ΑΛΛΟΙΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ «ΥΙΟΙ ΘΕΟΥ ΚΛΗΘΗΣΟΝΤΑΙ», ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ «ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΑΓΧΙΣΤΕΙΑΚΑ ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» ΑΠΟ ΤΟΝ π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟ

Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους

_________________

Στο απομαγνητοφωνημένο κείμενο, από το διαδίκτυο του Γεωργίου Κ. Τασούδη* «Ο μακαριστός γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός  1921 - 2009» (Αλεξανδρούπολη 2013) σε μορφή pdf,  ο γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός  αναφέρει στις νουθεσίες του προς μοναχούς,  «γινόμαστε αγχιστειακά υιοί του Θεού, αδελφοί του Χριστού και επεξηγώ συγγενικά, αγχιστειακά».  Προς τι η πρόσθεση του επεξηγηματικού «αγχιστειακά;»  Ποία πατερική βάση υπάρχει;

Η σοφή υπόδειξη του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού «μη μεταίροντες όρια»  είναι κανών ακριβείας για την Πατερική Θεολογία.  Αρκεί ο μεγαλειώδης λόγος του Χρστού στην επί του Όρους Ομιλία  «μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται» Ματθ. 5,9.  Προς τι να προσθέσομε ή να επεξηγήσομε με τη λέξη «αγχιστειακά;»

Να σημειωθεί ότι «αγχιστεία» είναι όρος που απαντάται στον Αστικό Κώδικα (αρ. 1357) και αφορά τη σχέση που ενώνει τους συγγενείς ενός συζύγου, με τους εξ αίματος συγγενείς του άλλου.  Να προστεθεί επίσης ότι, η εξ αγχιστείας συγγένεια δεν δημιουργεί κληρονομικά δικαιώματα.  Το τελευταίο αυτό στοιχείο καθιστά τη χρήση της λέξης ατυχέστατη.  Ιδού τι λέγει ο Απόστολος Παύλος για την κληρονομία του Θεού «ει δε τέκνα, και κληρονόμοι, κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού, είπερ συμπάσχομεν ίνα και συνδοξασθώμεν» (Ρωμ. 8,17). 

Ο όρος «αγχιστεία» είναι όπως είπαμε νομικής κυρίως προέλευσης και η ατυχέστατη χρήση του δε αποδίδει το μεγαλείο της κατά Θεό υιοθεσίας.  Ο Απόστολος Παύλος στην Προς Ρωμαίους Επιστολή λέγει «ου γαρ ελάβετε Πνεύμα δουλείας πάλιν εις φόβον, αλλ’ελάβετε Πνεύμα υιοθεσίας, εν ω κράζομεν˙ αββά ο πατήρ» (Ρωμ. 8,15) και «αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί τω πνεύματι ημών ότι εσμέν τέκνα Θεού» (Ρωμ. 8,16).  Ποία χρεία υπάρχει να παρεμβληθεί ο όρος «αγχιστεία» και αλλοιωθεί το μεγαλείο του νοήματος αυτού;

Το μεγαλείο του ψαλμικού «υιοί Υψίστου πάντες» (Ψαλμ. 81,6) χρειάζεται να αλλοιωθεί με την επεξήγηση «αγχιστειακά»;  Στο «νυν τέκνα Θεού εσμέν» (Α΄ Ιωαν. 3,2) θα πρέπει να προστεθεί «εξ αγχιστείας;»  Δεν αλλοιώνεται το μεγαλείο των λόγων τούτων;   Ο Απόστολος Παύλος στην Προς Ρωμαίους Επιστολή του αναφέρει «όσοι γαρ Πνεύματι Θεού άγονται, ούτοι εισίν υιοί Θεού» (Ρωμ. 8,14).   Γιατί να αλλοιωθούν τα σπουδαία αυτά λόγια με το επεξηγηματικό  «αγχιστειακά;»  Γιατί ενοχλούνται οι «ημέτεροι», εκεί όπου γίνεται σοβαρός σχολιασμός για τα δογματικά και άλλα λάθη του γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού;

Ιδού πως ο Γέροντας  Εφραίμ ο Κατουνακιώτης ομιλεί, χρησιμοποιώντας το προαναφερθέν ψαλμικό χωρίο «Η θεία χάρις μία είναι, αλλά κατά το μέτρον του καθενός εμφανίζεται, εργάζεται, οράται!  Α, κι πόσον σκιρτάει μέσα σου όταν βλέπεις, όταν αισθάνεσαι αυτήν τη θείαν χάρη!  ‘’Εγώ είπα, θεοί εστέ και υιοί Υψίστου πάντες’’ (Ψαλμ. 81,6) ».

Η χωρίς καμιά Πατερική βάση χρήση λέξεων η φράσεων, αλλοιώνει το μεγαλείο των θείων λόγων. Θα επαναλάβω τη σοφή υπόδειξη του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού «μη μεταίροντες όρια», που  είναι κανών ακριβείας για την Πατερική Θεολογία. 

*(Να σημειωθεί ότι ο κ. Γ. Τασούδης, ομιλεί για τον γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό  με λόγια υπερβολής, με τη φράση του «βίωνε το συγγενικό δεσμό μεταξύ Χριστού και ανθρώπου»).