Οι Ζωγραφίτες οσιομάρτυρες

Επειδή το Άγιον Όρος αποτελούσε ανέκαθεν το προπύργιο και το στήριγμα της Ορθοδοξίας στην Ανατολή, οι Λατίνοι θέλησαν να το καταστρέψουν και να εγκαθιδρύσουν και σε αυτό την εξουσία του Πάπα. Μπήκαν λοιπόν το 1280 στο Όρος με στρατιωτική δύναμη, κι επιδόθηκαν στο έργο τους άλλοτε με υποσχέσεις και χρήματα, κι άλλοτε με απειλές , βιαιότητες και μαρτύρια . 
Μερικοί δειλοί υπέκυψαν. Οι περισσότεροι όμως μοναχοί αρνήθηκαν την εξουσία του Πάπα ως τοποτηρητού του Χριστού, καθώς και τα σαθρά του δόγματα, για αυτό επισφράγισαν με το αίμα την ομολογία τους. Σε αυτή τους την προσπάθεια οι Λατίνοι είχαν δυστυχώς συνεργούς τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγο και τον Πατριάρχη Ιωάννη Βέκκο.
 
Αφού έκαναν ό,τι έκαναν στις άλλες μονές, πέρασαν τελευταία κι από τη μονή Ζωγράφου. Εκείνη την περίοδο ασκήτευε κοντά στο μοναστήρι ένας μοναχός που είχε τη συνήθεια να διαβάζει πολλές φορές την ημέρα τους χαιρετισμούς της Θεοτόκου μπροστά στην εικόνα
Tης . 
Κάποια μέρα, ενώ στα χείλη του γέροντα ηχούσε ο αρχαγγελικός ασπασμός, ακούει ξαφνικά από την αγία εικόνα τη φράση: « Χαίρε κι εσύ, Γέρον του Θεού! » .
 
Ο γέροντας τρόμαξε.
 
- Μη φοβάσαι! συνέχισε ήσυχα η θεομητορική φωνή που έβγαινε από την εικόνα. Πήγαινε όμως γρήγορα στο μοναστήρι, και πες στον ηγούμενο και στους μοναχούς ότι οι εχθροί μου και εχθροί του Υιού μου πλησίασαν. Όποιος λοιπόν είναι ασθενής στο φρόνημα, ας πάει να κρυφτεί μέχρι να περάσει ο πειρασμός. Όσοι όμως επιθυμούν μαρτυρικά στεφάνια, να παραμείνουν στο μοναστήρι. Πήγαινε γρήγορα!
 
Ο γέροντας ξεκίνησε αμέσως , υπάκουος στην εντολή της Θεοτόκου. Και μόλις έφτασε στη μονή, βλέπει κατάπληκτος στην πύλη την εικόνα της Παναγίας , μπροστά στην οποία διάβαζε πριν από λίγο τους Χαιρετισμούς. Γονάτισε με κατάνυξη, ασπάστηκε την εικόνα και μαζί με αυτή παρουσιάστηκε στον ηγούμενο.
 
Οι μοναχοί ταράχθηκαν από το φοβερό άκουσμα. Μερικοί έτρεξαν και κρύφτηκαν στα όρη και στις σπηλιές. Είκοσι έξι όμως –  μαζί τους και ο ηγούμενος – έμειναν στο μοναστήρι , ανέβηκαν στον πύργο και περίμεναν εκεί τους εχθρούς και τα μαρτυρικά στεφάνια.
 
Σε λίγο έφτασαν και οι Λατινόφρονες. Στην αρχή επιστράτευσαν όλη τους τη ρητορική δεινότητα, για να πείσουν τους μοναχούς να ανοίξουν τις πύλες και να αναγνωρίσουν τον Πάπα σαν κεφαλή της  οικουμενικής Εκκλησίας.
 
- Και ποιος σας είπε ότι ο Πάπας είναι η κεφαλή της Εκκλησίας; φώναξαν οι μοναχοί. Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Χριστός! Δεν ανοίγουμε τις πύλες. Προτιμάμε να πεθάνουμε, παρά να σας αφήσουμε να μολύνετε τον ιερό αυτό τόπο!
 
- Αφού το θέλετε, θα πεθάνετε! φώναξαν οι Λατινόφρονες με μανία.
 

Κι αμέσως μάζεψαν ξύλα και φρύγανα γύρω από τον πύργο, άναψαν φωτιά και τους έκαψαν όλους.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Ιδού λοιπόν εις τι μετεβάλλετο και τελικώς μετεβλήθη από την Αναγέννησιν έως σήμερον η Ευρώπη: εις εργαστήριον ρομπότ! Το δε ρομπότ είναι ο αθλιώτερος τύπος ανθρώπου. Όστις έχει οφθαλμούς δια να βλέπη ας ιδή:  δεν υπήρχεν επί του πλανήτου τούτου αθλιώτερος, ασχημότερος και απανθρωπότερος άνθρωπος από το ευρωπαϊκόν ρομπότ. Εντροπή και αίσχος, αιωνία εντροπή και αιώνιον αίσχος της Ευρώπης, αυτό είναι ο «νέος άνθρωπός» της, άνθρωπος χωρίς Θεόν και χωρίς ψυχήν, ο άνθρωπος-ρομπότ.                                                                                                                                            Αφού εφόνευσε τον Θεόν και την ψυχήν μέσα του ο τύπος του ευρωπαίου ανθρώπου, από τινων ήδη δεκαετιών, βαθμηδόν αυτοκτονεί. Διότι η αυτοκτονία είναι ο αναπόφευκτος ακόλουθος της Θεοκτονίας. Η παιδεία χωρίς τον Θεόν οδηγεί την Ευρώπην και δι΄ αυτής όλην την οικουμένην εις τοιούτον σκότος, εις το οποίον η ανθρωπότητα δεν έπεσε ποτέ. Εις το σκότος αυτό ουδείς γνωρίζει ουδένα και ουδείς αναγνωρίζει ουδένα δι΄ αδελφόν!....                                                                                                                                                       

ΜΑΝΑ ΜΑΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στις «Διδαχές» του, όσες διεσώθηκαν, λέγει ότι η Εκκλησία είναι «ωσάν την Μάνα». 
Ιδού τα λόγια του:
 

«Κιβωτός είναι η Αγία Εκκλησία μας. Και όσοι αδελφοί έμπουν μέσα εις την Εκκλησίαν, θέλουν συγχωρηθή τα αμαρτήματά τους, και δεν θέλουν να πνιγούν από τα σφάλματά τους. Η αγία Εκκλησία είναι ωσάν την Μάνα. Όταν σφάλλη ο υιός της, τον μαλώνει και πάλιν τον συμπαθεί. Η αγία μας Εκκλησία είναι μία πηγή, οπού ποτίζει όλους τους διψασμένους. Και πρέπει κάθε ημέραν να λειτουργούν οι ιερείς, δια να ευλογήση ο Θεός την χώραν σας, τα χωράφια σας, τον τόπον και όλα τα έργα των χειρών σας».
 

Ωδή α΄. Ήχος α΄. Ο Ειρμός.

Χριστός γεννάται· δοξάσατε. Χριστός εξ Ουρανών· απαντήσατε. Χριστός επί γης· υψώθητε. Άσατε τω Κυρίω πάσα η γη, και εν ευφροσύνη ανυμνήσατε λαοί· ότι δεδόξασται.

Ερμηνεία.
(Aγ. Νικοδήμου Αγιορείτου από το ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ).

Από ποίον άλλον πρέπει να ζητούν άρτους οι χρείαν έχοντες τούτων, πάρεξ από τον αρτοπωλητήν; Ή από ποίον πρέπει να λαμβάνουν οίνον οι εστερημένοι τούτου, πάρεξ από τον οινοπώλην; Αλλά και οι χρείαν έχοντες νομίσματος χρυσού και αργυρού, από ποίον άλλον πρέπει να ζητούν τούτο, ει μη από τον αργυραμοιβόν;(σαράφην). Ούτω παρομοίως και οι θέλοντες να πανηγυρίζουν και να εγκωμιάζουν τας του Χριστού εορτάς, από ποίον άλλον πρέπει να ζητούν λόγους πανηγυρικούς και εγκώμια, πάρεξ από τον τούτων πανηγυριστήν και εγκωμιαστήν, τον μέγαν λέγω εν Θεολογία Γρηγόριον; Διότι ούτος ο κατ΄ εξοχήν λεγόμενος Τριαδικός Θεολόγος, όχι μόνον εστόλισε τας Δεσποτικάς εορτάς με τους ιδικούς του λόγους και τα εγκώμια, αλλ΄ έδωκεν άδειαν και εις τους μεταγενεστέρους να κλέπτουν τα ιδικά του λόγια και ποιήματα με μίαν κλεψίαν επαινετήν και ακατηγόρητον· την οποίαν όποιος εργάζεται, όχι μόνον δεν εντρέπεται, ως οι κλέπται των άλλων πραγμάτων, αλλ΄ εξεναντίας με την κλεψίαν αυτήν καλλωπίζεται.

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς σχετικὰ μὲ τὴν παρουσία τοῦ Κυ- ρίου στὴν ζωὴ μας τονίζει:

«Ἂν δὲν μποροῦμε νὰ βλέπουμε τὸν Κύριο καὶ μὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ σώματος, μποροῦμε ὅμως νὰ Τὸν βλέπουμε διαρκῶς μὲ τὰ μάτια τῆς διανοίας, ἂν εἴμαστε σὲ πνευματικὴ ἐγρήγορση.
Μποροῦμε μάλιστα ὄχι ἁπλῶς νὰ Τὸν βλέπουμε ἀλλὰ καὶ νὰ καρπωνόμαστε μεγάλα ἀγαθά. Διότι αὐτὴ ἡ θέα εἶναι ἀναίρεση κάθε ἁμαρτίας, καθαίρεση κάθε πονηροῦ πράγματος, ἀπομάκρυνση κάθε κακοῦ. Αὐτὴ ἡ θέα εἶναι ποιητικὴ κάθε ἀρετῆς, γεννητικὴ καθαρότητος καὶ ἀπαθείας, παρεκτικὴ αἰωνίου ζωῆς καὶ ἀτελείωτης βασιλείας»

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Α.Π.Θ

ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ καί πρωτάκουστα, «αἰσχύνης γέμοντα», ἀπό ὀρθοδόξου πλευρᾶς εἶναι ὅσα ἐτελέσθησαν κατά τήν ἐνθρόνιση τοῦ νέου πάπα Φραγκίσκου Α’, προεξάρχοντος δυστυχῶς τοῦ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου Α’, μετά τῆς συνοδείας ἐκπροσώπων τῶν αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.
Ὄχι, δέν ἦταν ἐκεῖ παροῦσα ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ἡ Ἐκκλησία τῶν μεγάλων ὁμολογητῶν τῆς πίστεως ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ: Τοῦ Μ.Φωτίου, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, τῶν ἐπί τοῦ λατινόφρονος πατριάρχου Ἰωάννου Βέκκου μαρτυρησάντων Ἁγιορειτῶν Πατέρων, τῶν ὁσιομαρτύρων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Καντάρας τῆς Κύπρου, τῶν ἐν τοῖς χρόνοις ἡμῶν σφαγιασθέντων Σέρβων Ὀρθοδόξων ἀπό τούς «Καθολικούς» Οὐστάσι τῇ ὑποκινήσει τοῦ καρδιναλίου, καί τώρα «ἁγίου» τῶν Παπικῶν, Στέπινατς.


Εἶναι δυνατόν οἱ σφαγιασθέντες «ὥσπερ ἄρνες» ἀπό τούς παπικούς νά ἔστειλαν ἐκπροσώπους, χαίροντες ἐπί τῇ ἐνθρονίσει τοῦ σφαγέως των; Εἶναι δυνατόν ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος πού προειδοποίησε τους Ἁγιορεῖτες Πατέρες ἐπί τῇ ἀφίξει τῶν παπικῶν και φιλοπαπικῶν ἐπί Βέκκου λέγοντας ὅτι «ἔρχονται οἱ ἐχθροί τοῦ Υἱοῦ μου», νά συμμετεῖχε ἐγκρίνοντας τήν ἐνθρόνιση τῶν ἐχθρῶν τοῦ Υἱοῦ Της, χωρίς μέχρι τώρα ἐπί χίλια ἔτη ἀπό τοῦ σχίσματος νά ὑπάρξη ἴχνος μετανοίας;

Ανακοίνωση της αυθεντικής Ιεράς Μονής Εσφιγμένου περί του νέου ηγουμένου των ψευδοεσφιγμενιτών.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ 

Μοναχός ανελεύθερος και ανίκανος να εφαρμόσει την ευαγγελική αλήθεια είναι ενώπιον του Θεού ανύπαρκτος και ανυπόστατος. Έναν ακόμη τέτοιας κοπής ηγούμενο, τον Ιερομόναχο Βαρθολομαίο Γαζέτα, τυφλό όργανο του ομωνύμου του πατριάρχου κ.Βαρθολομαίου εξέλεξαν τα υπολείμματα της αδελφότητος του κοιμηθέντος π. Χρυσοστόμου Κατσουλιέρη για μία θέση που κανείς σοβαρός αγιορείτης Ιερομόναχος δεν θα δεχόταν.

Δυστυχώς η παραβίασης των αγιορείτικων θεσμών συνεχίζεται κατάφωρα αρκεί μόνον να γεμίσει το άγιον όρος με πρόσωπα που θα κάνουν την εγκληματική υπακοή να συμπορεύονται στην Οικουμενική Κίνηση με τον κ. Βαρθολομαίο, την τελευταία και μεγαλυτέρα αίρεση στην ιστορία της Εκκλησίας.

Πώς εκλέγεται ένας ηγούμενος, λοιπόν, της Μονής μας που δεν πάτησε ποτέ το πόδι του μέσα σ αυτήν; Ο Καταστατικός Χάρτης Αγίου Όρους (ΚΧΑΟ) απαιτεί ο υποψήφιος να διατηρεί τουλάχιστον δέκα χρόνια φυσικής παρουσίας εντός της Μονής. Ένας ηγούμενος αγιορείτικης Μονής εκλέγεται από την αδελφότητα. Η αδελφότητα μας όχι μόνον δεν τον εξέλεξε, αλλά και αναγνωρίζει τον συγκεκριμένο Ιερομόναχο σαν έναν από τους σφοδρούς διώκτες της που μάλιστα επανειλημμένως εκτύπησαν το αντιπροσωπείο μας στας Καρυάς με σκοπό την κατάληψη του. Και τί σημαίνει ηγούμενος κοινοβίου χωρίς να έχει αδελφότητα; Οι εναπομείναντες μοναχοί της συνοδείας των, όντες μόνον πέντε, δεν μπορούν ούτε την γεροντική σύναξη να απαρτίσουν. Οι υπόλοιποι περίπου 12 νέοι που εγράφησαν χωρίς να συμβιώνουν μαζί των για να φανεί δήθεν ωσάν αδελφότης κοινοβίου, δεν έχουν δικαίωμα ψήφου, διότι απαιτούνται 6 χρόνια παρουσίας στην Μονή. Ποιά αδελφότης, λοιπόν, τον εξέλεξε; Όλα έκνομα, όλα ανυπόστατα και ενώπιον Θεού και στην συνείδηση του λαού. 

Είμεθα σίγουροι ότι η Ιστορία θα καταδικάσει αυτόν τον παναγιορείτικο εκτραχηλισμό, ακόμη κι αν προς το παρόν οι διώκτες μας καταφέρουν σιγά σιγά να μεταμφιέσουν την αντίρρηση του φρονήματός μας σε ποινικό έγκλημα, κι ημάς αυτούς, από αντιρρησίας συνειδήσεως σε τρομοκράτες. Εμείς λοιπόν οι "τρομοκράτες", απειλούμεθα με στέρηση των φυσικών μας καταλυμάτων, είμεθα υπό συνεχές καθεστώς απελάσεως, αδυνατούμε να εισέρθουμε νομίμως στο Άγιον Όρος, προμηθευόμεθα τροφάς, φάρμακα και αναλώσιμα κρυφίως, είμεθα για χρόνια άποροι από χρηματικά εισοδήματα, αδυνατούμε να κάνουμε χρήση των οχημάτων, να αλιεύσουμε, να καλέσουμε στην μονή μας αδελφούς μας, να προσλάβουμε εργαζομένους, και άλλα πολλά. Πάντες και από παντού κινδυνεύομαι και υποβλεπόμεθα. Εκτός από τα εισοδήματα, την κινητή και ακίνητη περιουσία της Μονής μας, τα τηλέφωνα, τις ταχυδρομικές θυρίδες που ήδη μας άρπαξαν, ο νέος ηγούμενος φανταζόμαστε ότι θα συνεχίσει την λεηλασία από την άπορο εκατονταμελή αδελφότητά μας και όλων όσων υπολοίπων ανήκουν στον λογότυπο "Ιερά Μονή Εσφιγμένου". Του δηλώνουμε όμως κι εμείς: Αυτό που δεν θα μπορέσει να μας πάρει είναι το πιστεύω μας και την ελευθερία μας να παλεύουμε γι αυτό!

Καλούμε, λοιπόν, τον τραγικό αυτόν νέο να εγκολπωθεί πνεύμα μετανοίας κι όχι αυτάρκειας, πνεύμα ομολογίας κι όχι ανθρωπαρεσκείας, πνεύμα ανδρείας κι όχι δειλίας, και να επανέλθει στον χώρο της σοβαρότητας και της κατά Θεόν δικαιοσύνης.

Μετ' ευχών κι ευλογιών

Ο ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΜΕΘΟΔΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΕΜΟΙ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟΙ.