Είναι λυπηρόν ότι και αυτή η Ορθόδοξος εν τω διαλεχθέντι εν Ρόδω Διαλόγω
αντιπροσωπεία υιοθέτησεν εμμέσως τας μετά των παπικών λειτουργικάς συμπροσευχάς
και ασπασμούς. Ιδού το σχετικόν απόσπασμα του κοινού ανακοινωθέντος:
« Κατά τας εργασίας επρυτάνευσε πνεύμα περισυλλογής και ελευθέρας συζητήσεως. Όλα τα μέλη της Μικτής Επιτροπής διαπίστωσαν ότι κάθε εμβάθυνσις σκέψεως επί της πνευματικής κληρονομίας της Εκκλησίας θα παρέμεινε στείρα, αν δεν συνωδεύετο από ζώσαν εμπειρίαν της κληρονομίας ταύτης, και ούτως έδωσαν μείζονα έμφασιν εις την προσευχήν. Οι πλέον κατάλληλοι ναοί της Ρόδου ήσαν χώροι μιάς πανηγυρικής Ρκαθολικής λειτουργίας το εσπέρας του Σαββάτου και μιάς πανηγυρικής Ορθοδόξου λειτουργίας την πρωΐαν της Κυριακής. Αι λειτουργία αύται ετελέσθησαν αμοιβαίως υπό των μελών της Επιτροπής παρουσία των αδελφών της άλλης πλευράς» .
Κατά την ταπεινή ημών γνώμην δικαιολογείται σοβαρωτάτη ανησυχία δια τους εξής λόγους:
Κατά την διεξαγωγήν του διαλόγου και έπʼ ευκαιρία αυτού, καθιερούνται λειτουργικαί πράξεις, δημιουργούσαι Kανονικάς συνεπείας και προάγουσαι την de facto ένωσιν. Οι Ορθόδοξοι αντιπρόσωποι, πλην της αξιεπαίνου διαμαρτυρίας των εκπροσώπων της Ελλαδικής Εκκλησίας, δεν διεχώρισαν υπευθύνως την στάσιν των εις τα ζητήματα αυτά.
Οι παπικοί επέβαλον την παρουσίαν των Ουνιτών. Η ασθενής διαμαρτυρία των Ορθοδόξων ουδόλως ελήφθη υπʼ όψιν υπό των παπικών. Τώρα, συζητούμεν με τους Ουνίτας, τους εξωμότας της Ορθοδοξίας.
Ο διάλογος διεξάγεται ερήμην της Ιεραρχίας και του Ορθοδόξου πληρώματος. Ως ανέγραψε ο Τύπος, τα πρακτικά θα τηρηθούν μυστικά.
Τα θέματα του Διαλόγου δεν φαίνονται εκ πρώτης όψεως αντορθόδοξα. Είναι όμως πρωτάκουστον εις την ιστορίαν της Εκκλησίας να συζητούνται τα ενούντα τους Ορθοδόξους και παπικούς και όχι τα διαφοροποιούντα, ήτοι αι αιρέσεις»
« Κατά τας εργασίας επρυτάνευσε πνεύμα περισυλλογής και ελευθέρας συζητήσεως. Όλα τα μέλη της Μικτής Επιτροπής διαπίστωσαν ότι κάθε εμβάθυνσις σκέψεως επί της πνευματικής κληρονομίας της Εκκλησίας θα παρέμεινε στείρα, αν δεν συνωδεύετο από ζώσαν εμπειρίαν της κληρονομίας ταύτης, και ούτως έδωσαν μείζονα έμφασιν εις την προσευχήν. Οι πλέον κατάλληλοι ναοί της Ρόδου ήσαν χώροι μιάς πανηγυρικής Ρκαθολικής λειτουργίας το εσπέρας του Σαββάτου και μιάς πανηγυρικής Ορθοδόξου λειτουργίας την πρωΐαν της Κυριακής. Αι λειτουργία αύται ετελέσθησαν αμοιβαίως υπό των μελών της Επιτροπής παρουσία των αδελφών της άλλης πλευράς» .
Κατά την ταπεινή ημών γνώμην δικαιολογείται σοβαρωτάτη ανησυχία δια τους εξής λόγους:
Κατά την διεξαγωγήν του διαλόγου και έπʼ ευκαιρία αυτού, καθιερούνται λειτουργικαί πράξεις, δημιουργούσαι Kανονικάς συνεπείας και προάγουσαι την de facto ένωσιν. Οι Ορθόδοξοι αντιπρόσωποι, πλην της αξιεπαίνου διαμαρτυρίας των εκπροσώπων της Ελλαδικής Εκκλησίας, δεν διεχώρισαν υπευθύνως την στάσιν των εις τα ζητήματα αυτά.
Οι παπικοί επέβαλον την παρουσίαν των Ουνιτών. Η ασθενής διαμαρτυρία των Ορθοδόξων ουδόλως ελήφθη υπʼ όψιν υπό των παπικών. Τώρα, συζητούμεν με τους Ουνίτας, τους εξωμότας της Ορθοδοξίας.
Ο διάλογος διεξάγεται ερήμην της Ιεραρχίας και του Ορθοδόξου πληρώματος. Ως ανέγραψε ο Τύπος, τα πρακτικά θα τηρηθούν μυστικά.
Τα θέματα του Διαλόγου δεν φαίνονται εκ πρώτης όψεως αντορθόδοξα. Είναι όμως πρωτάκουστον εις την ιστορίαν της Εκκλησίας να συζητούνται τα ενούντα τους Ορθοδόξους και παπικούς και όχι τα διαφοροποιούντα, ήτοι αι αιρέσεις»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου