Η ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ

«…Στερέωσον Κύριε την Εκκλησίαν, ην εκτήσω τω τιμίω Σου αίματι». Εκκλ. Υμνογραφία.

Εις την άστατον φοράν των εγκοσμίων πραγμάτων, εις την κενότητα του παρόντος τραγικού, των ανθρώπων βίου, εις την κοιλάδα ταύτην του κλαυθμώνος, προβάλλει, ως υπερκόσμιός τις θεία αποκάλυψις, η αγία Εκκλησία μας. «Ωραία και καλή ως ευδοκία, ωραία ως Ιερουσαλήμ, θάμβος ως τεταγμέναι», η Εκκλησία, «οι οφθαλμοί αυτής ως περιστεραί επί πληρώματα υδάτων», μεταποιεί εις εαυτήν πνευματικώς τας ανθρωποπρεπείς της ασματιζούσης νύμφης αισθητικάς παρομοιώσεις. «Ως πύργος Δαβίδ», η Εκκλησία, ωκοδομημένος επί την πέτραν της πίστεως· «χίλιοι θυρεοί κρέμανται επ’ αυτόν, πάσαι βολίδες των δυνατών». «Κνήμαι αυτής στύλοι μαρμάρινοι, τεθεμελιωμένοι επί βάσεις χρυσάς», «ως σπαρτίον κόκκινον χείλη της και η λαλιά της ωραία». «Πλόκιον κεφαλής της ως πορφύρα».      

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 15 Μαρτίου 2014

Αγαπίου και των συν αυτώ επτά μαρτύρων, Αριστοβούλου αποστόλου επισκόπου Βρεταννίας, Μανουήλ νεομάρτυρος του Κρητός (1654).

Ὁ Ἅγιος Ἀγάπιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Γάζα τῆς Φοινίκης, οἱ Ἅγιοι Ἀλέξανδροι ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο, οἱ Ἅγιοι Διονύσιοι ἀπὸ τὴν Τρίπολη τῆς Φοινίκης, ὁ Ἅγιος Πλησίον ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο, ὁ Ἅγιος Ρωμύλος ἀπὸ τὴ Διόσπολη καὶ ὁ Ἅγιος Τιμόλαος ἀπὸ τὸν Πόντο.

Αὐτοί, ἐνῷ ὑπῆρχε διωγμός, ἀπὸ πόθο γιὰ τὸν Χριστό, ἀφοῦ ἔδεσαν τὰ χέρια τους, ἀπὸ μόνοι τους προσῆλθαν στὸν ἡγεμόνα τῆς πόλεως τῶν Καισαρέων ποὺ τότε βασάνιζε τοὺς Χριστιανούς. Καὶ ἀφοῦ στάθηκαν ἐνώπιόν του, ὁμολόγησαν τοὺς ἑαυτοὺς τους Χριστιανούς. Ὁ ἡγεμόνας τοὺς παρακάλεσε καὶ τοὺς ἀπείλησε πολλὲς φορές, γιὰ νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα, ὑποσχόμενος ὅτι θὰ δώσει δῶρα καὶ ἀξιώματα σὲ αὐτούς, ἂν ὑπακούσουν ἢ θὰ τοὺς τιμωρήσει ἂν δὲν ἀρνηθοῦν τὸν Χριστό. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν μπόρεσε νὰ τοὺς πείσει νὰ ἔλθουν πρὸς τὸ θέλημά του καὶ νὰ ἀρνηθοῦν τὴν πατρώα εὐσέβεια, τοὺς βασάνισε σκληρὰ καὶ τοὺς ἀποκεφάλισε.
Ἔτσι παρέδωσαν τὶς Ἅγιες ψυχές τους στὸν Κύριο, στὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης μεταξὺ τῶν ἐτῶν 284 – 305 μ.Χ.

Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα

Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Πόση δύναμη έχει αυτός ο Αντίχριστος! Κόλλησαν σαν βδέλλες και οι Ρώσοι παπόδουλοι Οικουμενιστές με τους παπικούς. Τώρα κάθε Παρασκευή θα ψάλλουν τον Ακάθιστο ύμνο της Κυρίας Θεοτόκου στο «ναό» των εχθρών Της και του Υιού Της Notre-Dame de Paris!!!

Russian Orthodox hymns to sound in Notre-Dame de Paris


Moscow, March 13, Interfax - The Korsun Diocese of the Russian Church reached an agreement with Notre-Dame de Paris on conducting Orthodox prayer services each Friday of the Great Lent.

The acathist to the Mother of God will be read before the Icon of the Mother of God of Vladimir conveyed to the cathedral by Patriarch Alexy II to commemorate his visit to Notre-Dame de Paris in 2007.

Orthodox prayer service will anticipate the ceremony of venerating to the Saviour's Crown of Thorns kept in the church for many centuries, the official site of the Korsun Diocese reports. 

Benedict the Righteous of Nursia

This Saint, whose name means "blessed," was born in 480 in Nursia, a small town about seventy miles northeast of Rome. He struggled in asceticism from his youth in deserted regions, where his example drew many who desired to emulate him. Hence, he ascended Mount Cassino in Campania and built a monastery there. The Rule that he gave his monks, which was inspired by the writings of Saint John Cassian, Saint Basil the Great, and other Fathers, became a pattern for monasticism in the West; because of this, he is often called the first teacher of monks in the West. He reposed in 547

Γράμμα στο Θεό.

Ένας τύπος δουλεύει στο ταχυδρομείο, στο τμήμα που 
επεξεργάζεται γράμματα που έχουν σταλεί σε λανθασμένες
 
διευθύνσεις και άγνωστους παραλήπτες.
 

Μια μέρα, βλέπει ένα γράμμα με διεύθυνση 'Προς τον Θεό'.
 
Αυτό πρέπει να το διαβάσω, σκέφτηκε... Για να δούμε τι λέει!
 
Ανοίγει το γράμμα και διαβάζει.
 

«Ερωτηματικά».

Είπα στον γέροντα ασκητή τον εβδομηκοντάρη, 
που κυματούσε η κόμη του σαν πασχαλιάς κλωνάρι: 
Πες μου, πατέρα μου, γιατί σε τούτη ‘δω τη σφαίρα
 
αχώριστα περιπατούν η νύχτα και η μέρα;
 
Γιατί, σαν να ‘σαν δίδυμα, φυτρώνουνε αντάμα
 
τ’ αγκάθι και το λούλουδο, το γέλιο και το κλάμα;
 

Ἀντίδρασις εἰς τοὺς οἰκουμενιστάς.

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση.

Η ΔΗΜΟΣΙΑ ἀντίδραση στὶς πρωτοβουλίες καὶ δραστηριότητες τῶν οἰκουμενιστῶν ἐπικρίνεται ἀπὸ μερικοὺς πνευματικοὺς μὲ τὸ ἐπιχείρημα ὅτι, ἀφοῦ πρωτοστατεῖ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὅλοι εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ δεχόμαστε μὲ ἐμπιστοσύνη τὶς ἐπιλογές του καὶ νὰ μὴ τὶς ἀμφισβητοῦμε, γιατὶ εἶναι μεγάλη ἁμαρτία! Ἐξάλλου ποιοὶ εἴμαστε ἐμεῖς μπροστὰ στὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη καὶ τὴ Σύνοδό του; Γιὰ τοὺς πνευματικοὺς αὐτοὺς ὁ ἔλεγχος εἶναι κατάκριση καὶ ἡ ἀντίδραση καὶ διαφωνία ἀνεξήγητη ἐμπάθεια. Χωρὶς νὰ ἐξετάζουν τοὺς λόγους καὶ τὶς πράξεις τῶν οἰκουμενιστῶν, θεωροῦν δεδομένο ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο πάντα ἐνεργεῖ θεοφιλῶς καὶ καθένας, ποὺ ἀντιδρᾶ εἶναι ἀσεβὴς καὶ ἐπικίνδυνος.