Διακοπή μνημοσύνου

«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1).

Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας.

«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου.

«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

«Ούτε οι Τούρκοι δεν κυνήγησαν μοναχούς όπως στις μέρες μας», δηλώνει μοναχός της Μονής Εσφιγμένου.

«Ούτε οι Τούρκοι δεν κυνήγησαν μοναχούς όπως στις μέρες μας», δηλώνει μοναχός της Μονής Εσφιγμένου (ΒΙΝΤΕΟ)

Συνεχίζεται η συγκέντρωση στο κονάκι της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου στη Θεσσαλονίκη, στην οδό Βενιζέλου,
όπου αναμένεται να επέμβει η Αστυνομία στο πλαίσιο της εφαρμογής της πρόσφατης δικαστικής απόφασης με την οποία θεωρείται ότι το κονάκι ανήκει στην νέα αδελφότητα της Μονής.
Το «παρών» έδωσε ο βουλευτής νομού Ηρακλείου των Ανεξάρτητων Ελλήνων Κωστής Δαμαβολίτης, ο οποίος μετέβη από την Κρήτη στη Θεσσαλονίκη «για να συμπαρασταθώ στους Πατέρες που διώκονται για τη θρησκευτική τους συνείδηση», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά.
Να μας δει ως ανθρώπους η κυβέρνηση και να σταματήσει αυτές τις κινήσεις», απηύθυνε ως παράκληση ο ιερομόναχος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, πατήρ Γρηγόριος. «Εμείς απαντάμε με αγάπη και αυτήν την αγάπη θέλουμε», δήλωσε, ζητώντας να σεβαστούν τα αιτήματά τους για στοιχειώδη ασφάλεια και περίθαλψη.

Εν ολίγοις : Παραφρονήσαμε Επίτιμος Διδάκτωρ Θεολογίας ο Πατριάρχης των Αρμενίων !!!!

 [Σχόλιο Κατάνυξης: Σε αυτό το ρεζίλεμα (ζητούμε συγγνώμη για την έκφραση) ευθύνονται με τις οικουμενιστικές πράξεις τους (δείτε αυτές αφού κάνετε "κλικ" στις λέξεις που ακολουθούν) απέναντι στον αιρετικό μονοφυσίτη Πατριάρχη των Αρμενίων, πρωτίστως ο Οικ. Πατριάρχης,ο Μακαριώτατος Αρχ. Αθηνών και ο Παναγιώτατος Θεσσαλονίκης! Που ακούστηκε!!!! Αιρετικός Πατριάρχης να αναγορεύεται επίτιμος διδάκτωρ στα θεολογικά γράμματα της Ορθόδοξης Πίστης μας!!! Ευθύνεστε ποιμένες· με τις πρόσφατες οικουμενιστικές σας πρακτικές δίνεται το έναυσμα στους κ. καθηγητές να ενεργήσουν αλλόφρονα!!! Ντροπή!]


O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 1 Οκτωβρίου 2014

Ανανίου Αποστόλου, Ρωμανού μελωδού
.

Ὑπακούετε «ἐκ καρδίας εἰς ὂν παρεδόθητε τύπον διδαχῆς». Κάνετε ὑπακοὴ μὲ ὅλη τὴν καρδιά σας στὸν ἀκριβὴ κανόνα τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας.
Τέτοιος ἄνθρωπος ὑπακοῆς στὸν Θεὸ ἦταν καὶ ὁ ἀπόστολος Ἀνανίας. Διότι, ὅταν ὁ Θεὸς τοῦ εἶπε μὲ ὅραμα νὰ συναντήσει τὸ Σαῦλο, ποὺ ἦταν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῶν χριστιανῶν, ἔκανε ὑπακοὴ στὰ λόγια τοῦ Κυρίου. Ἀμέσως πῆγε στὴν Εὐθεῖα ὁδὸ καὶ ἀναζήτησε τὸ σπίτι τοῦ Ἰούδα, ὅπου ἦταν ὁ Σαῦλος. Τὸν θεράπευσε, τὸν βάπτισε χριστιανό, καὶ ἔπειτα αὐτός, μὲ τὸ ὄνομα Παῦλος, ἔγινε ὁ μέγας Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν.
Κατόπιν ὁ Ἀνανίας πῆγε στὴν Ἐλευθερούπολη, ὅπου μὲ τὴ διδασκαλία του εἵλκυσε στὸν Χριστὸ πολυάριθμες ψυχές. Ὁ θόρυβος ὅμως ποὺ δημιούργησε ἡ ἀποστολική του δράση, ἔκανε τὸν ἡγεμόνα Λουκιανὸ νὰ τὸν συλλάβει. Χρησιμοποίησε πολλοὺς καὶ ποικίλους τρόπους προκειμένου νὰ ἀλλαξοπιστήσει ὁ Ἀνανίας. Ἀλλὰ ὁ Ἀνανίας ἔμεινε ἀμετακίνητος στὰ χριστιανικά του φρονήματα.
Τότε ὁ Λουκιανὸς τὸν μαστίγωσε μὲ νεῦρα βοδιῶν. Ἔπειτα, μὲ σιδερένια νύχια τοῦ ξέσχισε τὰ πλευρὰ καὶ ἔκαψε τὶς πληγές του μὲ ἀναμμένες λαμπάδες. Τέλος, ἀφοῦ τὸν ἔβγαλε ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη, τὸν λιθοβόλησε.
Ἔτσι, ὁ Ἀνανίας πῆρε τὸ ἁμαράντινο στεφάνι τῆς ὑπακοῆς στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός:

Ο πάπας Ιωάννης ΚΒ’ (1316-1334)  εχαρακτήρισε την φραγκισκανή διδασκαλία για το παπικό αλάθητο «έργον του Σατανά». Οι επίσκοποι της Ρώμης δεν ενδιαφέρονταν τότε γι’ αυτήν την θεωρία, γιατί είχαν σπουδαιότερα προβλήματα. Ο Παπισμός, ως καθεστώς και σύστημα, αντιμετώπιζε την αντίδραση του πληρώματος, που κορυφώθηκε αργότερα στην Σύνοδο της Κωνσταντίας (1414-1418). Η Ρώμη είχε την εποχή αυτή τρεις πάπες, που ο καθένας αναθεμάτιζε τους άλλους. Γι’ αυτό η Σύνοδος εξέλεξε νέο πάπα. Έτσι όμως το κύρος του παπικού θεσμού κουρελιάστηκε και επικράτησε η άποψη για την αυθεντία της Συνόδου και το αλάθητό της (η παλαιά δηλαδή και ορθόδοξος άποψη).

(Από το βιβλίο: Πως έγινε ο Πάπας «αλάθητος».

Του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού του Πνεπιστιμίου Αθηνών: Άγιον Όρος, διχασμός εν όψει.

....O μοναχικός σύλλογος των «αμαθών» και «ασόφων», γνωρίζει αυτά, τα οποία και οι σοφοί ηγούμενοι γνωρίζουν αλλά τα αποσιωπούν, δηλ. την εμπλοκή του Πατριάρχου στην παναίρεση του οικουμενισμού και τις παραχωρήσεις στους αιρετικούς, οι οποίες ακυρώνουν την μοναδικότητα της Ορθοδοξίας. Γράφουν λοιπόν στους ηγουμένους. «Γνωρίζετε, σεβαστοί πατέρες, καλύτερα από εμάς τις αντορθόδοξες και βλάσφημες ενέργειες, δηλώσεις και αποφάσεις του Οικουμενικού Πατριάρχου...που συνιστούν κραυγαλέα και εμφανή - γυμνή τη κεφαλή - αποδοχή και διδαχή της παναιρέσεως όλων των εποχών, που αθετεί τη μοναδικότητα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και την ταυτίζει με τις αιρέσεις, των οποίων δέχεται τα μυστήρια ως έχοντα και μεταδίδοντα αγιαστική και σώζουσα χάρη. Εκτός της αναγνωρίσεως του Βαπτίσματος των Παπικών και των Λουθηρανών έχουμε και μετοχή στο κοινό ποτήριο με τους Μονοφυσίτες και σε πολλές περιπτώσεις με τους Παπικούς στις Κυκλάδες και στη Διασπορά»!
Τέλος, οι αγιορείτες ηγούμενοι προβλέπουν ενδεχόμενη δημιουργία σχισμάτων στην Εκκλησία, «...φιλόφρονες εκδηλώσεις, όπως αυτές των επισκέψεων του Πάπα στο Φανάρι και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών στο Βατικανό, χωρίς την προϋπόθεση της ενότητας στην πίστη, επιτυγχάνουν αφ' ενός...και αφ' ετέρου να αμβλύνουν το δογματικό αισθητήριο πολλών Ορθοδόξων˙ επί πλέον δε να εξωθήσουν μερικούς από τους πιστούς και ευλαβείς Ορθοδόξους, που ανησυχούν για όσα ακαίρως και παρά τους Ιερούς Κανόνες γίνονται, σε αποκοπή τους από το σώμα της Εκκλησίας και την δημιουργία νέων σχισμάτων»!
Το ερώτημα, όμως, που προκύπτει από το τελευταίο αυτό μέρος του κειμένου των ηγουμένων είναι:
- Ποιος φωτισμός τους πληροφορεί ότι «οι μερικοί (έστω) πιστοί και ευλαβείς Ορθόδοξοι», υπερασπιστές των Ιερών Κανόνων και της πατερικής παραδόσεως, στην περίπτωση, που, ό μη γένοιτο, δημιουργηθεί σχίσμα, αυτοί θα πρέπει να αποκοπούν από το σώμα της Εκκλησίας;
- Γιατί θέλουμε κάποιους και ευλαβείς και Ορθόδοξους, αλλά έξω από το σώμα της Εκκλησίας; Αν η Διοικούσα Εκκλησία εμμένει στις αιρέσεις, που καταδικάζουν οι Πατέρες και οι Ιεροί Κανόνες, και άρα, στην περίπτωση αυτή, δεν είναι πλέον Εκκλησία αλλά «εκκλησία», δεν θα πρέπει να αποκοπεί η αίρεση από την Εκκλησία;

-Πως εννοούν άραγε την Εκκλησία οι κ.κ. Ηγούμενοι; Και αιρετική και Εκκλησία; Ποιος πρέπει να αποκοπεί; από ποιόν; 

Ανώνυμος είπε...

Ὁ Γέρων Σάββας Λαυριώτης πρὸς τὴν Ἱερὰ Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὅρους περὶ οἰκουμενισμοῦ 
Ἐν Μεγίστῃ Λαύρᾳ τῇ 15-8-2014

Πρός τήν Ἱερά Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους Ἄθω

Σεβαστοί Πατέρες,
Σέ πρόσφατη τακτική σύναξη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας, στήν ὁποίαν ἀνήκω, ἀναγνώσθηκε γράμμα τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος πού ἀφοροῦσε στήν ἐλαχιστότητά μου. Μέ τό γράμμα αὐτό, ἀφοῦ ἐξεφράζετο ἡ λύπη τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, ἐζητεῖτο ἀπό τόν Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς Ἀρχιμ. Πρόδρομο νά ἐπιληφθεῖ ἑνός σοβαροῦ θέματος.
Ποιό ἦταν τό σοβαρό αὐτό θέμα; Τό ὅτι ὁ ὑπογραφόμενος Γέρων Λαυριώτης Μοναχός Σάββας ἔγραψε ἀγωνιστικό ἄρθρο, τό ὁποῖο ἐδημοσιεύθη στήν ἀγωνιστική καί ὁμολογητική ἐφημερίδα « Ὀρθόδοξος Τύπος» μέ τίτλο « Ἡ στάσις τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἔναντι τῶν φιλοπαπικῶν Πατριαρχῶν καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» (6.6.2014).


Ανώνυμος είπε...

O π.Σάββας ακόμη και σήμερα 30 Σεπτεμβρίου 2014, μνημονεύει κανονικότατα τον Πατριάρχη, αυτά που γράφει εννοείται ότι τα γράφει για τους άλλους, όχι για τον εαυτό του, γιατί αυτός και την θεσούλα του κρατάει κανονικότατα και στην μνημόνευση συμμετέχει! Αν πάλι δεν το πιστεύετε, ρωτείστε στην Μεγίστη Λαύρα, ώστε να σας γνωρίσει ότι κανονικότατα ο π. Σάββας μνημονεύει και συμμετέχει στην μνημόνευση, απλά προβατάκια ψάχνει και προβατάκια βρίσκει!!!

Ό Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος, με βάσει τα λόγια τού Χριστού «στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά μέρη για διαμονή», λέει:

«Ό Δεσπότης μας, χάραξε διάφορους τρόπους για τη σωτηρία των ανθρώπων. Δεν μπορείς να μπεις στη βασιλεία των ουρανών με την παρθενία; Να μπεις με το μυστήριο τού γάμου. Δεν μπορείς να μπεις με τον πρώτο γάμο (γιατί πέθανε ή γυναίκα σου); Μπορείς έστω με δεύτερο γάμο. Δεν μπορείς να μπεις με μια πειθαρχημένη ζωή; (Τότε) να μπεις με την ελεημοσύνη. Δεν μπορείς και με την ελεημοσύνη; Να μπεις με τη νηστεία. Δεν μπορείς μ' αυτό τον τρόπο; "Έλα μ' εκείνον. Δεν μπορείς μ' εκείνον; "Έλα μ' αυτόν...».
«Να σου δείξουμε πέντε τρόπους για μετάνοια: Πρώτος τρόπος να είναι ή τέλεια γνώση των αμαρτημάτων μας. Δεύτερος τρόπος ή συγχώρηση των αμαρτημάτων τού πλησίον. Τρίτος τρόπος είναι (ή μετάνοια) με την προσευχή. Τέταρτος τρόπος με την ελεημοσύνη. Πέμπτος με την ταπείνωση. Λοιπόν μην αργείς, αλλά κάθε μέρα χρησιμοποίησε όλους αυτούς τούς τρόπους (για τη μετάνοια σου)».

ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΚΙΒΟΥΡΙ ΜΟΥ -- Αλέξ. Παπαδιαμάντης

Καμμία δὲν ἦτο ποτὲ ἀξιοπρεπεστέρα ὡς σπιτονοικοκυρὰ ἀπὸ τὴν Μπὰ-Μάρω, κάτω εἰς μίαν μάνδραν, πλησίον εἰς τὴν πλατεῖαν τῆς Ἐλευθερίας. Πρῶτον, τὸ σπίτι, σειρὰ χαμογείων ἀπὸ 7 ἢ 8 δωμάτια, τὰ ὁποῖα αὐτὴ ἐνοικίαζε, ἦτον ἄγνωστον τίνος ἰδιοκτήτου ἦτον. Κατὰ τοὺς μέν, ἡ Μάρω εἶχε συμφωνήσει μὲ μίαν πολὺ ἀγαπημένην φίλην της πρὸ χρόνων, στοῦ Καλαμιώτη, ὅπου ἐκατοικοῦσαν ὁμοῦ, μετερχόμεναι διάφορα ἐπαγγέλματα ―συνήθως ἔπλυνον ἢ ἐσιδέρωνον, ἐνίοτε ἔκαμνον καὶ προξενιές― ὅποια ἀπὸ τὰς δύο ἐπιζήσῃ, νὰ κληρονομῇ τὴν ἄλλην. Λοιπὸν ἡ Μάρω εἶχε τὴν τύχην νὰ βάλῃ τὴν ἀγαπημένην φίλην της μπροστά, καὶ τότε ἠγόρασε τὸ σπίτι αὐτὸ μὲ τὰ χρήματα, ὁποὺ εἶχον εὑρεθῆ τῆς μακαρίτισσας. Κατὰ τοὺς δέ, τὸ σπίτι ἀνῆκεν εἰς τὸν δικηγόρον, τὸν σύζυγον μιᾶς ἀνεψιᾶς τῆς Μάρως, καὶ αὐτὴ ἦτο μόνον ὡς ἐπιστάτρια καὶ ὑπενοικιάστρια. Εὑρίσκοντο ὅμως καὶ καλοθεληταί, προσπαθοῦντες νὰ συμβιβάσουν τὰς δύο γνώμας. Κατ᾿ αὐτούς, ἡ μάνδρα μὲ τὰ παλαιὰ χαμόγεια εἶχεν ἀγορασθῆ πράγματι μὲ τὰ χρήματα τῆς τεθνεώσης, ἀλλ᾿ εἰς τὸ συμβόλαιον ἐφέρετο μόνον τὸ ὄνομα τῆς ἀνεψιᾶς τῆς Μάρως καὶ τοῦ συζύγου της, ὅστις, ὡς δικηγόρος, ἤξευρε πολὺ καλὰ πῶς γίνονται «αὐτὰ τὰ πράγματα».

"Ορθόδοξος Τύπος" : Ἀπάντησις εἰς τὰς ἐπιθετικὰς δηλώσεις τοῦ Σεβ. Σύρου ἐναντίον τῶν πιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἀντιδροῦν εἰς τὰς φιλοπαπικὰς καὶ φιλοοικουμενιστικὰς ἐνεργείας Σεβ. Μητροπολιτῶν

Γράφει ο  Γ. Ζερβός
Ο ΣΕΒ. Μητροπολίτης Σύρου κ. Δωρόθεος εἶναι ὁ Ὀρθόδοξος Ποιμενάρχης μιᾶς νησιωτικῆς περιφερείας μὲ ἔντονον τὸ Παπικὸν στοιχεῖον εἰς ὅλα τὰ ἐπίπεδα τῆς καθημερινότητος. Ἀναγνωρίζομεν τὰς δυσκολίας μιᾶς Ὀρθοδόξου Ποιμαντικῆς, ὅταν ἔχωμεν μεικτοὺς γάμους, ἐργαζομένους καὶ ἐπιχειρηματίας μὲ Ὀρθόδοξον καὶ Παπικὸν φρόνημα. Πρὸ ἀρκετῶν ἐτῶν ὁ «Ο.Τ.» εἶχεν ἀποκαλύψει μὲ πρωτοσέλιδον δημοσίευμά του (κύριον θέμα) ὅτι ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις τῆς Σύρου θὰ ἀποτελέση τὸν πιλότον διὰ τὴν συνύπαρξιν Ὀρθοδόξων - Παπικῶν, ὅταν θὰ γίνη ἡ ψευδοένωσις. 

Ὅταν πρὸ πέντε καὶ πλέον ἐτῶν ὑπῆρξε τὸ κίνημα τῆς «Ὁμολογίας Πίστεως» ἐταράχθη ὄχι μόνον τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἀλλὰ καὶ ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἐκάλεσε τὸν πιστὸν λαὸν καὶ τὸν ἔντιμον κλῆρον νὰ ἔχουν ἐμπιστοσύνην εἰς τὰς ἐνεργείας της. Ὁ δὲ Σεβ. Σύρου ἐδήλωσεν εἰς τὴν ἑβδομαδιαίαν ἐφημερίδα «Σφήνα», τὴν ὁποίαν ἐξέδιδεν ὁ πολυεκατομμυριοῦχος καὶ ὑπόδικος ἐπιχειρηματίας κ. Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, ὅτι: «Δὲν θὰ προδώσωμεν τὰ δόγματα τῆς Ὀρθοδοξίας».
Ἡ εἰκὼν ὅμως τὴν ὁποίαν δίδει τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον μὲ τὰς συμπροσευχάς, τὰ συλλείτουργα, τὴν ἀναγνώρισιν αἱρετικῶν (ὑπὸ Οἰκουμενικῶν Συνόδων) Χριστιανῶν (Μονοφυσίτας) ὡς Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, τὰς διαθρησκειακὰς μὲ τὰς δηλώσεις ὅτι εἴμεθα ὅλοι τέκνα ἑνὸς Θεοῦ (τὸ ἴδιο ὁ Χριστός, ὁ Ἀλλάχ, ὁ Βούδας κ.λπ.), τὴν βαπτισματικὴν θεολογίαν, τὴν μεταπατερικὴν θεολογίαν κ.λπ. τὰς δηλώσεις περὶ διαιρέσεως ἁπλῶς τῆς Ἐκκλησίας μὲ τοὺς Παπικούς κ.λπ. σχηματίζεται ἡ ἔντονος πεποίθησις ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία προδίδεται ἐκ τῶν ἔνδων. Ἡ πεποίθησις καθίσταται ἐντονωτάτη ὅταν Μητρο- πολῖται τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας ἀναγνωρίζουν τὸν Παπισμὸν ὡς κανονικὴν Ἐκκλησίαν καὶ ὅσοι ἔχουν διαφορετικὴν ἄποψιν κατηγοροῦνται ὅτι πάσχουν ἀπὸ ψυχώσεις κ.λπ. ἢ προβαίνουν εἰς συνέδρια διὰ τὴν κατάργησιν ἢ μὴ τῶν ὑπαρχόντων θεοπνεύστων κανόνων ἢ ἐπιχειροῦν νὰ ἐπιβάλλουν τὴν καθομιλουμένην εἰς τὴν μυστηριακὴν καὶ λειτουργικὴν ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας ἢ νὰ ἐξοβελίσουν τοὺς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας κ.λπ.

Ο Ερντογάν χλευάζει τη Δύση

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
   *δικηγόρος


Τα πράγματα χειροτερεύουν στη στάση της Τουρκίας αναφορικά με όσα συμβαίνουν στη μαρτυρική Συρία και στο βασίλειο του χάους που κάποτε λεγόταν Ιράκ. Οι πληροφορίες λένε ότι ο αληθινός χαλίφης επέτρεψε σε βαριά εξοπλισμένες δυνάμεις του ISIS, με τεθωρακισμένα και πυροβολικό, να περάσουν μέσα από το τουρκικό έδαφος για να ενισχύσουν την πολιορκία ενάντια στο Κομπάνι, όπου οι άμαχοι Κούρδοι, ηλικιωμένοι και γυναικόπαιδα, φεύγουν και μένουν οι άντρες για να πολεμήσουν. Οι κουρδικές περιοχές της Συρίας είναι μόνιμος στόχος των τουρκικών επιδιώξεων και των ισλαμοφασιστών συνεργών τους.

Πέρυσι, η Ταξιαρχία Αλ Νούσρα, ένα από τα ενεργούμενα του αιμοσταγούς νέου σουλτάνου, μάτωσε βαριά από τις δυνάμεις αυτοάμυνας των de facto αυτόνομων κουρδικών επαρχιών της Συρίας. Κομβόι τουρκικών ασθενοφόρων, υπό το άπλετο φως της μέρας, κουβαλούσαν νεκρούς και τραυματίες που είχαν χρηματοδοτηθεί από την Τουρκία, το Κατάρ και τη Σ. Αραβία, είχαν κατευθυνθεί προς το μέτωπο του πολέμου υπό τη στοργική προστασία των Τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών και, μέσω γραφείων - «φρουραρχείων» - κέντρων διερχομένων που λειτουργούν ως «γραφεία» σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας, χορηγούσαν στους εθελοντές -και γενναιόδωρα αμειβόμενους αποκεφαλιστές- 400 ευρώ για τα οδοιπορικά τους, εισιτήρια και καθοδήγηση.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 30 Σεπτεμβρίου 2014

Γρηγορίου ιερομάρτυρος φωτιστού Αρμενίας.


Ἔζησε καὶ μαρτύρησε ἐπὶ αὐτοκρατορίας Διοκλητιανοῦ.
Ἦταν γιὸς τοῦ Ἀνάκ,  ὁποῖος ἦταν συγγενὴς τοῦ βασιλιὰ τῆςἈρμενίας Κουσαρῶ. Ὁ πατέρας τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς ὑπεύθυνους γιὰ τὴ δολοφονία τοῦ βασιλιὰ τῆς Ἀρμενίας. Οἱ Ἀρμένιοι γιὰ νὰ ἐκδικηθοῦν σκότωσαν τὸν Ἀνὰκ καὶ τὴν οἰκογένειά του, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Γρηγόριο καὶ ἕναν ἀδελφό του. Μετὰ ἀπὸ χρόνια ὁ γιὸς τοῦ Κουσαρῶ, ὁ Τηριδάτης, συνέλαβε τὸν Γρηγόριο ἐπειδὴ ἦταν χριστιανὸς καὶ τὸν βασάνισε σκληρά. Ὅταν δὲ ἔμαθε ὅτι πρόκειται γιὰ τὸ γιὸ τοῦ Ἀνάκ, ὁ ὁποῖος εὐθυνόταν γιὰ τὴ δολοφονία τοῦ πατέρα του, διέταξε νὰ τὸν ρίξουν σὲ λάκκο μὲ φίδια καὶ ἄλλα ἑρπετά. Ὁ Γρηγόριος ὄχι μόνο δὲν ἔπαθε τίποτα ἀλλὰ ἐπέζησε γιὰ 15 χρόνια τρεφόμενος μὲ τὸ ψωμὶ ποὺ τοῦ πήγαινε κρυφὰ μιὰ χήρα.
Κάποια στιγμὴ ὁ Τηριδάτης παραφρόνησε. Ἡ ἀδελφή τοῦ βασιλιὰ ἄκουσε μία μέρα φωνή, ἡ ὁποία τῆς ἔλεγε πὼς ἂν ἤθελε νὰ θεραπευτεῖ ὁ ἀδελφός της θὰ ἔπρεπε νὰ ἐλευθερώσουν τὸν Γρηγόριο. Πράγματι ὅταν βγῆκε ἀπὸ τὸν λάκκο ὁ Ἅγιος θεράπευσε τὸν βασιλιά.
Ἐξεδήμησε εἰς Κύριον ἐν εἰρήνῃ.

Ο εκλατινισμός των Ορθοδόξων αρχίζει από την έδρα του Καρδιναλίου Βαρθολομαίου, ολοκληρώνεται δε στις "Νέες Χώρες", Ακαδημία Βόλου (το βδέλυγμα του Ιγνατίου), στη Μεσσηνία του Χρυσοστόμου και στον κρυπτοοικουμενιστή Λεμεσού Αθανάσιο!

Ιερομόναχος Ευθύμιος Χαραλαμπίδης:

...Τὸ δεύτερον γεγονὸς ποὺ μᾶς ἄφησε ἄναυδους, συνέβη στὶς 2 Ἰουλίου τοῦ 2014 στὴν Σύρο. Εἴδαμε τὸν ὀρθόδοξο ἐπίσκοπο Σύρου Δωρόθεο, νὰ προσέρχεται στὴ λυκοφωλιὰ τῶν Παπικῶν τῆς Σύρου καὶ νὰ ...συμμετέχει στὴν χειροτονία τοῦ αἱρετικοῦ παπικοῦ ἐπισκόπου Πέτρου!
ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ ΜΕ ΠΑΙΠΚΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ

Ἐκφώνησε λόγο γιὰ τὴν εὐόδωση τοῦ ἔργου τοῦ παπικοῦ ἐπισκόπου, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸν ἐκλατινισμὸ τῶν Ὀρθοδόξων· φώναξε «ἄξιος» (φρῖξον Ἥλιε!) καὶ πρόσφερε παπικὴ μίτρα στὸν αἱρετικό ἐπίσκοπο καὶ ἐπὶ πλέον (ὤ τῆς μεγίστης πλάνης) εἶπε μεταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἑξῆς:

Μαζὶ «εἰς τό τίμιον πρόσωπόν σας ἀνεγνωρίσαμεν καί ἀναγνωρίζομεν ἕνα ἀδελφόν ἀπό καρδίας, μέ τόν ὁποῖον μᾶς συνδέουν ἄριστοι καί ἀδιάπτωτοι δεσμοί κοινῆς καί ἀδελφικῆς συνοδοιπορίας»!





(σ.σ. Μεταξύ μας, ο Δωρόθεος δεν ομολογεί την αλήθεια; Αφού αμφότεροι εργάζονται για τον εκλατινισμό της Ορθοδόξου Ελλάδος, άρα δεν τους συνδέουν  δεσμοί κοινής αποστολής;;)



Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια!

Η αντίσταση κατά της μεγάλης και καταστροφικής νέας θρησκείας που ονομάζεται Οικουμενισμός είναι ελαχίστη. Υπάρχουν πολλοί που γράφουν, κηρύττουν και διαμαρτύρονται εναντίον του Οικουμενισμού, αλλά πρακτικά μέτρα, όπως, διακοπή μνημοσύνου και επικοινωνίας, όπως μας διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες μας, δεν παίρνουν. Επί πλέον δε, στρέφονται και εναντίον εκείνων που ακολουθούντες το παράδειγμα και την διδασκαλία των αγίων μας, διακόπτουν κάθε επικοινωνία Εκκλησιαστική με τους δεδηλωμένους Οικουμενιστές.

ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΔΩΡΟΝ ΣΤΟΥΣ ΠΟΝΕΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ:
« Ὥσπερ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε ».  Ἡ ἀποστασία τῶν ἐσχάτων.
ΑΒΡΑΑΜ  ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

(ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «Ο ΠΟΙΜΕΝΙΚΟΣ ΑΥΛΟΣ», ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ (Σελ.11-17)
Ζοῦμε σέ μία κοσμογονική ἐποχή γιά τήν πνευματική ὑπόστασή μας σάν Ἐκκλησία Χριστοῦ καί σάν ὀρθόδοξο χριστιανικό Ἔθνος. Αὐτό ὀφείλεται ἀφ’ἑνός στό ὑλιστικό πνεῦμα τῆς σύγχρονης κοινωνίας πού ἀλλοτριώνει τόν ἄνθρωπο ἀπό κάθε πνευματική ἀξία, καί ἀφ’ἑτέρου στήν συστηματική πολεμική, πού γίνεται σέ βάρος τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους ἀπό τούς ὕπουλους ἐχθρούς τῆς πίστης καί τῆς πατρίδας μας. Ἀπό  χρόνια ἔχει προλειανθεῖ τό ἔδαφος γιά νά δράσουν ἐλεύθερα ὅλοι οἱ ποικιλώνυμοι ἐχθροί μας. Μέ τήν ἔνταξή μας ὅμως στήν εὐρωπαϊκή κοινότητα, οἱ κίνδυνοι ἔγιναν μεγαλύτεροι καί ἐνεργοῦνται μέ σχέδιο.  Προαιώνιοι ἐχθροί τοῦ ὀρθόδοξου Γένους μας, ἐργάζονται ὑποχθόνια καί φανερά ἀπό αἰώνες τώρα, γιά νά ἀλλοτριώσουν τόν πιστό λαό ἀπό τήν Ἀνατολική ὀρθόδοξη Παράδοση καί νά τόν ὑποτάξουν κάτω ἀπό τό πέλμα τοῦ Πάπα ἤ τοῦ Σιωνισμοῦ ἤ τῶν ἄλλων ἀντίχριστων ἐχθρῶν μας. Εἶναι γνωστά ἀπό τήν ἱστορία τά ὅσα ἔχομε ὑποστῆ σάν ὀρθόδοξο χριστιανικό γένος, ἀκόμη καί μέχρι σήμερα, ἀπ’αὐτούς τούς ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Ἔθνους μας.

Ο ὁμότιμος καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ πρώτ. π. Θεόδωρος Ζήσης, ἐπισημαίνει

«…Οὔτε ἔπρεπε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ νὰ μετάσχουμε, οὔτε τώρα ἀμετανοήτως νὰ συνεχίζουμε νὰ μετέχουμε τοῦ ΠΣΕ καὶ τῶν ἄλλων οἰκουμενιστικῶν θεσμῶν καὶ διαλόγων, γιατί αὐτὴ ἡ συμμετοχὴ μας, ἀκυρώνει τὸ Εὐαγγέλιο, προσβάλλει τοὺς μάρτυρες, διαφωνεῖ μὲ τοὺς ἁγίους Πατέρες, ἀποτελεῖ πρωτοφανῆ καινοτομία στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ἀνὰ τοὺς αἰῶνες καὶ εἶναι μέρος τοῦ παιχνιδιοῦ τῆς Βαβυλῶνος τῆς μεγάλης».

Φρίξον ήλιε, στέναξον γη! Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους της "θεολογικής" Ακαδημίας Βόλου : Η Εκκλησία μας, για την ανεπίτρεπτη ευλογία των όπλων να προχωρήσει σε έμπρακτη μετάνοια !!!

......Αντίθετα στο στρογγυλό τραπέζι της απογευματινής συνεδρίας, στο οποίο προήδρευε ο γνωστός Ορθόδοξος ειρηνιστής και Γ. Γραμματέας του σχετικού κινήματος JimForrestκαι συμμετείχαν η κ. Amal Dibo από τοΛίβανο, οι κ. Π. Καλαϊτζίδης από την Ακαδημία του Βόλου και Κ. Sigov από την Ουκρανία και ο π. Αλέξανδρος Ogorodnikov από τη Ρωσία, αναδείχτηκαν τα διαιρετικά φαινόμενα της σημερινής πραγματικότητας, ως αποτέλεσμα της ρωσο-ουκρανικής (ενδο-Ορθόδοξης) διένεξης, η δραματική κατάσταση στη Μέση Ανατολή, οι συνέπειες της στενής σχέσης κράτους-εκκλησίας, αλλά και η αδιαμφισβήτητη παράδοση στην Ορθόδοξη Εκκλησία της ανεπίτρεπτης ευλογίας των όπλων, για την οποία, όπως τόνισε ο Δρ.Θ. κ. Π. Καλαϊτζίδης, δεν μπορεί παρά η Εκκλησία μας να προχωρήσει σε έμπρακτη μετάνοια.

Πηγή: http://www.amen.gr/article19194#sthash.riN9KVzb.dpuf


(σ.σ. Δεν υπάρχουν Έλληνες Ορθόδοξοι στον Βόλο να τινάξουν στον αέρα αυτό το βδέλυγμα που ονομάζεται Ακαδημία Βόλου;; 
Τόσοι Έλληνες θυσιάστηκαν το 1821 και μερικοί εξ αυτών Κληρικοί και λαϊκοί σουβλίσθηκαν για να απολαμβάνει αυτός ο ανθέλληνας την ελευθερία του... ).

ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ -- Αποσπ.από το βιβλίο : Ο Γέρων Ιερώνυμος της Αιγίνης

Ταπεινοφροσύνη 
Ό Απόστολος Παύλος έλεγε:
 
ουκ ειμί άξιος κληθήναι Απόστολος! ημείς τι να είπωμεν, ημείς τι είμεθα! εις την σκέψιν μας να υπάρχει συνέχεια, ότι «ή ανομία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός» και να ζητώμεν συνεχώς το έλεος του Θεού.
 

Ταπείνωση να έχεις.
 
Όταν βρέχει το νερό δεν σταματά εις τις κορφές ή στα βουνά, αλλά κάτω στην πεδιάδα.
 
Οι ταπεινοί άνθρωποι έχουν χάριν, καρποφορία και ευλογία.
 
Μη επιθυμείς να σε επαινούν ή να σε αγαπούν.
 
Εγώ, πολύ θα ήθελα, ένα σκουλήκι να ήμουν, όλοι να με πατούν, κανείς να μη με προσέχει, κανείς να μη με αγαπά, μόνον τον Θεόν να
 αγαπώ, μόνον Εκείνον να βλέπω, μόνον Εκείνος να με προσέχει, μόνον Εκείνος να με αγαπά, μόνον Εκείνος να μη με εγκαταλείψει...

Ομολογία Πίστεως και αποτείχιση του αδελφού μας Παναγιώτη Μακρή

Σεβασμιότατε Καισαριανής Βύρωνος και Υμηττού κ Δανιήλ.

Στην εποχή που ζούμε (που σύμφωνα με πολλούς σύγχρονους Άγιους Πατέρες είναι η εποχή των εσχάτων), διακρίνουμε μια επίθεση των αντίθεων δυνάμεων κατά της Ορθοδόξου πίστεως μας. Βλέπουμε πολλές αιρέσεις να αναφύονται και οι εχθροί εναντίον της Εκκλησίας μας να πολλαπλασιάζονται. Ένας από αυτούς, ο χειρότερος μάλιστα σύμφωνα με την κοινή ομολογία των σύγχρονων Αγίων, είναι η Παναίρεση του Οικουμενισμού. Ο Οικουμενισμός όμως δεν είναι μια αίρεση που πολέμα από έξω την Εκκλησία όπως οι υπόλοιπες (μάρτυρες του Ιεχωβά, Εαεπ, παπισμός, προτεστάντες, κλπ), αλλά έσωθεν μέσω των ποιμένων της, αυτών δηλαδή οι οποίοι, υποτίθεται, είναι οι πιστοί φύλακες και προστάτες της. Μέσω αυτών των σύγχρονων ποιμένων πολεμάει ο Οικουμενισμός την Εκκλησία του Χριστού μας.

Ὁ Γέρων Σάββας Λαυριώτης πρὸς τὴν Ἱερὰ Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὅρους περὶ οἰκουμενισμοῦ

Ἐν Μεγίστῃ Λαύρᾳ τῇ 15-8-2014

Πρός τήν Ἱερά Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους Ἄθω

Σεβαστοί Πατέρες,
Σέ πρόσφατη τακτική σύναξη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας, στήν ὁποίαν ἀνήκω, ἀναγνώσθηκε γράμμα τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος πού ἀφοροῦσε στήν ἐλαχιστότητά μου. Μέ τό γράμμα αὐτό, ἀφοῦ ἐξεφράζετο ἡ λύπη τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, ἐζητεῖτο ἀπό τόν Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς Ἀρχιμ. Πρόδρομο νά ἐπιληφθεῖ ἑνός σοβαροῦ θέματος.
Ποιό ἦταν τό σοβαρό αὐτό θέμα; Τό ὅτι ὁ ὑπογραφόμενος Γέρων Λαυριώτης Μοναχός Σάββας ἔγραψε ἀγωνιστικό ἄρθρο, τό ὁποῖο ἐδημοσιεύθη στήν ἀγωνιστική καί ὁμολογητική ἐφημερίδα « Ὀρθόδοξος Τύπος» μέ τίτλο « Ἡ στάσις τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἔναντι τῶν φιλοπαπικῶν Πατριαρχῶν καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» (6.6.2014).
Στό ἱστορικό αὐτό ἔντυπο, πού ἵδρυσαν καί διηύθυναν ἐπί μισόν αἰώνα διαδοχικά οἱ μακαριστοί Γέροντες Χαράλαμπος Βασιλόπουλος καί Μᾶρκος Μανώλης ἀπέστειλαν ἀγωνιστικά ἄρθρα πλειάς Ἁγιορειτῶν Μοναχῶν καί Ἡγουμένων, ὡς καί διαβιούντων ἐν τῷ κόσμῳ κληρικῶν καί λαϊκῶν. Μερικοί μάλιστα ἐξ’ αὐτῶν ἦσαν καί εἷναι τακτικοί συνεργάτες. Μνημονεύω ἐνδεικτικά τούς μακαριστούς ἡγουμένους Γέροντες Γαβριήλ Διονυσιάτην καί Γεώργιον Καψάνην, τούς μοναχούς Θεόκλητον Διονυσιάτην, Μωϋσῆν Ἁγιορείτην, Νικόδημον Μπιλάλην, ἐκ τῶν ἐν τῷ κόσμῳ δέ τούς ἀειμνήστους Γέροντες, ἐπίσκοπον Αὐγουστῖνον Καντιώτην, Φιλόθεον Ζερβάκον, Ἐπιφάνιον Θεοδωρόπουλον, τούς εὐσεβεῖς λαϊκούς Φώτην Κόντογλου καί Κωνσταντῖνον Μουρατίδην (καθηγητήν Πανεπιστημίου) καί ἐκ τῶν ἐπιζώντων τούς πανεπιστημιακούς καθηγητάς καί....
ἱερεῖς Γεώργιον Μεταλληνόν, Θεόδωρον Ζήσην, Σαράντην Σαράντον καί πολλούς νεωτέρους.

O Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. πρωτ. π. Θεόδωρος Ζήσης :

Γιατί δὲν ὀργανώνουμε συναντήσεις μὲ τοὺς Ἰεχωβάδες; Γιατί δὲν προτείνουμε νὰ συμμετάσχουν καὶ αὐτοὶ στό «Παγκόσμιο Συμβούλιο ᾽Εκκλησιῶν», ἀφοῦ συμφωνοῦν στὰ περισσότερα μὲ τοὺς Προτεστάντες; Ἁπλούστατα, γιὰ νὰ ὑπάρχει φαινομενικὰ ἕνας ἐχθρός, ὄχι πολὺ ἐπικίνδυνος ὅμως, νὰ στρέφουμε ἐναντίον του τὰ βέλη καὶ νὰ ἀναλώνουμε τὴν ποιμαντική μας φροντίδα, καὶ νὰ ἀφήνουμε ἐλεύθερο τὸν Οἰκουμενισμό, ὡς νέα Οὐνία, νὰ διαβρώνει τὸ φρόνημα κληρικῶν, θεολόγων καὶ πιστῶν, καὶ ὡς προβατόσχημος λύκος νὰ κατατρώγει τὸ ποίμνιο. Θὰ ἐντάξει ἆραγε ποτὲ ἡ ἁρμόδια ἐπὶ τῶν αἱρέσεων Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ τὸν Παπισμὸ καὶ τὸν Οἰκουμενισμό, ποὺ μᾶς ἀπειλοῦν περισσότερο, ἀνάμεσα στὶς αἱρέσεις, ἢ ἔχουμε σχεδὸν κατακτηθῆ καὶ ἀφομοιωθῆ ἀπὸ αὐτές;

Η αδελφή μας Ζωή Σπαθή γράφει :



Ετοιμάζεται επίθεση στο κονάκι της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου στην Θεσσαλονίκη Βενιζέλου 58 κέντρο περιμένουν να έρθει σήμερα ο κλητήρας για εκκένωση της οικίας από αστυνομικούς παρακαλώ ενημερώστε
Κοινοποιήστε προωθήστε!!!

Ἱερομόναχος π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς

....Τά δέ προβλήματα πού ἀπασχολοῦν τούς Ἐπισκόπους σήμερα, ἀντί νά εἶναι τά θέματα τῆς πίστεως καί τῆς αἱρέσεως, εἶναι ἀντιθέτως οἱ τίτλοι καί οἱ δικαιοδοσίες ἑκάστου καί τό πῶς θά διακριθοῦν καί θά αὐξηθοῦν τά προνόμια καί οἱ ἐξουσίες των. Δηλαδή ἡ αἵρεσις κατακτᾶ τούς Ὀρθοδόξους καί αὐτοί μάχονται γιά ἐξουσίες, δικαιώματα, ὀφφίκια  καί τίτλους.
          Ἕνα τέταρτο γνώρισμα τό ὁποῖο ἔχει μία Ὀρθόδοξος Σύνοδος εἶναι τό ὅτι οἱ ἀποφάσεις της πρέπει νά συμφωνοῦν ἀπολύτως μέ τις ἀποφάσεις τῶν προηγουμένων Ὀρθοδόξων Συνόδων καί νά ὑπάρχη μεταξύ των πλήρης συμφωνία. Αὐτό τό ἀναφέρουν καθαρά οἱ Πατέρες τῆς 7ης Οἰκουμενικῆς στόν πρῶτο Κανόνα των.
Δηλαδή μία Ὀρθόδοξος Σύνοδος συμφωνεῖ μέ ὅλες τίς προγενέστερες Ὀρθοδόξους Συνόδους κατά τό γράμμα καί κατά τό πνεῦμα, ἐργάζεται ὅπως ἐκεῖνες, δηλαδή καταδικάζει τίς σύγχρονες αἱρέσεις καί ὀνομαστικά τούς αἱρετικούς. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ λεγομένη «Πανορθόδοξος Σύνοδος», πρέπει νά καταδικάση ὄχι ἁπλῶς καί μόνο τούς Παπικούς ὡς ἀρχαίους αἱρετικούς, ἀλλά καί τούς σύγχρονους Οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι ἀθωώνουν τούς Παπικούς, αἴρουν τά ἀναθέματα τῶν προηγουμένων Συνόδων, ἀναγνωρίζουν τά μυστήριά των, συμμετέχουν ὡς ἰσότιμα μέλη στό Π.Σ.Ε. κ.λ.π.

Δηλαδή γιά νά εἶναι Ὀρθόδοξος ἡ λεγομένη «Πανορθόδοξος Σύνοδος» πρέπει κατ’ οὐσίαν οἱ Ἐπίσκοποι νά καταδικάσουν, τούς ἑαυτούς των, πρᾶγμα ἀνθρωπίνως ἀδύνατον καί θεϊκῶς ἀκατόρθωτο, διότι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἀναφέραμε, δέν ἐργάζεται στήν Σύνοδο αὐτή, στήν ὁποία οἱ Ἐπίσκοποι δέν ἔχουν Ὀρθόδοξο καί μαρτυρικό φρόνημα.

Oι μη της αληθείας όντες ουδέ της του Χριστού Εκκλησίας εισί.

Οι Χριστιανοί σήμερα αρκούμεθα στην επίφαση που δίνουν τα φαινόμενα, «οι τοίχοι» και «ο όροφος» του ναού, «οι ποιμένες» και «αρχιποιμένες», τα άμφια και η υμνωδία, οι εικόνες και η διοικητική συγκρότηση και οργάνωση, και κλείνουμε τα μάτια στην απουσία της αληθείας και της συμφωνίας.

Εκκλησία, λέγει ο άγιος Χρυσόστομος, «ου τοίχος και όροφος, αλλά πίστις και βίος» 
P.G. 52, 495).


Oι της του Χριστού Εκκλησίας, λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, της αληθείας εισί, και οι μη της αληθείας όντες ουδέ της του Χριστού Εκκλησίας εισί. 
(Συγγρ. Β’  627).                                                                        

«ουκ εν τοίχοις εστίν η Εκκλησία αλλ΄ εν τη των δογμάτων αληθεία» 
Μ. Βασίλειος.

Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης:

«Ἀλλά σύ μέν προτίμησον, εἰ δοκεῖ, τοῦ σωζομένου Νῶε, τό ὑποβρύχιον πλῆθος· ἐμοί δέ συγχώρησον τοῖς ὀλίγοις τῇ Κιβωτῷ προσδραμεῖν... Καί πάλιν, εἰ βούλει, τάξον σεαυτόν μετά τῶν πολλῶν ἐν Σοδόμοις. Ἐγώ δέ συνοδεύσω τῷ Λώτ, κἄν μόνος τῶν ὄχλων συμφερόντως χωρίζηται».

 (P.G. 99, 1084 )

ΑΒΥΣΣΑΛΕΟΝ ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

Ελέχθη ευφυώς ότι το θαύμα συνίσταται εις το εμμένειν. Όντως. Θαύμα είναι η διάσπασις της σχέσεως αιτίου και αποτελέσματος. Και τοιούτον θαύμα αποτελεί το γεγονός, ότι η αγία Ορθοδοξία μας εμμένει είκοσιν αιώνας εν τη Αποστολική παραδόσει. Θαύμα θαυμάτων η κεχαριτωμένη Εκκλησία μας! Τι δεν μετεβλήθη, τι δεν μετεμορφώθη, τι δεν ανετράπη κατά τον μακρότατον δίαυλον των αιώνων τούτων; Θεσμοί, φιλοσοφίαι, ιδέαι, συστήματα, καθεστώτα, έθνη, ο κόσμος ολόκληρος. Πάντα ηλλοιώθησαν. Και μόνη η Εκκλησία έμεινεν αρραγής, αμετάβλητος, υπερφυσικόν πράγμα και θέαμα μέσα εις την ρέουσαν του βίου τούτου διάβασιν. Ιδού το θαύμα. «Και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέπεσον τη Εκκλησία και ουκ έπεσε· τεθεμελίωτο γαρ επί την πέτραν». Η δε πέτρα είναι ο Χριστός. Η Εκκλησία, λοιπόν, μένει εις τον αιώνα και «πύλαι άδου ου κατισχύσουσι». Πίπτουσι μόνον οι άνθρωποι. Εάν δε είπητε ότι έπεσαν και Εκκλησίαι, θ’ απαντήσωμεν: Εκκλησίαι, ναι,-- ως σύνολα ανθρώπων. Η Εκκλησία ποτέ, ως διδασκαλία, ως θεσμός θεοφύτευτος και ως σώζουσα πνευματική Κιβωτός, ως Θεανθρώπινον Σώμα.                                                            
Ιδού η Ορθοδοξία. Η νύμφη του Χριστού. Η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Αι δε λεγόμεναι εκκλησίαι, όσαι απατηθείσαι υπό του σατανά εξεκόπησαν της Ορθοδοξίας, δεν είναι, ειμή άζωα, αφεγγή, «ακοινώνητα», απέλπιδα, δυστυχή και μεμολυσμένα την παρθενικότητα τμήματα. Νύμφαι διαζευγμέναι από τον Νυμφίον Χριστόν, ως μη φυλάξασαι αμώμητον την πίστιν. Δύνανται δε να επανέλθουν καλώς, όθεν κακώς απεσπάσθησαν. Αρκεί να επαναλάβουν του ασώτου την φωνήν. Και τότε πάλιν δίδονται αυτοίς ο Χριστός, οι Απόστολοι, των αγίων Πατέρων ο χορός, αι Σύνοδοι, η Παράδοσις, η Θεολογία. Όλα ιδικά των. Η απόφανσις της Εκκλησίας είναι σαφής: "Των αποστόλων το κήρυγμα και των Πατέρων τα δόγματα τη εκκλησία μίαν την πίστιν εσφράγισαν· η και χιτώνα φορούσα τον υφαντόν εκ της άνω Θεολογίας, ορθοτομεί και δοξάζει της ευσεβείας το μέγα μυστήριον".  

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 29 Σεπτεμβρίου 2014

Κυριακού αναχωρητού, Πετρωνίας μάρτυρος.

Ἦταν ἄνθρωπος ποὺ καλλιεργοῦσε ὑπομονήν καὶ πραότητα. Γι' αὐτὸ καὶ πέτυχε στὴν ἀσκητική του ζωή.
Γεννήθηκε στὴν Κόρινθο τὸ 5ο αἰῶνα, ἀπὸ ἱερέα πατέρα, τὸν Ἰωάννη. Τὴν μητέρα του τὴν ἔλεγαν Εὐδοξία καὶ εἶχε ἀδελφὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κορίνθου Πέτρο.
Ἀπὸ ἱερατικό, λοιπόν, γένος ὁ Κυριακός, σὲ νεαρὴ ἡλικία πῆγε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴ Λαύρα τοῦ Μεγάλου Εὐθυμίου. Ἐκεῖ, ὁ Μέγας Εὐθύμιος, τὸν ἔκανε μοναχὸ καὶ τὸν ἔστειλε στὸν ἀσκητὴ Γεράσιμο. Ὅταν πέθανε ὁ Γεράσιμος, ὁ Κυριακὸς ἐπέστρεψε στὴν Λαύρα τοῦ Εὐθυμίου, ὅπου μὲ ζῆλο καλλιεργοῦσε τὶς ἀρετές του, ὥσπου κάποια στάση ποὺ ἔγινε στὴ Λαύρα τοῦ Εὐθυμίου τὸν ἀνάγκασε νὰ πάει στὴ Λαύρα τοῦ Σουκᾶ.
Ἐκεῖ 40 χρονῶν χειροτονήθηκε πρεσβύτερος καὶ ἀνέλαβε τὴν ἐπιστασία τοῦ Σκευοφυλακίου. Ἐκεῖνο ποὺ τὸν διέκρινε ἀπέναντι στοὺς συμμοναστές του, ἦταν ὁ γαλήνιος τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο τοὺς ἀντιμετώπιζε, γι’ αὐτὸ καὶ ἦταν παράδειγμα πρὸς μίμηση ἀπὸ ὅλους.
Ἑβδομήντα χρονῶν ὁ Κυριακός, ἔφυγε καὶ ἀπὸ ἐκεῖ καὶ μὲ ὑπομονὴ γύρισε πολλὰ μοναστήρια καὶ σκῆτες, ὅπου ἔζησε μὲ αὐστηρότατη ἄσκηση. Τελικά, πέθανε 107 χρονῶν, καὶ σὲ ὅλους ἔμεινε ἡ ἐνθύμηση τοῦ ἀσκητή, ποὺ ἔδειχνε «πραότητα πρὸς πάντας ἀνθρώπους». Πραότητα, δηλαδή, σ’ ὅλους ἀνεξαίρετα τοὺς ἀνθρώπους.

O μοναχός Ιωσήφ Βρυέννιος, ο δάσκαλος του προμάχου της Ορθοδοξίας του Μάρκου του Ευγενικού, σε επιστολές και ομιλίες, κάποιες από τις οποίες εκφωνήθηκαν στην αίθουσα των ανακτόρων, διεκτραγωδεί την διαφθορά που είχε ενσκήψει πριν από την άλωση. Το ιερατείο πρώτον είχε διαφθαρεί.

Οι περισσότεροι από τους κληρικούς χειροτονούνταν με σκοπό τα χρήματα. Κλήρος σιμωνιακός (=που αγαπάει το χρήμα) εθνική συμφορά, «ἅλας μωρόν» (=άνοστο αλάτι)! Τα μυστήρια ξεπουλιόνταν από τους ανάξιους αυτούς κληρικούς. Με πληρωμή, με δωροδοκίες δινόταν η άφεση των αμαρτιών και μεταδιδόταν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Επίσκοποι, άγαμοι κληρικοί, μοναχοί, οι οποίοι είχαν υποσχεθεί την παρθενία, αναιδέστατα συζούσαν με μοναχές. Οι κοσμικοί πάλι μιμούμενοι τους κληρικούς πριν την τέλεση του μυστηρίου του γάμου συζούσαν με τις γυναίκες. Το άγιο όνομα του Θεού βλασφημείτο δημόσια και κανένας – λέει ο Βρυέννιος – δεν ύψωνε φωνή διαμαρτυρίας γι’ αυτό, ενώ θα έπρεπε, εμείς ως υπερασπιστές του ονόματός Του να προτιμήσουμε μαρτυρικό θάνατο από τους ασεβείς από το να γίνουμε συνένοχοι των βλάσφημων με τη σιωπή μας. Όρκοι σε δημόσια διάταξη. Η αδιαφορία των πολιτών για τις ανάγκες του γείτονα, της κοινωνίας, του κράτους που κινδύνευε ήταν μέγιστη. Η φιλαυτία βασίλευε, εξυπηρετούνταν τα προσωπικά συμφέροντα του καθενός. Τα τείχη της πόλεως παρουσίαζαν φθορές και χρειάζονταν σύντομα επισκευή, αλλά όσοι είχαν υλικούς θησαυρούς προτιμούσαν να κτίζουν τριώροφες κατοικίες παρά να διαθέτουν τα χρήματά τους για την κοινή ασφάλεια.


(Βλ. τους τρεις τόμους των διδαχών του Ιωσήφ Βρυέννιου που εκδόθηκαν από τον Ευγένιο Βούλγαρη, Λειψία 1768 – 1794).

Kαι στην "Ορθόδοξη" Σερβία η παρέλαση των ομοφυλόφιλων!!! Serbia Gay Pride march returns after four years

Gay rights and human rights activists march

Serbia's first Gay Pride march for four years has been held in the capital Belgrade, amid huge security, including special forces and armoured vehicles.
Waving rainbow flags, hundreds took the short march through empty streets.

http://www.bbc.com/news/world-europe-29399404

Ἡ ὀρθόδοξος ἐκκλησιολογία τοῦ ἁγίου Κυπριανοῦ καί αἱ καινοτομίαι τοῦ Πόρτο Ἀλέγκρε καί τοῦ Πουσάν

Ὁ ἅγιος Κυπριανός, τονίζει ἤδη τόν 3ον αἰῶνα, τήν ἑνότητα περί τόν Ἐπίσκοπον, περί τήν εὐχαριστίαν καί ἐν τῇ ὀρθοδοξίᾳ· γράφει ὁ ἅγιος Πατήρ: «Ὁ Θεός ἐστιν εἷς, καί ὁ Χριστός εἷς, καί μία ἡ Ἐκκλησία Aὐτοῦ, καί ἡ πίστις μία, καί ἡ ποίμνη μία ἡνωμένη διά τῆς κόλλας τῆς ὁμοφωνίας εἰς τήν στερεάν ἑνότητα τοῦ Σώματος». Ἀλλ Ὀρθοδοξία διά τόν ἅγιον Κυπριανόν δέν ἀποτελεῖ Πίστιν ἀποφασιζομένην ἑκάστοτε κοινῇ συναινέσει ὑπό τῶν Ἐπισκόπων, ἀλλά τήν ἀπ΄ ἀρχῆς παραδοθεῖσαν ὑπό τῶν Ἀποστόλων τοιαύτην. Χάριν αὐτῆς ἅγιος Κυπριανός, δέν ἐσεβάσθη τήν δικαιοδοσίαν τήν ἄποψιν τοῦ Ἐπισκόπου Ρώμης Στεφάνου, ἀλλά συνίστα τήν ἀνυπακοήν πρός αὐτόν, διότι Στέφανος ἐνήργει κατά παράβασιν τῆς ἀποστολικῆς Πίστεως (Epistola LXXIV, Ad Pompeium contra Epistolam Stephani) ! αὐστηρά ἐκκλησιολογική διδασκαλία τοῦ ἁγίου Κυπριανοῦ περί μή σωτηρίας ἐκτός Ἐκκλησίας (“extra Ecclesiam nulla salus”) εἶναι, κατά τόν Καθηγητήν Βλάσιον Φειδᾶν, κατ΄ ἐξοχήν καί κατά παράδοσιν ὀρθόδοξος. Ἀντιθέτως, αὐγουστίνειος ἐκκλησιολογία, ὁποία ἀποδέχεται στοιχεῖα ἐκκλησιαστικότητος ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας καί ἀποτελεῖ οὕτω τήν βάσιν τοῦ κειμένου τῆς Ραβέννας καί τῶν τελευταίων κειμένων τοῦ Π.Σ.Ε. (Πόρτο Ἀλέγκρε καί Πουσάν) συνιστᾷ καινοτομίαν, καί ὡς γνωστόν, πᾶσα ἐπίμονος καί ἀμετανόητος δογματική καινοτομία ἀποτελεῖ διά τήν Ὀρθοδοξίαν αἵρεσιν!