Κωνσταντίνος Χολέβας
Για να κατανοήσουμε τις παγίδες που κρύβει η νέα φάση διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ποιος είναι ο διακηρυγμένος εδώ και 60 χρόνια στόχος της Τουρκίας για την ελληνική Μεγαλόνησο. Η Τουρκία, όπως έγραφε ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής, πάντα δηλώνει δημοσίως τα σχέδια και τις επιδιώξεις της, αλλά εμείς δυστυχώς δεν δίνουμε τη δέουσα σημασία.
Ο στόχος, λοιπόν, είναι η διχοτόμηση, το περίφημο ΤΑΞΙΜ στα τουρκικά. Διχοτόμηση με τη μορφή δύο κρατών, εκ των οποίων το βόρειο θα ελέγχεται από την Τουρκία, είτε εμμέσως με τη μορφή μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας είτε αμέσως με τη μορφή της ενσωμάτωσης στη γείτονα χώρα.
Η σταδιακή προώθηση της διχοτόμησης γίνεται μεθοδικά και με κεντρικό όργανο το επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων και τις ομάδες ψυχολογικού και ανορθόδοξου πολέμου. Κατά μία περίεργη σύμπτωση, τα έτη που τελειώνουν σε 4 διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στην πορεία της διχοτόμησης.
Το 1954 οι Ελληνοκύπριοι, που αποτελούσαν το 80% του πληθυσμού της Κύπρου, ζήτησαν να απαλλαγούν από τη βρετανική αποικιοκρατία και να ενωθούν με την Ελλάδα. Η Ελλάς, με πρωθυπουργό τον Αλ. Παπάγο, κατέθεσε το αίτημα της αυτοδιαθέσεως των Κυπρίων στον ΟΗΕ. Η Τουρκία, αν και είχε επισήμως παραιτηθεί κάθε δικαιώματος όταν πούλησε την Κύπρο στους Βρετανούς το 1878, αντέδρασε ιδρύοντας την παρακρατική οργάνωση ΚΟΜΠΡΟΥΣ ΤΟΥΡΚΤΟΥΡ (η Κύπρος είναι τουρκική), δημοσιεύοντας χάρτες της διχοτόμησης του νησιού και αποστέλλοντας υπό κάλυψιν αξιωματικούς και όπλα στον τουρκοκυπριακό πληθυσμό.
Το 1964, ενώ είχε ιδρυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, η Τουρκία βρήκε ως αφορμή τα αιματηρά επεισόδια του Δεκεμβρίου 1963 και προετοίμασε την εισβολή της στην Κύπρο. Τον Ιούλιο αποφεύχθηκε αυτό το βήμα λόγω έντονης παρέμβασης του Αμερικανού προέδρου Λ. Τζόνσον. Τον Αύγουστο η Αγκυρα βομβάρδισε με βόμβες Ναπάλμ Ελληνοκυπρίους και δημιούργησε κράτος εν κράτει και αμιγείς τουρκικούς θύλακες στις πόλεις, αποσχισμένους από τους Ελληνοκυπρίους. Με τουρκική εντολή οι Τουρκοκύπριοι άρχισαν στρατιωτικά γυμνάσια περιμένοντας την εισβολή, η οποία άργησε 10 χρόνια.
Το 1974, με τα δραματικά γεγονότα της 15ης και 20ής Ιουλίου, έγινε το σημαντικότερο βήμα για τη διχοτόμηση. Ο τουρκικός στρατός, με τις επιχειρήσεις ΑΤΤΙΛΑΣ 1 και 2, εισβάλλει σε κράτος-μέλος του ΟΗΕ, φονεύει αμάχους, βιάζει, λεηλατεί, γκρεμίζει ναούς, συλεί κοιμητήρια και αναγκάζει σε βίαιη μετακίνηση σχεδόν τον μισό πληθυσμό του νησιού. 200.000 Ελληνοκύπριοι προσφυγοποιούνται στις ελεύθερες περιοχές, ενώ όλοι οι Τουρκοκύπριοι μετακινούνται για να εγκατασταθούν στον κατεχόμενο Βορρά, υπό την μπότα του Αττίλα.
Το 1983 -εδώ αλλάζει λίγο η σειρά των τεσσάρων- η Τουρκία ανακηρύσσει τα Κατεχόμενα σε Τουρκοκυπριακό Κράτος, το οποίο αρνείται να αναγνωρίσουν ο ΟΗΕ, η Ευρ. Ενωση και ο υπόλοιπος κόσμος. Το ψευδοκράτος αποκτά ψευδοπρόεδρο, ψευδοβουλή και παράνομο αεροδρόμιο στην Τύμπου, όπου έρχονται αρχικά πτήσεις μόνον από την Τουρκία. Σήμερα δυστυχώς ορισμένες αεροπορικές εταιρίες φέρνουν ξένους τουρίστες.
Τη δεκαετία του 1990 δεν είχαμε κάποια μείζονα εξέλιξη στην εδραίωση των τουρκικών σχεδίων. Ομως, το 2002-2004 είχαμε την εμφάνιση του σχεδίου δήθεν λύσης, το οποίο συνδέθηκε με το όνομα του τότε γ.γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν. Τον Απρίλιο του 2004 το σχέδιο υπερψηφίστηκε σε δημοψήφισμα από τους Τουρκοκυπρίους και απορρίφθηκε από τους Ελληνοκυπρίους, μετά την καταλυτική παρέμβαση του Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου. Αν γινόταν δεκτό το σχέδιο Ανάν, θα επιτύγχανε η Τουρκία τον στόχο της, δηλαδή την αναγνώριση του ψευδοκράτους ως ισότιμου συνιδρυτού του νέου κράτους, της Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας!
Σήμερα, το έτος 2014, επικρέμαται πάλι η απειλή να έχουμε συγκεκαλυμμένη διχοτόμηση στην Κύπρο, όπως ερμηνεύει το κοινό ανακοινωθέν ο Τουρκοκύπριος συνομιλητής Ντερβίς Ερογλου. Ολοι έχουμε ευθύνες.
Για να κατανοήσουμε τις παγίδες που κρύβει η νέα φάση διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ποιος είναι ο διακηρυγμένος εδώ και 60 χρόνια στόχος της Τουρκίας για την ελληνική Μεγαλόνησο. Η Τουρκία, όπως έγραφε ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής, πάντα δηλώνει δημοσίως τα σχέδια και τις επιδιώξεις της, αλλά εμείς δυστυχώς δεν δίνουμε τη δέουσα σημασία.
Ο στόχος, λοιπόν, είναι η διχοτόμηση, το περίφημο ΤΑΞΙΜ στα τουρκικά. Διχοτόμηση με τη μορφή δύο κρατών, εκ των οποίων το βόρειο θα ελέγχεται από την Τουρκία, είτε εμμέσως με τη μορφή μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας είτε αμέσως με τη μορφή της ενσωμάτωσης στη γείτονα χώρα.
Η σταδιακή προώθηση της διχοτόμησης γίνεται μεθοδικά και με κεντρικό όργανο το επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων και τις ομάδες ψυχολογικού και ανορθόδοξου πολέμου. Κατά μία περίεργη σύμπτωση, τα έτη που τελειώνουν σε 4 διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στην πορεία της διχοτόμησης.
Το 1954 οι Ελληνοκύπριοι, που αποτελούσαν το 80% του πληθυσμού της Κύπρου, ζήτησαν να απαλλαγούν από τη βρετανική αποικιοκρατία και να ενωθούν με την Ελλάδα. Η Ελλάς, με πρωθυπουργό τον Αλ. Παπάγο, κατέθεσε το αίτημα της αυτοδιαθέσεως των Κυπρίων στον ΟΗΕ. Η Τουρκία, αν και είχε επισήμως παραιτηθεί κάθε δικαιώματος όταν πούλησε την Κύπρο στους Βρετανούς το 1878, αντέδρασε ιδρύοντας την παρακρατική οργάνωση ΚΟΜΠΡΟΥΣ ΤΟΥΡΚΤΟΥΡ (η Κύπρος είναι τουρκική), δημοσιεύοντας χάρτες της διχοτόμησης του νησιού και αποστέλλοντας υπό κάλυψιν αξιωματικούς και όπλα στον τουρκοκυπριακό πληθυσμό.
Το 1964, ενώ είχε ιδρυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, η Τουρκία βρήκε ως αφορμή τα αιματηρά επεισόδια του Δεκεμβρίου 1963 και προετοίμασε την εισβολή της στην Κύπρο. Τον Ιούλιο αποφεύχθηκε αυτό το βήμα λόγω έντονης παρέμβασης του Αμερικανού προέδρου Λ. Τζόνσον. Τον Αύγουστο η Αγκυρα βομβάρδισε με βόμβες Ναπάλμ Ελληνοκυπρίους και δημιούργησε κράτος εν κράτει και αμιγείς τουρκικούς θύλακες στις πόλεις, αποσχισμένους από τους Ελληνοκυπρίους. Με τουρκική εντολή οι Τουρκοκύπριοι άρχισαν στρατιωτικά γυμνάσια περιμένοντας την εισβολή, η οποία άργησε 10 χρόνια.
Το 1974, με τα δραματικά γεγονότα της 15ης και 20ής Ιουλίου, έγινε το σημαντικότερο βήμα για τη διχοτόμηση. Ο τουρκικός στρατός, με τις επιχειρήσεις ΑΤΤΙΛΑΣ 1 και 2, εισβάλλει σε κράτος-μέλος του ΟΗΕ, φονεύει αμάχους, βιάζει, λεηλατεί, γκρεμίζει ναούς, συλεί κοιμητήρια και αναγκάζει σε βίαιη μετακίνηση σχεδόν τον μισό πληθυσμό του νησιού. 200.000 Ελληνοκύπριοι προσφυγοποιούνται στις ελεύθερες περιοχές, ενώ όλοι οι Τουρκοκύπριοι μετακινούνται για να εγκατασταθούν στον κατεχόμενο Βορρά, υπό την μπότα του Αττίλα.
Το 1983 -εδώ αλλάζει λίγο η σειρά των τεσσάρων- η Τουρκία ανακηρύσσει τα Κατεχόμενα σε Τουρκοκυπριακό Κράτος, το οποίο αρνείται να αναγνωρίσουν ο ΟΗΕ, η Ευρ. Ενωση και ο υπόλοιπος κόσμος. Το ψευδοκράτος αποκτά ψευδοπρόεδρο, ψευδοβουλή και παράνομο αεροδρόμιο στην Τύμπου, όπου έρχονται αρχικά πτήσεις μόνον από την Τουρκία. Σήμερα δυστυχώς ορισμένες αεροπορικές εταιρίες φέρνουν ξένους τουρίστες.
Τη δεκαετία του 1990 δεν είχαμε κάποια μείζονα εξέλιξη στην εδραίωση των τουρκικών σχεδίων. Ομως, το 2002-2004 είχαμε την εμφάνιση του σχεδίου δήθεν λύσης, το οποίο συνδέθηκε με το όνομα του τότε γ.γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν. Τον Απρίλιο του 2004 το σχέδιο υπερψηφίστηκε σε δημοψήφισμα από τους Τουρκοκυπρίους και απορρίφθηκε από τους Ελληνοκυπρίους, μετά την καταλυτική παρέμβαση του Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου. Αν γινόταν δεκτό το σχέδιο Ανάν, θα επιτύγχανε η Τουρκία τον στόχο της, δηλαδή την αναγνώριση του ψευδοκράτους ως ισότιμου συνιδρυτού του νέου κράτους, της Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας!
Σήμερα, το έτος 2014, επικρέμαται πάλι η απειλή να έχουμε συγκεκαλυμμένη διχοτόμηση στην Κύπρο, όπως ερμηνεύει το κοινό ανακοινωθέν ο Τουρκοκύπριος συνομιλητής Ντερβίς Ερογλου. Ολοι έχουμε ευθύνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου