Χειρίζονται τα σοβούντα και φλέγοντα, εις τον τομέα της Πίστεως, θέματα της Εκκλησίας, ως και τον υπ΄ αυτών διαφημιζόμενον «αντιαιρετικόν αγώνα» κατά το δοκούν και το παντοειδές αυτών συμφέρον!

Εις τα θέματα της Πίστεως, «ου χωρεί οικονομία» κατά σαφεστάτην των Αγίων Πατέρων εντολήν, παρά ταύτα, υπό των σημερινών «αγωνιστών και ομολογητών της Πίστεως», η βασικωτάτη αύτη προϋπόθεσις, ήτις αποτελεί το θεμέλιον της ορθοδόξου υποστάσεως εν τω Σώματι της Εκκλησίας, παραθεωρείται καταφανέστατα υπ΄ αυτών! Ενώ θα έπρεπε πράξει τε και θεωρία, να αποδείξουν εαυτούς αληθείς και γνησίους ομολογητάς της Πίστεως, ως εκ της ιδιότητος και αποστολής των έχουσιν ούτοι ιεράν υποχρέωσιν να πράξουν προς ορθόδοξον ποδηγέτησιν του ευσεβούς Πληρώματος των πιστών, ούτοι, ως μη ώφειλε, νομίζωσι ότι δικαιούνται να ασκήσωσι την τακτικήν της «διακρίσεως και οικονομίας»! Χειρίζονται τα σοβούντα και φλέγοντα, εις τον τομέα της Πίστεως, θέματα της Εκκλησίας, ως και τον υπ΄ αυτών διαφημιζόμενον «αντιαιρετικόν αγώνα» κατά το δοκούν και το παντοειδές αυτών συμφέρον! Εκτός δε πάσης συνεπείας και κανονικότητος όντες, επιτελούν διαβρωτικόν έργον εις βάρος της ευσεβούς συνειδήσεως του πιστού λαού, δια διαφόρων παραπλανητικών και καθησυχαστικών συνθημάτων!

Clement of Alexandria

Stromata

1.19.91-93

 [...] Since, then, the Greeks are testified to have laid down some true opinions, we may from this point take a glance at the testimonies. Paul, in the Acts of the Apostles, is recorded to have said to the Areopagites, "I perceive that ye are more than ordinarily religious. For as I passed by, and beheld your devotions, I found an altar with the inscription, To The Unknown God. Whom therefore ye ignorantly worship, Him declare I unto you. God, that made the world and all things therein, seeing that He is Lord of heaven and earth, dwelleth not in temples made with hands; neither is worshipped with men's hands, as though He needed anything, seeing He giveth to all life, and breath, and all things; and hath made of one blood all nations of men to dwell on all the face of the earth, and hath determined the times before appointed, and the bounds of their habitation; that they should seek God, if haply they might feel after Him, and find Him; though He be not far from every one of us: for in Him we live, and move, and have our being; as certain also of your own poets have said, For we also are His offspring.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Κήρυγμα Κυριακής Β΄ Νηστειών.

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

Ο Μέγας Φώτιος: μόνη η κατά του Αγίου Πνεύματος βλασφημία …αρκεί να τους υποβάλλει σε μύρια αναθέματα …

Ο Μέγας Φώτιος: Ο παπισμός είναι αίρεση.

Ποιος δε θα κλείσει τα αυτιά του στο άκουσμα της υπερβολικής αυτής βλασφημίας του φιλιόκβε η οποία εναντιώνεται στα Ευαγγέλια, αντιτάσσεται στις αγίες Συνόδους, απορρίπτει τους μακαρίους και Αγ. Πατέρες… Εναντίον όλων μαζί των Προφητών, Αποστόλων, Ιεραρχών, Μαρτύρων και αυτών ίδιων των Δεσποτικών λόγων η βλάσφημη αυτή και θεομάχος φωνή εξοπλίζεται… αυτούς τους απατεώνες και θεομάχους καταδικάσαμε με Συνοδική και θεία ψήφο. Και δεν αποφανθήκαμε στηριζόμενοι στις δικές μας κρίσεις. Φέραμε στο φως και εκθέσαμε πάλι σε όλους την ορισμένη από τις μέχρι τώρα Συνόδους και τους Αποστολικούς θεσμούς καταδίκη… Έτσι και αυτούς, αφού εμμένουν στην πολύμορφη πλάνη τους, τους αποκλείσαμε από κάθε χριστιανική κοινότητα… μόνη η κατά του Αγίου Πνεύματος βλασφημία  …αρκεί να τους υποβάλλει σε μύρια αναθέματα … να αποκόψουμε από το σώμα της Εκκλησίας την γάγγραινα της βλασφημίας … να ξεριζώσουμε τα φύτρα της πονηρίας.

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥΣ

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 17 Μαρτίου 2014

Αλεξίου του ανθρώπου του Θεού, Θεοστηρίκτου του ομολογητού.

Ὁ Ὅσιος Ἀλέξιος γεννήθηκε στὴ Ρώμη κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Ἀρκαδίου (395 – 408 μ.Χ.) καὶ Ὀνωρίου (395 – 423 μ.Χ.) ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ εὔπορους γονεῖς. Ὁ πατέρας του Εὐφημιανὸς ἦταν συγκλητικός, φιλόπτωχος καὶ συμπαθής, ὥστε καθημερινὰ τρεῖς τράπεζες παρέθετε στὸ σπίτι του γιὰ τὰ ὀρφανά, τὶς χῆρες καὶ τοὺς ξένους ποὺ ἦταν πτωχοί. Ἡ γυναίκα του ὀνομαζόταν Ἀγλαΐς καὶ ἦταν ἄτεκνη. Στὴ δέησή της νὰ ἀποκτήσουν παιδί, ὁ Θεὸς τὴν εἰσάκουσε. Καὶ τοὺς χάρισε υἱό. Ἀφοῦ τὸ παιδὶ μεγάλωσε καὶ ἔλαβε τὴν κατάλληλη παιδεία, ἔγινε σοφότατος καὶ θεοδίδακτος. Ὅταν ἔφθασε στὴ νόμιμη ἡλικία, τὸν στεφάνωσαν μὲ θυγατέρα ἀπὸ βασιλικὴ καὶ εὐγενικὴ γενιά. Τὸ βράδυ ὅμως στὸ συζυγικὸ δωμάτιο ὁ Ἅγιος, ἀφοῦ πῆρε τὸ χρυσὸ δακτυλίδι καὶ τὴν ζώνη, τὰ ἐπέστρεψε στὴν σύζυγό του καὶ ἐγκατέλειψε τὸν κοιτώνα. Παίρνοντας ἀρκετὰ χρήματα ἀπὸ τὰ πλούτη του ἔφυγε μὲ πλοῖο περιφρονώντας τὴ ματαιότητα τῆς ἐπίγειας δόξας. Καταφθάνει στὴν Λαοδικία τῆς Συρίας καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴν Ἔδεσσα τῆς Μεσοποταμίας. Ἐκεῖ ὁ Ὅσιος Ἀλέξιος μοίρασε τὰ χρήματα στοὺς πτωχούς, ἀκόμα καὶ τὰ ἱμάτιά του καί, ἀφοῦ ἐνδύθηκε μὲ κουρελιασμένα καὶ χιλιομπαλωμένα ροῦχα, κάθισε στὸ νάρθηκα τοῦ ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς πτωχούς. Προτίμησε ἔτσι νὰ ζεῖ μὲ νηστεία ὅλη τὴν ἑβδομάδα καὶ νὰ μεταλαμβάνει τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων κάθε Κυριακή, ἐνῷ μόνο τότε ἔτρωγε λίγο ἄρτο καὶ ἔπινε λίγο νερό.

Ω ΑΝΟΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΙΣ ΥΜΑΣ ΕΒΑΣΚΑΝΕ ΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΗ ΠΕΙΘΕΣΘΑΙ;

Πλησιάζει η μεγάλη γιορτή μας. Η επέτειος της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Η 25^η Μαρτίου. Η Μεγάλη διπλή Γιορτή, της Πίστης και της Λευτεριάς μαζί. Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και η Έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. «Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλην», λένε τα τροπάρια της Εκκλησίας μας. «Όλη η δόξα όλη η χάρη, άγια μέρα ξημερώνει και τη μνήμη σου το Έθνος χαιρετά γονατιστό», τραγουδάει από παλιά ο λαός μας.

Οι πρόγονοί μας ξεπετάχτηκαν από τους τάφους της μεγάλης αιχμαλωσίας των τετρακοσίων χρόνων και με τη βοήθεια του Θεού και την χάρη της Παναγίας μας αναστήθηκαν και αποτίναξαν τον βέβηλο και βάναυσο ζυγό των Τούρκων και των Τουρκαλβανών και έδωκαν ένα ηχηρό ράπισμα στις μεγάλες δυνάμεις που ειρωνεύονταν την προσπάθειά μας, φοβόντουσαν την οθωμανική αυτοκρατορία και δεν ήθελαν ουσιαστικά να σηκώσουμε κεφάλι εμείς οι ραγιάδες. Μας μισούσαν όλοι, πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων, των Φιλελλήνων και των Ρώσων.

Σιάσος και Τσελεγγίδης για το Τμήμα Ισλαμικών Σπουδών.

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=14&t=9194

Έμειναν τα πορτρέτα των ηρώων της φυλής μας στραπατσαρισμένα στους τοίχους των σχολείων…

Την αρετή της φιλοπατρίας, τελευταία, την ευνουχίσαμε, τη στραγγαλίσαμε. Κι έμειναν τα πορτρέτα των ηρώων της φυλής μας στραπατσαρισμένα στους τοίχους των σχολείων… Κι απέμειναν κάποια λεβεντοπαλλήκαρα αποφασισμένα να θυσιαστούν για την πατρίδα, σαν τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη, το Σολωμό Σολομού, τον Τάσο Ισαάκ, τον Καραθανάση, Βλαχάκο, Γιαλοψό ( ΙΜΙΑ ) και τον ηρωϊκό σμηναγό Κ. Ηλιάκη, να περιμένουν μιμητές… Η μεγαλύτερη αυτοθυσία είναι η θυσία για την πατρίδα, γιατί υπερασπίζεσαι πατρογονικές εστίες και χώματα.

Σήμερα υπάρχει ο κίνδυνος τα παιδιά μας να πειστούν να εγκαταλείψουν αυτά τα ιδανικά για τα οποία ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης αγωνίστηκε και έφθασε στο θάνατο.

Σκέπτομαι τα σημερινά παιδιά που αναζητούν πρότυπα για τη ζωή τους. Γιατί να ανατρέχουμε έξω από την πατρίδα για να βρουν τα παιδιά μας πρότυπα ηρωισμού; Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης και όλοι άλλοι ήρωες δεν αρκούν για να εμπνεύσουν στους νέους δρόμους χρέους απέναντι στο Θεό, στην ιστορία και στους εαυτούς μας;  Από τα παιδιά της ΕΟΚΑ μπορούμε να αντλήσουμε διδάγματα και να κρατηθούμε ελεύθεροι. Σήμερα υπάρχει ο κίνδυνος τα παιδιά μας να πειστούν να εγκαταλείψουν αυτά τα ιδανικά για τα οποία ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης αγωνίστηκε και έφθασε στο θάνατο. Από αυτόν τον θάνατο, που θεωρείται ατιμωτικός, προέκυψε μεγάλη τιμή της Ελλάδας, του Χριστιανού, του Έλληνα, που δε λογαριάζει τίποτα και έχει μέσα στην ψυχή του περιεχόμενο.

Συμπληρώνονται 57 χρόνια από τη θυσία του Ευαγόρα Παλληκαρίδη

Στις 14 Μαρτίου 1957, ο εραστής της ελευθερίας της Κύπρου, ο νεότερος εκ των απαγχονισθέντων από τους Βρετανούς αποικιοκράτες, καταδικάζεται σε θάνατο δι' απαγχονισμού και εκτελείται

Σήμερα, ενώ όλοι κοιτάζουν αλλού, από την Ουκρανία σε διάφορα σημεία της υφηλίου, αναζητώντας τρόπους επιβίωσης του υπαρξιακού μας σαρκίου, οφείλουμε έστω επ’ ολίγον να στρέψουμε τη θύμηση, τη σκέψη και τον αναστοχασμό μας σε εκείνους που θυσιάστηκαν για την πνευματική μας ύπαρξη, για να υπάρχουμε και να αισθανόμαστε ότι δικαιούμαστε να διεκδικούμε το ύψιστο αγαθό της ανθρώπινης ύπαρξης, που λέγεται ελευθερία. Αυτοί που θυσιάστηκαν για το αγαθό της ελευθερίας είναι η ζωντανή ιστορία μας, από την οποία μπορούμε να αντλούμε δύναμη στον αγώνα μας να μην αλλοτριωθούμε και να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως Έλληνες.

Ο Παλληκαρίδης ήταν ο έφηβος που ξεσήκωσε την Ελλάδα και την Ευρώπη με τον αγώνα και τη θυσία του. Συμπληρώνονται 57 χρόνια από την ημέρα της θυσίας του Ευαγόρα Παλληκαρίδη για την ελευθερία της Κύπρου, για την αποτίναξη του αποικιακού ζυγού της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, την πραγμάτωση του οράματός του για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, επισφραγίζοντας με τη δράση, τη ζωή και τον ηρωικό του θάνατο, την πίστη του στα ιδανικά και στις αξίες του, την ταύτισή του με τον υψηλό στόχο, το χρέος προς την πατρίδα. Στις 14 Μαρτίου 1957, ο εραστής της ελευθερίας της Κύπρου Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο νεότερος εκ των απαγχονισθέντων από τους Βρετανούς αποικιοκράτες, καταδικάζεται σε θάνατο δι' απαγχονισμού και εκτελείται.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Ομιλία του π. Νικ. Μανώλη με θέμα: ''Ο πραγματικός άγ. Γρηγόριος Παλαμάς και η δόλια τακτική των συγχρόνων ιεροκηρύκων''

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ομιλία του π. Νικ. Μανώλη με θέμα:
''Ο πραγματικός άγιος Γρηγόριος Παλαμάς και η δόλια τακτική των συγχρόνων ιεροκηρύκων''

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΙΕΡΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΝΑΟΣ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Την Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014, στις 7.00 μμ., ο πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, υπεύθυνος του πνευματικού, κηρυκτικού και κατηχητικού έργου του Ι. Ναού, θα ομιλήσει στη ανοιχτή σύναξη νέων (και μεγαλυτέρων) με θέμα: ''Ο πραγματικός άγιος Γρηγόριος Παλαμάς και η δόλια τακτική των συγχρόνων ιεροκηρύκων''.
Η Ομιλία θα πραγματοποιηθεί στον Ιερό Βυζαντινό Ναό Προφ. Ηλιού Θεσσαλονίκης.
Είσοδος ελεύθερη.

Εντός του Ιερου Ναού (Δ/νσις: Προφ. Ηλία 20, Θεσσαλονίκη) κάθε Τετάρτη στις 7.00 μμ, πραγματοποιείται η ανοιχτή σύναξη νέων (και μεγαλυτέρων).

Αναλύουμε το Ευαγγέλιο της επομένης Κυριακής, καθώς επίσης σοβαρά θέματα της εκκλησιαστικής και κοινωνικής επικαιρότητας και της σύγχρονης προσωπικής, οικογενειακής και ενοριακής ζωής.

Ομιλητής ο πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μανώλης.
Είσοδος Ελεύθερη.

Ο ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ

«Άψαυστά εστι τοις απείροις τα πνευματικά· ψυχή δε αγία και πιστή προς κατάληψιν έρχεται η του αγίου Πνεύματος κοινωνία…» Άγ. Μακάριος ο Αιγύπτιος.

Εν αντιθέσει προς την κλασσικήν φιλοσοφίαν, την ποριζομένην τας γνώσεις εκ του εξωτερικού κόσμου, ο Νεοπλατωνισμός, ως μυστικιστικός ιδεαλισμός, εστρέφετο προς τα ένδον του ανθρώπου, όπως εκείθεν επιτύχη την «θέαν του Θεού». Πιστεύων ότι η ψυχή είναι πλάσμα Θεού και επιποθεί μίαν «Θεοκρασίαν», μίαν σύγχυσιν εντός της απροσώπου Θεότητος, ενόμιζεν ότι, στρεφομένη η ψυχή προς εαυτήν, ως προς θείαν αρχήν, ήτο αρκετόν δια να ίδη την θείαν εικόνα. Μάλιστα οι νεοπλατωνικοί, θέλοντες να δικαιώσουν την θεωρίαν των αυτήν, επεκαλούντο την χριστιανικήν διδασκαλίαν περί θείας εικόνος, ανανεούντες τοιουτοτρόπως τας παλαιάς αντιλήψεις, περί θεότητος της ανθρωπίνης ψυχής. Ενώπιον των ιδεών τούτων, αι οποίαι έτεινον να προκαλέσουν σύγχυσιν εν τη περί θείας εικόνος διδασκαλία της Εκκλησίας, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς υπεστήριξε δογματικώς, ότι πάσα προς τα έσω στροφή δεν δύναται να απολήξη ειμή εις την θεώρησιν της διεφθαρμένης εικόνος, εφ’ όσον η ψυχή δεν απεπλύθη δια λουτρού παλιγγενεσίας. Τους δε υποστηρίζοντας, ότι βλέπουν την θείαν εικόνα γνωστικούς, τους απεκάλει «θεωρούς εικόνων», λέγων· «…τους εικονογνώστας τούτους, οι φασιν εκ της γνώσεως το κατ’ εικόνα τον άνθρωπον λαμβάνειν, και δι’ αυτής κατά Θεόν μορφούσθαι την

Επιστολή προς τον "Πατριάρχην" Ιεροσολύμων "κ" Θεόφιλο.

(ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟ ΕΣΤΑΛΗ ΠΡΟ ΗΜΕΡΩΝ ΕΔΩ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΥΡΩΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΚΑΘΩΣ Η ΣΧΟΛΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΗ, ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΟΥΤΕ ΤΟ ΒΑΘΜΟ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΧΟΛΑΡΧΗ ΕΧΕΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ ΜΕ ΠΙΘΑΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΙΕΡΟΔ ΜΑΡΤΥΡΙΟΣ ΚΑΘΑΙΡΕΘΗΚΕ ΣΕ ΜΟΝΑΧΟ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΝΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ.)

Ηράκλειο, 19 Φεβ 2014

ΠΡΟΣ:

Α.Θ. Μακαριότητα τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων

Κκ Θεόφιλο Γ

Παναγιώτατε,

Νοιώθω την ανάγκη να σας γράψω αυτή την επιστολή για να βγάλω από μέσα μου τον πόνο και την πικρία που έχω αυτή τη στιγμή, αποτέλεσμα συμπεριφοράς που αντιμετώπισα από ορισμένα άτομα το τελευταίο διάστημα.

Κατάγομαι από οικογένεια κληρικών πάππου προπάππου, θείους, εξαδέλφια , και εγώ μεγάλωσα σε μοναστήρι και τα πρότυπά μου ήταν πολύ καλά. Αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο να πάρω την απόφαση να φέρω το παιδί μου στην Αγία Γη πιστεύοντας ότι περιτριγυρισμένο από πνευματικούς και Άγιους ανθρώπους θα ενισχυθεί η πνευματική του παιδεία περισσότερο από αυτήν που έχει πάρει από την οικογένειά μας στη μέχρι σήμερα ζωή του. Δυστυχώς διαψεύστηκα.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 16 Mαρτίου 2014

1. Στό σημερινό μου κήρυγμα, ἀδελφοί χριστιανοί, θά σᾶς μιλήσω μέ λίγα ἁπλᾶ λόγια γιά κάποιον μεγάλο πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, πατέρα τοῦ 14ου αἰ., πού καί ὁ βίος του καί ἡ διδασκαλία του εἶναι θαυμαστή. Θά σᾶς μιλήσω γιά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ. Πάντοτε, ἀλλά σήμερα ἰδιαίτερα, πρέπει νά διαβάζουμε τούς λόγους τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, γιατί ὁ ἅγιος πολέμησε δυνατά τήν αἵρεση τοῦ παπισμοῦ, ἀπό τήν ὁποία κινδυνεύουμε περισσότερο ἀπό τίς ἄλλες αἱρέσεις, χωρίς μάλιστα νά γίνεται καί πολεμική ἐναντίον της ἀπό ἐκεῖ πού πρέπει νά γίνεται, ἀπό μᾶς τούς ἱερεῖς καί ποιμένες σας δηλαδή. Ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀγαπητοί, ἐτίμησε πολύ τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, Ἀρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης, γι᾽ αὐτό καί ἑορτάζει τήν μνήμη του τήν Β´ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, σάν συνέχεια δηλαδή τῆς Α´ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν, κατά τήν ὁποία ἑορτάζουμε τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας. Θεωρεῖται δηλαδή ὁ ἅγιος ὡς ἐκφραστής τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας περισσότερο ἀπό τούς ἄλλους πατέρες καί διδασκάλους.