται ἕκαστον ἡμῶν, ὡς εἰς τὸν φίλον Αὐτοῦ Δίκαιον Ἁβραάμ: «εὐαρέστει ἐνώπιον ἐμοῦ καὶ γίνου ἄμεμπτος»!
Ὁ δὲ Ἀδελφόθεος Ἰάκωβος ἀναφωνεῖ εἰς πάντα πιστόν: «ἄσπιλον ἑαυτὸν τηρεῖν ἀπὸ τοῦ κόσμου»!...
Ἡ Χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως καὶ ἡ βίωσις τῆς ἀναστασίμου Ἐλπίδος, ἀποτελεῖ
συνάρτησιν τῆς ὀρθῆς ἡμῶν Πίστεως (Ὀρθοδοξίας) καὶ τῆς ἐμπράκτου ἀποδείξεως καὶ
ἐπαληθεύσεως αὐτῆς εἰς τὴν ζωὴν ἡμῶν (Ὀρθοπραξίας). Ἀναλόγως
τῆς Μετανοίας ἡμῶν, τῆς νίκης ἐπὶ τῶν παθῶν, τῆς καθάρσεως ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας,
τῆς ἀπελευθερώσεως ἐκ τῶν δεσμῶν τοῦ πονηροῦ, τῆς ἀξίας καὶ συχνῆς μεθέξεως τῶν
Ἀχράντων Μυστηρίων, λαμβάνομεν τὴν Χάριν καὶ Χαρὰν τῆς νίκης τῆς Ἀναστάσεως ἐπ’
ἐλπίδι ζωῆς αἰωνίου.
Ἐκ τοῦ κενοῦ Μνημείου
ἐξεπήγασεν Ἐλπὶς καὶ Χαρά, καὶ πηγάζει ἀείποτε Εἰρήνη,
Συμφιλίωσις, Ἕνωσις ἐν Ἀληθείᾳ καὶ Ἀγάπῃ, Κοινωνία ζωῆς, πρόγευσις τῶν
Ἐπουρανίων!
* * *
Τέκνα ἐν Κυρίῳ Ἀναστάντι
ἀγαπητὰ καὶ περιπόθητα·
Μόλις προσφάτως, ὁ Κύριος ἡμῶν ἠξίωσεν ἡμᾶς ὅπως γευθῶμεν μίαν
πρώτην Ἀνάστασιν, διὰ μέσου τῆς
δωρεᾶς τῆς Ἑνώσεως ἐν τῇ Γνησίᾳ
ἡμῶν Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ Ἀδελφῶν ἄχρι τοῦδε κεχωρισμένων, ἐκ τῶν ἐγγὺς καὶ τῶν
μακράν, πρὸς ἐνίσχυσιν τῶν δεσμῶν τῆς Ἀληθείας καὶ Ἀγάπης, ἐν ἐλπίδι
καταισχύνης τῆς οἰκουμενιστικῆς αἱρέσεως καὶ ἀποστασίας εἰς τοὺς ἀποκαλυπτικοὺς
χρόνους ἡμῶν. Εἴθε ἡ ἀναστάσιμος ἐμπειρία αὕτη νὰ εὐλογηθῇ καὶ νὰ διευρυνθῇ ἔτι
περισσότερον, οὐδεὶς δὲ νὰ ἐμμείνῃ δέσμιος εἰς τὸν ᾅδην τῶν ἐμπαθειῶν τοῦ
κόσμου τούτου τῆς φθορᾶς, τῆς διαιρέσεως, τῆς ἀπομονώσεως καὶ τῆς ἀποσυνθέσεως.
Ἡ ἀναστάσιμος ἡμῶν Ἐλπὶς εἴθε νὰ καταυγάζῃ τὴν Ἐκκλησίαν ἡμῶν καὶ νὰ ὁδηγῇ τὰ
διαβήματα πάντων ἡμῶν εἰς τὸν ἀσφαλῆ λιμένα τοῦ ἁγιασμοῦ καὶ τῆς σωτηρίας, εἰς
δόξαν Πατρός, Υἱοῦ καὶ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν!
Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Ἅγιον Πάσχα 2014
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ