ΤΗΝ ΔΕ ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΗΝΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΣΗΜΕΙΟΦΟΡΟΣ π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ ΘΑΥΜΑΣΤΩΣ ΕΤΕΛΕΥΤΗΣΕ.

Δευτέρα, 6 Ἰανουαρίου 2014

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΤΕ ΚΑΙ  ΑΓΙΟΤΟΚΟΣ  ΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ

ΤΗΝ ΔΕ ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΗΝΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
ΣΗΜΕΙΟΦΟΡΟΣ π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ
ΘΑΥΜΑΣΤΩΣ ΕΤΕΛΕΥΤΗΣΕ.


Ἀφιέρωμα ἀπό τήν συμπληρώσει 14 ἐτῶν ἀπό τῆς εἰς Κύριον μεταστάσεως τοῦ π. Νικολάου, ἀπό τόν ἱερέα Παπαχαράλαμπο Ντελή-Πανουτσακόπουλο, ἐκ Βεσινίου Καλαβρύτων.


Καί τίς ἔφυ σοφός καί ἱερός ὧδε, τίς ἔργον ἔρρεξε τοσοῦτον, ὅσον ὁ ἱεροφάντωρ ἤνυσε ἱερεύς Νικόλαος; Ὅς θάνατον παριόντα τρεῖς ἡμερας στέρνοις ἔσχεν. Καί θερμοῖς χερσίν ἁφαῖς ἐξένισεν, τήν δέ τετάρτην ἑαυτοῦ ψυχήν ὡς ἄρτον ὑδύν τῷ Κυρίῳ παρέδωκεν.
Καί ποιός ἐγεννήθηκε ἐδῶ τόσον σοφός, ποιός ἔπραξε τέτοιον ἔργον, σάν αὐτό πού ἐξετέλεσεν ὁ πάνσοφος καί ἱερώτατος π. Νικόλαος Ἀ. Πέττας ὁ ὁποῖος, τόν θάνατον ἐλθόντα, τόν ἐκράτησεν ἐπί τρεῖς ἡμέρες ἐντός τοῦ στέρνου του, προσφέρων εἰς αὐτόν τήν τῶν χεριῶν του θαλπωρήν, καί τήν τετάρτην προσέφερε τήν ψυχή του, ὡς γλυκό ψωμί στόν Χριστό.
Λέγουσιν πολλοί καί ὄντως γεγονός καί ἄποψις ἀντικειμενική τε καί οὐκουμενική ἐστι: Ὅτι ὁ πανδαμάτωρ χρόνος τά πάντα περιέλει ἐν τῇ τῆς λήθης ἀχλύι, ἡ δέ θυμόσοφος λαϊκή σοφία ἐν τῇ πράξει ὁμολογεῖ ὅτι: «Ὅλα τά θαύματα κρατᾶνε τρεῖς ἡμέρες καί τό πιό μεγάλο τέσσερις».
Ὄντως δέ τουτ’ αὐτό πολλάκις παρά τοῖς ἀνθρώποις δίκην ἀξιώματος παραδεδεγμένον ἐστί καί ἐνίοτε δίκην καρμπόν ἐς ἀεί ἐπαναλαμβάνεται ἐν τῷ ἰδίῳ πλάνῳ: Ἐν τῇ γεννήσει γαλοζοαιμάτων, ἐν τῷ θανάτῳ ἐτικετοφορούντων, ….ἐν τῇ «οὐρήσει» τῶν δίκην κομητών  ἐν τοῖς media ἐμφανιζομένων idol of the day, κ.o.κ., ἴδια σκηνικά, παρεμφερεῖς φανφάρες, ἔλ-λόγοι πάτρωνες καί πάρ-ἄλογη ἀνθρωπίνη μάζα.
Δόξα τῷ Κυρίῳ ὅμως ὑπάρχουσιν καί πάμπολλαι ἐξαιρέσεις αἵτινες διαπρυσίως διακηρύττουσιν  ὅτι: τά ὄντως θαυμαστά ἀενάως τε νῦν καί ἀεί τοῖς ἐπαϊοῦσι τε καί μεμυημένοις ἐμφαίνονται, καί οἱ νοοῦντες ἐνόησαν.
Ἕν τοιοῦτον ὑπερφυσικόν γεγονός ἀποτελεῖ καί ἡ προῤῥηθεῖσα ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἔξοδος τοῦ σημειοφόρου πατρός τε καί ἱερέως Νικολάου Πέττα: Ἐξ ἀλων χειλέων τοῦ οὐρανοφάντορος Μεγάλου Βασιλείου τῇ πρώτῃ μηνός Ἰανουαρίου 2000 ἀρρήτως ἤκουσεν: «Ἤγγικεν ὁ καιρός τῆς ὑμετέρας ἀπελεύσεως, τέκνον Νικόλαε, γῆ τε καί οὐρανός ἀδυνατοῦσιν γάρ τήν ὑμετέραν λύπην ἵνα ἀντέξωσιν!».
Τῇ δέ Τετάρτη τοῦ αὐτοῦ μηνός ἑαυτοῦ ἁγίαν ψυχήν Χριστῷ τῷ  Θεῷ καί Σωτήρι τῶν ψυχῶν ἡμῶν τε καί ὑμῶν παρέδωκεν, καί ὄντως ἐν τῇ καθιερωμένῃ ἀνταλλαγή εὐχῶν ἐπί τῷ νέῳ τῆς τοῦ Κυρίου χρηστότητος ἐνιαυτῷ εἰσερχομένῳ, ἐξομολόγησεν ἑαυτοῦ ἔξοδον. Μετά δέ τρεῖς ἡμέρας εἰς νέαν Ἱερουσαλήμ, ὡς προήρεικεν ἀπεδήμησεν. Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἀνθρώποις αὐτοῦ. Γνωστόν δ’ ἐστιν ἡμῖν καί οὐχί μόνον εἰς τούς ἐν Πατράσιν παροικοῦντας, ὅτι τό μέγεθος τῆς πικρίας, ὅ ἐγεύθη ὁ παμμάκαρ πατήρ, ἐκ «σπείρας» κρατούντων ἱερέων,  καί δή σημειωτέον ἐνταύθα ἐστι, ὅτι: Ὡς κακοί γεγονότες, κακῶς ἀπωλέσθησαν ἐκ τοῦ τοπικοῦ πνευματικοῦ γίγνεσθαι.
Ἐζήλευσαν γάρ, -παρ’ ὡς ἔδει - μιμηθώσιν, τήν δόξαν τοῦ οὐρανοβάμονος πατρός, ὅστις ἔχαιρε τῆς ἀπολύτου ἀγάπης τε καί ἐμπιστοσύνης τοῦ διευρυμένου πνευματικοῦ του ποιμνίου καί δή καί ἐκτός συνόρων τῆς ἐνταῦθα Ἀποστολικῆς Ἱερᾶς τῶν Πατρῶν Μητροπόλεως.
Ἄπειροι συνειδητοποιημένοι Χριστιανοί, προσέτρεχον πρός παρρησίαν εἰς τό ἅγιον αὐτοῦ Ἐπιτραχήλιον, πλείστους δ’ ἐξ αὐτῶν ἡ ἡμετέρα ὑπομηδαμινότης ἐγίγνωσκεν πάλαι τε καί σήμερον. Θαυμαστόν δέ γεγονός ἀποτελεῖ διά τήν ἁγιοπνευματικότητα τοῦ π. Νικολάου ὅτι: καί οἱ πλέον πεπτωκότες μετά τήν μετ’ αὐτοῦ συνάφειάν τε καί παραίνεσιν ἐγένοντο διαπρύσιοι κήρυκες τῆς Ἐκκλησίας καί παραδείγματα καλῶν τε καγαθῶν ἀνθρώπων.
Δυστυχῶς δέ τότε ὀλίγιστοι εἶχον τήν εὐλογίαν, ὅπως ἐννοήσωσι  τήν ἀγγελικήν βιωτήν τοῦ ἀνδρός, συζύγου ἁγίας πρεσβυτέρας Ἀνθῆς, πατρός δώδεκα λαμπρῶν τέκνων, ἀστειρεύτου ἐν τῇ ἐλεημοσύνη κρουνοῦ διά τούς πενομένους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς τούς ἐν ταῖς ἐργατικαῖς κατοικίαις παροικοῦντας, ἀξεπεράστου ποιμένος ἁλλομένου τήν σήμερον εἰς ζωήν ὄντως ὄντος.
Κατόπιν ὅμως τῆς θαυμαστῆς αὐτοῦ κοιμήσεως, πολλῶν οἱ ὀφθαλμοί διηνήχθησαν καί πλεῖσται ἐσκοτισμέναι διάνοιαι ἠνεῴχθησαν, καθορῶντές τε καί καθορῶσαι, ἔστω ὀλιγίστας, πνευματικάς ἐμπειρίας, ἅστινας ὑπερβατικῶς ἐβίωνεν ὁ οὐρανοδρόμος τοῦ τότε καί σημειοφόρος τοῦ νῦν,  ἀκάματος λευίτης τοῦ Κυριακοῦ Ἀμπελῶνος, εἰς Ὅν ψυχῇ τε καί σώματι ὡς καιομένη φαεινή λαμπάς ἐσκοτισμένας ἀνθρωπίνας ψυχᾶς ἐφώτιζεν.
Ἀδιαμφισβήτητον δέ γεγονός ἀποτελεῖ διά τούς ἐπαΐοντας, ὅτι: Ἐπί γῆς ὄντως διά τῆς ἀμέμπτου αὐτοῦ ἠθικῆς ὡς διδασκάλου καί τῆς ὑποδειγματικῆς αὐτοῦ ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ βιωτῆς, ἐδόξασεν τόν οὐράνιον Πατέρα, καί τήν σήμερον, καί δή πεπτωκυίαν ἡμέραν, ὁ Δικαιοκρίτης Θεός δίδει εἰς τόν ἐθελαναλώμενον πατέρα Νικόλαο τήν χάριν, ἵνα ποιῇ θαυμαστά τε καί ἄρρητα σημεῖα, ἅτινα μαρτυρῶσιν δόξαν Κυρίου ἐπί τῶν ἡγαπημένων παρ’ Αὐτοῦ κηρύκων Του. Ὁ οὐρανοβάμων π. Νικόλαος μεσιτεύει ὑπέρ τῶν ἠλπιζόντων ἐν αὐτῷ, ὡς ἕτερος Ἅγιος Νικόλαος Πλανᾶς, καί ὄντως παράλληλοι ὑπῆρξαν Αὐτῶν οἱ βίοι.
Ἐθελόθυτοι γάρ ποιμένες ὑπῆρξαν διά τήν τῶν ἀνθρώπων ἐν Χριστῷ οἰκοδόμησιν. Θαυμάσιον εἰσέτι γεγονός ἐστι ὅτι: Πέραν τῆς τοῦ λαοῦ ἁθρόας τε καί αὐθορμήτου ὁμολογίας περί τῆς τοῦ πατρός Νικολάου ἁγιοπνευματικότητος, καί πλεῖστοι Μέγιστοι Ἐκκλησιαστικοί Ταγοί τῆς Μεγάλης του Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Ἐκκλησίας, ἐπαίρωσιν ἅμα τε καί ἐπαινῶσιν, τήν τοῦ ὄντως Ἱερέως Νικολάου Πέττα ἁγίαν ζωήν. Φωτεινά Ὀρθόδοξα Μετέωρα τῆς σήμερον καί φαεινοί ὀδοδεῖκται τῆς ὄντως οὔσης Ζωῆς τίμησαν, τιμῶσιν καί ἐξαίρωσιν τήν τοῦ πατρός σεπτοτάτην μορφήν: Ὅπως ὁ Ἅγιος Πρωτεπιστάτης τοῦ Ἁγίου Ὅρους,  Γέροντας Πατήρ Μάξιμος Ἰβηρίτης. Ὅστις ἐπιμελήθη μετά ζώσης γραφίδος, ψυχωφελοῦς πονήματος διά τήν τοῦ π. Νικολάου μετά τῆς σεπτῆς αὐτοῦ πρεσβυτέρας Ἀνθῆς ζωήν «Νέαι ἡγιασμέναι μορφαί εἰς τόν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου». Ὡσαύτως καί ὁ Ἱερώτατός τε καί Μεγαλοφωνότατος Ποιμενάρχης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης καί Δεσπότης κ.κ. Ἱερεμίας. Ἐφέτος μάλιστα κατόπιν εὐλογίας τε καί προτροπῆς καί ὑπό τῆς αἰγίδος  Αὐτοῦ Σεβασμιώτητος, ἐξεδόθη ὑπέροχόν τε καί πνευματικώτατον «Ἑορτολόγιον τοῦ 2014»,  ἀφιερωμένον εἰς τό τεράστιον Ἐκκλησιαστικόν μέγεθος τοῦ π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου, ὅστις ἀποτελεῖ ὁλόκληρον πνευματικήν παιδείαν δι’ ἅπαντα τόν Ὀρθόδοξον κόσμον, τά δέ πνευματικά Αὐτοῦ τέκνα συνεχίζωσιν τό ἅγιον ἔργον του, καθώς αὐτοῖς προσετάξατο ὁ φωτοειδής αὐτῶν Πατήρ. Ἀξιώτατα δ’ Αὐτοῦ τέκνα ὑπῆρξαν καί αἱ ἡγιασμέναι ψυχαί τοῦ π. Νικολάου Πέττα καί τῆς πρεσβυτέρας του Ἀνθῆς.


ΠΡΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΚΑΘΗΓ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΡΡΑ
ν τ ρχεί το ειμνήστου καί ελαβεστάτου ερέως π. Νικολάου Πέττα, το κ Πατρν, τόν ποον εχον τήν μεγάλην τιμήν καί τήν διαιτέραν ελογίαν νά γνωρίσω μίαν διετίαν πρό τς μακαρίας κοιμήσεως ατο καί νά κτιμήσω τάς πανθολογουμένας χριστιανικάς ρετάς, δι ν περιεκοσμετο, σζεται δωδεκασέλιδον χειρόγραφον, συνταχθέν παρά το δίου, κατόπιν ατήσεως το Παναγιώτου ντ. Λόη, τελωνειακο, καταγομένου καί κείνου κ τς πόλεως τν Πατρν. ν ατ καταγράφονται βιωματικαί ναμνήσεις περί τοῦ οιδίμου Γέροντος καί σίου νδρός π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου, πό τς κοιμήσεως το ποίου συμπληρονται δη πεντηκονταετία. μακαριστός π. Γερβάσιος το πνευματικός πατήρ το π. Νικολάου, λλά καί τς προσφάτως μεταστάσης πρεσβυτέρας ατο νθς, ο ποοι, ς εκός, καλς γνώριζον τόν νδρα καί τά μάλα φελήθησαν παρ ατο ες τήν κατά Χριστόν ζωήν.
Τό χειρόγραφον, ὡς ητς καί εκρινς σημειοται ν τ τελευταί σελίδι ατο, παρεδόθη τήν 10-3-1998 πό το συγγραφέως ες τόν Π. Λόην, ὅστις μελλε νά χρησιμοποιήσ ατό μετ’ λλων μαρτυριν καί  στοιχείων παρά πνευματικν τέκνων το π. Γερβασίου πρός κπόνησιν σχετικν μελετν περί το σεβασμίου Γέροντος. λλά τό συλλεγέν λικόν το μέγα καί πολύ καί διά τοτο είμνηστος Π. Λόης δημοσίευσεν ἐπιλεκτικς στοιχεα μόνον κ τν δύο πρώτων σελίδων το περί ο λόγος χειρογράφου.
πειδή ναμφιβόλως δημοσίευσις τοιούτων μαρτυριν καί στοιχείων περί το βίου καί τς δράσεως μεγάλων προσωπικοτήτων, καί δή καί κκλησιαστικν νδρν, ποος πρξεν π. Γερβάσιος, χι μόνον συντελε ες τήν προβολήν καί νάδειξιν προτύπων φωτοειδν ες καιρούς πνευματικς αχμηρότητος, οοι καί ο παρόντες, λλά καί ποτελον συμβολήν ες τήν τοπικήν καί κατ πέκτασιν τήν κκλησιαστικήν στορίαν τς χριστιανικῆς μν χώρας, χαιρετίζομεν τήν κδοσιν το χειρογράφου ν τ πλαισί το ορτολογίου 2014 το φιερωμένου ες τόν π. Γερβάσιον. Πρός δέ εχαριστομεν διά τήν ελογίαν καί συγχαίρομεν καί διά τήν πρωτοβουλίαν ατήν τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερεμίαν, ξοχον κκλησιαστικόν νδρα, ξιον Ποιμενάρχην τς γιοτόκου ατς παροικίας καί τρηρόν καί οκνον ργάτην ν τ περιοχ τν Βιβλικν Σπουδν, πρός ν εγνώμονες διατελομεν, νθ ν πέρ τς το Χριστο κκλησίας καί τς πιστήμης καί μετά πολλοῦ μόχθου ποιε.  



Ἀναρτήθηκε ἀπό: Priest Zastovis – Romanou Charalampos (http://agiosdimitriosromanou.blogspot.gr)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου