Πρόσεξε : Έπρεπε ν’ αποδειχθεί ότι ο Χριστός πέθανε και τάφηκε και αναστήθηκε. Έ, λοιπόν όλα αυτά τα κατοχυρώνουν οι ίδιοι οι εχθροί !

Αληθώς Ανέστη (Αγ.  Ι. Χρυσοστόμου)


Η πλάνη πάντα αυτοκαταστρέφεται και, παρόλο που δεν το θέλει, στηρίζει σε όλα την αλήθεια. Πρόσεξε : Έπρεπε ν’ αποδειχθεί ότι ο Χριστός πέθανε και τάφηκε και αναστήθηκε. Έ, λοιπόν όλα αυτά τα κατοχυρώνουν οι ίδιοι οι εχθροί ! Εφόσον έφραξαν με τον βράχο και σφράγισαν και φρούρησαν τον τάφο, δεν ήταν δυνατό να γίνει καμιά κλοπή. Αφού όμως δεν έγινε κλοπή και εν τούτοις ο τάφος βρέθηκε άδειος, είναι ολοφάνερο και αναντίρρητο ότι αναστήθηκε. Είδες πως και μη θέλοντας στηρίζουν την αλήθεια ; 

Αλλά και πότε θα τον έκλεβαν οι μαθηταί ; Το Σάββατο ; Μα αφού δεν επιτρεπόταν από τον νόμο να κυκλοφορήσουν. Κι αν υποθέσουμε ότι θα παραβίαζαν τον νόμο του Θεού, πως θα τολμούσαν αυτοί οι τόσο δειλοί να βγουν έξω απ’ το σπίτι ; Και με ποιο θάρρος θα ριψοκινδύνευαν για ένα νεκρό; Προσμένοντας ποιαν ανταπόδοση ; Ποιαν αμοιβή ;
 

Στήν ιστοσελίδα της Παρατάξεώς μας "ΚΟΙΝΩΝΙΑ" :

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΣ

29 Μαρ 2014
Kάθε Δευτέρα και Τετάρτη στις 21:00, αλλά και αυτήν τήν Πέμπτη 10/4/2014, μπορείτε να παρακολουθήστε ζωντανά τις εκπομπές της Παρατάξεώς μας με θέμα τις Ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου 2014. στήν  ιστοσελίδα της Παρατάξεώς μας "ΚΟΙΝΩΝΙΑ"

Mπορείτε να συμμετέχετε κι εσείς ενεργά, υποβάλλοντας τα ερωτήματά σας τηλεφωνικά ή ηλεκτρονικά.

Εκκλησιαστικά νέα

Έως την Παρασκευή (11/4)  τίθενται σε προσκύνηση τα Ιερά Λείψανα των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης στο Παρεκκλήσιο Αγίων  Φανουρίου και  Γρηγορίου του Ε΄ του Ιερού Ναού Αγίου Αρτεμίου στο Βύρωνα.
Με την ευκαιρία της μνήμης του Αγίου Γρηγορίου του Ε΄, πανηγυρίζει σήμερα  Πέμπτη (10/4) το Παρεκκλήσιο . Σήμερα   Πέμπτη το πρωί θα τελεστεί Θεία Λειτουργία  των Προηγιασμένων Δώρων , Ιερουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Σαλώνων κ. Αντωνίου. Το απόγευμα στις 5:00 θα ψαλεί το Μέγα Απόδειπνο και στη συνέχεια ο Παρακλητικό Κανόνας του Αγίου Γρηγορίου του Ε΄.  Στις 8:30 το βράδυ θα αρχίσει η τέλεση Ιεράς Αγρυπνίας.

Στη Σχολή Γονέων του Ιερού Ναού Υπαπαντής του Κυρίου Ταμπουρίων,  σήμερα  Πέμπτη (10/4) στις 7:00 το απόγευμα θα μιλήσει ο Διευθυντής των Εκπαιδευτηρίων της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς Κωνσταντίνος Παναγιωτόπουλος.

Επίκαιρη προβολή με θέμα  «Ταξιδεύοντας  στους τόπους του Πάθους» θα πραγματοποιηθεί στον ιερό Ναό  Αγίου Δημητρίου Πειραιώς  σήμερα Πέμπτη 10/4 στις 6:30 μ.μ.  από τον θεολόγο Ισίδωρο Σταματέλο. Θα προηγηθεί στις 5:30 μ.μ.  η Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου.

Ιερό ευχέλαιο θα τελεσθεί σήμερα  Πέμπτη 10/4 στις 6:30 μ.μ. στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Νέας Κηφισιάς. Θα ακολουθήσει  ομιλία από τον πρωτοπρεσβύτερο Θεμιστοκλή Χριστοδούλου.

Τα εγκαίνια της πασχαλινής Δωροέκθεσης της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς  θα τελέσει  ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης  Πειραιώς κ. Σεραφείμ  σήμερα Πέμπτη  10/4 στις 12:00 το μεσημέρι. Στην τελετή  των εγκαινίων μπορούν να συμμετέχουν όσοι ακροατές μας επιθυμούν. Με την ευκαιρία αυτή,  από το χώρο της Δωροέκθεσης, θα μεταδοθεί απευθείας η εκπομπή «Εφ’ όλης της ύλης» της ‘Πειραϊκής Εκκλησίας’ με τον εκπρόσωπο Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς Δημήτρη Αλφιέρη και τους συνεργάτες του.  Η Δωροέκθεση θα είναι ανοικτή   έως  τις 25 Απριλίου,  στο κτήριο επί των οδών Τσαμαδού και Φίλωνος, έναντι του κεντρικού Ταχυδρομείου Πειραιώς. Τα είδη που  διατίθενται είναι λαμπάδες, πασχαλινά διακοσμητικά, σοκολατένια αυγά, τσουρέκια, παραδοσιακά  κουλούρια και κόκκινα αυγά.
Η πασχαλινή Δωροέκθεση  λειτουργεί :
- Δευτέρα και Τετάρτη από τις 10:00 π.μ. έως τις 4:00 μ.μ.
-Τρίτη-Πέμπτη και Παρασκευή από τις 10:00 π.μ.  έως τις 8:00 μ.μ. και το Σάββατο από τις 10:00 π.μ. έως τις 2:00 μετά το μεσημέρι.

Τηλέφωνο επικοινωνίας :210-4124726.

Δοξαστικό της εξόδου του Μεσολογγίου

 Γ. Aθανασιάδης-Νόβας

 «........................
Στέκει o Σουλιώτης «o καλός
παράμερα και κλαίει.
—Έρμο τουφέκι σκοτεινό,
τι σ' έχω εγώ στο χέρι;
οπού συ μούγινες βαρύ
κι ο Αγαρηνός το ξέρει;»

Μολονότι τα τουφέκια, είχαν γίνει τόσο βαριά στα εξαντλημένα χέρια των πεινασμένων πολεμιστών, οι ψυχές τους έμεναν ολόρθες, ακμαίες, ανυπόταχτες.

Στην πρόταση του Ιμπραήμ Πασά να του παραδώσουν το Μεσολλόγγι και τα όπλα τους, οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι απάντησαν με τούτη την περήφανη γραφή, που θυμίζει την απάντηση του Παλαιολόγου στον Μωάμεθ και που εκφράζει την προαιώνια, αναλλοίωτη και ακαταδάμαστη ψυχή του λληνικού Γένους.

γραφαν οι Μεσολογγίτες:
«Δεν ελπίζαμε ποτέ να σας απεράση μια τέτοια φαντασία οπού οκτώ χιλιάδες άρματα αιματωμένα να τα ζητήσετε να σας τα δώσωμε με τα χέρια μας, τα οποία άρματα συμφωνούν με την ζωήν. θεν, καθώς βλέπομεν τον σκοπόν σας και την απόφασιν οπού έχομεν ημείς, θα γίνη ό,τι αποφάσισεν ο Θεός, το οποίον δεν το ηξεύρετε ούτε η Υψηλότης σας ούτε ημείς και ας γίνη το θέλημα, του Θεοΰ».

Και αληθινά μόνον ο Θες θα μπορούσε να εμπνεύση τόσον άκαμπτη καρτεροψυχία, τόσον πρόφρονη εθελοθυσία!

Η ολόχρονη σθεναρή άμυνα της ηρωϊκής Φρουράς έφτασε στο απόγειό της τη νύχτα της 11 Απριλίου 1826 με την κοσμοβόητη Έξοδο.

Την διαδραμάτιση της επικής τραγωδίας του Μεσολογγίου ετοποθέτησεν αντιφατικά η Φύση σ' ένα χαρούμενο και γελαστό πλαίσιο, που συνθέτανε ολόγυρά της η Άνοιξη, ο Απρίλης, η αναγάλια της αναγεννώμενης ζωής. Τα δέντρα πρασινοφυλλιάζουν, τ' αγριολούλουδα αναθάλλουν στο χλοερό έδαφος, τα χελιδόνια ξαναγυρίζουν ζευγαρωμένα, τερετίζοντας φαιδρά, στις φωλιές τους... «Έστησε ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη», συνοψίζει λυρικά ο εθνικός ποιητής. Και οι λεοντόθυμοι Μεσολογγίτες έστεναν χορό με το θάνατο. «ποιος πεθάνει σήμερα, χίλιες φορές πεθαίνει». Σήμερα αποφάσισαν να πεθάνουν οι Μεσολογγίτες. Και, ναι, θα πεθάνουν πρόθυμα χίλιες φορές ο καθένας για την Ελευθερία της Πατρίδας! Αν όποιος πεθαίνει εθελούσια χίλιες φορές για το Ιδανικό του δεν μένει αθάνατος, ποιός άλλος μπορεί να μείνη;

Εάν, όπως έχει λεχθή, η Ιστορία είναι τα βήματα του Θεού επάνω στη Γη, τα πιο πυκνά, τα πιο βαθυχάραχτα, τα πιο ανεξίτηλα ίχνη από τα πέλματά του έχουν σημαδευτή στα ιερά εδάφη της Πατρίδας μας.

Θεοβάδιστος είναι ο επίγειος χώρος μας. Αυλακωμένη είναι η προσφιλής Γη των Πατέρων από μεγάλα, προαιώνια βήματα του Θεού. Οι αυλακιές τους την καλύπτουν σαν ουρανόπλεχτο προστατευτικό δίχτυ. Υπεράνω τους οραματίζεται κανείς τα προστατευτικά χέρια της θείας Πρόνοιας. Τρέχει στο βάθος τους όμως, τρέχει αείροο αγνό ελληνικό αίμα ανδρείας και θυσίας.

Υπόκρουσή τους έχουν τα θεϊκά βήματα, όπως αντιλαλούν στην αιωνιότητα, έχουν πότε θούρια θριάμβων, πότε θρήνους ολέθρων. Με ασταμάτητο συνεκτικό μοτίβο συναρπαστικών ύμνων αιώνιας Αλήθειας και απόλυτης Ομορφιάς.


Αν οι σάλπιγγες του Άρη έχουν τις διακοπές τους, τα διαλείμματά τους, οι λύρες του Απόλλωνα δεν σταματούν ποτέ να μέλπουν το δημιουργικό τους πολιτιστικό άσμα. Το προαιώνιο αυτό ελληνικό άσμα, που έτερψε και τέρπει την ανθρωπότητα όλη, διδάσκοντάς της την ουσία της Ζωής, τη χαρά της Ζωής, την αξία της Ελευθερίας, την αθανασία του πνεύματος, την Ανθρώπινη, μ' ένα λόγο, Αρετή, που αποτελεί την ύψιστη επίτευξη και την ύπατη τελείωση της ύπαρξης των λογικών όντων...

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 10 Απριλίου 2014

Τερεντίνου, Πομπηΐου Αφρικανού, Μακαρίου, Μαξίμων και ετέρων 36 μαρτύρων, Αλεξάνδρου και των συν αυτώ, Γρηγορίου ιερομάρτυρος Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Ε', Δήμου νεομάρτυρος του εν Σμύρνη (1763).

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Ἀφρικανός, Θεόδωρος, Μάξιμος, Πομπήιος καὶ Τερέντιος μαρτύρησαν τὸ ἔτος 250 μ.Χ., ἐπὶ αὐτοκράτορος Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.) καὶ ἡγεμόνος Φουρτουνιανοῦ, στὴν Καρθαγένη τῆς Ἀφρικῆς μαζὶ μὲ ἄλλους τριάντα ἐννέα Χριστιανούς, τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα εἶναι: Ἀνάξαρχος, Ἀναξιμένης, Ἀριστείδης, Δημάρατος, Δημοκλής, Δημοσθένης, Διονύσιος, Ἐπαμεινώνδας, Ἐτεοκλής, Ζήνων, Ἠλίας, Ἡρακλῆς, Ἡσαΐας, Ἡφαιστίων, Θεμιστοκλῆς, Θεόφραστος, Θησεύς, Θωμᾶς, Ἰσοκράτης, Λουκᾶς, Μακάριος, Μιλτιάδης, Μνήσαρχος, Ξενοφῶν, Ὅμηρος, Παρμενίων, Πελοπίδας, Περικλῆς, Πίνδαρος, Πολύβιος, Πολύνικος, Προμηθεύς, Σοφοκλῆς, Σωκράτης, Τιμόθεος, Τίτος, Φιλοποίμην, Φωκίων καὶ Χρόνιος.

Οἱ Ἅγιοι συνελήφθησαν, ἐπειδὴ ἦταν Χριστιανοὶ καὶ δοκιμάσθηκαν μὲ πολλὰ βασανιστήρια. Πρῶτα τοὺς χτύπησαν ὑπερβολικά, μέχρις ὅτου φάνηκαν τὰ σπλάγχνα τους, στὴν συνέχεια μὲ πυρωμένα καρφιὰ τοὺς τρύπησαν τὰ ἰσχία καὶ ἐπάνω σὲ αὐτὰ ἔριξαν ξύδι καὶ ἁλάτι. Ἀφοῦ ὅμως προσευχήθηκαν, κατέστρεψαν τὰ ξόανα, τοὺς βωμοὺς καὶ τοὺς ναοὺς τῶν εἰδωλολατρῶν. Στὸ τέλος, μετὰ τὶς φρικτὲς βασάνους, ἀποκεφαλίσθηκαν.
Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τὴν μνήμη τους καὶ στὶς 28 Ὀκτωβρίου.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης :

...Τὸ μοντέλο αὐτὸ τῆς ἑνότητος τὸ ἔχει ἐφαρμόσει ἤδη ὁ Παπισμὸς μὲ τὴν περιβόητη Οὐνία,  ποὺ σημαίνει ἕνωση (Οὐνία = ἕνωση), σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὅσοι ἑνώνονται μὲ τὸν πάπα  δὲν χρειάζεται νὰ ἐγκαταλείψουν τὰ τῆς πίστεως καὶ τῆς λατρείας τους, ἀρκεῖ νὰ δεχθοῦν  τὸ πρωτεῖο τοῦ πάπα καὶ νὰ τὸν μνημονεύουν στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες. Δὲν ἐνδιαφέρει, δηλαδή, τὸν Παπισμὸ ἡ ἀλήθεια στὴν πίστη, στὰ δόγματα, ἀλλὰ μόνο ἡ ἐξουσία. Μήπως θὰ ἐνδιαφέρει τὸν Ἀντίχριστο ἡ πίστη τῶν λαῶν; Ἀρκεῖ νὰ πέσουν καὶ νὰ τὸν προσκυνήσουν. Τὸ ἴδιο μοντέλο ἑνότητος, ἐπεκτεινόμενο καὶ στὶς θρησκεῖες, προβάλλει καὶ ἡ Μασονία, ἡ ὁποία δέχεται στοὺς κόλπους της ὀπαδοὺς ὅλων τῶν θρησκειῶν, τὶς ὁποῖες ἐξισώνει, ἀρκεῖ νὰ ἀναγνωρίσουν τὴν δική της θεότητα, ὄχι βέβαια τὸν Ἅγιο Τριαδικὸ Θεό, τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό, ἀλλὰ τὸν δικό τους κατασκευασμένο θεό, ψευδῆ καὶ ἀνύπαρκτο, ἢ μᾶλλον τὸν ὑπαρκτὸ καὶ ὑψωμένο εἰς Θεό Ἑωσφόρο, τὸν «Μέγα Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος», ὁ ὁποῖος ἀνθίσταται, ἀντιστέκεται, ἀντιμάχεται τὴν ἀλήθεια ὅτι ὁ Χριστός, ὡς Θεάνθρωπος, εἶναι ὁ μοναδικὸς Σωτήρας καὶ Λυτρωτής, εἶναι τὸ φῶς, ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή. Κατὰ τοὺς Μασόνους φῶς καὶ ἀλήθεια ὑπάρχουν σὲ ὅλες τὶς θρησκεῖες καὶ περισσότερο βέβαια στὴν δική τους μυστικὴ καὶ ἀπόκρυφη θρησκεία. Ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ προωθεῖ τὰ δύο αὐτὰ μοντέλα ἑνότητος σὲ διαχριστιανικὸ καὶ διαθρησκειακὸ ἐπίπεδο, εἶναι τέκνο τῆς Μασονίας.  Ὅπως διακηρύξαμε τελευταῖα ἡ ἄτυπη «Σύναξη Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» σὲ κείμενό μας γιὰ τὴν Μασονία «Ὁ Μασονισμὸς εἶναι ἡ μήτρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»

Kαθεύδετε τὸ λοιπὸν καὶ ἀναπαύεσθε! Σας έκαναν Ουνίτες ταλαίπωροι και σεις πέρα βρέχει!....


«Έτι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου και Επισκόπου Πάπα Ρώμης Bενεδίκτου, Φραγκίσκου..…  »  




Ταλαίπωρη Ορθοδοξία! 
Σε σέρνουν και σε άγουν ως αρνίον επί σφαγήν. Στον πέλεκυ της αιρέσεως! 
Ζει, όμως, Κύριος….!

The Commemoration of Saints Raphael, Nicholas, Irene, and the Other Newly-revealed Martyrs of Lesbos

On the island of Mytilene (Lesbos in ancient times), near the village of Therme, the villagers had a custom of ascending a certain hill on this day to celebrate the Divine Liturgy in the ruins of a small chapel, although no one knew whence the tradition sprang. In the year 1959, certain villagers began seeing persons who spoke to them, first in dreams, then awake, both by day and by night. Through these wondrous appearances, which were given to many people independently, the holy Martyrs Raphael, Archimandrite of the ancient monastery, and Nicholas, his deacon, together with other Saints who had been martyred on the island, told the villagers the whole account of their martyrdom, which had taken place at the hands of the Moslem Turks ten years after the fall of Constantinople, in 1463. The twelve-year-old Irene had been tortured, then burned alive in a large earthenware jar in the presence of her parents. On Tuesday of Renewal Week, Saint Raphael had been tied to a tree and his head sawn off through his jaws; Saint Nicholas had died at the sight of this. Although the feast is celebrated today because it is the day of their martyrdom, through the appearances of the Saints as living persons five hundred years after their martyrdom, it is also a singular testimony to the Resurrection of Christ

Έξοδος από της Εκκλησίας

Τι σημαίνει  η εισαγωγή, εις τα ιερά Δίπτυχα της Εκκλησίας, του ονόματος του αιρεσιάρχου Πάπα; Τι άλλο, ει μη «ομολογία» του Παπισμού. Άρνησις  της Ορθοδοξίας. Παράβασις του Θείου Νόμου. Έξοδος από της Εκκλησίας. Μετάθεσις εις την αίρεσιν. Ανταλλαγή του φωτός δια του σκότους, της αληθείας δια του ψεύδους, της Χάριτος δια του αναθέματος. Ασεβής αναγνώρισις του αιρεσιάρχου Πάπα και ένωσις μετά της παπικής αιρέσεως, της οποίας το μέρος «εις την λίμνην του πυρός και του θείου», καθ΄ ότι «ψευδοπροφήτης».

St. John Chrysostom On the Acts of the Apostles

Homily 37 (Acts 17) "Now when they had passed through Amphipolis and Apollonia, they came to Thessalonica, where was a synagogue of the Jews: and Paul, as his manner was, went in unto them, and three sabbath days reasoned with them out of the Scriptures, opening and alleging that Christ must needs have suffered, and risen again from the dead; and that this Jesus, whom I preach unto you, is Christ." Again they haste past the small cities, and press on to the greater ones, since from those. the word was to flow as from a fountain into the neighboring cities. "And Paul, as his manner was, went into the synagogue of the Jews." Although he had said, "We turn to the Gentiles" (ch. xiii. 46), he did not leave these alone: such was the longing affection he had towards them.

Ο Αγιορείτης π. Νικόδημος Μπιλάλης :

... ο Χριστόδουλος πήγε στον πάπα! Κανείς ορθόδοξος από το σχίσμα και μετά δεν πήγε στον πάπα της Ρώμης. Ο πρώτος ο οποίος ετόλμησε, ως τολμητίας όντως, ήταν ο Χριστόδουλος. Παρά το ότι η Σύνοδος είχε αποφανθεί να μην πάει στον πάπα, ο Χριστόδουλος την ηγνόησε κι επήγε το 2001. Και μετά, έφερε τον πάπα εδώ στην Αθήνα.  Πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτός που ήτο εναντίον του παπισμού ήτο ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός και του οποίου ο πρώτος ναός έγινε στην Ελλάδα, στα Κάτω Πατήσια, μετά από ιδέα του ευλαβούς ιερέως Δημητρίου Αγγελάκη. Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ενώ κάθε χρόνο πήγαινε και έκανε λειτουργία στον εκεί ναό, από τον καιρό που επήγε στον πάπα δεν ξαναπήγε στον ναό του Αγίου Μάρκου Ευγενικού να λειτουργήσει.
Όλο το άρθρο ευρίσκεται εδώ :
 http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/

π. Θεόδωρου Ζήση : Διαθρησκειακὲς Συναντήσεις, Ἄρνησις τοῦ Εὐαγγελίου καὶ προσβολὴ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων.

Γρά­φει: «Ἂς μᾶς ξε­κα­θα­ρί­σουν λοι­πὸν με­ρι­κοὶ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κοὶ ἡ­γέ­τες ὅ­τι ἔ­χουν προ­σχω­ρή­σει σ' αὐ­τὴν τὴν “προ­ο­δευ­τι­κὴ” ἄ­πο­ψη, γι­ὰ νὰ κα­θο­ρί­σου­με καὶ ἐ­μεῖς τὴν στά­ση μας ἀ­πέ­ναν­τί τους, τὴν ὁ­ποί­α οὕ­τως ἢ ἄλ­λως εἴ­μα­στε ὑ­πο­χρε­ω­μέ­νοι νὰ κα­θο­ρί­σου­με, δι­ό­τι δι­α­φο­ρε­τι­κά, κοι­νω­νοῦ­με καὶ ἐ­μεῖς “τοῖς ἔρ­γοις αὐ­τῶν τοῖς πο­νη­ροῖς” (Β' Ἰ­ω. 11). Ἐ­μεῖς ἐ­πι­θυ­μοῦ­με νὰ ἔ­χου­με κοι­νω­νί­α ὄ­χι πρὸς τοὺς ἀ­κοι­νω­νή­τους, ἀλ­λὰ πρὸς τοὺς ἁ­γί­ους καὶ πι­στοὺς ὅ­λων τῶν ἐ­πο­χῶν, νὰ πι­στεύ­ου­με ὅ­πως ἐ­πί­στευ­αν ὅ­λοι οἱ πρὸ ἡ­μῶν Ἅ­γι­οι Πα­τέ­ρες, στοὺς ὁ­ποί­ους πει­θό­με­θα καὶ ὑ­πα­κού­ου­με» 

"Εγωιστής" ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός;

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
          Η εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριάρχου ντε φάκτο αποδοχή της Ορθόδοξης αντίληψης περί του Πρωτείου κατά τη σύναξη των Προκαθημένων, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, δημιούργησε την εντύπωση ότι έκλεισε το θέμα που είχε ανοίξει ο Μητροπολίτης Προύσης κ. Ελπιδοφόρος. Όμως  όχι, υπήρξε συνέχεια. Ο αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Μανουσάκης, επικ. Καθηγητής φιλοσοφίας στο Καθολικό Κολέγιο Τιμίου Σταυρού, στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ, κολέγιο που έχουν ιδρύσει ιησουίτες μοναχοί, όχι μόνο δημοσίευσε άρθρο, με το οποίο υποστηρίζει τις απόψεις του κ. Ελπιδοφόρου, αλλά χαρακτηρίζει "εγωιστική" την άρνηση του Πρωτείου και της παπικής αντίληψης περί "Πρώτου χωρίς ίσον" ( primus sine pares). Από τις δέκα παραπομπές του οι οκτώ δεν υποστηρίζουν την επιχειρηματολογία του, είναι απλώς αναφορές σε άρθρα του, στο άρθρο του κ. Ελπιδοφόρου και μία στην ύπαρξη περισσοτέρων Ορθοδόξων Επισκόπων σε μια Ορθόδοξη εκκλησιαστική περιφέρεια.

Άγ. Ιουστίνος-(Πόποβιτς) :

Μεταξύ ενός τοιούτου κόσμου, ο οποίος εκουσίως «εν τω πονηρώ κείται», και του ανθρώπου που ακολουθεί τον Θεάνθρωπον Χριστόν δεν υπάρχει συμβιβασμός. Εκείνος που ακολουθεί τον Θεάνθρωπον δεν δύναται εις βάρος της Ευαγγελικής Αληθείας να κάμνη συμβιβασμούς με τον ουμανιστικόν άνθρωπον, που όλα αυτά τα δικαιολογεί και ανάγει εις δόγμα. Εδώ πάντοτε πρόκειται περί αποφασιστικού και κρισιμωτάτου διλήμματος και εκλογής: ή ο Θεάνθρωπος ή ο άνθρωπος. Διότι ο ουμανιστικός άνθρωπος δι’ όλων των ενεργειών του εμφανίζεται και φέρεται ως δρων με αυτάρκειαν, ως υπερτάτη αξία και ανώτατον κριτήριον. Εδώ δεν υπάρχει θέσις δια τον Θεάνθρωπον. Δι’ αυτό εις το ουμανιστικόν βασίλειον την θέσιν του Θεανθρώπου την κατέχει ο Vicarius Christi, ο δε Θεάνθρωπος έχει εξορισθή εις τον ουρανόν. Τούτο αποτελεί ασφαλώς ιδιόμορφον αποσάρκωσιν του Θεανθρώπου Χριστού. Δεν είναι έτσι; Δια του δόγματος περί του αλαθήτου, σφετερισθείς υπέρ εαυτού, δηλαδή υπέρ του ανθρώπου, όλην την εξουσίαν και όλα τα δικαιώματα, που ανήκουν μόνον εις τον Θεάνθρωπον Κύριον, ο Πάπας αυτοανεκηρύχθη εις την πραγματικότητα Εκκλησία εν τη Παπική εκκλησία, και έγινεν εν αυτή τα πάντα εν πάσι. Ιδιόμορφος παντοκράτωρ. Δια τούτο το δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα απέβη το κεντρικόν δόγμα του παπισμού. Και ο πάπας δεν δύναται να το αποκηρύξη με κανένα τρόπον, έως ότου θα είναι πάπας του ουμανιστικού παπισμού.