ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΤΟΝ ΑΘΩ.

"αθωνικά άνθη"

Ξακουστός χώρος στρατευμένος στον αγώνα κατά των κατηγορημένων παθών και για την κατάκτηση της αρετής, που φθάνει μέχρι τη θέωση της ανθρωπίνης φύσεως, όπως είναι το Άγιον Όρος, είναι επόμενο να αναδεικνύη αγίους και προφήτας. Αυτό το «μεγάλο στοιχείο» της αγιότητος και θεολογίας, που εσχεδίασε και εσάρκωσε ο Άθως, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, λέγει κάπου, ότι «οι Μοναχοί είναι προφήται της Καινής Διαθήκης, οι κήρυκες της ερχομένης βασιλείας». Και ο αγιασμένος Άθως, που εξακολουθεί να ζη την παράδοση, δηλαδή να ανεβαίνει τη θεότευκτη κλίμακα των αρετών, στην κορυφή των οποίων συναντάται ο Θεός «εκτυπώτερον», έχει και σήμερα τους αγίους και τους προφήτας του, που κρύβονται από τα ανάξια μάτια μας να δουν τέτοιες θεωμένες ανθρώπινες υποστάσεις. Αλλά η χάρι του Θεού, δεν ξεύρω πως «οικονόμησε» και επέβλεψε στην ταπείνωσή μας, μας απεκάλυψε ένα από αυτούς τους σαρκοφόρους αγγέλους του, ένα πνεύμα αληθινά λειτουργικό, μια φύση καθαρμένη «ταις των δακρύων της ροαίς», ένα άνθρωπο που εικονίζει τη δόξα του Θεού, αφού από το «κατ΄ εικόνα», που «ετήρησεν αλώβητον», έφθασε στο «καθ΄ ομοίωσιν», όσο είναι «εφικτόν τη ανθρωπίνη φύσει». Ο άγιος και προφήτης αυτός ερημίτης δεν κινδυνεύει να πλανηθή από τα παραπάνω λόγια μας, όχι μόνο γιατί έχει γίνει δυσκίνητος προς κάθε μορφή κακού, αλλά και γιατί βρίσκεται «έξω κόσμου και των του κόσμου» με έννοια ηθική και τοπική, αφού η σπηλιά του είναι τόσο δυσπρόσιτη, όσο και η αρετή του.

Πως θα γίνη η Κρίσις---του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Ο Κύριός μας κατά την φοβερή εκείνη ημέρα, της κρίσεως εννοώ, οδηγώντας ενώπιόν του τους δούλους βγάζει την καταδικαστική απόφασι, εάν αποδειχθή, ότι δεν επέδειξαν την ίδια αρετή αυτοί, που απήλαυσαν και ήταν μέτοχοι των ιδίων αγαθών. Πολλές φορές μάλιστα συγκρίνει και μεταξύ άνισων, έτσι ώστε να επιβάλη βαρύτερη την τιμωρία σε όσους έδειξαν αδιαφορία. Γι’ αυτό και στο Ευαγγέλιο λέει∙ «Άνδρες Νινευίτες θα αναστηθούν κατά τον καιρό της κρίσεως μαζί με την γενεά αυτή και θα την κατακρίνουν, διότι αυτοί μετανόησαν στο κήρυγμα του Ιωνά, ενώ εδώ υπάρχει μεγαλύτερη η αλήθεια από ό,τι στον Ιωνά». Διδάσκει σύντομα με αυτά, ότι οι βάρβαροι, που δεν έτυχαν καμμιάς φροντίδας, δεν άκουσαν προφητικές διδασκαλίες, δεν είδαν σημεία, δεν είδαν θαύματα, αλλά άκουσαν τους λόγους ενός ανθρώπου, που σώθηκε από ναυάγιο, λόγοι, οι οποίοι μπορεί να τους δημιουργήσουν μεγάλη απόγνωσι και να τους οδηγήσουν σε αμηχανία, ώστε να περιφρονήσουν τους λόγους του, οι βάρβαροι αυτοί όχι μόνον δεν περιφρόνησαν την διδασκαλία του προφήτου, αλλά στο ελάχιστο διάστημα των τριών ημερών, αφού εγκαταλείφθηκαν, επέδειξαν τόση ακριβή και έντονη μετάνοια, ώστε ανακάλεσαν την απόφασι του Κυρίου.

Αυτοί, λοιπόν, θα καταδικάσουν αυτήν την γενεά, η οποία απόλαυσε τόση επιμέλεια, που τράφηκε με την βίβλο των προφητών και βλέπει κάθε ημέρα σημεία και τέρατα. Έπειτα για να δείξη και την υπερβολική τους απιστία και την άρρητη ευγνωμοσύνη εκείνων, πρόσθεσε: «Διότι μετανόησαν στο κήρυγμα του Ιωνά, ενώ εδώ υπάρχει μεγαλύτερη η αλήθεια απ’ ό,τι στον Ιωνά» ( Ματθ. 12, 41 ) . Εκείνοι, λέει, όταν είδαν τον απλό άνθρωπο, τον Ιωνά και το κήρυγμά του δέχθηκαν και έδειξαν τέλεια μετάνοια∙ αυτοί, όμως, αν και βλέπουν αυτόν τον ίδιο τον δημιουργό να συναναστρέφεται με αυτούς και να πραγματοποιή καθημερινά τόσα και τέτοιου είδους θαύματα, να καθαρίζη δηλαδή λεπρούς, να ανασταίνη νεκρούς, να διορθώνη τις ατέλειες της φύσεως, να διώχνη δαίμονες, να γιατρεύη αρρώστους, να χαρίζη άφεσι αμαρτιών με πολλή εξουσία, παρ’ όλα αυτά δεν επέδειξαν ούτε την ίδια πίστι με τους βαρβάρους.

Άγιον Όρος • Σιμωνόπετρα • Ψαλμοί - Mount Athos • Chants

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΕΙΡΑ Α

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 2 Μαρτίου 2014

ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ. Ησυχίου μάρτυρος, Ευθαλίας της παρθένου, Θεοδότου          
ιερομάρτυρος επισκόπου Κυρηνείας Κύπρου, Ανδρονίκου μάρτυρος.

Ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Μαξιμιανοῦ (286 – 305 μ.Χ.) καὶ κατεῖχε τὸ ἀξίωμα τοῦ Συγκλητικοῦ. Ὅταν διὰ διατάγματος τοῦ Μαξιμιανοῦ ξέσπασε ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν Χριστιανῶν καὶ οἱ κατέχοντες ἀνώτερα ἀξιώματα Χριστιανοὶ ἀπαγορεύθηκε νὰ φέρουν ζώνη καὶ στολή, τότε ὁ Ἅγιος προτίμησε νὰ περιφρονήσει ὅλες τὶς τιμὲς τῆς πρόσκαιρης δόξας, ἀπέβαλε τὰ ἐνδύματα καὶ τὴ ζώνη τοῦ ἀξιωματικοῦ καὶ ἐνδύθηκε ταπεινὰ καὶ ἄσημα.

Ὅταν ὁ αὐτοκράτορας ἔμαθε τί εἶχε γίνει ὀργίσθηκε καὶ διέταξε νὰ δέσουν στὸν λαιμὸ τοῦ Ἁγίου βαριὰ πέτρα καὶ νὰ τὸν ρίξουν στὸ ποτάμι.
Ἔτσι ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος ἔλαβε τὸ στέφανο τῆς μακαρίας δόξας τοῦ Θεοῦ.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ταφή ή καύσις νεκρών (άρθρο του Ο.Τ.)

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

«Εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω σου»

Από την «Κλίμακα του αγίου Ιωάννου του Σιναϊτου»

Εκείνος που αγάπησε πραγματικά τον Κύριον και επεζήτησε αληθινά να κερδήση την μέλλουσα βασιλεία, εκείνος που απέκτησε πραγματικό πόνο για τα αμαρτήματά του και ζωντανή ενθύμησι της κολάσεως και της αιωνίου κρίσεως, εκείνος που ξύπνησε αληθινά μέσα του τον φόβο του θανάτου του, δεν θα ενδιαφερθή ούτε θα μεριμνήση καθόλου για χρήματα ή για κτήματα ή για τους γονείς του ή για επίγειο δόξα ή για φίλους ή για αδελφούς ή για τίποτε το γήϊνο. 
Αλλά αφού αποτινάξη από επάνω του και μισήση κάθε επαφή και κάθε φροντίδα για όλα αυτά, επί πλέον δε και πριν απʼ όλα αφού μισήση και την ίδια την σάρκα του, ακολουθεί τον Χριστόν γυμνός και αμέριμνος και ακούραστος, ατενίζοντας πάντοτε στον ουρανό και αναμένοντας την εξ ύψους βοήθεια, καθώς το είπε ένας Άγιος : «Εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω σου» (Ψαλμ. Ξβʼ 9). Και καθώς το είπε πάλι ο αείμνηστος εκείνος Προφήτης: «Εγώ δε ουκ εκοπίασα κατακολουθών σοι και ημέραν ή ανάπαυσιν ανθρώπου ουκ επεθύμησα, Κύριε» (Ιερεμ. Ιζʼ 16). 
Είναι μεγάλη εντροπή, αφού εγκατελείψαμε όλα τα προηγούμενα, μετά την κλήσι που μας έκανε ο Κύριος και όχι κανείς άνθρωπος, να φροντίζωμε για κάτι άλλο, το οποίο δεν μπορεί να μας φανή χρήσιμο την ώρα της μεγάλης μας ανάγκης, δηλαδή του θανάτου μας. 
Αυτό ενοούσε ο Κύριος, όταν ωμίλησε για τον άνθρωπο που «εστράφη εις τα οπίσω και δεν είναι εύθετος εις την βασιλείαν των ουρανών» (Λουκ. Θ΄62).

«ΕΥΡΩ ΚΑΓΩ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Συντάκτης: Ἐπίσκοπος Ἰερεμίας

1. Στό σημερινό μου κήρυγμα, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, θά σᾶς μιλήσω γιά ἕνα θέμα πού πάντοτε εἶναι ἐπίκαιρο. Γιά ἕνα θέμα πού πάντοτε πρέπει νά εἶναι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μας.
Ἀδελφοί μου, ὁ Θεός μᾶς παρατείνει τήν ζωή μας – «παράτεινον τό ἔλεός Σου», λέμε – γιά νά μετανοήσουμε καί μᾶς δίνει συνεχῶς εὐκαιρίες γιά τήν μετάνοιά μας· ἐμεῖς ὅμως δέν βλέπουμε τίς εὐκαιρίες αὐτές καί παραμένουμε ἀμετανόητοι. Γι᾽ αὐτό θά κολαστοῦμε: Ὄχι γιατί ἁμαρτάνουμε, ἀλλά γιατί δέν μετανοοῦμε. Ὁ ἅγιος Χρυσόστομος λέγει κάπου: «Τό ἁμαρτάνειν ἀνθρώπινον, τό δέ ἐμμένειν τῇ ἁμαρτίᾳ πάντῃ σατανικόν»! Τό νά «ἐμμένουμε», λέγει, νά παραμένουμε, δηλαδή, στήν ἁμαρτία, αὐτό εἶναι σατανικόν. Γιατί σατανικόν; Γιατί ὁ σατανάς, ὁ διάβολος δηλαδή, ἐνῶ πέρασαν τόσα-τόσα χρόνια καί αἰῶνες ἀπό τήν στιγμή τῆς πτώσης του, ὅμως δέν μετανόησε, δέν εἶπε τό «ἥμαρτον» ἀκόμη. Λέγουν οἱ ἅγιοι Πατέρες ὅτι ἄν ὁ διάβολος μετανοήσει γιά τήν ἁμαρτία του, τότε ἀμέσως θά ἐπανέλθει στήν πρώτη του κατάσταση, θά γίνει ἄγγελος πάλι· ἀλλά δέν μετανοεῖ. «Ἐμμένει» στήν ἁμαρτία του, στόν ἐγωισμό του, στήν ἀποστασία του ἀπό τόν Θεό. Γι᾽ αὐτό καί ὁ Χρυσόστομος, ξαναλέγω, λέγει ὅτι τό νά παραμένει κανείς στήν ἁμαρτία του καί νά μή μετανοεῖ, αὐτό εἶναι σατανικό. Ὁ διάβολος δέν μετανοεῖ.

Τι αποδεικνύεται στην Ουκρανία

Κωνσταντίνος Χολέβας

Ποια πλευρά έχει δίκιο στην Ουκρανία; Ούτε ο απερχόμενος πρόεδρος Γιανουκόβιτς είχε μεγάλη σχέση με τη δημοκρατία ούτε οι διαδηλωτές που τον εκθρόνισαν είναι θαυμαστές του ευρωπαϊκού δημοκρατικού προτύπου. Η Ουκρανία δεν έμαθε ποτέ να κυβερνάται δημοκρατικά, διότι έζησε επί αιώνες υπό το τσαρικό καθεστώς και στη συνέχεια κυβερνήθηκε από τον απάνθρωπο κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό. Τα διαλυτικά φαινόμενα που παρουσιάζει σήμερα οφείλονται πρωτίστως στην πολυπολιτισμική δομή της.

ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ. Είναι πρακτική και πολύ σημαντική η διδασκαλία του Αγίου Ιωάννου του Σιναϊτου περί συνειδήσεως, όπου μας λέγει:

«Όταν η συνείδηση παύση να μας ελέγχη για τις αμαρτίες, ας προσέξουμε μήπως αυτό δεν οφείλεται στην καθαρότητα, αλλά στην κόπωση και την άμβλυνση της συνειδήσεως λόγῳ πλήθους αμαρτιών».

Η συνείδηση έχει δοθή από τον Θεόν στον καθένα μας για να μας ελέγχη και να μας προστατεύη. Όταν όμως αχρηστευθή και δεν λειτουργεί, από την μεγάλη μας     απιστία, τότε χρειάζεται προσοχή, γιατί βρισκόμαστε σε θανάσιμον κίνδυνον…

Η νηστεία (Μεγάλου Βασιλείου)

http://syndpeiraia.blogspot.ca/

Πολύτιμο δώρο του Θεού είναι η νηστεία. Θεσμός πανάρχαιος, που διατηρήθηκε σαν πατρική κληρονομιά κι έφτασε μέχρι τις μέρες μας.
Δεχθείτε τη λοιπόν με χαρά. Δεχθείτε οι φτωχοί τη σύντροφό σας. Δεχθείτε οι υπηρέτες την ανάπαυσή σας. Δεχθείτε οι πλούσιοι αυτή που σάς σώζει από τον κίνδυνο του κορεσμού και νοστιμίζει όσα η συνεχής απόλαυση ανοσταίνει.
Οι άρρωστοι δεχθείτε τη μητέρα της υγείας. Οι υγιείς την εξασφάλιση της ευεξίας. Ρωτήστε τους γιατρούς, και θα σάς πουν πως τίποτα δεν είναι τόσο αμφίβολο κι αβέβαιο όσο η υγεία. Γι’ αυτό οι συνετοί με τη νηστεία προσπαθούν να διατηρήσουν την υγεία τους και να γλυτώσουν από το συντριπτικό φορτίο της παχυσαρκίας.

Μην ισχυρίζεσαι πως δεν μπορείς να νηστέψεις, φέρνοντας σαν πρόφαση αρρώστια ή σωματική αδυναμία, αφού, από την άλλη μεριά, σ’ όλη σου τη ζωή ταλαιπωρείς το σώμα σου με την πολυφαγία. Γνωρίζω πολύ καλά, λέει ο Μ. Βασίλειος, πως οι γιατροί επιβάλλουν στους αρρώστους μάλλον λιτή δίαιτα και νηστεία παρά ποικιλία και αφθονία φαγητών.

"Ρημαγμένες Ψυχές" του Φώτη Κόντογλου:

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=43&t=9094

Σύγχυση καὶ ταραχὴ καὶ χάος ἀνάμεσα στὰ ἔθνη! Ταραχὴ καὶ σάστισμα καὶ χάος καὶ στοὺς ἀνθρώπους, ἕναν - ἕναν. Ποῦ νὰ βρεθεῖ κανένας νὰ πορεύεται στὴ ζωὴ του μ' ἕναν ὑψηλὸν σκοπό, μὲ σταθερότητα καὶ ἐλπίδα! Σπάνιο πράγμα.

Οἱ σημερινοὶ ἄνθρωποι ἔχουνε γίνει οἱ περισσότεροι κάποια πλάσματα ἄδεια ἀπὸ κάθε ζωντανὴ ἰδέα, ποὺ νὰ τοὺς κάνει νὰ ἀρμενίζουνε μέσα στὸ πέλαγος τῆς ζωῆς χαρούμενοι καὶ ζωηροί, σὰν τὸ καράβι ποὺ εἶναι φορτωμένο μὲ καλὸ φορτίο, καί, γεμάτο ἐλπίδα καὶ λαχτάρα, τραβᾶ κατὰ τὸ περιπόθητο λιμάνι, ἀνάμεσα σὲ ξέρες κι ἄγρια βραχόνησα.

ΤΟ ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

"αθωνικά άνθη"

Το «Συνοδικόν της Ορθοδοξίας» είναι εν επισημότατον κείμενον της Εκκλησίας. Είναι «Συνοδικόν». Αλλ’ από τότε που εξεδόθη μέχρι σήμερον, έχουν παρέλθει ένδεκα συναπτοί αιώνες. Και αυτό προβάλλεται υπό των νεωτεριζόντων, ως το τρωτόν του, σημείον. Διότι οι ελευθερίως ερμηνεύοντες την διδασκαλίαν της Εκκλησίας επικαλούνται τι; Τον χρόνον. Λέγουν ότι εκείνα ήσαν καλά δια την εποχήν των. Σήμερον όμως τα πάντα ήλλαξαν. «Γέγονε τα πάντα καινά». Αλλά ποία είναι «εκείνα»; Η δογματική διδασκαλία, η Ηθική, η λειτουργική πράξις, η θεόθεν μαρτυρηθείσα «εν πολλοίς τεκμηρίοις» πνευματική πείρα της Ορθοδοξίας. Αλλάσσουν αυτά; Πως δυνάμεθα να παραθεωρήσωμεν ανενόχως δόγματα, Ορους, Ι. Κανόνας;

ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ : Καλὴ καὶ εὐλογημένη ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή !

  Ἀγαπητοὶ μου ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ,

   Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἡ πλέον συμβολική κατανυκτική, περιεκτική καί πνευματική περίοδος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ βίου, προβάλλεται ἀπό τήν Ἐκκλησία μας ὡς μιά κορυφαία εὐκαιρία ἐπαναπροσέγγισης τοῦ καθενός μας στήν οὐσία καί στίς λεπτομέριες τῆς Ὀρθόδοξης πίστης καί ζωῆς. Εἶναι ἕνας τρόπος νά βιώσουμε αὐτά τά στοιχεῖα, ἀπό τά ὁποῖα τό πνεῦμα τῆς ἐποχῆς, πνεῦμα ἄρνησης, ἀμφισβήτησης, ἀπαξίωσης ἀρχῶν, ἀξιῶν καί πιστευμάτων, άλλά καί ἡ πολυπλοκότητα στήν ὁποία δρομολογήσαμε τή ζωή καί τά ἔργα μας, μᾶς ἀποστασιοποίησαν. Καί αὐτά τά στοιχεῖα εἶναι ἡ αὐθεντικότητα τοῦ Ὀρθοδόξου βιώματος καί ἡ άναζήτηση τῆς προσωπικῆς μας αὐτοσυνειδησίας, ὅπως ἐκφράζονται μέσα ἀπό τό ἀσκητικό πνεῦμα, τό ξεχωριστό λατρευτικό τυπικό τῆς περιόδου, ἀλλά καί τά ἐφόδια μέ τά ὁποῖα μᾶς ὅπλισε ἡ Ἐκκλησία μας προκειμένου ν’ ἀνταπεξέλθουμε στίς ἀπαιτήσεις τῆς συμμετοχῆς στό στίβο τοῦ «σταδίου τῶν ἀρετῶν».