Φοβερά αυτά που πιστεύουν οι υπηρέτες του διαβόλου Οικουμενιστές.

Absence of Greek Orthodox Observers Explained


The Greek Orthodox Church is unwilling to be represented at the Second Vatican Council by mere observers because it feels that its presence would be meaningful only if it could fully participate in the council on a basis of equality.
This is the explanation given by Nikos A. Nissiotis, a professor (ο Νικόλαος  Νησιώτης καθηγητής της θεολογίας στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών)of theology at the University of Athens, Greece. He is here representing the World Council of Churches as a council observer.
He is associate director of the WCC’s Ecumenical Institute in Bossey, Switzerland.
Nissiotis told this correspondent that the Orthodox Church of Greece sincerely pursues the goal of Christian unity.
“To our mind,” he said, “this unity actually is a reality because all Christian churches receive the same spiritual nourishment from the Holy Spirit which perpetuates the event of Pentecost.
“As a matter of fact, ‘orthodox’ to us is a synonym of both ‘catholic’ and ‘apostolic,’ for the true Church in our view is undivided and indivisible because it attains to one and the same source, which is Christ.
“The unbroken continuity which goes back to the early, apostolic Church applies to all churches, it belongs to all the people of good will who wish to be united in spirit by professing their faith in Christ. To our mind, in all Christian churches there is to be found salvation.(στο μυαλό μας σε όλες τις Χριστιανικές εκκλησίες υπάρχει σωτηρία)
“We think that there should not be any reluctance to accept different forms of worship or different doctrinal expressions. There should be a willingness to accept multiplicity and diversity rather than insisting on uniformity. No church should attempt to impose its own type of life upon other churches whose type of life is different.
“Rather should all churches pursue a charismatic, Eucharistic unity so as to ‘restore all things in Christ.’ This is what we mean by ecumenical intercourse, and this is why we cooperate with the World Council of Churches, which subscribes to this concept of Christian unity.”

Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου

Πηγή : sotirio

Δεύρο, μάρτυς Xριστού, προς ημάς, σου δεομένους συμπαθούς επισκέψεως και ρύσαι κεκακωμένους τυραννικαίς απειλαίς και δεινή μανία της αιρέσεως του ΠΑΠΙΚΟΥ Βαρθολομαίου και όσων τον μνημονεύουν· 





υφ' ης ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ως αιχμάλωτοι ΤΗΣ ΠΑΝ-ΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΔΥΣΕΩΣ και γυμνοί διωκόμεθα, τόπον εκ τόπου διαρκώς διαμείβοντες και πλανώμενοι εν σπηλαίοις και όρεσιν. 

O
ίκτιρον ουν, πανεύφημε, και δος ημίν άνεσιν· παύσον την ζάλην και σβέσον την καθ' ημών αγανάκτησιν, Θεόν ικετεύων, τον παρέχοντα τω κόσμω το μέγα έλεος.

Η προφητεία του Αββά Παμβώ προς μαθητήν του

…Σου λέγω και τούτο Τέκνον μου, ότι θα έρθει καιρός, οπόταν οι χριστιανοί θα προσθέτουν και θα αφαιρούν και θα μεταβάλουν τας βίβλους των Αγίων Ευαγγελίων και των Αγίων Αποστόλων και των Θεσπέσιων Προφητών και των Ιερών Πατέρων και θα μαλακώνουν τας Αγίας Γραφάς και θα γράφουν τροπάρια και άσματα και λόγους τεχνολογικούς.
Και ο νους των θα ξεχυθεί εις αυτούς, θα απομακρυνθούν δε από τα Θεϊκά πρότυπα.
Και δια τούτον τον λόγον οι Άγιοι Πατέρες είχαν προαναγγείλει ότι οι μονασταί της ερήμου πρέπει να γράφουν τους βίους των Πατέρων όχι επάνω εις μεμβράνας, αλλά επάνω εις χάρτινους διφθέρας, διότι η ερχόμενη γενεά θα τους μεταβάλλει σύμφωνα με την δική των αρέσκεια. Όθεν και το κακό που μέλλει να προέλθει θα είναι φρικτόν.
Κατόπιν λέγει ο μαθητής:
-Ώστε λοιπόν, Γέροντα, πρόκειται να αλλάξουν οι παραδόσεις και τα έθιμα των Χριστιανών; Μήπως δεν θα υπάρχουν πλέον ιερείς εις την Εκκλησίαν αφού θα βαδίσει προς αυτό το κατάντημα;
Τότε ο αββάς εσυνέχισεν:
-Εις τους καιρούς εκείνους πλέον, θα κρυώσει η αγάπη του Θεού από τις περισσότερες ψυχές και θα πέσει θλίψις μεγάλη εις τον κόσμον.
Το ένα έθνος θα ρίχνεται εναντίον του άλλου. Οι λαοί θα μετακινούνται από τους τόπους των.
Οι άρχοντες θα ανακατωθούν, οι ιερωμένοι θα το ρίξουν εις την αναρχίαν, οι δε μοναχοί θα ξεκλίνουν εις την αμέλειαν.
Οι εκκλησιαστικοί ηγέτες θα θεωρούν ανάξιον πράγμα να φροντίζουν για την σωτηρίαν τόσον της ιδικής των ψυχής, όσον και του ποιμνίου των και θα περιφρονούν παντελώς ένα τοιούτον ζήτημα.
Όλοι θα δείχνουν προθυμίαν και δραστηριότητα προ πάντων δια τα τραπέζια και διά τας ορέξεις των. Θα είναι οκνηροί εις τας προσευχάς και πρόχειροι εις τας κατακρίσεις.
Τους βίους και τας διδαχάς και τα παραδείγματα των αγίων Πατέρων δεν θα ενδιαφέρονται μήτε να τα μιμηθούν, μήτε καν να τα ακούσουν, αλλά μάλλον θα κατηγορούν και θα λέγουν ότι, εάν εζούσαμε και μεις εις εκείνα τα χρόνια, έτσι θα συμπεριφερόμεθα.
Οι δε αρχιερείς θα υποχωρούν μπροστά στους ισχυρούς της γης. Και θα λύνουν τις διάφορες υποθέσεις, βγάζοντες από πολλές μεριές δώρα και απολαβές λογιών λογιών για λογαριασμό των.
Τον πτωχόν δεν θα τον υπερασπίζουν, θα θλίβουν τας χήρας γυναίκας και θα καταπονούν τα ορφανά. Αλλά και εις τον λαόν θα εισχωρήσει ασωτία.
Οι περισσότεροι δεν θα πιστεύουν εις τον Θεόν, θα μισούνται αναμεταξύ των και θα αλληλοτρώγονται ωσάν τα θηρία, θα κλέπτουν ο ένας τον άλλον και θα μεθύουν και θα περπατούν ωσάν τυφλοί.
Τέλος ξαναρωτά ο μαθητής:
-Τι λοιπόν πρέπει να κάνει κάποιος σε κείνη την περίστασιν;
Και ο Γέρων Παμβώ απεκρίθη:
-Τέκνον μου, εις εκείνους πλέον τους καιρούς, όποιος αν ημπορέσει να σώσει την ψυχή του και να παρακινά και τους άλλους δια να σωθούν, αυτός θα ονομασθεί μέγας εις την βασιλείαν των Ουρανών.

ΤΙ ΜΕ ΑΠΕΛΠΙΖΕΙΣ; ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΝΑ ΠΑΩ,ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ



 
Ο ΓΕΡΩΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ
Οι τρεις νέοι, του έβαλαν μετάνοια, ασπάστηκαν το χέρι του κι έφυγαν. Ο Γέροντας βγήκε έξω, χαιρέτησε τις κοπέλλες και είπε... Καθείστε με την καλογραία δια να ξεκουρασθώ λίγο και μετά θα σας φωνάξω. Μπήκε στο κελλί του. Σύμφωνα με την διαβεβαίωση της γερόντισσας Ευπραξίας, αλλά και από όσα παραβολικά μας έλεγε πολλές φορές, μετά από κάθε συνομιλία ήθελε, να αποσύρεται λίγο για να προσευχηθεί. Εκείνα που διηγόταν, πως  "υπάρχουν άνθρωποι, που όταν περάσει λίγη ώρα και δεν προσευχηθούν, δεν αντέχουν, υποφέρουν"  αναφέρονταν σίγουρα στον εαυτό του και μόνο από ταπείνωση  τα χρέωνε σε άλλους. Αυτά τα διαλείμματα ήταν οι ώρες της περισυλλογής και της προσευχής, της ένωσής του με τον Θεό.
Μετά από είκοσι λεπτά περίπου τις φώναξε. Άρχισε τις συμβουλές του απευθυνόμενος στη μία, που ήταν χήρα...
- Πώς πας; Σε βλέπω καλύτερα από την άλλη φορά. Φρόντισε ν ' αυξήσεις τον ζήλον σου δια τα πνευματικά. Και να προσέχεις, διότι θα έχεις πόλεμον. Μη φοράς ρούχα πολυτελή, δια να προφυλαχθείς. Όταν ο άνθρωπος θέλει να ασκήσει την αρετήν, βρίσκει πολλούς τρόπους. Απόφευγε τις αιτίες των πειρασμών. Ο διάβολος θα σε πολεμήσει, διότι τόσα χρόνια στον κόσμο έκανες τα θελήματά του. Αυτός θα σε πολεμάει, αλλά από σένα εξαρτάται αν θα νικήσει. Χωρίς την ιδικήν σου θέλησιν, τίποτα δεν μπορεί να κάμει.


Οι άγιοι μάρτυρες, η αγία Αικατερίνη, η αγία Βαρβάρα κ.α. κρατούσαν στο χέρι τους τον σταυρό και έλεγαν... "Τον Σταυρόν προσκυνούμε, δεν θέλουμε την αμαρτία."  Αυτός που αγαπά τον Χριστόν μας, πρέπει να πάρει τον Σταυρό Του και να Τον ακολουθήσει. Έτσι θα νεκρώσει τα πάθη του. Μη φοβάσαι, η αρχή είναι δύσκολη, διότι πρέπει ν' αλλάξεις ζωή, να φύγεις απ' τον κόσμο και να γίνεις του Χριστού, δια να είσαι μέτοχος της Βασιλείας Του. Όταν υπάρχει θέλησις, "τα αδύνατα παρ' ανθρώποις, δυνατά τω Θεώ έστι."  
Με ποιό τρόπο θα σωθώ Γέροντα;
- Ο απόστολος Παύλος λέγει "πολυμερώς και πολυτρόπως." Δηλαδή κάθε άνθρωπος θα σωθεί ανάλογα με την προαίρεσιν και τον αγώνα που κάνει. Να τηρείς τις εντολές του Θεού. Σκάψε βαθιά μέσα σου. Ένας νέος πήγαινε να σπουδάσει, να γίνει σοφός αλλά δεν μπόρεσε. Δυσκολεύτηκε και γύρισε πίσω. Γυρίζοντας είδε στον δρόμο, κοντά σ' ένα χωριό, μια γυναίκα να βγάζει νερό μέσα από ένα πηγάδι. Πλησίασε και είδε ότι το σχοινί με τον καιρό είχε χαράξει την πέτρα. Σκέφθηκε... "Γιατί εγώ να μην μπορώ να γίνω σοφός;"  Και πήρε την απόφαση δια να επιστρέψει και να συνεχίσει την προσπαθειάν του.  Έτσι και συ, να έχεις ισχυράν θέλησιν, να υπομένεις και να επιμένεις στον αγώνα και θα σωθείς. Ποτέ μην απελπίζεσαι. Δεν υπάρχει αμαρτία ασυγχώρητη από τον Θεό. Η ευσπλαχνία και το ελεός Του είναι άβυσσος. Η υπερηφάνεια και η απελπισία είναι από τον διάβολο. Γιατί να απελπισθείς, αφού υπάρχει Θεός μακρόθυμος; Και άνθρωπο να σκοτώσεις μην απελπίζεσαι. Πες τώρα έγινε, δεν διορθώνεται. Εσύ Θεέ μου, συγχωρεσέ με. Τον νουν σου να έχεις εις τον Άδην, αλλά απελπισία ποτέ να μην κυριεύσει την ψυχήν σου. Ένας μοναχός, που ο διάβολος του έσπειρε λογισμούς απελπισίας, του απάντησε... "Τί με απελπίζεις; Και στην κόλαση να πάω, πάνω από σένα θα είμαι. "

* Γέρων Ιερώνυμος της Αίγινας.


* Επιμέλεια, μεταφορά κειμένου Γ.Α.

Ευτυχώς που υπάρχουν τα Μοναστήρια να μας σώσουν από τους Οικουμενιστάς......


Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Τορόντο

Η Επιτροπή Διαλόγου Καθολικών - Ορθοδόξων Βορείου Αμερικής, συνήλθε στο Τορόντο γιά ένα τριήμερο.
Την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου, άπαντα τα μέλη φιλοξενήθηκαν σε γεύμα από τον Μητροπολίτη Σωτήριο στην Ιερά μας Μητρόπολη. 
Στο γεύμα επίσης, παρεκάθησαν, ο Kαρδινάλιος Τορόντο Thomas Collins, ο Μητροπολίτης Σωτήριος, δύο φοιτητές και ένας καθηγητής από την Ρωμαιοκαθολική Θεολογική Σχολή του Αγίου Αυγουστίνου και δύο φοιτητές και ένας καθηγητής από την Ορθόδοξη Θεολογική Ακαδημία Τορόντο. 
Μετά το γεύμα, ενώπιον όλων, έγινε διάλογος μεταξύ των φοιτητών και καθηγητών των δύο Θεολογικών Σχολών. 
Οι συνεδριάσεις συνεχίσθηκαν στην Ιερά μας Μητρόπολη μέχρι τις 5:00 μ.μ. 
Τους συνέδρους, καλωσόρισαν και προσεφώνησαν ο Μητροπολίτης Σωτήριος και ο Kαρδινάλιος Collins.

Αγγελική Παπαθανασοπούλου : Κανείς δεν μίλησε γι΄ αυτή


Ελάχιστοι είναι εκείνοι, που αναδημοσιεύουν τραγικά γεγονότα, όπως εκείνο της ΜΑRFΙΝ με τον φρικτό θάνατο μιας εγκύου και δυο άλλων ακόμη. Η Αγγελική Παπαθανασοπούλου ήταν τεσσάρων μηνών έγκυος και η περίπτωσή της είναι ακόμη τραγικότερη. Όχι όμως όπως αυτή του ράπερ τραγουδιστή - μου διαφεύγει το όνομα - που ξεσήκωσε θύελλα πολιτικών κινητοποιήσεων με τα γνωστά επακόλουθα. Η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η Παρασκευή Ζούλια και ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης δεν ήταν θύματα πολιτικής βίας. Θύμα πολιτικής βίας δεν ήταν και η Αθήνα, όταν κάηκε το 2008, μετά τον θάνατο ενός 15χρονου θαμώνα των Εξαρχείων, γόνου ευκατάστατης οικογένειας, από εξοστρακισμό σφαίρας.

Γιατί τα γράφω αυτά;
Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε,
 
Διότι ο πόλεμος που καλούμαστε να δώσουμε είναι πόλεμος με τη μνήμη και τέλος,
 
Διότι
 ο ανθρώπινος λόγος, οι λέξεις και όχι ο κατευθυνόμενος εικονικός λόγος της τηλεόρασης  - γενικότερα του θεάματος - είναι το όπλο μας. Οι λέξεις, ο λόγος κρατά πάντα ζωντανή τη μνήμη και αυτή σώζει και διατηρεί ακαταμάχητη την αλήθεια. Η αλήθεια είναι ενυπόστατη και ουδέποτε εικονική.

Τα ακολουθούντα, αναδημοσίευση από
http://indobserver.blogspot.gr/2013/10/blog-post_9313.html

Δεν το έμαθε ποτέ κανείς. Όπως φυσικά και του αγέννητου παιδιού της που κάηκε μαζί της στον δολοφονικό εμπρησμό της ΜΑΡΦΙΝ στις 5 Μαΐου 2010.

Στη μνήμη της δεν έγινε ούτε ένα συλλαλητήριο. Κανείς δεν έγραψε τραγούδι.

Ο σύζυγος κι η οικογένεια της δεν διεκτραγώδησαν τον πόνο τους στην εκπομπή κανενός Σταύρου Θεοδωράκη.

Κανένας Πρετεντέρης ή Τρέμη δεν απαίτησαν από τους δικαστές την άμεση προφυλάκιση των δολοφόνων της.

Κανένα Μέγκα, Αντένα, Σκάι, Σταρ, Άλφα δεν έκανε αφιέρωμα στην στυγερή δολοφονία της.

Κανένας Σαμαράς δεν έκανε δηλώσεις διεθνώς ότι πάταξε το τέρας της ανεξέλεγκτης βίας που οδήγησε στη δολοφονία της.

Κανένας Δένδιας δεν συνέλαβε τους δολοφόνους της.

Κανένας εισαγγελέας δεν βρήκε μάρτυρες που να αποκαλύψουν μέσα σε μια εβδομάδα την εγκληματική συμμορία που την σκότωσε.
Βλέπετε κανείς δεν ενδιαφερόταν να την κάνει τηλεοπτικό σόου η να την εκμεταλλευθεί πολιτικά.

Γιατί όπως φώναζαν οι δολοφόνοι της προτού πετάξουν τις μολότοφ που την σκοτώσουν: «Να καείτε, να καείτε, στις τράπεζες δουλεύετε”.
Κι εκείνη η Αγγελική λίγο προτού ξεψυχήσει. μιλώντας στο κινητό, στον τρομαγμένο σύζυγο της του είπε: «Δεν μπορώ να σου μιλήσω άλλο. Πνίγομαι».
Και μαζί της πνίγηκε το αγέννητο παιδί της.
Θύματα της διεστραμμένης λογικής κάποιων φανατικών περί δήθεν «κοινωνικών αγώνων».

Καληνύχτα Ελλάδα

Περιμένει ο "Μητροπολίτης" κ. Άνθιμος να προστατεύσει ο Κύριος την Μακεδονία μας από τις αρπαχτικές διαθέσεις των γυφτοσκοπιανών....

ag-dimitrios6

Θα μπορούσε Ορθόδοξος να φανταστεί τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Μέγα Αθανάσιο να καλωσορίζει τον παναγιώτατο αιρεσιάρχη Άρειο;


Τότε ένας ησυχαστής μου υπενθύμισε την περίπτωση του ασκητού πού, μετά την άλωση τής Κωνσταντινουπόλεως, είδε επάνω στήν αγία Πρόθεση ερειπωμένου Ναού, μία γουρούνα με τα νεογνά της και άρχισε να κλαίει και νά οδύρεται. Τότε ενεφανίσθη Άγγελος Κυρίου και του λέγει· Αββά, τί κλαίεις; Γνωρίζεις ότι, αυτό πού είδες, είναι πιο ευάρεστον στόν Κύριον από την αναξιότητα τών ιερέων, πού λειτουργούσαν; Και ο Αγγελος εγένετο άφαντος.


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ.

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί .
Σήμερα το απόγευμα της Παρασκευής 25/10/2013 θα παραστεί στην λιτάνευση της ιερής εικόνας του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη , ο αρχιοικουμενιστής οικουμενικός πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.

Με την ευκαιρία αυτή , η πανελλήνια ένωση αντιαιρετικών ορθοδόξων χριστιανών και η κίνηση αποτοιχίσεως ορθοδόξων αντιοικουμενιστών Ελλάδος από ενορίες και μονές των μητροπόλεων της ορθοδόξου εκκλησίας διοργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά των αιρετικών οικουμενιστών στην Θεσσαλονίκη
την παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013 και ώρα 17 : 00 έξω από τον ναό του αγίου Δημητρίου.

εκ της πανελληνίου ενώσεως και της κίνησης αποτειχίσεως



ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Ό,τι ισχύει δια τον υπεράνθρωπον, το ίδιον ισχύει και δι΄ όλους τους ανθρωπιστικούς προγόνους και απογόνους του. Ούτως, ο φυσικός άνθρωπος του Ρουσσώ ουδέν άλλο είναι παρά ημιάνθρωπος, διότι του αφηρέθη παν το υπερφυσικόν. Ο δε ημιάνθρωπος είναι το αυτό με τον υπάνθρωπον, επειδή εν αυτώ αυξάνουν ανεμποδίστως όλα τα παρά φύσιν κακά και μάλιστα τρεφόμενα και κολακευόμενα από την ανθρωπιστικήν παιδείαν και αγωγήν.                                                                                       
Ο δε άνθρωπος του Λοκ ως αίσθησις, τι είναι; Κλάσμα από τον άνθρωπον, ανακηρυχθέν εις άνθρωπον. Και εδώ πάλιν έχομεν ένα νέον υπ-άνθρωπον και εν νέον ανθρώπινον τέρας. Διότι τι είναι αι αισθήσεις χωρίς την ψυχήν; Πεντάχορδον βιολί, χωρίς όμως τον βιολιστήν.                                                                
Τι είναι, πάλιν, ο άνθρωπος του Καντ ως λογική; Απόκομμα από τον άνθρωπον, ανακηρυχθέν εις άνθρωπον. Που είναι ο κόσμος, ο άπειρος κόσμος των ανθρωπίνων αισθήσεων και αισθημάτων, εις τα οποία ευρίσκεται και ο παράδεισος και η κόλασίς μας; Δύναται άρά γε χωρίς αυτά ο άνθρωπος να είναι άνθρωπος; Όχι, και πάλιν όχι. Και ο καντιανός άνθρωπος λοιπόν είναι απλώς μία γελοιογραφία του ανθρώπου.                                                                                          
Ο δε άνθρωπος της βουλήσεως των Σοπενχάουερ και Νίτσε τι παρόμοιον έχει με τον άνθρωπον; Που είναι η ψυχή με τας απεραντοσύνας της, που η συνείδησις και η ευσπλαγχνία; Χωρίς όλα αυτά δύναται ο άνθρωπος να είναι άνθρωπος; Ω, και αυτό είναι γελοιογραφία του ανθρώπου, μία νέα γελοιογραφία!  

Με αφορμή τη συνάντηση οικουμενικού Βαρθολομαίου και δήμαρχου Θεσ/νίκης Μπουτάρη, Οκτώβριος 2013

http://kyprianoscy.blogspot.ca/2013/10/2013.html



Πρίν ἀπό ἕνα περίπου μήνα, στίς 20 Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ. ὁ Πατριάρχης μας δήλωσε κατηγορηματικῶς γιά τή λεγόμενη «Οἰκουμενική κίνηση» ὅτι: «δέν ἐπιδιώκεται ἡ ἀποδοχή μιᾶς συγκρητιστικῆς ὁμολογίας καί δέν προδίδομεν τήν ὀρθοδοξίαν, ὡς κατηγορούμεθα, οὔτε ὑποστηρίζομεν οἰκουμενιστικᾶς ἀντιλήψεις, ἀλλά κηρύσσομεν πρός τούς ἑτεροδόξους καί πρός πάντας τήν Ὀρθόδοξον ἀλήθειαν».

 
Τα ανωτέρω γράφτηκαν στο ιστολόγιο http://katanixis.blogspot.gr/ με αφορμή τη συνάντηση του οικουμενικού Βαρθολομαίου και  του Δημάρχου Θεσ/νίκης Μπουτάρη, κατά την επίσκεψη του πρώτου στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας για την αυριανή (26/10/2013) καινοτόμο εορτή του αγ. Δημητρίου. Τα αναφερθέντα φέρεται να υπογράφουν οι ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΝΕΟΙ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Δηλώνω ότι αγνοώ την προέλευσή τους, δηλαδή αν είναι σωματείο, κίνηση ή κάτι άλλο. Όπως κι αν έχει, το θέμα δεν είναι εκεί, είναι αλλού, και καλό είναι να διαβάσετε αυτά που γράφουν. Κρίνουν τη συνάντηση απαράδεκτη, ρίχνουν το βάρος στον δήμαρχο Μπουτάρη ( Gay Pride κ.ά. ) και αγνοούν πλήρως όλα όσα μέχρι τώρα συμβαίνουν με τον οικουμενικό Βαρθολομαίο. Του θύμισαν τι έλεγε στις 20 Σεπτεμβρίου, αλλά τίποτα για όσα έχει κάνει. Οπότε βρήκαμε κι εμείς την ευκαιρία να γράψουμε κάτι. Τι ακριβώς; διαβάστε

"Αυτά θυμηθήκατε εσείς, αλλά εμείς άλλα θυμόμαστε. Τότε, ας ξανακούσει ο οικουμενικός, μαζί του κι εσείς, αυτά που είπε στον φίλο του Μουχτάρ Κεντ, πρόεδρο της κοκακόλα, και το δώρο που του έδωσε : Το άγιο Κοράνι, όπως είπε. Αν αυτό δεν σας φτάνει, ακούστε όσα είπε στην Εβραϊκή Συναγωγή του Παρκ Ιστ :
 " Είμαστε ενωμένοι με τον ραβίνο Σνάϊερ ... για να λέμε όταν είναι απαραίτητο από κοινού την αλήθεια με αγάπη ... το χρωστάμε σαν Εβραίοι και σαν Χριστιανοί στην κοινή μας κληρονομιά ... ένα έγκλημα που γίνεται στο όνομα της θρησκείας, είναι έγκλημα κατά της θρησκείας." 

Ρωτάμε, αυτή είναι η "κοινή μας κληρονομιά "; Ποιοι είναι εκείνοι που έχουν τα πρωτεία σε εγκλήματα στο όνομα της θρησκείας και μετά τους ακολούθησαν οι άλλοι; Να του υπενθυμίσουμε τι γράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος (*) ;
 Είμαστε συμμέτοχοι και συνένοχοι και εμείς; Εκτός αν θεωρεί έγκλημα, ότι αρνηθήκαμε την ειδωλολατρία των προγόνων μας. Αλλιώς, τι εξήγηση να δώσουμε;

 Επομένως, αν ήθελε να κάνει "κήρυγμα αληθείας των Ορθοδόξων προς πάντας ετεροδόξους", όπως λέει, αυτά έπρεπε να τους πει και όχι να μας φορτώσει τα εγκλήματα των άλλων. Αν του ήταν δύσκολο, όπως και ήταν πραγματικά, τότε δυο επιλογές είχε : Ή να μην πάει καθόλου στη Συναγωγή του Παρκ Ιστ, ή να αναφερθεί, όπως λέμε ακαδημαϊκά, μόνο στις ποικίλες εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες για τη διάπλαση των πιστών μέσω του ιδρύματος Appeal of Concience, καθώς και σε άλλες κοινωνικές, οικονομικές, οικολογικές, πολιτικές δραστηριότητες ακαδημαϊκής φύσεως . Ας άφηνε στην άκρη το ρόλο του πνευματικού ηγέτη. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν πάσχουμε από ηγέτη ή ηγέτες. Αυτόν άλλοι τον ψάχνουν, τον περιμένουν, ή τον ετοιμάζουν - "

(*) " 29 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων, 30 καὶ λέγετε· εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν. 31 ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας.
(Μτ. κγ΄) " 

Παναγία η Κασσιωπία

 Στα 1530, στη βενετοκρατούμενη Κέρκυρα, ένας τίμιος νέος, ο Στέφανος, γύριζε κάποια μέρα από την πόλη στο χωριό του. 
Στον δρόμο συνάντησε κι άλλους οδοιπόρους , κι έτσι βάδιζαν όλοι μαζί συντροφιά. Κάποια στιγμή διέκριναν μακριά μερικούς νεαρούς , που μετέφεραν αλεύρι από τον μύλο. Η παρέα του Στέφανου μπήκε σε πειρασμό.
 
- Δεν τους κλέβουμε το αλεύρι; είπαν μεταξύ τους. Κανείς δεν μας βλέπει. Θα το μοιραστούμε και θα το μεταφέρουμε στα σπίτια μας.
 
Όλοι συμφώνησαν , εκτός από τον Στέφανο.
 
- Είναι αμαρτία ! διαμαρτυρήθηκε. Κι ύστερα, δεν θα ξεφύγουμε την δικαιοσύνη. Θα τιμωρηθούμε σαν ληστές και κακοποιοί.
 
Εκείνοι ήταν αποφασισμένοι. Κι όταν πλησίασε η λεία τους , επιτέθηκαν στα παιδιά, τα έδειραν και άρπαξαν το αλεύρι.
 
Οι νεαροί, δαρμένοι και κακοποιημένοι, πήγαν στα σπίτια τους και διηγήθηκαν το επεισόδιο. Ύστερα ειδοποίησαν τον διοικητή, τον Σίμωνα Μπάιλο , κι εκείνος έστειλε στρατιώτες για να συλλάβουν τους κακοποιούς. Οι στρατιώτες συνέλαβαν σαν ύποπτο μόνο τον Στέφανο , γιατί οι άλλοι είχαν εξαφανιστεί. Εκείνος βάδιζε αμέριμνος, έχοντας πεποίθηση στην αθωότητά του. Απολογήθηκε στους στρατιώτες με ειλικρίνεια, αλλά δεν τον πίστεψαν. Τον έδεσαν και τον έκλεισαν στη φυλακή.
 
Όταν τον οδήγησαν στον κριτή, ομολόγησε πάλι την αλήθεια:
 
- Βάδιζα με τους ληστές, αλλά μέρος στη ληστεία δεν έλαβα. Άδικα με κατηγορείτε.
 
Ο δικαστής όμως δεν τον πίστεψε και τον καταδίκασε.
 
- Ποια τιμωρία προτιμάς, τον ρώτησε, να σου κόψουν τα χέρια ή να σου βγάλουν τα μάτια;
 
Κι εκείνος , περίλυπος, προτίμησε τη δεύτερη , γιατί του φάνηκε λιγότερο οδυνηρή.
 
Με θρήνους και οδυρμούς οδηγήθηκε στον τόπο της καταδίκης, όπου εκτελέστηκε η φοβερή απόφαση.
 
Ο Στέφανος τώρα, ανίκανος για μετακινήσεις, χειραγωγείται από τη μητέρα του. Δεκαοχτώ μίλια από την πρωτεύουσα του νησιού ήταν χτισμένη η παραθαλάσσια πόλη Κασσιώπη. Ήταν γνωστή για ένα ναό της Θεοτόκου , από τον οποίο περνούσε πλήθος λαού και προσκυνούσαν τη θαυματουργή της εικόνα .
 
Ο Στέφανος αποφασίζει και πηγαίνει στην πόλη αυτή. Θα μένει στον ναό της Θεοτόκου και θα ζητά ελεημοσύνη από τους φιλανθρώπους. Προσκύνησε με τη μητέρα του τη θαυματουργή εικόνα και παρακάλεσε τον διακονητή μοναχό να του παραχωρήσει ένα κελλάκι για τη διαμονή του.
 
Την πρώτη βραδιά έμειναν μέσα στην εκκλησία. Η μητέρα του, κατάκοπη, κοιμήθηκε αμέσως. Ο ίδιος όμως δεν μπορούσε να ησυχάσει από τους πόνους.
 
Κάποια στιγμή τον πήρε ένας ελαφρύς ύπνος. Νοιώθει τότε δυο χέρια να τον ακουμπούν και να ψηλαφούν τις κόγχες των ματιών του. Ήταν τόσο αισθητό, ώστε ξύπνησε αμέσως και αναρωτιόταν ποιος να τον είχε αγγίξει.
 
Και τότε βλέπει μπροστά του μια γυναίκα λαμπροφορεμένη και λουσμένη στο φως. Στάθηκε λίγο κι ύστερα εξαφανίστηκε. Γυρίζει ο Στέφανος και βλέπει τα καντήλια αναμμένα. Ξυπνάει τη μητέρα του και τη ρωτάει :
 
- Ποιος άναψε τα καντήλια;
 
- Σώπα και κοιμήσου, του λέει εκείνη, νομίζοντας πως το παιδί της ονειρεύεται.
 
Εκείνος όμως επέμενε:
 
- Βλέπω την εικόνα της Θεοτόκου. Δεν είναι φαντασίες αυτά που σου λέω!
 
Τότε η μητέρα ανασηκώθηκε και κοίταξε με ανησυχία και λαχτάρα το πρόσωπό του. Ναι, δεν την απατούσαν τα μάτια της . Ζούσε τη στιγμή εκείνη ένα ολοζώντανο θαύμα: Οι κόγχες του παιδιού της στολίζονταν από δύο γαλανά μάτια! Ενώ, πριν την τύφλωση , τα μάτια του Στέφανου ήταν μαύρα!
 
Αμέσως, μητέρα και γιος ευχαρίστησαν με δάκρυα χαράς την Υπεραγία Θεοτόκο για τη γρήγορη επέμβασή της.
 
Από τον θόρυβο πήρε είδηση ο νεωκόρος μοναχός κι έτρεξε στον ναό για να δει τι συμβαίνει. Το ολοφάνερο θαύμα τον συγκλόνισε κι έφυγε γρήγορα για τη χώρα, για να αναγγείλει το γεγονός στον διοικητή.
 
Εκείνος, παραξενεμένος, πήρε μαζί του τους προκρίτους της Κέρκυρας κι επισκέφτηκε τον Στέφανο. Είδε τα νέα μάτια στις κόγχες τους και θαύμασε. Είδε ακόμη, σαν απόδειξη , και το σημάδι στα βλέφαρά του από το πυρακτωμένο σίδερο.
 
Μέσα του ο διοικητής είχε και κάποια αμφιβολία. Για αυτό , όταν επέστρεψε στη χώρα, καλεί τον δήμιο και τον ρωτάει:
 
- Έβγαλες ,πραγματικά, τα μάτια του Στέφανου, όπως είχα διατάξει;
 
- Βεβαίως τα έβγαλα. Βρίσκονται ακόμη μέσα σε μία λεκάνη. Ορίστε!
 
Ο Μπάιλος κοίταξε ανήσυχος τη λεκάνη. Πράγματι μέσα σε αυτήν υπήρχαν δυο μάτια, και μάλιστα σκούρα μάτια, κι όχι γαλανά, σαν κι αυτά μου είχε τώρα ο Στέφανος.
 

Η αλήθεια αποδείχθηκε με τον πιο εύγλωττο και πειστικό τρόπο. Κι ο ηγεμόνας, αφού ειδοποίησε να φέρουν τον Στέφανο, του ζήτησε συγνώμη και τον αποζημίωσε με πλούσια δώρα. Τέλος, ανακαίνισε με επιμέλεια τον περίβολο του ιερού ναού της Θεοτόκου.