Του αγίου Μάρκου του Ασκητού:

Οι δια λόγους παιδείας παραχωρούμενοι πειρασμοί δεν παρουσιάζουν εξωτερικήν ομοιότητα με τας αμαρτίας μας. Αλλ’ όπως οι στρατιώται όταν συλληφθούν να πράττουν άτοπα, τιμωρούνται κατά τρόπον διάφορον ως προς τας κακίας τας οποίας έπραξαν, ούτω και όλοι μας παιδευόμεθα υπό του Θεού, δια των παραχωρουμένων πειρασμών και θλίψεων, με τρόπον κατάλληλον και βοηθούντα εις την μετάνοιάν μας. παρά ταύτα, ούτε με τον ίδιον τρόπον που κακοπραγήσαμεν παιδευόμεθα, ούτε ακριβώς εις τον ίδιον χρόνον, ούτε με αυτά τα ίδια πράγματα. Και ακριβώς, επειδή ούτε εις τον ίδιον καιρόν παιδευόμεθα, αλλ’ ούτε και αι εξωτερικαί μορφαί της θείας παιδαγωγίας ομοιάζουν με τας κακάς πράξεις μας, οδηγούμεθα οι πολλοί εις απιστίαν της μυστικώς λειτουργούσης θείας δικαιοσύνης.

58 ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ - π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=18&t=8283

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Όλοι είμεθα μέλη του οργανισμού της κοινωνίας, μικροί και μεγάλοι, ορατοί και αόρατοι, μέλη όμως τα οποία ζουν το εν μετά του άλλου και δια του άλλου, έκαστος συνεργάζεται με όλους και όλοι με έκαστον. Ιδού εις το σώμα: δια να αυξάνη μία τρίχα εις την κεφαλήν, συνεργάζεται με αυτήν όλον το σώμα, αλλά και η τρίχα με την ιδιαιτέραν λειτουργίαν της είναι αναγκαία δια το σώμα, διότι προφυλάσσει την κεφαλήν και είναι σοφός αγωγός του ιδρώτος. Προσέξατε επίσης το ανθρώπινον σώμα: μέσα του έχομεν το καλύτερον παράδειγμα κοινωνίας, φιλίας, συνεργασίας, συμβιώσεως, διακονίας του άλλου, του πλησίον, έκαστον μέλος διακονεί όλα τα μέλη και όλα τα μέλη έκαστον. Τον μικρόν δάκτυλον της χειρός υπηρετεί το τόσον λεπτόν όργανον, ο οφθαλμός, και το ακόμη λεπτότερον, ο εγκέφαλος, αλλά και ο δάκτυλος υπηρετεί και τον οφθαλμόν και τον εγκέφαλον. Όσον σπουδαιότερον είναι το όργανον μέσα εις το σώμα τόσον υπευθυνότερον υπηρεσίαν εκτελεί και είναι υπηρέτης παντός μικροτέρου από αυτό εις το σώμα. Η καρδία είναι το πλέον σπουδαίον όργανον μέσα εις το σώμα, ταυτοχρόνως δε και ο μεγαλύτερος υπηρέτης του σώματος, αυτή ακαταπαύστως διακονεί έκαστον μόριον κεχωρισμένως και όλον το σώμα ομού.   Να μη σας παραξενεύη τούτο, τοιαύτη είναι η σύστασις του σώματος: ό,τι είναι μεγαλύτερον μέσα του, είναι μεγαλύτερον δια να υπηρετή το μικρότερόν του. Δεν βλέπετε ότι η ταπείνωσις είναι η κυρία αρετή, η οποία ρυθμίζει όλας τας αμοιβαίας σχέσεις μέσα εις το ανθρώπινον σώμα! Το μεγαλύτερον ταπεινούται ενώπιον του μικροτέρου και το υπηρετεί, το δε ακόμη μεγαλύτερον περισσότερον ταπεινούται! 

Psalm 33 I will bless the Lord- Ψαλμός 33 Ευλογήσω Τον Κύριον

Η στάση του Αγίου Αντωνίου έναντι των αιρετικών, πρότυπο μίμησης για όλους σήμερα.

Αυτό που επιθυμούμε τώρα να κάνουμε εδώ είναι να παρουσιάσουμε πως αντιμετώπισε ο Άγιος Αντώνιος την αίρεση του Αρείου, η οποία απειλούσε εσωτερικά την Εκκλησία, έχουσα την υποστήριξη αυτοκρατόρων, ηγεμόνων, πατριαρχών και επισκόπων, όπως συμβαίνει και σήμερα με τις παναιρέσεις του Παπισμού και του Οικουμενισμού, που είναι πολύ πιο επικίνδυνες, γιατί αναιρούν το σύνολο των δογμάτων της πίστεως και μεταβάλουν την θεϊκή διδασκαλία του Ευαγγελίου σε συνήθη ανθρώπινη διδασκαλία, αποσύρουν τον Θεάνθρωπο Χριστό, τους Αγίους και τους Πατέρας, και εγκαθιστούν τον αλάθητο πάπα της Ρώμης και την πανσπερμία των αιρέσεων του Παγκοσμίου Συμβουλίου των δήθεν Εκκλησιών.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Syrian rebels take Christian town near Damascus (Οι αντάρτες της Συρίας κατέλαβαν την Χριστιανική πόλη Νααούλα).

CAIRO, Egypt — The Syrian rebels took Maalula, a majority-Christian town located about 31 miles northwest of Damascus, after fighting with government forces, the opposition Syrian Observatory for Human Rights said Sunday.
A total of 17 rebels were killed and more than 100 others wounded in the fighting on Saturday night, while government forces sustained dozens of casualties, the London-based group said.
Government forces reinforced their positions in Maalula last Thursday after a checkpoint was attacked a day earlier by a suicide bomber from the al-Nusra Front, a group linked to Al Qaeda.

π. Θεόδωρος Ζήσης - Εορτή του Γενεσίου της Θεοτόκου

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

Η ΥΨΗΛΟΤΕΡΗ ΑΡΕΤΗ.

Στον ΝΕ´Λόγον του ο Άγιος Ισαὰκ ο Σύρος γράφει:

« Η μετάνοια είναι η υψηλότερη από όλες τις αρετές και το έργον της δεν μπορεί να τελειώση, παρά μόνον την ώρα του θανάτου. Γι᾽ αυτό η μετάνοια είναι απαραίτητη σε όλους πάντοτε και κανένα όριον τελειώσεως της μετανοίας δεν υπάρχει…».

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἶναι ἡ κυριωτέρα ἰσοπεδωτική «μπουλντόζα» τῆς παγκοσμιοποιήσεως εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Σήμερον τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἄνευ Πανορθοδόξου Συνόδου ἤ Οἰκουμενικῆς ἀποφάσεως, ἀναγνωρίζει τούς Κόπτας ὡς Ὀρθοδόξους, ἀκυρώνων οὐσιαστικῶς τήν  Δ´ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, ἡ ὁποία τούς ἐκήρυξεν αἱρετικούς Χριστιανούς. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἶναι ἡ κυριωτέρα ἰσοπεδωτική «μπουλντόζα» τῆς παγκοσμιοποιήσεως εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Δι᾽ αὐτό τό Σύμβολον τῆς Πίστεως, τό ὁποῖον κηρύσσει τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησία ὡς Μίαν καί πραγματικήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγ. Πατέρων, δέν ἔχει οὐδεμίαν  ἀξίαν. Τό αὐτό ἰσχύει καί διά τάς Οἰκουμενικάς Συνόδους, εἰς τάς ὁποίας οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἔδιδον μάχας ὑπέρ τῆς πίστεώς μας. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί οἱ περί αὐτόν Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς δέν σέβονται τίποτε. 

"Oρθόδοξος Τύπος" αρ. φύλ. 1988.

ΠΡΩΤΑ ΠΟΛΕΜΑ ΤΑ ΕΚΟΥΣΙΑ.

Γράφει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς «Προς την Μοναχήν Ξένην» τα εξής:

 
«Κάθε αγωνιστής γίνεται τέλειος με την υπομονήν των εκουσίων και ακουσίων κόπων, από τους οποίους άλλοι έχουν εξωτερικά αίτια και άλλοι καταβάλλονται από εμάς τους ίδιους. Ό,τι γίνεται στα φυτά της γης από την φύσιν και από τις γεωργικές επινοήσεις και τις μεταβολές των εποχών, τούτο γίνεται με την προαίρεσή μας και σε μας, τα λογικά κλήματα του Χριστού, όταν υπακούμε σε Αυτόν, τον γεωργόν των ψυχών μας, εφ’ όσον είμαστε αυτεξούσιοι. Χωρίς υπομονήν σε εκείνα, που μας βρίσκουν άθελά μας, ούτε οι κόποι, που καταβάλλουμε θεληματικά, θα ευλογηθούν από τον Θεόν. Γιατί η αγάπη προς τον Θεόν δοκιμάζεται κυρίως με την θλίψι των πειρασμών. Πρέπει λοιπόν η ψυχή να κατορθώση πρώτον τα εκούσια, και αφού με αυτά εθιστούμε στο να καταφρονούμε την δόξα και την ηδονή, τότε θα υποφέρουμε εύκολα και τους ακούσιους πειρασμούς». 

O Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης ερωτά :

Σὲ παλαιότερο βιβλίο μας μὲ τίτλο «Κακὴ ὑπακοὴ καὶ ἁγία ἀνυπακοή» δημοσιεύσαμε   κεφάλαιο μὲ τίτλο «Δὲν μᾶς ἔφτανε ὁ Οἰκουμενισμός, ἦλθε καὶ ὁ Σοδομισμός», στὸ  ὁποῖο μὲ φόντο τὰ φοβερὰ σκάνδαλα ποὺ εἶχαν ξεσπάσει στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας τὸ  2005, μερικὰ τῶν ὁποίων εἶχαν σχέση μὲ ὁμοφυλόφιλους κληρικούς, διαπιστώναμε  ὅτι τὰ δύο πιὸ σημαντικὰ θέματα ποὺ πρέπει νὰ ἀντιμετωπίσει συνοδικῶς ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι  α) στὸ χῶρο τῆς πίστεως ἡ παναίρεση  τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ  β) στὸ χῶρο τοῦ ἤθους ἡ Ὁμοφυλοφιλία. Γνωρίζουμε ὅτι τὸ «κουσούρι» τὸ ἔχουν καὶ μέλη τῆς Ἱεραρχίας καὶ ἄλλοι κληρικοί, ὅπως καὶ ὅτι ὁ  Οἰκουμενισμὸς ἔχει διαβρώσει πολλοὺς ἱεράρχες. Συνήθως μάλιστα δόγμα καὶ ἦθος συμπορεύονται. Γιὰ πόσο καιρό, ἐπὶ τέλους, τὸ ὑγιὲς σῶμα τῆς Ἱεραρχίας θὰ ἀφήνει τοὺς λίγους εὐνούχους νὰ ὁδηγοῦν τὸ ποίμνιο στὴν ἀποστασία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ  στὴ διαφθορὰ τοῦ Σοδομισμοῦ;

Oρθόδοξος Τύπος : ἀπαγγέλλει ὑποκριτικῶς τό Σύμβολον τῆς Πίστεως...

Σήμερον πού ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης διακηρύσσει: Ἕνας Χριστός, πολλαί αἱ σώζουσαι Ἐκκλησίαι του, πολλαί αἱ πίστεις κ.λπ  τό Ἅγιον Ὄρος σιωπᾶ, πρός μεγάλην ἔκπληξιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Τήν ἔκκλησιν, ὅμως, διά ἀντίδρασιν ὁ «Ο.Τ.» δέν τήν ἀπευθύνει μόνον πρός τούς Καθηγουμένους καί τούς μοναχούς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀλλά πρός ὅλους τούς Καθηγουμένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Χώρας. Διότι ἀπό τήν ἐποχήν κατά τήν ὁποίαν    καθιερώθη καί ἠνδρώθη ὁ μοναχισμός εἰς τήν Ἐκκλησίαν μας, οἱ μοναχοί ἦσαν μεταξύ ἐκείνων οἱ ὁποῖοι πρωταγωνίστησαν εἰς τούς ἀντιαιρετικούς ἀγῶνας. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Νεστορίου πρωταγωνίστησαν εἰς μέν τήν Ἔφεσον ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, εἰς δέ τήν Κωνσταντινούπολιν ὁ ἔγκλειστος μοναχός Ἅγιος Δαλμάτιος. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως  τοῦ Μονοθελητισμοῦ προεξῆρχεν ὁ μοναχός Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τῆς εἰκονομαχίας προεμάχετο καί ὁ μοναχός Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.   Ἐναντίον τῆς εἰκονομαχικῆς αἱρέσεως ἐξηγέρθη πρῶτος ὁ μοναχός Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τῶν Παπικῶν Βαρλαάμ καί Ἀκινδύνου τήν μάχην ἔδωσεν  ὁ μοναχός, ἀργότερον Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.  Σήμερον ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κατευθύνει τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, τό ὁποῖον δέν ἀναγνωρίζει αἱρέσεις, ἐνῶ «βαπτίζει» κανονικάς, σωζούσας καί κατεχούσας τήν Ἀλήθειαν   ὅλας τάς αἱρετικάς Ἐκκλησίας. Ἐξισώνει τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον τήν Ἀλήθειαν τῆς  πίστεώς μας (τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας) μέ τό ψεῦδος καί τήν πλάνην τοῦ διαβόλου. Μοναδική ἐλπίς διά νά ἀνατραπῆ αὕτη ἡ πολιτική εἶναι ἡ καθολική ἀντίδρασις τόσον τῶν Ἱ. Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὅσον  καί τῶν Ἱερῶν Μονῶν ὁλοκλήρου τῆς Χώρας. Ἡ Ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας δέν ἠμπορεῖ νά ἰσοπεδώνεται ἀπό ἕνα Πατριάρχην, ὁ ὁποῖος δέν πιστεύει εἰς Ἱερούς Κανόνας, ἀπαγγέλλει ὑποκριτικῶς τό Σύμβολον τῆς Πίστεως, τό ὁποῖον κηρύσσει Μίαν Ἐκκλησίαν (ἐνῶ αὐτός πολλάς) καί ἐργάζεται εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. 

Αυτοκτονούμε!!!

Ιανουάριος 1970---Δεκέμβριος 2012

15 .560 .000, δεκαπέντε  εκατομμύρια πεντακόσιες εξήντα χιλιάδες ελληνόπουλα κατακρεουργήθηκαν από εκτρώσεις!!!

Με το εθνικό έγκλημα της νομιμοποιήσεως των αμβλώσεων και μάλιστα με δαπάνες του κράτους, δια του Ν. 1609 του 1986.

 Με την έντεχνη από το  1980  αλλοίωση της ομοιογένειας των Ελλήνων με περίπου 3.000. 000 μουσουλμάνων λαθρομεταναστών.

 Και τώρα με την  σταδιακή απονομή της ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες και λαθρομετανάστες, είναι όντως τραγικόν, ευρισκόμεθα προ της  αλλοιώσεως και μειώσεως του ελληνικού πληθυσμού, και οι υπεύθυνοι του έθνους συνεχίζουν να νομιμοποιούν και να πληρώνουν δια 350 χιλιάδες περίπου, εκτρώσεις, ετησίως.

Μπροστὰ σ᾽ αὐτὴ τὴν κατάσταση τὰ κόμματα εἴτε τῆς ἐξουσίας εἴτε τῶν ὀρεγομένων τὴν ἐξουσία ἀδιαφοροῦν πλήρως καὶ οὐδεὶς ἀσχολεῖται μὲ  τὴν δημογραφικὴ συρρίκνωση τῆς Χώρας, ποὺ ἔχει ὁδηγήσει στὴν  ἐρήμωση τῆς ὑπαίθρου. Τὸ ἐφιαλτικὸ τῆς καταστάσεως ἀποδεικνύει  καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ θάνατοι στὶς ἀγροτικὲς περιοχὲς τὸ 2009 ἦσαν διπλάσιοι ἀπὸ τὶς γεννήσεις βάσει τῶν ἐπισήμων στοιχείων τῆς  στατιστικῆς ὑπηρεσίας, ἀφοῦ αὐτοὶ ἦσαν 33.170 καὶ οἱ γεννήσεις 17.537. 

 Αυτοκτονούμε!!!

Παράδεισος η Εκκλησία.

Του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Έχοντας λοιπόν, αδελφοί, τόσα παραδείγματα ανθρώπων που αμάρτησαν και μετανόησαν και σώθηκαν, πρόθυμα και σεις να μετανοείτε και να εξομολογείστε.  Έτσι θα λάβετε την συγχώρηση των αμαρτιών σας και θ' αξιωθείτε να κληρονομήσετε την βασιλεία των ουρανών μαζί με όλους τους Αγίους «εν Χριστώ Ιησού, ω εστίν ή δόξα εις τους αιώνας των αιώνων» Αμήν.

Λόγος εις το Γενέσιον της Θεοτόκου

Τις αύτη η εκκύπτουσα ωσεί όρθρος; (Άσμα Ασμάτων 6, 10)

Και ποίος νους πλέον δύναται να εννοήση το μεγαλείον της χαράς της σημερινής εορτής; Ποία γλώσσα ημπορεί να διηγηθή το ύψος της Παρθένου, οπόταν το Πνεύμα το Άγιον δια να φανερώση το μέγεθος, την τιμήν, την καθαρότητα της σήμερον τικτομένης Μαριάμ, προβάλλει ωσάν με απορίαν ερωτηματικώς: «Τις αύτη η εκκύπτουσα ωσεί όρθρος;» Ποίος νους, λέγω, δύναται να εννοήση τους προσήκοντας ύμνους της Παρθένου, οπόταν ιλιγγιά εις το να υμνή την Θεοτόκον και ο υπερκόσμιος και Αγγελικός νους;  Ποία γλώσσα ημπορεί να είπη τους πρέποντας της Παρθένου επαίνους, οπόταν ορώμεν ως ιχθύας αφώνους εις το ύψος της Θεοτόκου και τους πολυφθόγγους ρήτορας; Φθάνει η γραφική αυτή απορία, οπού φανερά ερμηνεύει, ότι τούτο είναι υπέρ δύναμιν, διότι τούτο είναι το έθος της Γραφής εις τα δυσνόητα και υψηλά. Όθεν και δια τον Χριστόν έλεγεν ο Δαβίδ: «Τις ούτος ο Βασιλεύς της δόξης;» Και ο Ησαϊας: «Τις ούτος ο παραγενόμενος εξ Εδώμ, και ίνα τι ερυθρά αυτού τα ιμάτια;» Και δια την Μετάστασιν της Θεοτόκου λέγεται εις το Άσμα: «Τις αύτη η αναβαίνουσα εκ της ερήμου;» Και εις το Ευαγγέλιον: «Πως έσταί μοι τούτο επεί άνδρα ου γινώσκω;» και όσα τοιαύτα υπάρχουν εις την Γραφήν. Αρκεί, λέγω, η ερώτησις αύτη να σε χειραγωγήση, ότι το Πνεύμα το Άγιον εις το Άσμα με την Σολομώντειον γλώσσαν διδάσκει δια του ερωτηματικού αυτού, ότι ουδείς ισχύει κατ΄ αξίαν να επαινέση την Θεοτόκον ως Μητέρα Θεού γενομένην.                                                                                       

Αρκετός ο έπαινος και υπέρ άπαντα νουν Αγγελικόν και ουράνιον είναι, να λέγης την Μαριάμ πως είναι Μητέρα Θεού, όνομα είναι αληθώς το υπέρ παν όνομα, δια να είπω ούτω, να ειπής την Μαριάμ, ότι εχρημάτισε Θεοτόκος. Διότι με τούτο μόνον έπλεξες τον μεγαλύτερον έπαινον, τίτλον τε και στέφανον των επαίνων, με τούτο έδειξες την Παρθένον υπερτέραν, με το να εστάθη Θεοτόκος και Μήτηρ Θεού, όχι μόνον των ανθρώπων, αλλά και όλων των Αγγελικών ταγμάτων. Ας καταισχυνθώσι λοιπόν οι Λούθηροι, οίτινες με απύλωτον στόμα δεν μεγαλύνουσι την Θεοτόκον. Ας αισχυνθώσιν οι Καλβίνοι, ότι με αυθάδειαν κινούσι βλάσφημον γλώσσαν κατά της Μητρός του Θεού. Ας κατακριθώσιν μετά του βλασφήμου και αιρετικού Νεστορίου, και των ομοίων εκείνου τε και αυτών. Ημείς δε μετά χαράς πνευματικής επιτελούντες τας εορτάς της Μητρός του Θεού, και Μητρός μας πάντοτε, είπωμεν και σήμερον με την Αγίαν μας Εκκλησίαν, ευφραινόμενοι εις το ιερόν της Παρθένου Γενέσιον: «Η Γέννησίς Σου Θεοτόκε χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη», διότι χαράς πρόξενος είναι η υπόθεσις, ότι Μήτηρ Θεού χρηματίσασα, υπερέχει ουράνια και επίγεια, διότι η Μήτηρ του Θεού, Αγγέλων τε και ανθρώπων υπέρκειται. Όθεν και με ευλαβητικήν καρδίαν ας την ασπασθώμεν, όχι με λόγια ιδικά μας, αλλά με την Αρχαγγελικήν εκείνην λέγοντες φωνήν: «Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου» και τα επόμενα.