Η εξαπάτηση των πιστών (Συνεχίζεται).

3. Επιπτώσεις στην Ορθοδοξία από τη συμφωνία του 1965 

1. Ύστερα από όλα αυτά πρέπει να εξετάσουμε τις επιπτώσεις που έχει για την Ορθόδοξη
Εκκλησία, τόσο το πρωτότυπο γαλλικό κείμενο, που λέει ότι το 1965, πάπας και πατριάρχης
«ήραν όχι μόνο τα αναθέματα, αλλά και την ακοινωνησία», όσο και τη «επίσημη» ελληνική
μετάφραση της αυθεντικής συμφωνίας, που λέει ότι «ήραν μόνο τα αναθέματα».

α. Στην πρώτη περίπτωση του γαλλικού πρωτοτύπου της συμφωνίας, που δεσμεύει και τα δύο μέρη , τους παπικούς και τους λεγόμενους Ορθοδόξους ( δηλ. τους Λατινόφρονες) και λέει ότι έγινε η άρση της «ακοινωνησίας»:
Η συμφωνηθείσα «άρση της «ακοινωνησίας» σημαίνει ότι ο πάπας Παύλος ο Στ΄ και ο Πατριάρχης Αθηναγόρας συμφώνησαν την άρση του σχίσματος. Το σχίσμα αυτό υπήρχε από το 767 μεταξύ Ρωμαίων και Φράγκων, και από το 1009 μεταξύ των τεσσάρων Πατριαρχείων των Ρωμαίων της Ανατολής (ΚΠόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων) και του Πατριαρχείου της Παλαιάς Ρώμης, που τότε έπεσε στα χέρια των Φράγκων. Αυτό σημαίνει ότι η Ένωση των Εκκλησιών έγινε! Αυτό που υπολείπεται ακόμα είναι το να πεισθούν οι Ορθόδοξοι, τα μέλη της Εκκλησίας να δεχθούν την ΄Ενωση αυτή και να μην αντιδράσουν. Γιʼ αυτό αποκαλύπτουν και υλοποιούν τη γενομένη ΄Ενωση σταδιακά, για να μη προκαλούν τους Ορθοδόξους. Η υλοποίηση της συμφωνίας του 1965 για την ΄Ενωση των Εκκλησιών έχει μεθοδευτεί και γίνεται με πολλούς τρόπους, όπως:

• με τον ανόητο «διάλογο αγάπης»
• με τον αφελή «θεολογικό διάλογο»
• με τις ανταλλαγές επισκέψεων των ηγετών των Λατίνων και των Λατινοφρόνων
• με συμπροσευχές και συλλείτουργα.
• με κακόδοξες διακηρύξεις
• με τη μετάδοση της θείας κοινωνίας στους Λατίνους
• με Οικουμενικές λειτουργίες με συμμετοχή Ορθοδόξων και παπικών κληρικών
• με ψευδολογίες και διαστρεβλώσεις ιστορικών γεγονότων
• με διαχριστιανικά και διαθρησκευτικά συνέδρια, συμπόσια, κρουαζιέρες κλπ
τεχνάσματα, με τα οποία οι αρχιτέκτονες της Ενώσεως αλλοιώνουν το Ορθόδοξο
αισθητήριο του λαού, για να μη αντιδρά στην αποδοχή της Ενώσεως.


Αυτό, που απομένει για την υλοποίηση της γενομένης Ενώσεως είναι το «Κοινό
Ποτήριο». Πάπας και Πατριάρχης δηλ. να τελέσουν να κοινωνήσουν από το ίδιο Ποτήριο. Δεν
γνωρίζουμε, εάν στα κρυφά γίνεται αυτό. Ο αείμνηστος π. Ιωάννης Ρωμανίδης το θεωρούσε
πάρα πολύ πιθανό. « Δεν αμφιβάλλω, έλεγε, ότι πάπας και πατριάρχης κοινωνούν στα
κρυφά από το ίδιο Ποτήριο»! Όταν θα γίνη και αυτό δημοσίως τότε η γενομένη Ένωση θα
είναι πλήρης. Γιʼ αυτό τώρα Λατίνοι και Λατινόφρονες λένε ότι η Ένωση δεν είναι ακόμα
«τελεία»