ST. MARINA' S MIRACLE

A few years ago, a family from Lemessos, Cyprus, named Vassiliou received the following miracle. In Greece they are well known from the televised requests they made in order to find a donor for their young boy Andrea, who suffered from leukemia. The donor was indeed found and the parents began preparing for their trip to Texas, U.S.A where the bone marrow transplant was going to be performed. Meanwhile, they also prayed and begged Jesus Christ to save their boy. Before they left for the U.S.A the parents heard of St. Marina’s miracles and they called the monastery of St. Marina located on the island of Andros in Greece to ask for Her blessing. The Elder of the monastery, Archimandrite Fr. Cyprianos promised that he would pray to St. Marina. He also wished the parents for St. Marina to be with Andrea in the operating room, to help him. With Elder Cyprianos’ blessing and with strong faith that St. Marina would help indeed, the Vassiliou family went to the U.S.A.
After the necessary pre-operation tests that Andrea had to undergo, he was taken to the operating room. A short time before the operation was to begin, a woman came to see the surgeon who would be operating on Andrea. She said that she was Andrea’s doctor and asked to be allowed to observe the operation. The conversation that ensued proved that the woman was indeed a doctor. However, the surgeon replied that ‘outside’ doctors were not permitted to be present in the operating room and that his medical teams’ policy was that no doctor other than those on the team be involved in such delicate operations. The persistence of the woman however, convinced the surgeon to allow her in the operating room. But before, he asked her to leave her coordinates at the administration desk. The unknown doctor did as told and then entered the operating room with the surgeon. During the operation, she gave several directions regarding the progress of the procedure. The operation went well and in the end the surgeon thanked the woman and exited the operating room. Andrea’s parents immediately went to inquire about the outcome of the surgery and the surgeon replied that all had gone very well, adding that he could not understand why they had brought Andrea to him when they had such a fine doctor. The parents were surprised and responded that they had not brought any doctor with them.  The surgeon insisted however. He also told them that when he came out of the operating room Andrea’s doctor had remained there for a little longer with the rest of the operating team and therefore, she would probably still be around. He recommended that they look for her. The search however, proved pointless as the ‘woman doctor’ was nowhere around. The Vassiliou couple then concluded that it must have been a doctor from Greece or Cyprus who had decided to travel to the U.S.A and contribute to the delicate operation. They expressed the wish to know who she was so that they may be able to thank her, and at the surgeon’s recommendation they then went to the administration desk to ask for her coordinates. It was with utter surprise that they read that the unknown woman had signed with the name “Marina from Andros”. Tears of gratefulness and joy filled their eyes as they recalled that the Elder at the monastery had said to them that he wished Andrea to have St. Marina in the operating room to help him.
Andrea’s parents shared with the media their joy both for the successful operation and Andrea’s recovered health and for the miracle they received.
The Vassiliou family made the vow that the entire family will be present at the saint’s monastery every year on the saint’s feast day (July 17) and Elder Cyprianos reports that the family has been making the annual trip from Lemessos to Andros every summer to thank Saint Marina for saving Andrea.

Miracles performed by the saints have never ceased to take place in the Orthodox Church. With these miracles, may our Lord Jesus Christ help us build our faith.

Ο δε Άγιος είπεν εις αυτόν: τούτο έπαθες, διότι δεν επίστευες εις τον Χριστόν εξ όλης σου ψυχής και διότι έχεις έργα αμαρτίας.

Άνθρωπος τις Αντιοχεύς, το γένος ευγενής, βαθύπλουτος, ησθένησε βαρέως, διότι το εν μέρος της κεφαλής του τόσον επόνεσεν, ώστε εξήλθεν ο εις των οφθαλμών του. Έδραμε λοιπόν ούτος εις το Μοναστήριον του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και πεσών εις τους πόδας του τον παρεκάλει να τον ιατρεύση. Ο δε Άγιος είπεν εις αυτόν: τούτο έπαθες, διότι δεν επίστευες εις τον Χριστόν εξ όλης σου ψυχής και διότι έχεις έργα αμαρτίας. Εάν με όλην σου την καρδίαν προσεύχησαι και υπόσχεσαι να λείψης από τα κακά, εύκολον είναι να ιατρευθής. Τότε μετά δακρύων ωμολόγησεν ο άρχων εκείνος τον Χριστόν Θεόν αληθινόν, και υπεσχέθη να λείψη από τας αμαρτίας, και κρατήσας το ράσον του Αγίου, έτριψεν την κεφαλήν του και παρευθύς και ο πόνος της κεφαλής του έπαυσε και ο οφθαλμός του ιατρεύθη, ως πρότερον.
(Ορθ. Συναξ. ΙΑ, 413).

Our common mission to build up the Body of Christ

All Orthodox Christians share a common goal: the healing of their souls—purification, illumination and deification. It is only by humility, submission to the Holy Tradition of the Church, and supporting one another in our common mission to build up the Body of Christ, that we may “all attain to the unity of the faith and knowledge of the Son of God, to mature manhood, to the measure of the stature of the fullness of Christ” (Eph. 4:13).

Οραματιζόμαστε την αυγή μιας νέας «Κυριακής της Ορθοδοξίας» να ανατέλλη.

Οι Λατίνοι και οι προτεστάντες, δυστυχώς, εφ’  όσον ακολουθούν πεπλανημένον τρόπον σαρκικής ζωής, δεν πρόκειται να δουν το φως της Ορθοδοξίας και της Θεογνωσίας. Αποθανούνται εν ταις αμαρτίαις των, εκτός εάν ο Θεός,--οις επίσταται κρίμασι—φωτίση το σκότος των. Δια τούτο αδιστάκτως φρονούμε ότι το επαναλαμβανόμενο τροπάριο εκ των Πατριαρχικών χειλέων, «δεν έχομεν διαφοράς, ουδέν μας χωρίζει προς την ένωσιν», μόνο εχθρός των ανθρώπων θα μπορούσε να το είπη, μόνο «ο απ’  αρχής ανθρωποκτόνος» ηδύνατο να το διακηρύξη, μόνο ο Άδης θα ηδύνατο να το εφεύρη, ως αντίθεον. Διότι δεν φθάνει ότι φθείρει το σωτήριο ορθόδοξον φρόνημα των ήδη ορθοδόξων λαών, αλλά στερεώνει εις την δαιμονική πλάνη και αίρεσιν τόσα εκατομμύρια αιρετικών, αυτών που ζουν σήμερα και εκείνων που θα έλθουν μέχρι συντελείας. Εάν κηρύγματα τοιαύτης τρομακτικής σημασίας και από τόσον υψηλάς καθέδρας, μας αφήνουν αδιάφορους, δεν έχουμε κάθε δικαίωμα να υποστηρίζουμε ότι, οι ηγετικήν έχοντες θέση εις την Εκκλησία κληρικοί και λαϊκοί εις κάποιο σημείο εκ των τριών—πίστη, γνώση, βίωση—νοσούν; Αλλ’  υπάρχει ευσεβής κλήρος και λαός, που έχει αντιληφθή την έκταση και το βάθος της κατάστασης. Και φυσικά θα αναλάβη την πρωτοβουλία προς εκκαθάριση της θέσης του. Ζήτημα χρόνου είναι η εκδήλωση μιας ορθοδόξου κίνησης προς αναστολή της φθοράς, που προσγίνεται εις την Εκκλησία από τους ποιμένες και τους διδασκάλους της, των μεν κακώς διδασκόντων, των δε αθλίως σιωπώντων. Αυτός ο κλήρος και ο λαός, αναλαμβάνοντες τις ευθύνες των θα σαλπίσουν το «στώμεν  καλώς εις την βάση της Ορθοδόξου Εκκλησίας». Κάποιοι Επίσκοποι θα συγκινηθούν και θα ηγηθούν του Ορθοδόξου αγώνα προς περισυλλογή και αναστολή του ενεργουμένου Ουνιτισμού μας. Οραματιζόμαστε την αυγή μιας νέας «Κυριακής της Ορθοδοξίας» να ανατέλλη.

Ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς. Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου.

   Πηγή : http://www.imchiou.gr/
Ἡ Ἐκκλησία εἰς τό πλαί­σι­ον τῆς ποι­μα­ντι­κῆς με­ρί­μνης Της δι­' ὅ­λον τόν πι­στόν Λα­όν, πα­ρα­κο­λου­θεῖ μέ ἰ­δι­αί­τε­ρον ἐν­δι­α­φέ­ρον καί βα­θύ­τα­τον αἴ­σθη­μα εὐ­θύ­νης καί τά ζη­τή­μα­τα τά ὁ­ποῖ­α κα­θη­με­ρι­νῶς ἀ­ντι­με­τω­πί­ζει τό εὐ­λα­βές ποί­μνι­όν Της. Εἰς τά ζη­τή­μα­τα αὐ­τά πρω­ταρ­χι­κήν θέ­σιν κα­τέ­χει ἐ­κεῖ­νο τῆς ἐρ­γα­σί­ας, κα­θ' ὅ­σον εἶ­ναι συν­δε­δε­μέ­νον, κα­τά τρό­πον ἄ­με­σον, μέ τό δι­καί­ω­μα τῆς δη­μι­ουρ­γι­κό­τη­τος, ἀλ­λά καί τοῦ βι­ο­πο­ρι­σμοῦ τῶν πο­λι­τῶν. Ἡ εὐ­αι­σθη­σί­α τῆς Ἐκ­κ­λη­σί­ας εἰς τόν το­μέα αὐ­τόν στη­ρί­ζε­ται εἰς τό θε­ό­πνευ­στον βι­βλί­ον τῆς Ἁ­γί­ας Γρα­φῆς, κα­τά τήν ὁ­ποί­αν ὁ Κύ­ρι­ος καί Θε­ός ἔ­δω­σεν εἰς τόν ἄν­θρω­πον τήν ἐν­το­λήν τοῦ ἐρ­γά­ζε­σθαι καί συγ­χρό­νως κα­τω­χύ­ρω­σεν τά ἐκ τῆς ἐρ­γα­σί­ας δι­και­ώ­μα­τά του : «εἴ τις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι, μηδέ ἐσθιέτω» (Β´ Θεσσαλ., γ´ 10).
Ὡς ἐκ τού­του δι­ά τήν ἀ­νά­παυ­σιν τῶν ἐρ­γα­ζο­μέ­νων ἐκ τῶν κό­πων των, ἀλ­λά καί δι­ά τήν ἐ­λευ­θέ­ραν ἄ­σκη­σιν τῶν θρη­σκευ­τι­κῶν κα­θη­κό­ντων των κα­θι­ε­ρώ­θη ἀ­πό τόν Μάρ­τι­ον τοῦ 321 μ.Χ. ὑ­πό τοῦ Αὐ­το­κρά­το­ρος καί Ἁ­γί­ου τῆς Ἐκ­κ­λη­σί­ας Κων­σταν­τί­νου τοῦ Με­γά­λου ἡ ἡ­μέ­ρα τῆς Κυ­ρι­α­κῆς, ὡς ἡ­μέ­ρα ἀρ­γί­ας (Αἰκ. Χρι­στο­φι­λο­πού­λου, Βυ­ζαν­τι­νή Ἱ­στο­ρί­α, τό­μος Α´, σελ. 135). Ἡ κα­θι­έ­ρω­σις αὐ­τή ἐ­ξυ­πη­ρε­τεῖ τούς ὡς κάτωθι σκο­πούς :

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Νομοθετική προστασία στην «ιερή Κυριακή»!

Του Κωνσταντίνου  Χολέβα
«Σάββατο να 'ναι, μάστορη, κι ας είν’ σαράντα ώρες» λέει μια λαϊκή παροιμία εκφράζοντας τη χαρά του εργαζομένου για την ανάπαυση της Κυριακής που ακολουθεί μετά το Σάββατο. Αυτήν την παράδοση του λαού μας, βασισμένη στη χριστιανική μας κληρονομιά, έρχεται να ανατρέψει η απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκη με την οποία ορισμένα καταστήματα θα λειτουργούν επτά Κυριακές τον χρόνο και ορισμένα άλλα θα λειτουργούν όλες τις Κυριακές. Ο υπουργός επικαλείται μελέτη του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης), η οποία προβλέπει αύξηση των θέσεων εργασίας με την κατάργηση της Κυριακής αργίας.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

ΔΙΩΧΝΕ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΣΚΥΛΑΚΙΑ.

Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος γράφει σε έναν «Λόγον» του ότι: 

«Τα πάθη μοιάζουν σαν μικρά σκυλάκια, που συνηθίζουν
 
να συχνάζουν έξω από τα κρεοπωλεία. Αυτά,
 
μόλις τους βάλης μια φωνή, φεύγουν αμέσως. Ὅταν όμως τα αφήσης
 
ελεύθερα, επιτίθενται σαν μεγάλα λιοντάρια. Διώξε, λοιπόν, την μικρή
 
επιθυμία, που μόλις άρχισε να φυτρώνη στην ψυχή σου, για να μη
 
μεγαλώση μέσα σου καὶ σε κάψη. Αν δεν νικήσης τα μικρά
 

πάθη, θα γίνουν μεγάλα και φοβερά».

Ο πάπας ξανά στο Φανάρι: Οι ορθόδοξοι τί θα πράξουν; (http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/ )

Αδελφέ μου, την απάντηση την έχει δώσει προ πολλού, ο αείμνηστος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Κορναράκης. Ιδού λοιπόν την παραθέτω:


....Σκοπός, λοιπόν, της αντιοικουμενιστικής σας προσπάθειας είναι η καθησύχαση των πιστών για την συνεχή ισχυροποίηση της οικουμενιστικής λαίλαπας στον χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και η καθησύχασίς τους ότι, εσείς εγγυάσθε την προστασία της Εκκλησίας από τις καταστροφικές, γι’ αυτήν, συνέπειες της οικουμενιστικής δραστηριότητος των Ορθοδόξων ταγών της.

Δυστυχώς, σας δηλώνω ότι, δεν μπορώ να προσυπογράψω το κείμενο, το οποίο εσείς χαρακτηρίζετε ως «Ομολογία Πίστεως», επειδή η ομολογία αυτή δεν γίνεται με τούς όρους και τις απαιτήσεις του Ταμείου των Ιερών Κανόνων της Εκκλησίας, αλλά και της αγιοπνευματικής πατερικής παραδόσεως του μαρτυρίου αίματος και ψυχής, με το οποίο, και μόνον, οι θείοι Πατέρες, ως δούλοι γνησιώτατοι Χριστού, «όλην συλλεξάμενοι ποιμαντικήν επιστήμην και θυμόν ιερόν κινήσαντες, τους βαρείς εξεδίωξαν και λοιμώδεις λύκους των αιρέσεων, εκσφενδονήσαντες αυτούς, με την σφενδόνα του πνεύματος, έξω του της Εκκλησίας πληρώματος», κατά τον υμνογράφον της Εκκλησίας!

Οι βαρείς λύκοι, λοιπόν, των αιρέσεων, και, μάλιστα, της λοιμώδους νόσου της οικουμενιστικής παναιρέσεως, δεν εξορκίζονται με έναν χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων -ανιαρό και ανίερο-, ο οποίος χαρτοπόλεμος, κάθε φορά, πληροφορεί το ποίμνιο, απλώς, τι είναι η αίρεσις και ποια καταστροφικά αποτελέσματα προκαλεί στην ζωή της Εκκλησίας!
Μέχρι σήμερα, έχει κυκλοφορήσει μεγάλος αριθμός τέτοιων κειμένων, από την ηγουμενική διοίκηση του Αγίου Όρους, από την δική σας ομάδα κληρικών και μοναχών, αλλά και από άλλες αντιοικουμενιστικές προσπάθειες.
Έχει χυθεί πολύ μελάνι και έχει ξοδευθεί πολύ χαρτί, για τα ίδια θέματα, το ίδιο μοτίβο, το δήθεν «μαχητικό», χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα εις βάρος των εκκλησιαστικών οικουμενιστών......


.....Γράφετε, σεβαστοί πατέρες, ότι οι οικουμενιστές πατριάρχες και λοιποί, αυτήν την παναίρεση του οικουμενισμού: 
«την διδάσκουν “γυμνή τη κεφαλή”, την εφαρμόζουν και την επιβάλλουν στήν πράξη κοινωνούντες παντοιοτρόπως μέ τούς αιρετικούς, με συμπροσευχές, ανταλλαγές επισκέψεων και ποιμαντικές συνεργασίες»! 
Με το κείμενο αυτό, περιγράφετε κατά λέξη τον ΙΕ΄ κανόνα της πρωτοδευτέρας, ο οποίος σας δίνει το δικαίωμα να διακόψετε το μνημόσυνο των πατριαρχών, αρχιεπισκόπων και επισκόπων. 
Δεν το κάνετε όμως, και δεν θα το κάνετε ποτέ!

Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς : ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Εν Πειραιεί τη 15η Ιουλίου 2013.


ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.
     
Στις 4–6 Ιουνίου έγινε ο όγδοος κατά σειράν Διαθρησκειακός Διάλογος στη Θεσσαλονίκη μεταξύ Ιουδαϊσμού και Ορθοδοξίας. Το φετινό θέμα του διαλόγου ήταν: «Το πνευματικό και φυσικό περιβάλλον: σεβασμός προς τον κόσμο, σεβασμός προς αλλήλους». Όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» (16-6-2013), στη συνάντηση έλαβαν μέρος υψηλόβαθμοι κληρικοί και καθηγητές τόσο Ορθόδοξοι, όσο και Ιουδαίοι. Προεξάρχων ο μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, ο οποίος κόμισε τις ευλογίες και μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος τόνισε πως «η σχέση μεταξύ ανθρώπων και η σχέση της ανθρωπότητος με την φύση δεν μπορούν να αποσυνδεθούν. Η καταστροφή του περιβάλλοντος και η κοινωνική αδικία, είναι όψεις της ιδίας αμαρτίας, συνιστούν την ίδια βλασφημία». Στη συνάντηση αυτή, πάντα κατά την εφημερίδα, έγιναν μακρές συζητήσεις για τις σχέσεις μεταξύ της πολιτικής και της θρησκείας και τα παρεπόμενά τους. Έγινε συζήτηση για τη θεωρία «περί της συγκρούσεως των πολιτισμών» του Samuel Huntington, όπου οι πολιτισμοί εξισώνονται με τις θρησκείες και πως οι θρησκείες, μέσω των φανατικών εξωθούν σε πράξεις βίας και τρομοκρατίας. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι στη συνάντηση έγινε λόγος από θεολόγους και κληρικούς για την απάλειψη από τα ιερά κείμενα, τόσο της Ορθοδοξίας, όσον και του Ιουδαϊσμού, αντιχριστιανικών και αντισημιτικών αναφορών. Ωστόσο οι προτάσεις για μια τέτοια ενέργεια απορρίφτηκαν και από τις δύο πλευρές ως ανέφικτες, διότι προφανώς αυτό «θα ωφελούσε τους εκατέρωθεν εξτρεμιστές»!  Και συνεχίζει η εφημερίδα το σημαντικότερο: «οι καταρτισμένοι ιεράρχες (σ.σ. ομιλεί εδώ μόνο για την ορθόδοξη χριστιανική πλευρά) μπορούν να επιλέγουν (σ.σ. με ποιά κριτήρια;) τα ιερά κείμενα κατ’ οικονομίαν, ανάλογα με το εκάστοτε κοινό»!

Σχετικά με το Συνέδριο αυτό και την θεματολογία του θα θέλαμε, να κάνουμε τις εξής παρατηρήσεις, για την ενημέρωση του πιστού λαού της μητροπολιτικής περιφέρειάς μας: 

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more