Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας

Ο άγιος Κύριλλος, Πατριάρχης Αλεξανδρείας ( + 444 ), υπήρξε ο χαλκέντερος πολέμιος του Νεστορίου και υπέρμαχος της Θεοτοκίας της Αειπαρθένου. 
Στην Τρίτη Οικουμενική σύνοδο, το 431, αγωνίστηκε με παρρησία για τη Θεοτόκο.
 
Οι αγώνες του για τη Μητέρα του Κυρίου προκάλεσαν την ιδιαίτερη εύνοιά Της για αυτόν, όπως φανερώνει το ακόλουθο περιστατικό:
 
Σε ένα προάστιο της Χαλκηδόνος, στη Δρυ, συγκροτήθηκε μια ληστρική σύνοδος που καταδίκασε ερήμην τον ιερό Χρυσόστομο. Ο άγιος Κύριλλος, από άγνοια και όχι από κακία, υιοθέτησε τις αποφάσεις της συνόδου κι έφτασε μέχρι το σημείο να μη θέλει να μνημονεύει το όνομα του αγίου στα δίπτυχα, μαζί με τα ονόματα των άλλων Πατριαρχών.
 
Ήταν όμως καλοπροαίρετος, κι όταν του έγιναν οι ανάλογες συστάσεις,  εξέτασε καλύτερα τα πράγματα,  αναγνώρισε το λάθος και διόρθωσε τη στάση του. Στην αλλαγή του αυτή συνετέλεσε και το παρακάτω όνειρο:
 
Του φάνηκε πως βρισκόταν σε ένα τόπο ωραιότατο, και δοκίμαζε μία χαρά ανεκλάλητη. Έβλεπε εκεί τους πατριάρχες Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, καθώς και άλλους άνδρες της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. Έβλεπε επίσης ένα ναό πολύ φωτεινό και μεγαλοπρεπή, από όπου ακουγόταν μία ουράνια ψαλμωδία.
 
Προχώρησε μέσα στον ναό και αντίκρυσε την Υπεραγία Θεοτόκο, περιστοιχισμένη από πλήθος αγίων Αγγέλων, να λάμπει από άρρητη δόξα.
 
Κοντά στη Θεομήτορα στεκόταν με μεγάλη τιμή και πολλούς δορυφόρους ο ιερός Χρυσόστομος, κρατώντας στα χέρια το βιβλίο των διδαχών του.
 
Ο άγιος Κύριλλος προχώρησε για να προσκυνήσει την Υπεραγία Θεοτόκο. Ο Άγιος Ιωάννης όμως μπήκε στην μέση και όχι μόνο τον εμπόδισε, αλλά θέλησε να τον βγάλει έξω.
 
Έντρομος εκείνος, σκεπτόταν γιατί άραγε να οργίστηκε τόσο εναντίον του ο ιερός Χρυσόστομος.
 
Τότε επεμβαίνει η Παναγία και λέει:
 
- Συγχώρησέ τον,  Ιωάννη, και μην τον διώχνεις. Όσα έχει πει εναντίον σου δεν τα είπε από κακία, αλλά από άγνοια.
 
- Όχι, δεν τον συγχωρώ, έκανε τάχα θυμωμένος ο άγιος.
 
- Συγχώρησέ τον για την αγάπη μου, επέμεινε η Παναγία, γιατί αγωνίστηκε πολύ για την τιμή μου, κατατρόπωσε τον Νεστόριο και με ανακήρυξε Θεοτόκο.
 
Αμέσως εκείνος ηρέμησε, αγκάλιασε τον παλαιό του αντίπαλο και τον ασπάσθηκε με αγάπη.
 
Από τότε η εκτίμηση του αγίου Κυρίλλου προς τον άγιο Ιωάννη ήταν απεριόριστη.
 

Τριάντα δύο χρόνια αγωνίστηκε ο άγιος Κύριλλος στον πατριαρχικό θρόνο της Αλεξανδρείας. Κι όταν παρέδιδε την αγία ψυχή του, η Παναγία δεν τον λησμόνησε. Ήρθε κοντά του και του παραστάθηκε με ενδιαφέρον, όπως κι εκείνος στη ζωή του Την υπηρέτησε και αγωνίστηκε για την τιμή Της.

Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!!

Του κυρίου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1) 

Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας! 
Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας.
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!

Έτσι οι φύλακες της Ορθ
oδόξου Παραδόσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους!
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους.

Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού.

Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των ι. Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως!

Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία το φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της.

Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.

Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!

Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και

Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας!

Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας!

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!

Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το…αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου!

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας!

Έκαναν την επιλογή τους!

Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!

Μέγας Βασίλειος : να τους αποστρέφωνται δυνατά

«Πρέπει οι ακροαταί να είναι εκπαιδευμένοι στις Γραφές και να κρίνουν αν τα λεγόμενα των διδασκάλων είναι σύμφωνα με τις Γραφές. Κι όσα είναι ξένα να τα αποβάλλουν και εκείνους που επιμένουν σ’ αυτά να τους αποστρέφωνται δυνατά».

(Μ. Βασίλειος).

“O μή λέγων τοις αιρετικοίς ανάθεμα, ανάθεμα έστω”!

Γράφει ο αδελφός μας  Sotirios Zouridis :

Όταν μνημονεύει ΠΑΠΑ , οταν μνημονεύει μονοφυσίτες ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ καταδικαστεί κατ επανάληψη συνοδικά δεν πρέπει καν να μπαίνει ζήτημα νέας καταδίκης αλλά εφαρμογής των ήδη υπαρχουσών συνοδικών αποφάσεων . Ας εφαρμόσουμε πρώτα όσα αποφάσισαν οι Σύνοδοι του 867, του 879, του 1009, του 1054, του 1341, του 1347, του 1351, του 1440, του 1441, του 1443, του 1450, του 1484, του 1722, του 1727, του 1838, του 1848, του 1895 ... Δεν βλέπω σε τι χρειάζεται νέα συνοδος ΟΤΑΝ δεν εφαρμόζονται οι αποφάσεις τόσων συνόδων ! Ας εφαρμόσουμε όσα παραλάβαμε απο τον άγιον Φώτιον, τον ιερόν Θεοφύλακτον, τον άγιον Γρηγόριον τον Παλαμάν, τον άγιο Συμεών τον Θεσσαλονίκης, τον άγιον Μάρκον Ευγενικό, τον Ευγένιον Βούλγαριν, τον Νικηφόρον Θεοτόκην, τον άγιον Νικόδημον, τον άγιον Νεκτάριον ... Μνημόνευσε τον αιρετικό Πάπα ο Βαρθολομαίος ? Στο ανάθεμα και αυτός ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙ γιατί έτσι διατάζει η συνοδική απόφαση που διαβάζεται την Κυριακή της Ορθοδοξίας “O μή λέγων τοις αιρετικοίς ανάθεμα, ανάθεμα έστω”!

Είναι αναπόδραστη νομοτέλεια, η αποστασία από την Ορθόδοξο Πίστι να ακολουθήται από συμφορές.

enthro3

"Πατριάρχης" Αντιοχείας:

Είμαστε στο Παρίσι αλλά η καρδιά μας, βρίσκεται στην Συρία. Είμαστε με την σκέψη εκεί στους αδελφούς μας, που αναζητούν την ειρήνη", ανέφερε ο Πατριάρχης Ιωάννης.


σ.σ. αναζητάτε την ειρήνη; Η Ειρήνη είναι ο Χριστός και η Εκκλησία Του, την Οποία Εκκλησία Του, σεις οι Οικουμενιστές την γράψατε στα παλαιά σας υποδήματα και εκτός των άλλων έχετε πλήρη κοινωνία με τους αιρετικούς Μονοφυσίτες. Ασπάζεστε την εικόνα του "αγίου" Διόσκορου,  φονέα του Αγίου Φλαβιανού! Όλα τα αναθέματα των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων βρίσκονται στις κεφαλές σας. Αναζητείστε λοιπόν την "ειρήνη"....


Τότε ένας ησυχαστής, μου υπενθύμισε την περίπτωση του ασκητού πού, μετά την άλωση τής Κωνσταντινουπόλεως, είδε επάνω στήν αγία Πρόθεση ερειπωμένου Ναού, μία γουρούνα με τα νεογνά της και άρχισε να κλαίει και νά οδύρεται. Τότε ενεφανίσθη Άγγελος Κυρίου και του λέγει· Αββά, τί κλαίεις; Γνωρίζεις ότι, αυτό πού είδες, είναι πιο ευάρεστον στόν Κύριον από την αναξιότητα τών ιερέων, πού λειτουργούσαν; Και ο Αγγελος εγένετο άφαντος.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Η ειλικρίνεια είναι η γλώσσα της Αληθείας: το δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα του 20ού αιώνος, δεν είναι άλλο παρά η αναγέννησις της ειδωλολατρίας και του πολυθεϊσμού. Αναγέννησις της ειδωλολατρικής αξιολογίας και κριτηριολογίας. Horribile dictu, αλλά και αυτό πρέπει να λεχθή: δια του δόγματος περί του αλαθήτου του πάπα ανήχθη εις δόγμα ο ειδωλολατρικός ουμανισμός, κατά πρώτον λόγον ο ελληνικός. Ανήχθη εις δόγμα η παναξία, ανήχθη εις δόγμα το παγκριτήριον της ελληνικής κουλτούρας, του ελληνικού πολιτισμού, της ποιήσεως, της φιλοσοφίας, της τέχνης, της πολιτικής, της επιστήμης: «μέτρον πάντων άνθρωπος». Και όλα αυτά τι είναι; --Αναγωγή εις δόγμα της ειδωλολατρίας. Κατ΄ αυτόν τον τρόπον, έφθασε να γίνη δόγμα η αυτάρκεια του ευρωπαίου ανθρώπου, την οποίαν επί αιώνας ενοστάλγουν όλοι οι ευρωπαϊκοί ουμανισμοί.