Ο Ομολογητής πατήρ Ευθύμιος Τρικαμηνάς συμπαρίσταται στους Εσφιγμενίτες με Πατερικές μαρτυρίες.




















Εξ αἰτίας τῆς νέας προσπαθείας ἐκδιώξεως των Ἐσφιγμενιτῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, θέλω νά καταθέσω ὡς ἐλάχιστο δεῖγμα συμπαραστάσεως καί συμβολῆς εἰς τόν ἀγῶνα των ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν διδασκαλία τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, ἡ ὁποία νομίζω εἰς τήν παροῦσα φάσι τῆς αἱρέσεως εἶναι πολύ ἐπίκαιρος.

Ὑπάρχει ἡ ἀντίληψις ὅτι ὅταν μᾶς ἐκδιώκουν ἀπό ἕνα μέρος οἱ ἐχθροί τῆς πίστεως, πρέπει νά φεύγωμε καί νά πηγαίνωμε σέ ἄλλο. Ἐδῶ προσάγεται ὡς στήριγμα αὐτῆς τῆς θέσεως ἡ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου (Ματθ. 10,23)στήν ὁποία ὁ Κύριος διδάσκει τούς Ἀποστόλους, προκειμένου νά τούς ἀποστείλη νά κηρύξουν τά ἑξῆς: «ὅταν δέ διώκουσιν ὑμᾶς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ φεύγετε εἰς τήν ἄλλην».

Αὐτό ὅμως προφανῶς ἰσχύει ὅταν ἐμεῖς πηγαίνουμε νά κηρύξωμε κάπου καί δέν μᾶς δέχονται. Δι’ αὐτό εἰς αὐτήν τήν περίπτωσι ὁ Κύριος ἐδίδαξε τούς Ἀποστόλους ὅτι: «καί ὅς ἄν μή δέξηται ὑμᾶς μηδέ ἀκούση τούς λόγους ὑμῶν, ἐξερχόμενοι ἔξω τῆς οἰκίας ἤ τῆς πόλεως ἐκείνης ἐκτινάξατε τόν κονιορτόν τῶν ποδῶν ὑμῶν» (Ματθ. 10,14).

Εἰς τήν περίπτωσι πάλι προσωπικῶν συμφερόντων ἤ διενέξεων μέ κάποιον πάλι ὁ Κύριος ἐδίδαξε νά ὑποχωροῦμε καί νά μήν διεκδικοῦμε τό δίκηο μας καί τά ὑπάρχοντά μας. Ἀναφέρει χαρακτηριστικά εἰς τήν ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία τά ἑξῆς: «καί τῷ θέλοντί σοι κριθῆναι καί τόν χιτῶνα σου λαβεῖν, ἄφες αὐτῷ καί τό ἱμάτιον» (Ματθ. 5,40).

Αὐτά ὅλα δέν ἔχουν σχέσι μέ ἐκκλησιαστικές ὑποθέσεις καί μάλιστα μέ τά θέματα τῆς πίστεως. Εἰς αὐτήν τήν περίπτωσι πρέπει νά εἴμεθα ἀνυποχώρητοι, ὄχι μόνον εἰς τήν πίστι, ἀλλά καί εἰς τό νά κρατοῦμε τούς ναούς καί τά μυστήρια σάν πύργους καί ὀχυρά καί νά μήν τά παραδίδωμε στούς αἱρετικούς, οἱ ὁποῖοι θά τά βεβηλώσουν.

Αὐτήν ἀκριβῶς τήν διδασκαλία κάνει ἀπό τήν ἐξορία ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης εἰς τούς μοναχούς του. Ὑπάρχει μία θαυμάσια ἐπιστολή του ἡ ὁποία δυστυχῶς δέν ἔχει συμπεριληφθεῖ στήν Πατρολογία τοῦ Migne καί στήν ὁποία ὁ ὅσιος μεταξύ ἄλλων παραινεῖ τους μοναχούς νά μήν ὑποχωρήσουν εἰς τό ἐλάχιστο εἰς τόν ἀγῶνα ἐναντίον τῆς αἱρέσεως. Ἀναφέρεται εἰς αὐτούς πού ὑποχώρησαν καί ἐπρόδωσαν καί εἰς αὐτούς πού στέκονται ἀμετακίνητοι στόν ἀγῶνα, ἔστω καί ἄν ἐξ ἀρχῆς εἶχαν κάνει κάποιες ὑποχωρήσεις. Διδάσκει ὅτι τό ἔπαθλον εἶναι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί οἱ θεαταί τῶν ἀγώνων των οἱ ἄγγελοι καί οἱ προηγησάμενοι Ἅγιοι καί Ὁμολογητές.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Το απόστημα του σχολάρχη.

O Ευγένιος Βούλγαρις διετέλεσε διευθυντής στην Άθωνιάδα σχολή το δεύτερο ήμισυ του 18ου αί. Στήν ιερά μονή Διονυσίου ό σοφός αυτός άνδρας δοκίμασε τη θαυματουργική δύναμη της Παναγίας του Ακάθιστου, ή οποία τον θεράπευσε από ένα οδυνηρό απόστημα. 
«Θα διηγηθώ, σημειώνει ό ίδιος, το θαύμα πού έκανε σε μένα ή Παναγία, για να της αποδώσω έτσι την ευγνωμοσύνη πού της οφείλω. Δεν το γράφω για να ύπερηφανευθώ ότι δέχτηκα τάχα θεία επίσκεψη, κι ούτε με πειράζει, αν θα με χαρακτηρίσουν ανόητο για τη διήγηση.
 
Το 1758, λοιπόν, ήμουν σχολάρχης στην Άθωνιάδα.


H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

St. Basil :

Beware of limiting the good of fasting to mere abstinence from meats. Real fasting is alienation from evil. ‘Loose the bands of wickedness.’ For give your neighbour the mischief he has done you. Forgive him his trespasses against you. Do not ‘fast for strife and debate.’ You do not devour flesh, but you devour your brother. You abstain from wine, but you indulge in outrages. You wait for evening before you take food, but you spend the day in the law courts. Woe to those who are ‘drunken, but not with wine.’ Anger is the intoxication of the soul, and makes it out of its wits like wine.

Ο μακαριστός Φώτης Κόντογλου, είπε:

 «... Ο φιλοπαπισμός (στον οποίο οδηγεί ο Οικουμενισμός) κατάντησε πιο σιχαμερός κι’ απ’ αυτόν τον παπισμό, αν είναι δυνατόν ένα τέτοιο πράγμα. Σαν μαγνήτης τραβά όλο το πνευματικό πύον της Ελλάδος. 
Στον Αθηναγόρα και στους περί αυτόν και μετ’ αυτού βρίσκουν προστασία όλοι οι ανήθικοι, για να πυκνώσουν τις τάξεις των προδοτών της Ορθοδοξίας. Θράσος και κολακεία, υποκρισία και δωροδοκία, ιδού τα όπλα του θεατρίνου του Φαναρίου....» (εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος», Φεβρουάριος 1966)!

H απελευθέρωση της Τριπολιτσάς : 23 Σεπτεμβρίου 1821, ημέρα Παρασκευή,

Η Άλωση της Τριπολιτσάς

Από τις κορυφαίες στιγμές της Επανάστασης του '21, κατά την οποία αναδείχθηκε ο στρατηγικός νους του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Ο καθηγητής Ανδρέας Θεοδώρου, γράφει:

 «Ο Οικουμενισμός δεν είναι αίρεσις και παναίρεσις, ως συνήθως χαρακτηρίζεται. Είναι κάτι πολύ χειρότερον της παναιρέσεως.... Ο Οικουμενισμός είναι υπέρβασις, αμνήστευσις, παραθεώρησις, δια να μη είπωμεν νομιμοποίησις και δικαίωσις των αιρέσεων. Είναι η ετεροδοξία παρηλλαγμένη και μεταμεμορφωμένη, ήτις επιζητεί αρμονικώς να συνυπάρχη μετά της καθολικότητος... Ο Οικουμενισμός είναι νόσος προς θάνατον» 

(+ Α. Θεοδώρου, Η Ορθοδοξία χθες και σήμερον, Αθήναι 1973, σ. 21). 

Αυτή τη φιλονικία σαν ευωδιαστό λιβάνι ανεβαίνει στον ουρανό.

Ο Υποτακτικός κάποιου Γέροντος έμενε σε μια καλύβα δέκα μίλια μακριά από τη σκήτη. Μια μέρα θέλησε να τον ειδοποιήσει ο Γέροντας να έρθει να πάρει το ψωμί του. Ύστερα όμως σκέφτηκε: Για λίγα ψωμιά να κάνω τον Αδελφό να περπατήσει δέκα μίλια; Ας του τα πάω μόνος. Έβαλε το ταγάρι στον ώμο και ξεκίνησε. 
Πηγαίνοντας, σκόνταψε σε μια πέτρα κι έκανε τέτοια πληγή στο πόδι, που ήταν αδύνατον να σταματήσει το αίμα. Από τον υπερβολικό πόνο που ένοιωσε άρχισε να κλαίει.
 
-Γιατί κλαις, Αββά; Άκουσε πίσω του μια γλυκιά φωνή να τον ρωτά. Έστρεψε το κεφάλι και είδε έναν ωραίο Άγγελο. Δεν φοβήθηκε όμως, αλλά του έδειξε με το δάκτυλο την πληγή.
 
-Παύσε να κλαις γι’ αυτό το τιποτένιο πράγμα, τον πρόσταξε ο Άγγελος. Τα βήματα που κάνεις για την αγάπη του Αδελφού τα έχω μετρημένα και θα πάρεις την αμοιβή σου από τον Θεό.
 
Ο Γέροντας πήρε θάρρος και χαρούμενος συνέχισε το δρόμο του. Από τότε προθυμοποιήθηκε να εξυπηρετεί τους Αδελφούς.
 
Μια μέρα πήρε πάλι ψωμιά να τα πάει σ’ άλλον Ερημίτη που έμενε πολύ πιο μακριά. Συνέβη όμως να έρχεται κι εκείνος με τον ίδιο σκοπό και συναντήθηκαν στο δρόμο.
 
-Αδελφέ μου, είπε πρώτος ο Γέροντας, με κόπο απέκτησα ένα μικρό θησαυρό και πρόλαβες εσύ να μου τον πάρεις.
 
-Μήπως η στενή πύλη χωράει μόνο εσένα, Αββά; Κάνε λίγο τόπο να περάσουμε κι εμείς, του αποκρίθηκε ο Αδελφός.
 
Ενώ έλεγαν αυτά, ήρθε πάλι ο Άγγελος και τους είπε: -Αυτή τη φιλονικία σαν ευωδιαστό λιβάνι ανεβαίνει στον ουρανό.
 

AUTHENTIC HUMILITY

A humble man is not he who is self-deprecating and who uses humble words, but he who joyfully accepts advice. If you wish to be saved, you should love sincere speech and never recklessly despise reproof. He who does not gratefully accept reproofs shows that he wilfully lingers in his passions: he who loves reproofs is acting rationally. 

Η Σύλληψη του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστή Ιωάννη

 «Μὴ φοβοῦΖαχαρίαδιότι εἰσηκούσθη  δέησίς σουκαὶ  γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱὸνσοίκαὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννηνκαὶ ἔσται χαρὰ σοὶ καὶ ἀγαλλίασιςκαὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇγεννήσει αὐτοῦ χαρήσονταιἔσται  γὰρ μέγας ἐνώπιον τοῦ Κυρίουκαὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴπῖηκαὶ Πνεύματος Ἁγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦκαὶ πολλοὺς τῶν υἱῶνἸσραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶνκαὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐνπνεύματι καὶ δυνάμει Ἡλιοῦἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσειδικαίωνἐτοιμᾶσαι Κυρίω λαὸν κατεσκευασμένον» (Λουκά 1, 13-17).
Ο Τίμιος Πρόδρομος είναι ο τελευταίος και μεγαλύτερος προφήτης του Ιησού Χριστού και προέρχεται από τη φυλή του αρχιερέα Ααρών και από την πατριά του Δαυίδ.  Είναι δε συγγενής του Ιησού Χριστού. Η συγγένεια που υπάρχει μεταξύ τους είναι εξ αίματος έκτου βαθμού, δηλ. β’ ξαδέρφια. Η σχέση αυτή προκύπτει μέσα από το λεγόμενο πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου του Αδελφοθέου. Σύμφωνα με αυτό ο ιερέας Ματθάν νυμφεύθηκε τη Μαρία και γέννησαν τέσσερα παιδιά:

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Ο π. Ιουστίνος Πόποβιτς λέει:

 «Ο Οικουμενισμός είναι κοινό όνομα δια τους ψευδοχριστιανούς, διά τας Ψευδοεκκλησίας της Δυτικής Ευρώπης. Μέσα του ευρίσκεται η καρδία όλων των Ευρωπαϊκών Ουμανισμών με επικεφαλής τον Παπισμόν. Όλοι δε αυτοί οι ψευδοχριστιανοί, όλαι αι ψευδοεκκλησίαι δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μία αίρεσις παραπλεύρως, εις την άλλην αίρεσιν. Το κοινόν Ευαγγελικόν όνομά τους είναι η παναίρεσις» (Ιουστίνος Πόποβιτς, Ορθόδοξος Εκκλησία και Οικουμενισμός, Θεσ/κη 1974, σ.224) 

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Εις την ορθόδοξον φιλοσοφίαν της κοινωνίας ο ανώτατος κανών είναι να μη συσχηματίζεται ο Θεάνθρωπος με το πνεύμα της εποχής, αλλά να συμμορφούται το πνεύμα της εποχής προς το πνεύμα της αιωνιότητος του Χριστού και της Θεανθρωπότητός Του. Μόνον ούτως η Εκκλησία θα δυνηθή να διαφυλάξη το ζωοποιούν και αναντικατάστατον πρόσωπον του Θεανθρώπου Χριστού και να παραμείνη θεανθρωπίνη Κοινωνία, εις την οποίαν οι άνθρωποι ζουν αδελφωμένοι δια της θείας αγάπης και δικαιοσύνης, της προσευχής και της νηστείας, της πραότητος και της ταπεινώσεως, της σοφίας και της καλωσύνης, της ελεημοσύνης και πίστεως, της φιλοθεϊας και της φιλαδελφίας και των άλλων ευαγγελικών αρετών.