Σήμερον τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἄνευ Πανορθοδόξου Συνόδου ἤ Οἰκουμενικῆς ἀποφάσεως, ἀναγνωρίζει τούς Κόπτας ὡς Ὀρθοδόξους, ἀκυρώνων οὐσιαστικῶς τήν Δ´ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, ἡ ὁποία τούς ἐκήρυξεν αἱρετικούς Χριστιανούς. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἶναι ἡ κυριωτέρα ἰσοπεδωτική «μπουλντόζα» τῆς παγκοσμιοποιήσεως εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Δι᾽ αὐτό τό Σύμβολον τῆς Πίστεως, τό ὁποῖον κηρύσσει τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησία ὡς Μίαν καί πραγματικήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγ. Πατέρων, δέν ἔχει οὐδεμίαν ἀξίαν. Τό αὐτό ἰσχύει καί διά τάς Οἰκουμενικάς Συνόδους, εἰς τάς ὁποίας οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἔδιδον μάχας ὑπέρ τῆς πίστεώς μας. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί οἱ περί αὐτόν Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς δέν σέβονται τίποτε.
"Oρθόδοξος Τύπος" αρ. φύλ. 1988.
Υποθέτω παρόμοια "πύρινα" άρθρα θα έγραφε ο "Ορθόδοξος Τύπος" και το 1965, όταν έγινε η άρση των αναθεμάτων με τον Αθηναγόρα. Τότε δεν είμαστε failed state (χρεοκοπημένο κράτος και προς πώληση χώρα), όπως σήμερα, όπου κι αυτός ακόμη ο λόγος έχει πλέον χρεοκοπήσει. Δανεικό τον είχαμε κι αυτόν. Τον αγοράζαμε από τα Δυτικά πανεπιστήμια
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σημάδια ήταν ορατά από τότε, αλλά ποιος τα έβλεπε; Οι σχισματικοί παλαιοημερολογίτες ; Ε, όχι βέβαια!
Τώρα κάτι θα κάνουμε, αλλά μένοντας πάντα συνεπής στη σιωνιστική καινοτομία. Και η διαστροφή : "τοῖς πᾶσι γέγονα τὰ πάντα, ἵνα πάντως τινὰς σώσω" και πάντως, η πατρίδα μπήκε στην κρεατομηχανή του κιμά.
Είδαμε και πάθαμε να τη φτιάξουμε, ιστορική κατάκτηση θεωρήθηκε η απαλλαγή μας από αυτοκράτορες και αυτοκρατορίες, πρόοδο το ονόμασαν. Τώρα η πρόοδος είναι το "πισωγύρισμα", πάμε για παγκόσμια αυτοκρατορία με ένα παγκόσμιο νόμισμα και μια παγκόσμια οικονομία. Ο σταλινισμός (*) θα μας επιβληθεί με δημοκρατικές διαδικασίες.
(*) Κατά την θεωρία (είναι το "δυνάμει" στα θεολογικά) έχουμε τον Μαρξισμό, κατά την πράξη (είναι το "ενεργεία" στα θεολογικά) τον σταλινισμό, αναμίξ τώρα με τον ανωνύμως φερόμενο καπιταλισμό. Ο Στάλιν δεν ήταν έξυπνος, προσωποποίησε τον κομμουνισμό και απέτυχε. Άσε, δε, που φαλκίδευσε τη δημοκρατία και την ελευθερία ... .
Αδελφέ Κωνσταντίνε πρόσεχε, θα σε παρασύρουν οι παλαιοημερολογίτες. Τα μάτια σου δεκατέσσερα ... .
ΑπάντησηΔιαγραφή@Αδελφέ Κωνσταντίνε πρόσεχε, θα σε παρασύρουν οι παλαιοημερολογίτες. Τα μάτια σου δεκατέσσερα ... .
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίαν συντόμως οι οικουμενιστές θα "αγιοκατατάξουν" τον έως το 1950 Ζηλωτή Ιωσήφ τον Ησυχαστή. Πριν την στροφή του στον Αθηναγόρα είχε οπτασίες, αρπαγές, συνομιλίες με τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και πολλά άλλα.
Τώρα πως θα δικαιολογήσουν όλα αυτά, αφού οι παλαιοημερολογίτες είναι -κατ΄ αυτούς- σχισματικοί και αιρετικοί(Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος);
Πριν το 1950 ήταν σε πλάνη όλα αυτά τα χρόνια και τον "δούλευε" ο Πλάνος;
Τον "μάρανε" η εγκύκλιος του Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδη τον Μάρτιο το ΄50 περί ακυρότητος των Μυστηρίων του νέου και προτίμησε τον εωσφορισμό του Αθηναγόρα;
Νομίζω θα έχει ενδιαφέρον η περίπτωση...
Η σιωνιστική καινοτομία χρειάζεται την επιβεβαίωση - δίνουν επιχειρήματα οι άθλιοι για να μας αποκαλούν ιουδαιοχριστιανούς - των νεοαγίων της. Δεν πρέπει να μας ξενίζει τούτο, όσο όλες αυτές οι "εμπειρίες", "οπτασίες", "αρπαγές" ή ακόμη και μαγείες. Αυτά όλα είναι προερχόμενα από τον άγγελο του σκότους, όχι του Φωτός. Ο άγγελος του Φωτός, εκτός άλλων, δίδει τον λόγο της αληθείας, τον Παράκλητο ( Πνεύμα της αληθείας ), ο οποίος "οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ' ἑαυτοῦ, ἀλλ' ὅσα ἂν ἀκούσει λαλήσει, καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν. Αυτόν τον λόγο μας έδωσε και έφερε ο Απόστολος των Εθνών, οι άγιοι της Εκκλησίας, ώστε η πίστη στερεώθηκε και η Εκκλησία οικοδομήθηκε. Οι νεοάγιοι τι μας προσκομίζουν, για παράδειγμα, σαν αυτό του αγ. Γρηγορίου του Παλαμά ή ακόμη του αγίου Νεκταρίου, σε περίοδο μάλιστα χειμαζόμενης πίστεως; Ο οικουμενισμός θέριψε κατά τη διάρκεια του ασκητικού βίου τους και αυτοί δεν είπαν κουβέντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι, η περίπτωση είναι ενδιαφέρουσα, με την έννοια πόσο έξυπνα, αλλά βλακωδώς για την ακρίβεια, προσπαθούν να πλανέψουν ακόμη περισσότερο το ναρκωμένο ποίμνιο. Ουδείς εκ της αγέλης τολμά να θέσει στον εαυτό του το ερώτημα : Μα καλά, ποια σύγκριση μπορεί να υπάρξει μεταξύ των νεοαγίων και αυτών που η Εκκλησία, η Αγία Γραφή και η Παράδοση, μας έχουν δώσει;