Ο στάρετς Αρσένιος:

….Λέτε, λοιπόν, πώς ο κομμουνισμός γκρέμισε εκκλησίες, φυλάκισε πιστούς, πολέμησε την Εκκλησία. Ναι, έτσι είναι. Ας εξετάσουμε όμως τα πράγματα συνολικότερα και βαθύτερα. Ας ανατρέξουμε σε όσα προηγήθηκαν. Πολύ πρωτύτερα ο λαός μας είχε χάσει την πίστη του, είχε περιφρονήσει την παράδοσή του, είχε λησμονήσει την ιστορία του, είχε αρνηθεί τα ιερά και τα όσιά του. Ποιος φταίει γιαυτό; Η τωρινή εξουσία; Εμείς φταίμε! Και τώρα θερίζουμε ό,τι σπείραμε... 

"Ας θυμηθούμε, τι παράδειγμα έδιναν στο λαό οι διανοούμενοι, οι ευγενείς, οι έμποροι, οι δημόσιοι υπάλληλοι· και προπαντός, τί παράδειγμα δίναμε εμείς, οι κληρικοί. Ήμασταν οι χειρότεροι άπ' όλους! Γι' αυτό και των παπάδων τα παιδιά, βλέποντας μέσα στις οικογένειές τους την ανηθικότητα και τη φιλοχρηματία, γίνονταν οι πιο φανατικοί άθεοι, οι πιο μαχητικοί επαναστάτες. Πολύ πρίν από την επανάσταση του 1917 ο κλήρος είχε χάσει κάθε δυνατότητα καθοδηγήσεως του λάου. Είχε γίνει -- αλίμονο! -- μια κάστα επαγγελματιών, όπου βασίλευαν η απιστία καί η διαφθορά. Από το πλήθος των μοναστηριών της πατρίδας μας, μόνο πεντ'-έξι ήταν φωτεινοί φάροι του χριστιανισμού και του πνεύματος: το Βάλαμο, η Όπτινα με τους μεγάλους στάρτσι, το Ντιβέγιεβο, το Σάρωφ καί ίσως ενα-δύο ακόμα. Στα υπόλοιπα όχι μόνο την πίστη και την αρετή δεν συναντούσε κανείς, αλλά και σκανδαλιζόταν από το κοσμικό φρόνημα και την ανόητη επιδεικτικότητα. 


"Τι μπορούσε να πάρει ο λαός από τέτοιους ρασοφόρους, από τέτοιους δήθεν εκπροσώπους του Θεού; Εμείς τον σπρώξαμε στην επανάσταση, γιατί δεν του δώσαμε το καλό παράδειγμα. Δεν του εμπνεύσαμε την πίστη, την αγάπη, την υπομονή, την ταπείνωση. Μην τα ξεχνάτε όλα αυτά, μην τα ξεχνάτε! Γι' αυτό μας εγκατέλειψε τόσο εύκολα ο λαός. 

Γι' αυτό αρνήθηκε μαζί μ' εμάς και το Θεό. Γι' αυτό γκρέμισε τις εκκλησιές. 
" Δεν μπορώ, λοιπόν, να κατηγορήσω την εξουσία, το σημερινό καθεστώς. Γιατί οι σπόροι της αθεΐας έπεσαν τότε στο έδαφος πού εμείς οι ίδιοι είχαμε προετοιμάσει με τα λάθη μας και τον ξεπεσμό μας. Αυτή ήταν η αιτία και η αρχή του κακού. Όλα όσα ακολούθησαν, ακόμα και τούτο το στρατόπεδο και το μαρτύριο μας καί οι άσκοπες θυσίες τόσων αθώων ανθρώπων, δεν είναι παρά οι αναπόφευκτες συνέπειες.

Τότε.... και Τώρα

Τότε:

Ο μακάριος Ανατόλιος Πατριάρχης Κων/πόλεως καθήρεσε τον κακόδοξον μονοφυσίτην Διόσκορον, το δε όνομα του αοιδίμου αγιωτάτου Φλαβιανού, του Πατριάρχου Κων/πόλεως, τον οποίον ο Διόσκορος καθήρεσε παραλόγως και εθανάτωσεν εις την εν Εφέσω ληστρικήν Σύνοδον, συνηρίθμησεν εις τα δίπτυχα μετά των άλλων αοιδίμων Πατριαρχών, επειδή ο άγιος Φλαβιανός καθηρέθη παραλόγως από τον Διόσκορον εις την ρηθείσαν εν Εφέσω ληστρικήν Σύνοδον. Ούτος ενήργησεν ίνα και το τίμιον λείψανον του Αγίου Φλαβιανού ανακομισθή και αποθησαυρισθή εις τον Ναόν των Αγίων Αποστόλων. Όχι δε μόνον τούτο έπραξεν, αλλά και δι΄ εγκυκλίων επιστολών εξέθεσε τα της Ορθοδόξου πίστεως, και απέστειλε ταύτας προς τους εις πάσαν πόλιν Επισκόπους, παρακινών αυτούς να αναθεματίσωσι τους πρώτους και αρχηγούς της αιρέσεως, ήτοι τον Νεστόριον, τον Ευτυχή και τον Διόσκορον και όλους εκείνους όσοι εδογμάτιζον ότι έπαθε σύγχυσιν ή τροπήν η θεία φύσις επί της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου.

Τώρα:

Οι προδότες οικουμενιστές στο Σαμπεζύ το 1990-91 αναγνώρισαν τους αιρετικούς Μονοφυσίτες ως ορθοδόξους, ήτοι η Εκκλησία η Ορθόδοξος έσφαλε, είχε τόσους αιώνες διδασκαλία πλάνης. Στην ουσία οι οικουμενιστές ομολογούν ότι η Ορθοδοξία δεν είναι η Εκκλησία του Χριστού!

Λόγος στην Κοίμηση της Θεοτόκου

Αγίου Γρηγορίου Παλαμά

«…Αν ο θάνατος των οσίων είναι τίμιος και η μνήμη δικαίου συνοδεύεται από εγκώμια, πόσο μάλλον τη μνήμη της αγίας των αγίων, δια της οποίας επέρχεται όλη η αγιότης στους αγίους, δηλαδή τη μνήμη της αειπάρθενης και Θεομήτορος, πρέπει να την επιτελούμε με τις μεγαλύτερες ευφημίες.
Αυτό πράττουμε εορτάζοντας την επέτειο της αγίας κοιμήσεως ή μεταστάσεώς της, που αν και με αυτή είναι λίγο κατώτερη από τους αγγέλους, όμως ξεπέρασε σε ασύγκριτο βαθμό και τους αγγέλους και τους αρχαγγέλους και όλες τις υπερκόσμιες δυνάμεις δια της εγγύτητός της προς τον Θεό και δια των από παλαιά γραμμένων και πραγματοποιημένων σ' αυτή θαυμασίων.
Ο θάνατός της είναι ζωηφόρος, μεταβαίνοντας σε ουράνια και αθάνατο ζωή, και η μνήμη τούτου είναι χαρμόσυνη εορτή και παγκόσμια πανήγυρις

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ, π. ΣΠΥΡΙΔΩΝ.wmv

Ευχή εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον

Υπεραγία Θεοτόκε Παρθένε, σκέπε με, και διαφύλαττε τον δούλο σου από παντός κακού ψυχής τε και σώματος, και από παντός εχθρού ορατού και αοράτου. Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλιάς σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών. Χαίρε και ευφραίνου, Θεοτόκε Παρθένε, και πρέσβευε υπέρ του δούλου σου Κυρία και Δέσποινα των Αγγέλων και Μήτηρ των χριστιανών, βοήθησόν μοι τω δούλω Σου. Ω κυρία Θεοτόκε παναμώμητε, χαίρε νύμφη ανύμφευτε, χαίρε η χαρά των θλιβομένων και η παραμυθία των λυπουμένων. Χαίρε η τροφή των πεινώντων και ο λιμήν των χειμαζομένων, χαίρε των αγίων αγιωτέρα και πάσης κτίσεως τιμιωτέρα, χαίρε του Πατρός αγίασμα, του Υιού το σκήνωμα, και του Αγίου Πνεύματος το επισκίασμα. Χαίρε του πάντων Βασιλέως Χριστού του Θεού ημών το τερπνόν παλάτιον, χαίρε η Μήτηρ των ορφανών και η βακτηρία των τυφλών, χαίρε το καύχημα των χριστιανών και των προσκαλουμένων Σε ο έτοιμος βοηθός. 
Παναγία Δέσποινά μου, φύλαξόν με υπό την σκέπην Σου, ότι εις τας παναχράντους χείρας Σου παρατίθημι το πνεύμα μου. Γενού βοηθός και σκέπη της ψυχής μου εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεως, και πρέσβευε υπέρ εμού του αναξίου ίνα εισέλθω καθαρός και αγνός εις τον Παράδεισον. Μη απορρίψης με, Κυρία μου, τον δούλον Σου, αλλά βοήθησόν μοι, και δος μοι το συμφέρον της αιτήσεως. Λύτρωσαί με παντός κινδύνου, επιβουλής, ανάγκης και ασθενείας, και δώρησαί μοι προ του τέλους μετάνοιαν, ίνα σωζόμενος τη μεσιτεία και βοηθεία Σου, εν μεν τω παρόντι βίω από παντός εχθρού ορατού και αοράτου, πορευόμενος θεαρέστως εν τοις θελήμασι του αγαπητού Σου Υιού και Θεού ημών, εν δε τη φοβερά ημέρα της κρίσεως από της αιωνίου και φοβεράς κολάσεως προσκυνώ, ευχαριστώ και δοξάζω το πανάγιόν Σου όνομα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. 

ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ: Η ΟΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.

August 1, 2013 at 9:07am

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ, ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΜΕΘΟΔΙΟΥ

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες ἀδελφοί,

«Δέν πάσχομεν οὔτε ὡς κλέπται, οὔτε ὡς κακοποιοί, οὔτε ὡς ἀλλοτριοεπίσκοποι, ἀλλά διά δικαιοσύνην», ὡς λέγει ὁ ἀπόστολος Πέτρος.

Ὅθεν βροντοφωνοῦμεν καί διασαλπίζομεν στεντορείᾳ τῇ φωνῇ πρός ἅπαντας ὅτι ὁ μοναδικός λόγος διά τόν ὁποῖον διωκόμεθα εἶναι διότι δέν ἐπιθυμοῦμεν νά προδώσωμεν τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν καί νά μολύνωμεν τήν συνείδησιν ἡμῶν ἐπικοινωνοῦντες μέ τούς ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ, τούς Οἰκουμενιστάς, τούς παποφίλους, τούς καινοτόμους τοῦ Φαναρίου.
Δέν ἤλθομεν εἰς τό περιβόλι τῆς Παναγίας μας διά νά μνημονεύωμεν τούς ἐχθρούς Αὐτῆς καί τοῦ Υἱοῦ Της, οἱ ὁποῖοι ἔχουν πνευματικήν ἐπικοινωνίαν οὐχί μόνον μέ παστόρισσες καί παπαδίνες ἄλλων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν, ἀλλά ἀκόμη καί μέ ἀλλοθρήσκους.

Καί ἐνῶ θά ἀναμέναμεν τήν Ἱεράν Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους νά δέχηται τήν συνεργασίαν μας εἰς τόν ἀγῶνα κατά τῆς προδοσίας τῆς Πίστεώς μας, ἀντιθέτως Ἐκεῖνη μᾶς καταδιώκει μέχρις ἐξοντώσεως ἡμῶν καί ἀμνηστεύει προκλητικῶς ἀντικανονικάς καί παρανόμους ἀποφάσεις τοῦ Φαναρίου ἐναντίον ἡμῶν.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Γράφει ο Τσανούσης Στάμος

- Καλησπέρα, είμαι ο Σ

- Καλησπέρα Σ, είμαι ο Γ, χαίρω πολύ
- Και εγώ χάρηκα. Έμαθα ότι ζείτε στην Αλεξανδρούπολη. Πώς είναι εκεί;
- Ήσυχη πόλη, όμορφη και τα έχει όλα
- Πόσους κατοίκους έχει;
- Περίπου 75.000.

- Μένετε μέσα στην πόλη;

- Η πόλη επεκτείνεται σε δύο κατευθύνσεις και μένω σε μια από αυτές.

- Τι δουλειά κάνετε;

- Είμαι τοπογράφος

- Με τους μουσουλμάνους πώς τα πάτε;

- Ποιους μουσουλμάνους; Τούρκοι θέλεις να πεις.

- Γιατί; Τούρκοι νιώθουν;

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Θέμα: Σχετικά με τη χρηματοδότηση ανέγερσης μουσουλμανικού τεμένους στην Ελλάδα

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΞΟΥΛΙΔΟΥ – ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ

                      Προς : -τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων

                                  -τον Υπουργό Εξωτερικών

Θέμα: Σχετικά με τη χρηματοδότηση ανέγερσης μουσουλμανικού τεμένους στην Ελλάδα

Κύριοι υπουργοί,

Πρόσφατα έχει επανέλθει το ζήτημα της κατασκευής μουσουλμανικού τεμένους στη χώρα μας. Πρόκειται για ένα ζήτημα πολύπλευρο και πολυεπίπεδο καθώς ενέχει διάφορες συνιστώσες εκπαιδευτικής, οικονομικής αλλά και εθνικής σημασίας, οι οποίες μάλιστα εντείνονται μετά από τις προ μηνών δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με τις οποίες η Τουρκία δείχνει πρόθυμη να αναλάβει τη χρηματοδότηση για την κατασκευή του Ισλαμικού Τεμένους στην Αθήνα.
Σύμφωνα με το Ν. 3512/2006 ιδρύθηκε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.), μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με την επωνυμία «Διοικούσα Επιτροπή Ισλαμικού Τεμένους Αθηνών», που εδρεύει στα όρια του Δήμου Αθηναίων. Οι τακτικοί πόροι του Ν.Π.Ι.Δ. προέρχονται από επιχορηγήσεις από τον Κρατικό Προϋπολογισμό του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για τη λειτουργία και συντήρηση του Τεμένους. Στη συνέχεια, με τροπολογία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) που κατατέθηκε το 2011 προβλέφθηκαν οι όροι της κατασκευής του τεμένους, στις εγκαταστάσεις του Πολεμικού Ναυτικού στο Βοτανικό με δαπάνες οι οποίες θα βαρύνουν το πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων του υπουργείου Παιδείας.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

“Γιατί αμάρτησες;”

Ένας αδελφός προχωρημένος στην πνευματική ζωή, την ώρα που έκαμνε τον κανόνα του μαζί με τον δικό του αδελφό, του ήταν αδύνατο να συγκρατήσει τα δάκρυά του και σταματούσε να λέει τον ψαλμό. Μια φορά ο αδελφός τον παρακάλεσε να του πει τι σκέφτεται την ώρα του κανόνα και κλαίει τόσο πικρά.
Αυτός του είπε: “Συγχώρησέ με, αδελφέ. Εγώ πάντοτε όταν κάνω τον κανόνα μου, βλέπω τον κριτή κι εμένα τον ίδιο να στέκομαι μπροστά του σαν κατάδικος και να ανακρίνομαι και να μου λέει: “Γιατί αμάρτησες;” Λοιπόν, επειδή δεν έχω τι να απολογηθώ, μου κλείνεται το στόμα και γι αυτό χάνω τον στίχο του ψαλμού. Συγχώρησέ με όμως, που σε θλίβω. Κι αν σε αναπαύει, ας κάνει ο καθένας μας χωριστά από τον άλλον τον κανόνα του”.
Του λέει ο αδελφός: “Όχι, πάτερ, γιατί κι αν ακόμη εγώ δεν έχω πένθος, αλλ΄ όμως, όταν σε βλέπω, κακίζω τον εαυτό μου”.
Κι ο Θεός είδε την ταπείνωσή του, και χάρισε και σ΄ αυτόν το πένθος του αδελφού του.

Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς:

Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου, τη  30η  Ιουλίου  2013

ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ

Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς:

«Ζούμε σε μια αποστατημένη εποχή… Δεν θα μας παρασύρουν στην κατάλυση της αργίας της Κυριακής!»

Την «αξία της χριστιανικής ζωής, την ομολογία του Χριστού, αλλά και την σταθερότητα στις Αρχές και στην Παράδοση των Πατέρων μας» τόνισε κατά την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς από τον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος της Ι. Π. Μεσολογγίου.

Παίρνοντας αφορμή από το αποστολικό ανάγνωσμα της εορτής του Αγίου Παντελεήμονος, αναφέρθηκε στην ομολογία του ονόματος του Χριστού. Αναφέρθηκε στην επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τον μαθητή του Τιμόθεο, όπου τον προτρέπει να μνημονεύει το όνομα του Ιησού Χριστού και τόνισε την ανάγκη της διαρκούς ομολογίας του Χριστού.

Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι: «Είναι ανάγκη, σήμερα ιδιαιτέρως, να μνημονεύουμε, να κρατάμε στη σκέψη μας, στην καρδιά μας, στη ζωή μας τον Χριστό. Ούτε στιγμή να μην ζούμε χωρίς τη σκέψη του Χριστού. Και τίποτε να μην κάνουμε χωρίς να ζούμε με το Χριστό.

Και συνέχισε κάνοντας αναφορά στην κατάργηση της αργίας της Κυριακής, ρωτώντας:«Γιατί ἐπιμένει τόσο ἡ Εκκλησία μας, ἀγαπητοί; Ἀκριβῶς γιά νά μήν χάσουμε τό Χριστό….  Είδατε, αγαπητοί, τι γράφει ο Απόστολος Παύλος; «Μνημόνευε Ιησούν Χριστόν εγηγερμένον εκ νεκρών»! Μιλάει συγκεκριμένα! Δεν είναι ο οποιοσδήποτε ο Χριστός. Είναι ο Χριστός που σαρκώθηκε, που σταυρώθηκε, που ανέστη. Και έτσι πρέπει κι εμείς να τον δεχόμαστε, ως Θεό μέσα μας.

Ποῦ ζοῦμε ἀγαπητοί σήμερα ἐμεῖς; Αλλοιώνουν σήμερα πολλοί τον Χριστό και κινδυνεύουμε να επηρεαστούμε. …Να πω ένα παράδειγμα σύγχρονο;  Για σκεφτείτε τι νομοθέτημα εψήφησαν οι εθνοπατέρες μας!

(σ.σ. Να πω κι εγώ ένα παράδειγμα σύγχρονο Άγιε Αιτωλίας; Για σκεφτείτε τις Συνοδικές αποφάσεις: Να δεχόμεθα τον Παπισμό και τις αντίχριστες Προτεσταντικές εκκλησίες ως Εκκλησίες του Χριστού, και να είμεθα ισότιμα μέλη του Π.Σ.Ε!!! )

Η Α’ Οικουμενική Σύνοδος καθιέρωσε προεδρευομένη από τον Άγιο Κωνσταντίνο και απαρτηζομένη από πατέρες του ύψους του αγίου Σπυρίδωνος, του αγίου Αθανασίου, του αγίου Αλεξάνδρου και τόσων άλλων, εψήφισαν και καθιέρωσαν την αργία της Κυριακής. Την αργία της ημέρας του Κυρίου, της ημέρας της λατρείας του Κυρίου μας. Ιδιαιτέρως της ημέρας του αγιασμού των πιστών.

Όλοι την σεβάστηκαν την αργία της Κυριακής επί αιώνες! Ακόμη και οι Τούρκοι την σεβάστηκαν.. Κατά την τουρκοκρατία! Κι έρχεται ο μεγάλος μας προστάτης Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και χύνει το αίμα του για την καθιέρωση της Κυριακής αργίας. (σ.σ. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε και άλλα πιο σπουδαία Άγιε Αιτωλίας, έλεγε τον Πάπα να καταράστε, και εσείς τον αναγνωρίζετε ως Αγιώτατον!!!! )Γιατί βλέπει στα Γιάννενα τους Εβραίους να έχουν το παζάρι την Κυριακή, και διαμαρτύρεται, φωνάζει και παρακαλεί. Τον μισούν οι Εβραίοι γι’ αυτό, πληρώνουν τους Τούρκους, χύνει το αίμα του ο άγιος Κοσμάς.  Γιατί ζητούσε Αργία να είναι η Λατρεία του Θεού την Κυριακή.

Κι έρχεται σήμερα, δυστυχώς το Ορθόδοξο, το Ελληνικό Έθνος, και καταλύει την αργία της Κυριακής!»

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο Σεβ. Μητροπολίτης Κοσμάς, τόνισε προς τους πιστούς, πως: «Εμείς, αν είμαστε ενωμένοι με το Χριστό, δεν θα μας επηρεάσουν όλα αυτά. Ένας χριστιανός που αγαπά τον Χριστό, δεν θα καταλύσει την αργία της Κυριακής. Θα μείνει πιστός στην ορθόδοξο πίστη και θα αγωνιστεί πραγματικά για να δώσει απάντηση σε εκείνους που κάνουν τα χατήρια της Ευρώπης.

Έχεις εσύ το Χριστό στη σκέψη σου; Έχεις το Χριστό στην καρδιά σου; Προφέρεις το όνομα του Χριστού; Μην φοβάσαι τους εχθρούς. Δεν σε πλησιάζει ο διάβολος. Κι έπειτα αν σου προσφέρουν την αμαρτία, δεν θα σε παρασύρουν. Όταν οι όποιοι εχθροί προσπαθήσουν να μας απομακρύνουν, εμείς θα τους αντικρούσουμε και θα αγιαζόμαστε με τη Χάρη του Θεού».

Εκ  του  Γραφείου  Τύπου  και  Επικοινωνίας

της  Ιεράς  Μητροπόλεως

Brothers and Sisters in Christ,

We are now entering the month of August and following the tradition of our Orthodox Church, the month of August is dedicated to the Mother of God. On the 15th of August we commemorate our Holy Mother's blessed repose and entry into Heaven to be with her Son and our God, Jesus Christ. Therefore, over the14 days leading up to this great feast in our Orthodox Church, we chant a service which is called "paraklesis" or a supplicatory canon to the Mother of God. It is also prayed in times of need, illness, distress and tribulation, asking our sweetest Mother Mary The Theotokos to pray for us and give us strength. 

We ask all of you to come and join us in praying the supplicatory canon to our Mother Mary over the next couple of weeks, asking that She give Her Heavenly Blessings and Her Protection to us and the whole world. 

In Christ,

“ORTHODOX VOICE”

Montreal-Canada.

Μας προώρισεν εις ομοίωσίν Του. Άρρητος η τιμή. Απερίληπτος η δόξα. Αλλά βαρεία η ευθύνη.

Οι άνθρωποι, δεν είναι μοιραία όντα επί της γης. Δεν είναι ακατανόητον συνονθύλευμα σκοτεινών δυνάμεων. Δεν είναι αποίμαντος αγέλη περιέργων ζώων. Ούτε είδος μικράς αξίας. Είμεθα πλάσματα Θεού με υιοθεσίαν. Είμεθα λογικά ζώα με ηθικότητα. Ερχόμεθα ως χιόνες από τα υψηλά όρη της θείας επικρατείας. Καταβαίνομεν από την άϋλον Βασιλείαν του Θεού και σαρκούμεθα εις την γην. Είμεθα αντικείμενον της αγάπης Εκείνου, Όστις αγρυπνεί εφ’ ημών και θάλπει την ψυχήν μας, που είναι άϋλος. Είμεθα τα απλούστερα λογικά όντα, εφ’ όσον παραμένομεν εις την ηθικήν τάξιν μας. Αποτελούμεν μίαν θαυμασίαν πνευματικήν αρμονίαν. Με λογικότητα και ελευθερίαν μας κατεκόσμησεν. Μας προώρισεν εις ομοίωσίν Του. Άρρητος η τιμή. Απερίληπτος η δόξα. Αλλά βαρεία η ευθύνη.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Καταφανώς ο ευρωπαίος άνθρωπος δεν είναι θεός, αλλά δούλος των πραγμάτων. Ο αυτοαποκαλούμενος θεός, δουλικώς προσκυνεί τα πράγματα, τα είδωλα, τα οποία μόνος του εδημιούργησεν. Εις την εκστρατείαν του εναντίον παντός υπερφυσικού αντικατέστησεν δια των προϊόντων του πολιτισμού του κάθε υπερυλικόν πόθον: τον ουρανόν, την ψυχήν, την αθανασίαν, την αιωνιότητα, τον ζώντα και αληθινόν Θεόν. Τον δε πολιτισμόν ανεκήρυξεν εις θεόν. Διότι ο άνθρωπος δεν δύναται επί του βυθιζομένου εις το σκότος πλανήτου τούτου να ανθέξη άνευ του Θεού, έστω και του ψευδούς. Τοιαύτη είναι η μοιραία ειρωνεία ενός ούτως πλασμένου ανθρώπου. Δεν έχετε παρατηρήσει ότι ο ευρωπαίος άνθρωπος εν τη πολιτιστική του μανία μετέβαλε την Ευρώπην εις εργοστάσιον ειδώλων; Σχεδόν όλα τα προϊόντα του πολιτισμού έχουν γίνει είδωλα. Δια τούτο η εποχή μας είναι πρωτίστως εποχή της ειδωλολατρίας. 

Προσευχή προς την Παναγία, Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

Υπεράγαθε Δέσποινα Θεοτόκε, επάκουσον της οικτράς μου δεήσεως και μη καταισχύνης με από της προσδοκίας μου, η μετά Θεόν ελπίς πάντων των περάτων της γης. Τον βρασμόν της σαρκός μου κατάσβεσον. Τον εν τη ψυχή μου αγριότατον κλύδωνα κατεύνασον. Τον πικρόν θυμόν καταπράϋνον. Τον τύφον και την αλαζονείαν της ματαίας οιήσεως εκ του νοός μου αφάνισον. Τας νυκτερινάς φαντασίας των πονηρών πνευμάτων και τας μεθημερινάς των ακαθάρτων εννοιών προσβολάς εκ της καρδίας μου μείωσον. Παίδευσόν με την γλώσσαν λαλείν τα συμφέροντα. Δίδαξον τους οφθαλμούς μου βλέπειν ορθώς της αρετής την ευθύτητα. Τους πόδας μου τρέχειν ανυποσκελίστως ποίησον την μακαρίαν οδόν των του Θεού εντολών. Τας χείρας μου αγιασθήναι παρασκεύασον , ίνα αξίως αίρω αυτάς προς τον Ύψιστον. Κάθαρόν μου το στόμα, ίνα μετά παρρησίας επικαλείται Πατέρα τον φοβερόν Θεόν και πανάγιον. Άνοιξόν μου τα ώτα, ίνα ακούω αισθητώς και νοητώς τα υπέρ μέλι και κηρίον γλυκύτερα των αγίων Γραφών λόγια, και βιώ κατ’  αυτά από Σου κραταιούμενος. 
… Δια γαρ Σου , πανύμνητε και υπεράγαθε Δέσποινα, περισώζεται πάσα βροτεία φύσις αινούσα και ευλογούσα Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα, την παναγίαν Τριάδα και ομοούσιον, πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. 
Αμήν.

Μόνο κέρδη από τη σωστή εκμάθηση της γλώσσας

Κωνσταντίνος Χολέβας

Τα ελληνικά ήταν και παραμένουν μια δύσκολη γλώσσα. Υπήρχε, όμως, στα παλαιότερα χρόνια μια ηθική υποχρέωση των πολιτικών, των δημοσιογράφων και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης να μιλούν και να γράφουν σωστά ελληνικά· για να δείχνουν τον σεβασμό τους προς την πανάρχαια γλώσσα μας και για να γίνονται παράδειγμα προς μίμησιν από τον λαό. Σήμερα δυστυχώς ακούμε και διαβάζουμε σοβαρά γλωσσικά ολισθήματα από -υποτίθεται- μορφωμένους ανθρώπους.

Καταγράφω χαρακτηριστικά τα ακόλουθα:

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more