"Ορθόδοξος Τύπος" : Ἐκφράζουν νέαν αἵρεσιν ἢ παρενόησαν κυριολεκτικῶς;

Ἕνα νέον θεολογικὸν «φροῦτον» κυκλοφορεῖ εἰς τοὺς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ὀρθόδοξοι καθηγηταὶ τῆς θεολογίας διατυπώνουν τὴν ἄποψιν ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀναθεώρησιν κάποιων ἀποφάσεων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ διατάξεων τῶν Ἱερῶν Κανόνων, θὰ πρέπη νὰ ἀναθεωρηθῆ τὸ Εὐαγγέλιον, νὰ καταργηθῆ ἡ νηστεία, νὰ σμικρύνη ἡ θεία Λειτουργία, νὰ ἀλλάξουν τὰ Ἱερὰ Μυστήρια κ.λπ. Οἱ θεολόγοι αὐτοὶ προβάλλουν τὰς ἀπόψεις αὐτάς, ὑποστηρίζοντες ὅτι ὁ κόσμος διέρχεται πολλὰ προβλήματα (οἰκονομικά, περιβάλλοντος, ὑγείας κ.λπ.), τὰ ὁποῖα ἐπιτάσσουν ἀκόμη καὶ τὴν ἀναθεώρησιν τοῦ Εὐαγγελίου. Οἱ ἄνθρωποι εἴτε ὑπηρετοῦν τὰς αἱρετικὰς θέσεις ἑνὸς παγκοσμίου αἱρετικοῦ κινήματος ἢ παρεφρόνησαν κυριολεκτικῶς. Διότι τὸ νὰ ζητῆς τὴν ἀναθεώρησιν τοῦ Εὐαγγελίου, ὅταν αὐτὸ περιλαμβάνη τὴν διδασκαλίαν τοῦ Θεανθρώπου συνιστᾶ προωθημένην αἵρεσιν ἢ παραφροσύνην. Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ διὰ τὴν κατάργησιν τῆς νηστείας, τὴν ὁποίαν καθιέρωσε μαζὶ μὲ τὴν Κυριακὴν Προσευχὴν ὁ Κύριός μας. Τὰ σημερινὰ προβλήματα τῶν κοινωνιῶν ἀπαιτοῦν τὴν πλήρη ἐφαρμογὴν τοῦ Εὐαγγελίου, τὸν ἐκκλησιασμὸν (τοὐλάχιστον κατὰ τὰς Κυριακὰς) καὶ τὴν νηστείαν. Δὲν ἀποροῦμεν ὅμως διὰ τὰς αἱρετικάς των θέσεις. Διότι Ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς εἰς τὸ Πόρτο Ἀλέγκρε τῆς Βραζιλίας καὶ εἰς τὸ Πουσὰν τῆς Νοτίου Κορέας ἀπεδέχθησαν θέσεις τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων, αἱ ὁποῖαι ἐξισώνουν τὴν Ὀρθοδοξίαν μὲ τὴν αἵρεσιν καὶ ἀποδέχονται ὅτι  εἰς τὴν Χριστιανικὴν πίστιν δὲν ἰσχύ ουν δόγματα. Ἑκάστη «Ἐκκλησία» ἔχει τὸ ἰδικόν της δόγμα καὶ ὅλαι σώζουν καὶ εἶναι κανονικαί. Ἀλλὰ ὡς ἔλεγε καὶ ὁ μακαριστὸς Φώτιος Κόντογλου ποίαν σχέσιν ἔχουν οἱ Ἀρχιερεῖς αὐτοὶ μὲ τὴν Ἀλήθειαν τῆς Ὀρθοδοξίας;

Ὁ Παρακλητικὸς Κανὼν τοῦ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 11 Απριλίου 2014

Αντίπα, επισκόπου Περγάμου, οσίων Φαρμουθίου και Τρυφαίνης.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Ἀντίπας ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διομιτιανοῦ (81 – 96 μ.Χ.). Ἦταν σύγχρονος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι καὶ τὸν χειροτόνησαν Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Περγάμου, ὅταν ὁ Θεολόγος καὶ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ἦταν ἐξόριστος στὴν Πάτμο. Στὴν Ἀποκάλυψη ὁ Ἅγιος Ἀντίπας ἀποκαλεῖται ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Ἰωάννη πιστὸς ἱερέας καὶ μάρτυρας.

Ὡς ἀρχιερέας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Περγάμου, ποίμανε τὸ λογικό του ποίμνιο μὲ κάθε εὐσέβεια καὶ ἀρετή. Ὄντας Ἐπίσκοπος Περγάμου καί ἐνῷ ἦταν πολὺ γέρος, συνελήφθη ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες, ὅταν οἱ δαίμονες παρουσιάσθηκαν σὲ αὐτοὺς καὶ τοὺς εἶπαν ὅτι δὲν μποροῦν νὰ κατοικοῦν στὸν τόπο ἐκεῖνο ἐξαιτίας τοῦ Ἀντίπα. Γι’ αὐτὸ ὁδηγήθηκε στὸν ἡγεμόνα καὶ ἐξαναγκάστηκε μὲ βία νὰ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα. Ἐκεῖνος (ὁ ἡγεμόνας) κατέβαλε κάθε προσπάθεια νὰ πείσει τὸν Ἅγιο νὰ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό, λέγοντάς του ὅτι τὰ παλαιότερα εἶναι πολυτιμότερα, ἐνῷ ἐκεῖνα ποὺ ἐμφανίζονται πρόσφατα δὲν ἔχουν καμία ἀξία. Τοῦ εἶπε δηλαδὴ ὅτι ἡ θρησκεία τῶν ἐθνικῶν, ἡ εἰδωλολατρία, εἶναι παλαιά, αὐξήθηκε διὰ μέσου τῶν αἰώνων καὶ ἔχει πολλοὺς ὀπαδούς, γι’ αὐτὸ καὶ εἶναι πολὺ σπουδαιότερη ἀπὸ τὴν πίστη τῶν Χριστιανῶν, ποὺ ἐμφανίσθηκε τελευταῖα καὶ ἔχει πολὺ λίγους πιστούς. Στὸ ἐπιχείρημα αὐτὸ τοῦ ἡγεμόνος ὁ Ἅγιος ἀπάντησε μὲ τὴν ἱστορία τοῦ Κάιν. Εἶπε δηλαδὴ σὲ αὐτόν, ὅτι ἡ ἀδελφοκτονία τοῦ Κάιν, ἂν καὶ αὐτὸς εἶναι πολὺ ἀρχαιότερος, προκάλεσε καὶ προκαλεῖ τὸν ἀποτροπιασμὸ σὲ ἄπειρα πλήθη ἀνθρώπων καὶ οὐδεὶς εὐσεβὴς ἄνθρωπος τὴ ζηλεύει. Ὁ ἡγεμόνας ἐξοργίσθηκε πάρα πολὺ ἀπὸ τὴν ἀπάντηση τοῦ Ἀντίπα καὶ τότε ἔδωσε ἐντολὴ νὰ τὸν ρίξουν σὲ ἕνα πυρωμένο χάλκινο ὁμοίωμα βοδιοῦ, ὅπου τελειώθηκε ὁ βίος του, τὸ ἔτος 92 μ.Χ.

Τὸ ἱερὸ λείψανό του ἐνταφιάσθηκε στὴν Ἐκκλησία τῆς Περγάμου καὶ ἀναβλύζει ἀενάως μύρο καὶ ἰάσεις, ἡ δὲ Σύναξή του ἐτελεῖτο στὸ πάνσεπτο Ἀποστολεῖο τοῦ Ἁγίου καὶ πανευφήμου Ἀποστόλου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, κοντὰ στὴν Μεγάλη Ἐκκλησία.
Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἀντίπα ὑπῆρχε κατὰ τὸν 9^ο αἰώνα μ.Χ. στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ ἕτερος, ἐπίσης, κείμενος μεταξὺ τῶν χωρίων Ἁγίου Στεφάνου καὶ Ρηγίου (Κιουτσοὺκ – Τσεκμετζέ).

Ἀδικαιολόγητος ἄγνοια

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Στοὺς κύκλους τῶν σοφῶν οἰκουμενιστῶν παρατηροῦνται μερικὰ φαιδρὰ καὶ ἀπίστευτα πράγματα. Λὲς καὶ δὲν γνωρίζουν τὸ ἀλφάβητο τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας. Τονίζουν καὶ ξανατονίζουν ὅτι οἱ Παπικοὶ καὶ οἱ Προτεστάντες ἀποτελοῦν ξεχωριστὲς «ἐκκλησίες» καὶ δὲν εἶναι αἱρετικοί. Ἐὰν ὅμως συμβαίνει κάτι τέτοιο, γιατὶ διαλέγονται μαζί τους; Ποιὸ εἶναι τὸ ἀντικείμενο καὶ ποιὸς εἶναι ὁ σκοπός; Μήπως ἡ προσπάθειά τους εἶναι γιὰ ἀσήμαντα καὶ ἐπουσιώδη θέματα, μιὰ καὶ δὲν βλέπουν τὶς μεγάλες δογματικὲς διαφορές; Ἀλλὰ γιὰ τὰ ἀσήμαντα τόσος θόρυβος, τόσος κόπος καὶ τόσα ἔξοδα; Δὲν εἶναι παιδαριῶδες αὐτό;

Όποιος πέσει στα μικρά, αναμφίβολα θα πέσει και στα μαγάλα.

Σύμφωνα με τους Αγίους Πατέρες, όποιος πέσει στα μικρά, αναμφίβολα θα πέσει και στα μαγάλα. Και ενώ τότε, η ημερολογιακή αλλαγή της Εγκυκλίου του 1920, φαινόταν ως κάτι μικρό και ασήμαντο (δεδομένου ότι η Εγκύκλιος δεν είχε γνωστοποιηθεί ακόμα στον κόσμο), οδήγησε σιγά-σιγά σε ολοένα και μεγαλύτερες προδοσίες, σε σημείο που να μπορούμε να πούμε ότι η Εγκύκλιος (η οποία, κατά τους σύγχρονους Πατέρες, θεωρείται και ως ο καταστατικός χάρτης του Οικουμενισμού) έχει εφαρμοστεί πλήρως από όλα τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία. Αυτό σημαίνει ότι ο Οικουμενισμός και η Εγκύκλιός του, έχει επικρατήσει παντού.

Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης - Συμπλήρωματικά Σχόλια στο Κήρυγμα της Ε' Κυριακής των Νηστειών (video - 2014)

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

≪Ἱερὰ πόλις τοῦ Μεσολογγίου≫

Τοῦ Κωνσταντίνου Χολέβα

Aξίζει νά ἐπισκέπτεται κάποιος συχνά τό Μεσολόγγι. Τήν Ἱεράν Πόλιν Μεσολογγίου ὅπως ἔχει καταγραφεῖ ὄχι μόνο στίς ἐπίσημες ἀποφάσεις τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας, ἀλλά καί στήν καρδιά ὅλων τῶν Ἑλλήνων καί Φιλελλήνων. Εἰδικά αὐτές τίς ἡμέρες τοῦ Ἀπριλίου, ὅταν ἡ χαρμολύπη κυριαρχεῖ στίς ἐκκλησιαστικές μας Ἀκολουθίες καί ὅταν προετοιμαζόμαστε νά τιμήσουμε τά Πάθη καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου! Ἀξίζει νά ἐπισκέπτεται κάποιος τό Μεσολόγγι καί νά θυμᾶται τήν ἡρωική Ἔξοδο τῶν Ἐλευθέρων Πολιορκημένων πού ἔγινε μετά τά μεσάνυκτα τοῦ Σαββάτου τοῦ Λαζάρου, ξημερώνοντας ἡ Κυριακή τῶν Βαΐων τοῦ 1826. Ἀξίζει νά ξαναδιαβάζουμε τήν         ἱστορία τοῦ Μεσολογγίου μέ τίς δύο πολιορκίες καί μέ τήν θαυμαστή ἀντίσταση τῶν ἀγωνιστῶν καί τῶν ἀμάχων. Ἀξίζει νά ξαναμελετοῦμε τό ἐξαίσιο ποίημα τοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ, τούς «Ἐλεύθερους Πολιορκημένους», τό ὁποῖο ἔμεινε ἀνολοκλήρωτο παρά τά τρία σχεδιάσματα πού ξέρουμε. «Δέν τούς βαραίνει ὁ πόλεμος, μά ἔγινε πνοή τους»!

ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΟΚΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Η «ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ» ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ Α.Π.Θ.

Επιστολή Ιεράς Μονής Αγίου Στεφάνου Μετεώρων προς τον Πρόεδρο του Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ για την ίδρυση Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών

τῆς Ὁσιολ. Μοναχῆς Χριστονύμφης, Καθηγουμένης τῆς Ἱ. Μ. Ἁγίου Στεφάνου Ἁγίων Μετεώρων*

Δημοσιεύουμε ἐδῶ τήν ἐπιστολή-παρέμβαση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Στεφάνου Ἁγίων Μετεώρων πρός τόν Πρόεδρο τοῦ Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ. γιά τό ἐπίμαχο θέμα τῆς ἵδρυσης «Εἰσαγωγικῆς Κατεύθυνσης Μουσουλμανικῶν Σπουδῶν» ἐντός τοῦ Τμήματος Θεολογίας τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.).