Του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου: Οι δρόμοι της μετάνοιας

Είσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι! Μπες στην εκκλησία με μετάνοια. Αμάρτησες; Πες στον Θεό: « Αμάρτησα ». Τόσο δύσκολο είναι να ομολογήσεις την αμαρτία σου; Μα, αν δεν κατηγορήσεις εσύ τον εαυτό σου, θα έχεις κατήγορό σου το διάβολο. Πρόλαβε, λοιπόν, και άρπαξέ του το αξίωμα. Γιατί, πράγματι, αξίωμά του είναι το να κατηγορεί. Πρόλαβέ τον και σβήσε το αμάρτημα. Γιατί έχεις κατήγορο που δεν μπορεί να σωπάσει. 
Αμάρτησες; Δεν σου ζητώ τίποτε άλλο, παρά τούτο μόνο : Μπες στην εκκλησία και πες μετανοημένος στο Θεό το « Αμάρτησα ». Γιατί είναι γραμμένο : « Λέγε πρώτος εσύ τις αμαρτίες σου, για να δικαιωθείς » ( Ησ. 43:26 ) . Πες την αμαρτία, για να την εξαλείψεις. Δεν χρειάζονται για αυτό ούτε κόπος ούτε πολλά λόγια ούτε έξοδα ούτε άλλο τίποτα παρόμοιο. Ένας λόγος μόνο: « Αμάρτησα ». 
Και από πού ξέρω, θα με ρωτήσεις, πώς, αν πω την αμαρτία μου, τη σβήνω; Σου απαντώ: Στη γραφή θα βρεις τόσο εκείνον που την είπε και την έσβησε, όσο κι εκείνον που δεν την είπε και καταδικάστηκε. 
Ο Κάιν σκότωσε τον αδελφό του από φθόνο. « Πού είναι ο αδελφός σου ο Άβελ; », τον ρώτησε αργότερα ο Θεός ( Γεν. 4: 9 ) . Έστω, δεν είσαι φύλακας. Γιατί όμως έγινες και φονιάς; Δεν τον φύλαγες εσύ. Γιατί όμως και τον σκότωσες; Πώς τολμάς και μιλάς έτσι; « Η φωνή του αιματοκυλισμένου αδελφού σου μου φωνάζει δυνατά από τη γη », του λέει τότε ο Θεός ( Γεν. 4:10 ). Και τον τιμώρησε αμέσως, όχι τόσο για το φόνο, όσο για την αναίδειά του. Γιατί δεν σιχαίνεται ο Θεός τόσο εκείνον που αμαρτάνει, όσο εκείνον που είναι αδιάντροπος. 
Επειδή λοιπόν ο Κάιν, μολονότι στη συνέχεια μεταμελήθηκε, δεν ομολόγησε πρώτος την αμαρτία του, για αυτό δεν βρήκε συγχώρηση. Βαρειά ήταν η τιμωρία του: « Θα στενάζεις και θα τρέμεις πάνω στη γη » ( Γεν. 4:12 ). Δεν του πήρε τη ζωή ο Θεός, για να μην ξεχαστεί η αλήθεια. Αλλά τον έκανε νόμο για να τον διαβάζουν όλοι οι κατοπινοί άνθρωποι, κι έτσι η συμφορά του να γίνει στους άλλους φιλοσοφία. Και περιπλανιόταν ο Κάιν σαν νόμος έμψυχος, σαν στήλη κινούμενη, σιωπηλή μα πιο βροντόφωνη κι από σάλπιγγα. « Ας μην κάνει κανένας ό,τι έκανα, για να μην πάθει τα ίδια», διαλαλεί μέσα από τη Γραφή. Τιμωρήθηκε για την αδιαντροπιά του. Καταδικάστηκε, γιατί δεν ομολόγησε την αμαρτία του. Αν την ομολογούσε, θα την έσβηνε…

ΑΚΑΤΑΛHΠΤΟΝ ΕΣΤΙ - ΘΕΟΤΟΚΕ Η ΕΛΠΙΣ

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου 2014

Λέοντος επισκόπου Κατάνης, Αγάθωνος πάπα Ρώμης, Σαδώκ ιερομάρτυρος, Διδύμου,        Ευτροπίου μαρτύρων, Βησσαρίωνος οσίου του θαυματουργού, Ιωάνου νεομάρτυρος (1575).

Ὁ Ἅγιος Λέων γεννήθηκε στὴ Ραβέννα τῆς Ἰταλίας ἀπὸ γονεῖς εὐλαβεῖς καὶ εὐγενεῖς. Ἀφοῦ σπούδασε, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στὴ Ραβέννα καὶ ἀργότερα ἐξελέγη γιὰ τὴν καθαρότητα καὶ πνευματικότητα τοῦ βίου αὐτοῦ Ἐπίσκοπος Κατάνης τῆς Σικελίας. Ἔγινε προστάτης τῶν ὀρφανῶν καὶ τῶν χηρῶν, δίδασκε καὶ νουθετοῦσε τὸ ποίμνιό του καὶ ἔκτισε τὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Λουκίας († 13 Δεκεμβρίου). Ὁ Ἅγιος διακρίθηκε, ἐπίσης, γιὰ τοὺς ἀγῶνες του κατὰ τῶν αἱρετικῶν, τοὺς ὁποίους νίκησε καὶ ντρόπιασε ὄχι μόνο μὲ λόγια ἀλλὰ καὶ μὲ κείμενα.

Ὁ Ἄγιος Θεὸς τὸν προίκισε μὲ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας. Καὶ τὸν μάγο Ἡλιόδωρο ποὺ εἶχε πλανέψει πολλοὺς μὲ μαγεῖες, μετὰ ἀπὸ προσευχὴ τὸν κατέκαψε μὲ τὴ φωτιά, ἐπειδὴ καυχιόταν ὅτι μποροῦσε νὰ κάνει τὰ πάντα καὶ ὅτι δὲν φοβόταν τὴ φωτιά. Βλέποντας οἱ πιστοὶ τὸ θαῦμα αὐτὸ καταπλάγηκαν. Ἀμέσως τὸ περιστατικὸ αὐτὸ διαδόθηκε στὴ Βασιλεύουσα. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ὁ Ἅγιος προσκλήθηκε ἀπὸ τοὺς βασιλεῖς Λέοντα Δ’ (775 – 780 μ.Χ.) καὶ Κωνσταντῖνο ΣΤ’ (780 – 798 μ.Χ.) στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου ἀξιώθηκε πολλῶν τιμῶν.
Ὁ Ἅγιος Λέων κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ 785 μ.Χ. καὶ τὸ σεπτὸ λείψανό του ἐνταφιάσθηκε στὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Λουκίας.

Η Αθήνα Οικουμενιστικώτερη του φαναρίου

Αββά Ισαάκ : Εκείνος, που δεν δίδει σημασίαν εις τα διάφορα μικροπράγματα ευθύς εξ αρχής και νικάται από αυτά, δίδει αφορμήν εις τον εχθρόν να τον πολεμή και εις μεγάλα ζητήματα.

Αυτό είναι το διακριτικον γνώρισμα της πάλης εναντίον του εχθρού και της κατ' αυτού αντιστάσεως. 'Έχοντες αυτό το γνώρισμα υπ' όψιν των οι σοφοί δεν αφήνουν τους εαυτούς των να εκτεθώσιν εις μεγάλους αγώνας και πολέμους αλλ' αντιμετωπίζοντες νικηφόρως δι' υπομονής τας μιικράς επιθέσεις του διαβόλου, προφυλάσσονται επιτυχώς από τους κόπους και τον κίνδυνον, που έχουν αι μεγαλύτεραι συγκρούσεις με τον διάβολον. Εκείνος, που δεν δίδει σημασίαν εις τα διάφορα μικροπράγματα ευθύς εξ αρχής και νικάται από αυτά, δίδει αφορμήν εις τον εχθρόν να τον πολεμή και εις μεγάλα ζητήματα. Παραδείγματος χάριν• ο διάβολος πρώτον αγωνίζεται να εξαφανίση την άδιάλειπτον ευχήν απο την καρδίαν και ευκόλως μετά ταύτα πείθει τον άνθρωπον να αδιαφορήση και να παραλείψη την προσευχήν, που γίνεται εις προσδιωρισμένας ώρας, καθώς και τον σωματικόν κανόνα. 

Άγ. Ιουστίνος-Πόποβιτς : Δια του δόγματος περί του αλαθήτου, σφετερισθείς υπέρ εαυτού, δηλαδή υπέρ του ανθρώπου, όλην την εξουσίαν και όλα τα δικαιώματα, που ανήκουν μόνον εις τον Θεάνθρωπον Κύριον, ο Πάπας αυτοανεκηρύχθη εις την πραγματικότητα Εκκλησία εν τη Παπική εκκλησία, και έγινεν εν αυτή τα πάντα εν πάσι. Ιδιόμορφος παντοκράτωρ.

Μεταξύ ενός τοιούτου κόσμου, ο οποίος εκουσίως «εν τω πονηρώ κείται», και του ανθρώπου που ακολουθεί τον Θεάνθρωπον Χριστόν δεν υπάρχει συμβιβασμός. Εκείνος που ακολουθεί τον Θεάνθρωπον δεν δύναται εις βάρος της Ευαγγελικής Αληθείας να κάμνη συμβιβασμούς με τον ουμανιστικόν άνθρωπον, που όλα αυτά τα δικαιολογεί και ανάγει εις δόγμα. Εδώ πάντοτε πρόκειται περί αποφασιστικού και κρισιμωτάτου διλήμματος και εκλογής: ή ο Θεάνθρωπος ή ο άνθρωπος. Διότι ο ουμανιστικός άνθρωπος δι’ όλων των ενεργειών του εμφανίζεται και φέρεται ως δρων με αυτάρκειαν, ως υπερτάτη αξία και ανώτατον κριτήριον. Εδώ δεν υπάρχει θέσις δια τον Θεάνθρωπον. Δι’ αυτό εις το ουμανιστικόν βασίλειον την θέσιν του Θεανθρώπου την κατέχει ο Vicarius Christi, ο δε Θεάνθρωπος έχει εξορισθή εις τον ουρανόν. Τούτο αποτελεί ασφαλώς ιδιόμορφον αποσάρκωσιν του Θεανθρώπου Χριστού. Δεν είναι έτσι; Δια του δόγματος περί του αλαθήτου, σφετερισθείς υπέρ εαυτού, δηλαδή υπέρ του ανθρώπου, όλην την εξουσίαν και όλα τα δικαιώματα, που ανήκουν μόνον εις τον Θεάνθρωπον Κύριον, ο Πάπας αυτοανεκηρύχθη εις την πραγματικότητα Εκκλησία εν τη Παπική εκκλησία, και έγινεν εν αυτή τα πάντα εν πάσι. Ιδιόμορφος παντοκράτωρ. Δια τούτο το δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα απέβη το κεντρικόν δόγμα του παπισμού. Και ο πάπας δεν δύναται να το αποκηρύξη με κανένα τρόπον, έως ότου θα είναι πάπας του ουμανιστικού παπισμού.

Μας ζώσανε οί σεισμοί κι΄ εμείς χορεύουμε...

http://patrablog.blogspot.com  

Χειμωνιάτικα, μέσα στήν βροχή, στό κρύο, στήν υγρασία.Νά έχεις καί μικρά παιδιά, χωρίς μιά τουαλέτα, χωρίς θέρμανση, χωρίς μιά βρύση γιά πλύσιμο...
Καί όλα αυτά έτσι ξαφνικά, μέσα σε μισή ώρα ήλθαν τα πάνω κάτω καί βρέθηκαν όλοι αυτοί στούς πέντε δρόμους καί στά έξω χωράφια !

Τί μικρός λοιπόν πού είναι ο άνθρωπος...

Συνήθως, τέτοιες εικόνες με αντίσκηνα στήν καρδιά τού χειμώνα, τά ΜΜΕ αποφεύγουν να τίς δείχνουν, κρύβοντας έτσι τήν ζοφερή αλήθεια !
Πιθανόν, γιά να μή στενοχωρήσουν κάποιους πολιτικούς φίλους τους, γλιτώνοντάς τους έτσι από την πίεση τού κόσμου καί τής πραγματικότητας...

-------------------
Όμως...

Αυτοί οί επαναλαμβανόμενοι «σεισμοί της Κεφαλονιάς», πού όλο λέμε «να, τώρα σταμάτησαν…», και πού εν τούτοις «αύριο ξαναρχίζουν…» μας έχουν πολύ προβληματίσει…

Γιατί δεν είναι απλοί μετασεισμοί όλο και παρακάτω ρίχτερ, αλλά είναι κάτι δυνατές σκουντιές πού κανείς δεν ξέρει σε πόσο ύψος θα φθάσουν, και από ποίο βάθος έρχονται…

Μ΄αυτές λοιπόν τις σκέψεις δεν το κρύβουμε πολύ ανησυχούμε. Είναι άραγε μόνο αυτό; Θα έλθει τίποτα άλλο; Ποιός ξέρει ;

Ένα κείμενο πού έπεσε τελευταία στα χέρια μας από έναν δόκιμο χρονογράφο, δημοσιογράφο, λογοτέχνη, κλπ τον κ. Σταύρο Ιντζεγιάννη γνωστό πρόσωπο και πρώην καταστηματάρχη στην πάλαι ποτέ ευγενή  Πολιτεία μας ( «καφέδες Σταύρος» ), με έβαλε και σε κάποιες άλλες «υποψίες» και περί Θεού σκέψεις ότι το «σεισμικό νόμισμα» έχει σχεδόν πάντα δύο όψεις…

Άς δούμε λοιπόν το ενδιαφέρον κείμενό του:

«…Σεισμοί, λοιμοί, λιμοί, και καταποντισμοί. Ο κόσμος 

γύρω μας δοκιμάζεται. Αμερική. Γαλλία. Αγγλία, Ιταλί­α.  

Σλοβενία παντού πλημμύρες, καταιγίδες, χιονοθύ­ελλες.  

Ο κόσμος στο έλεος του καιρού. Χαμός και δίπλα μας η  

Κεφαλονιά να μετράει πληγές από τους σεισμούς οι  

οποίοι μετά από 60 χρόνια ξαναγκρεμίζουν το νησί.

-Ήρθε η συντέλεια του κόσμου, σταυροκοπιέται ή κυρα  

Σταματίνα. Και την Ιδια ώρα η Πάτρα «μη μου χαλάς τα 

γούστα μου και πάρε μου τα ούλα» καρναβάλι. Εκτός πια  και αν όλη  αυτή η κατάσταση επιβεβαιώνει ότι είμαστε  για τα  πανηγύρια.

Μασκαρά­δες όνομα και πράμα !...

Οικουμενισμός, Ουμανισμός και Εκκλησία--Άγιος Ιουστῖνος (Πόποβιτς).

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=85&t=9062

Στόν σύγχρονο Οἰκουμενισμό, ὅλα βασίζονται στὴν ἀκόλουθη Θέση, στὸ οὐμανιστικὸ ἀξίωμα: ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι μία ἀλλὰ πολλές. Εἶναι σὰν ἡ Ἐκκλησία νὰ κομματιάστηκε.

Ἡ Ἐκκλησία ὅμως δὲν μπορεῖ νὰ διαιρεθεῖ. Ἀπὸ αὐτὴν μπορεῖ κανεὶς μονάχα νὰ ἐκπέσει καὶ ὄχι νὰ ἀποκοπεῖ. Στὴν οὐσία της ἡ Ἐκκλησία εἶναι θεανθρώπινος ὀργανισμός, θεανθρώπινο σῶμα, τὸ Πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου καὶ γιὰ αὐτὸ εἶναι πάντοτε μία, σὲ ὅλους τοὺς κόσμους μία.

Σὲ αὐτὸ ἔγκειται ἡ οἰκουμενικότητά της, ἡ καθολικότητα.

Ὁ σύγχρονος Οἰκουμενισμὸς δὲν εἶναι τίποτε περισσότερο ἀπὸ ψεύτικους χριστούς, ψεύτικους μεσσίες, ψεύτικους προφῆτες, γεμάτος ἀπὸ ποικιλότητα πίστεων, ὀλιγοπιστίας καὶ τέλος παντελοῦς ἀπουσίας.

Ἡ προβληματικὴ τοῦ συγχρόνου Οἰκουμενισμοῦ εἶναι καθαρὰ κοσμική, πολιτικάντικη καὶ στὴν οὐσία της κομμουνιστικὴ - παπιστική.

Τὰ πάντα ἀνάγονται σὲ «κοινωνικές» ἀξίες καὶ μάλιστα γήινες καὶ παροδικές. Δὲν ὑπάρχει τὸ Θεανθρώπινο ἐπίκεντρο, ἡ προβληματικὴ τοῦ Εὐαγγελίου: δὲν ἐπιζητεῖται «πρῶτον ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ» καὶ ἡ δικαιοσύνη Του ἀλλὰ τὸ βασίλειο τοῦ κόσμου αὐτοῦ καὶ ὅλα ὅσα εἶναι ἐξ αὐτοῦ.

My soul magnifies the Lord, and my spirit rejoices in God my Savior. For he has regarded the humility of his servant.

St. John's First Universal Letter 3:21-24; 4:1-11

Beloved, if our hearts do not condemn us, we have confidence before God; and we receive from him whatever we ask, because we keep his commandments and do what pleases him. And this is his commandment, that we should believe in the name of his Son Jesus Christ and love one another, just as he has commanded us. All who keep his commandments abide in him, and he in them. And by this we know that he abides in us, by the Spirit which he has given us.
Beloved, do not believe every spirit, but test the spirits to see whether they are of God; for many false prophets have gone out into the world. By this you know the Spirit of God: every spirit which confesses that Jesus Christ has come in the flesh is of God, and every spirit which does not confess Jesus is not of God. This is the spirit of antichrist, of which you heard that it was coming, and now it is in the world already. Little children, you are of God, and have overcome them; for he who is in you is greater than he who is in the world. They are of the world, therefore what they say is of the world, and the world listens to them. We are of God. Whoever knows God listens to us, and he who is not of God does not listen to us. By this we know the spirit of truth and the spirit of error.
Beloved, let us love one another; for love is of God, and he who loves is born of God and knows God. He who does not love does not know God; for God is love. In this the love of God was made manifest among us, that God sent his only Son into the world, so that we might live through him. In this is love, not that we loved God but that he loved us and sent his Son to be the expiation for our sins. Beloved, if God so loved us, we also ought to love one another.

Στο ίδιο μασονικό έργο θεατές...

σχόλιο Γ.Θ : Από την εποχή που δολοφόνησαν τον Φιλορώσο Καπποδίστρια για να εγκαθιδρύσουν την ψευτορωμαίικη αποικία τους...
έως την εξέγερση κατά του φιλορώσου Μιλόσεβιτς, του Καραμανλή του Ρωσικού ανοίγματος και του Φιλορώσου Άσαντ, η σατανοκινούμενη Δύση οπλίζει και εκπαιδεύει μέσα από τους ανά τον κόσμο πράκτορές της τον κάθε διεστραμμένο ταραξία κάθε χώρας, τον κάθε απροσάρμοστο ανώμαλο, που θέλοντας να ιδεολογικοποιήσει την δίψα του για καταστροφή βρίσκει τους νταβατζήδες - χρηματοδότες που πάντα ονειρευότανε.

Οι Ουκρανικές μαριονέτες της Νέας Τάξης και της Δύσης καίνε σήμερα το Κίεβο, επειδή η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση είναι φιλορωσική και δεν θέλει να μοιάσει στα προτεκτοράτα της Αμερικανοσιωνιστικής ηγεμονίας..

Έχει σημασία να γνωρίζουμε τον τρόπο με τον οποίο οργανώνει όλους αυτούς τους ψυχανώμαλους ταραξίες η Δύση. Έχει σημασία, γιατί αν θέλουμε να ξεπληρώσουμε την Δύση με το ίδιο νόμισμα με το οποίο μας πολεμάει, οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε τον τρόπο αυτόν ως μπούμεραγκ κατά της χρησιμοποιώντας δηλαδή τους δικούς μας Ρωμαίικους συλλόγους και ΜΚΟ για να κρατήσουμε τα Ιερά και τα Όσια του Γένους όρθια στον σημερινό κλυδωνισμό που εξαπολύουν οι Αμερικανοσατανικές δυνάμεις.

(από τον αδελφό μας Ιουστίνο).

ΤΟ «ΟΧΙ» ΣΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

http://www.enromiosini.gr/

Έφτασε πάλι φέτος η περίοδος αυτή, που οι γονείς καλούμαστε να δώσουμε την άδειά μας για την συμμετοχή των παιδιών μας, σε κάποιο πάρτυ μασκέ ή ακόμα και στον αποκριάτικο χορό του σχολείου. Κάποιοι από εμάς αναρωτιόμαστε: Είναι τόσο κακό να πω «ναι»; Πώς να πω «όχι» αφού όλα τα άλλα παιδιά θα συμμετέχουν; Μήπως αντί να παιδαγωγήσω το παιδί με το «όχι», προκαλέσω την αντίδρασή του και γίνει μεγαλύτερο κακό; Λογικές οι ανησυχίες, αλλά είναι η λογική ο μόνος οδηγός για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας; Θα μιλήσω ως ορθόδοξη μητέρα χωρίς κάποια άλλη επιστημονική ιδιότητα..