ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Ωδή  θ΄ .  Κατά  Αλφάβητον   αντίστροφον.

Ως εμψύχω Θεού Κιβωτώ, Ψαυέτω μηδαμώς χειρ αμυήτων· Χείλη δε πιστών τη Θεοτόκω ασιγήτως, Φωνήν του Αγγέλου αναμέλποντα, εν αγαλλιάσει βοάτω· Χαίρε Κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου.

Ερμηνεία.

Η παρούσα εννάτη Ωδή προβαίνει κατά Αλφάβητον, αντίστροφον όμως: ήτοι αρχίζει μεν από το ω, τελειώνει δε εις το α· περιέχει δε έξ Τροπάρια, από τα οποία το καθέν περιέχει τέσσαρα στοιχεία του Αλφαβήτου· καθώς και η προλαβούσα ογδόη Ωδή. Ουκ εισί δε τα Τροπάρια κατά ανταπόκρισιν, αλλά πάντα λέγονται εκ μέρους του Μελωδού Ιωάννου. Εν τω παρόντι λοιπόν Τροπαρίω αναφέρει ο Ασματογράφος το πρόσταγμα του παλαιού Νόμου, το οποίον ήτον να μη αποτολμά τινάς άλλος να εγγίζη εις την Κιβωτόν του Θεού, πάρεξ οι Λευϊται και Ιερείς, ως καθαροί όντες και αφιερωμένοι τω Θεώ. Και δήλον τούτο εγένετο από την Ιστορίαν του Οζά, όστις, επειδή ανάκιος ων άπλωσε τας χείράς του και επίασε την ιεράν μεν, άψυχον δε εκείνην Κιβωτόν, ευθύς εθανατώθη υπό Θεού, καθώς γέγραπται· «Και εθυμώθη οργή Κύριος τω Οζά, και έπαισεν αυτόν εκεί παρά την Κιβωτόν του Κυρίου ενώπιον του Θεού» (β΄ Βασιλ. στ: 7). Λέγει λοιπόν ούτως ο Μελωδός· το χέρι των απίστων εκείνων όπου δεν εμυήθησαν: ήτοι δεν έμαθον τα της ευσεβούς πίστεως δόγματα, ή είναι εκ των αναξίων και ακαθάρτων, αυτών λέγω το χέρι ας μη εγγίζη με τελειότητα εις την έμψυχον και ζωντανήν Κιβωτόν του Θεού: ήτοι ας μη εξετάζη το της Θεοτόκου απόρρητον και ακατανόητον Μυστήριον με αυθάδη έρευναν του νοός, ίνα μη πάθη και αυτός εκείνο όπου έπαθεν ο Οζά, και εθανατώθη υπό του Κυρίου· μόνον δε τα χείλη των πιστών και ειδότων του Μυστηρίου την δύναμιν ας αναμέλπουσιν ασιγήτως εις την Θεοτόκον μετά ευλαβείας και πίστεως την φωνήν του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, και ας φωνάζουν και αυτοί με αγαλλίασιν και πνευματικήν χαράν της καρδίας. Τι δε να φωνάζουν; Τον χαρμόσυνον ασπασμόν: ήτοι το «Χαίρε κεχαριτωμένη· ο Κύριος μετά σου».