@Γράφει ο Γρηγόριος :

Σίγουρα το να παύει την πλήρη κοινωνία ο καθένας μόνος του κάθε φορά που κάποιος Επίσκοπος ή κληρικός παρεκτρέπεται σε θέματα Πίστεως και Εκκλησιαστικά είναι ότι επιβάλει το γνήσιο Ορθόδοξο και Πατερικό Πνεύμα!

Αδελφέ μου Γρηγόριε, τι σου συμβαίνει;

Για ποια "κάποια φορά που παρεκτρέπεται κάποιος κληρικός", ομιλείς;

"συ μόνος παροικείς εν Ελλάδι και ουκ έγνως τα γενόμενα εν αυτή εν ταις ημέραις ταύταις;"

Δεν έμεινε τίποτε όρθιο από τους Οικουμενιστές, και συ ομιλείς για "κάποιες παρεκτροπές..."

1920 επισήμως αναγνωρίζονται όλες οι παρασυναγωγές ως Εκκλησίες!!!

1948 Με υπογεγραμμένα κείμενα στο Π.Σ.Ε. δεχόμαστε, (οι τοπικές "Ορθόδοξες" Εκκλησίες), ότι οι παρασυναγωγές είναι Εκκλησίες, ενώ ο αντίχριστος Πάπας αρνείται την συμμετοχή του στο Π.Σ.Ε. για δογματικούς λόγους, δηλώνοντας ότι η Παπική Εκκλησία είναι η Μόνη Εκκλησία του Χριστού και όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες και οι Προτεσταντικές κοινότητες, εφ΄ όσον δεν αναγνωρίζουν την αυθεντία του Πάπα είναι εκκλησίες με έλλειμμα!!!

1990-91 επισήμως αναγνωρίζονται στο Σαμπεζύ, οι Μονοφυσίτες ως Ορθόδοξοι!!!

1993 στο Μπελαμάντ του Λιβάνου αναγνωρίζονται οι Παπικοί ως Εκκλησία Χριστού με Μυστήρια, Ιερωσύνη και Αποστολική Διαδοχή!!!

και τελικά 2006 συλλειτουργούν ο Οικ. Πατριάρχης με τον Πάπα στην Κωνσταντινούπολη!!!

Αν όλα αυτά, για σένα είναι "κάποιες παρεκτροπές", συνέχισε αδελφέ μου την πορεία σου, και άφησε και μένα στην ησυχία μου να συνεχίσω την δική μου πορεία όπως την αντιλαμβάνομαι.

Καλό ξημέρωμα αγιοτόκε Ελλάδα μας!

Tου αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου :

Ιησού Χριστέ, το καλό όνομα, ο γλυκασμός μου, η επιθυμία μου και η ελπίδα μου, Συ που έγινες άνθρωπος για μας και τακτοποίησες τα πάντα με σοφία για τη σωτηρία μας! Σε δοξάζω , Κύριε Θεέ μου, με όλη την καρδιά μου. Γονατίζω μπροστά Σου με το σώμα και την ψυχή μου και εξομολογούμαι τις αμαρτίες μου. Σκύψε και Συ και άκουσε τη δέησή μου και συγχώρησε την ασέβεια μου. 
Αμάρτησα, ανόμησα, επλημμέλησα, παρώξυνα και παραπίκρανα Εσένα τον αγαθό μου Κύριο και τροφέα και προστάτη. Δεν υπάρχει είδος κακίας που δεν έκανα με έργο και με λόγο, εν γνώσει και εν αγνοία και με ενθυμήσεις και σκέψεις πονηρές πολύ αμάρτησα. Και όσες φορές υποσχέθηκα να μετανοήσω άλλες τόσες ξανάκανα τα ίδια. Είναι πιο εύκολο να μετρηθούν οι σταγόνες της βροχής παρά οι αμαρτίες μου. Έφτασαν και πάνω από το κεφάλι μου ακόμα! Γιατί από τα νιάτα μου και μέχρι σήμερα άνοιξα τις πόρτες της ψυχής μου στις άτοπες επιθυμίες , δούλεψα στις άτακτες και αχαλίνωτες ορμές, λέρωσα τον λευκό χιτώνα του βαπτίσματος, μόλυνα τον ναό του σώματός μου, και βρώμισα την ψυχή μου με τα πάθη της ατιμίας που διέπραξα. 
Συ τα ξέρεις όλα – τι να τα λέω; 
Η καρδιά μου συντρίβεται και η ψυχή μου βουλιάζει μέσα στην απορία, γιατί αν και τόσα αμαρτήματα έκανα, ούτε ένα μικρό έργο μετάνοιας δεν παρουσίασα… Για αυτό είναι ταραγμένη η ψυχή μου, γεμάτη οδύνη και κατήφεια. .. 
Παρά ταύτα δεν μπορώ παρά να ελπίζω στη σωτηρία μου… ελπίζοντας στην αγάπη Σου. 
Ελέησέ με , Θεέ μου, με το μέγα έλεός Σου, γιατί σε Σένα πιστεύω… Συγχώρησέ με τον αχρείο και ταπεινό. Άκουσε την προσευχή του ταπεινού δούλου Σου … Σαν άνθρωπος αμάρτησα. Ως Θεός συγχώρεσε με… για την πολλή σου αγαθότητα και την ανέκφραστη ευσπλαχνία και φιλανθρωπία , με τις πρεσβείες της πανενδόξου, πανυμνήτου , υπερευλογημένης και κεχαριτωμένης , υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας… Αμήν. 

Χριστός Ανέστη

Pope Francis: Without me there is no Church (από την σημερινή ομιλία του Πάπα Φραγκίσκου. Τι λένε οι προδότες οικουμενιστές;)

Πάπας Φραγκίσκος : Χωρίς εμένα δεν υπάρχει Εκκλησία!!!

“Your vocation is a fundamental charism for the Church's journey and it isn't possible that a consecrated woman or man might 'feel' themselves not to be with the Church. A 'feeling' with the Church that has generated us in Baptism; a 'feeling' with the Church that finds its filial expression in fidelity to the Magisterium, in communion with the Bishops and the Successor of Peter, the Bishop of Rome, a visible sign of that unity,” the pontiff added, citing Paul VI: “It is an absurd dichotomy to think of living with Jesus but without the Church, of following Jesus outside of the Church, of loving Jesus without loving the Church. Feel the responsibility that you have of caring for the formation of your Institutes in sound Church doctrine, in love of the Church, and in an ecclesial spirit.”

Πηγή : The Vatican Information Service

Οραματιζόμαστε την αυγή μιας νέας «Κυριακής της Ορθοδοξίας» να ανατέλλη.

Οι Λατίνοι και οι προτεστάντες, δυστυχώς, εφ’  όσον ακολουθούν πεπλανημένον τρόπον σαρκικής ζωής, δεν πρόκειται να δουν το φως της Ορθοδοξίας και της Θεογνωσίας. Αποθανούνται εν ταις αμαρτίαις των, εκτός εάν ο Θεός,--οις επίσταται κρίμασι—φωτίση το σκότος των. Δια τούτο αδιστάκτως φρονούμε ότι το επαναλαμβανόμενο τροπάριο εκ των Πατριαρχικών χειλέων, «δεν έχομεν διαφοράς, ουδέν μας χωρίζει προς την ένωσιν», μόνο εχθρός των ανθρώπων θα μπορούσε να το είπη, μόνο «ο απ’  αρχής ανθρωποκτόνος» ηδύνατο να το διακηρύξη, μόνο ο Άδης θα ηδύνατο να το εφεύρη, ως αντίθεον. Διότι δεν φθάνει ότι φθείρει το σωτήριο ορθόδοξον φρόνημα των ήδη ορθοδόξων λαών, αλλά στερεώνει εις την δαιμονική πλάνη και αίρεσιν τόσα εκατομμύρια αιρετικών, αυτών που ζουν σήμερα και εκείνων που θα έλθουν μέχρι συντελείας. Εάν κηρύγματα τοιαύτης τρομακτικής σημασίας και από τόσον υψηλάς καθέδρας, μας αφήνουν αδιάφορους, δεν έχουμε κάθε δικαίωμα να υποστηρίζουμε ότι, οι ηγετικήν έχοντες θέση εις την Εκκλησία κληρικοί και λαϊκοί εις κάποιο σημείο εκ των τριών—πίστη, γνώση, βίωση—νοσούν; Αλλ’  υπάρχει ευσεβής κλήρος και λαός, που έχει αντιληφθή την έκταση και το βάθος της κατάστασης. Και φυσικά θα αναλάβη την πρωτοβουλία προς εκκαθάριση της θέσης του. Ζήτημα χρόνου είναι η εκδήλωση μιας ορθοδόξου κίνησης προς αναστολή της φθοράς, που προσγίνεται εις την Εκκλησία από τους ποιμένες και τους διδασκάλους της, των μεν κακώς διδασκόντων, των δε αθλίως σιωπώντων. Αυτός ο κλήρος και ο λαός, αναλαμβάνοντες τις ευθύνες των θα σαλπίσουν το «στώμεν  καλώς εις την βάση της Ορθοδόξου Εκκλησίας». Κάποιοι Επίσκοποι θα συγκινηθούν και θα ηγηθούν του Ορθοδόξου αγώνα προς περισυλλογή και αναστολή του ενεργουμένου Ουνιτισμού μας. Οραματιζόμαστε την αυγή μιας νέας «Κυριακής της Ορθοδοξίας» να ανατέλλη.

Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς : Ανακοινωθέν

Εν Πειραιεί τη 8η  Μαίου 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ απέστειλε προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο και τα μέλη της Σεπτής Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος την ακόλουθη επιστολή.


ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
                                                          Αριθμ. Πρωτ. 525
Εν Πειραιεί τη 8η Μαίου 2013
Τω Μακαριωτάτω
Αρχιεπισκόπω Αθηνών
και πάσης Ελλάδος
Κυρίω κ. ΙΕΡΩΝΥΜΩι
Προέδρω της Ιεράς Συνόδου και
τοις Σεβασμιωτάτοις Μέλεσι της Ιεράς Συνόδου
της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος
Εις τας έδρας Αυτών


Μακαριώτατε Άγιε Πρόεδρε,                                                                                                                                                                          
                        Σεβασμιώτατοι Συνοδικοί Πατέρες,
                                                   Χριστός Ανέστη! Αληθώς Άνέστη!

Όταν εμφανίζεται νέα αίρεσις, που δημιουργεί σύγχυσιν στα της πίστεως, οι ποιμένες κάθε εποχής, επιβεβαιούντες όσα κατά την χειροτονία τους υποσχέθηκαν, προβαίνουν στην αντιμετώπισιν αυτής της αιρέσεως, διά να περιχαρακώσουν και οριοθετήσουν την Ορθόδοξο πίστι, ώστε να διακρίνεται από την πλάνη των αιρετικών και με τον τρόπο αυτό να προφυλάξουν τους πιστούς από την λύμη της κακοδοξίας. Στις ημέρες μας, Μακαριώτατε Άγιε Πρόεδρε και Σεβασμιώτατοι άγιοι Αδελφοί, εμφανίσθηκε ως ένα από τα σημεία των εσχάτων καιρών και ως «λύκος βαρύς μη φειδόμενος του ποιμνίου»[1] η παναίρεση του συγκρητιστικού διαχριστιανικού και διαθρησκειακού Οικουμενισμού. Διά τον λόγον αυτόν, εκφράζοντες την αγωνία μας, απευθυνόμεθα προς Σας, το Σεπτόν Σώμα των Αγιωτάτων Επισκόπων της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, ως το ανώτατο και αρμόδιο διοικητικό όργανο της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, ικετευτικώς και ταπεινώς παροτρύνοντας και προτείνοντας όπως εμείς, 

οι Επίσκοποι-ποιμένες, εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου, Ζωοποιού και Αδιαιρέτου Τριάδος, του εν τρισί υποστάσεσι Ζώντος Θεού, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος αναλάβωμεν τας ευθύνας μας έναντι Αυτού και του πιστού λαού Tου και αρθώμεν στο ύψος των περιστάσεων και συγκαλέσωμε Τοπική Σύνοδο, η οποία καθηκόντως οφείλει να προχωρήσει στην επίσημο συνοδική καταδίκη της ειρημένης κακοδοξίας και δεινής αιρέσεως.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Αγιότης της Εκκλησίας.

Κατά την φύσιν της και τον θεανθρώπινον χαρακτήρα της η Εκκλησία είναι ο μοναδικός οργανισμός εις τον επίγειον κόσμον μας. Εις τον Θεανθρώπινον οργανισμόν της, το ότι δηλαδή είναι το σώμα του μόνου Αγίου Θεού, ευρίσκεται η Αγιότης της. Ως σώμα του Θεανθρώπου η Εκκλησία είναι αγία με την αγιότητα της θείας Κεφαλής της, του Χριστού και της αγίας Ψυχής της, του Αγίου Πνεύματος. Δια τούτου πάντα τα αποθησαυρισμένα εν τη Εκκλησία είναι άγια: η χάρις της, το Ευαγγέλιόν της, η διδασκαλία της, τα μυστήριά της, αι δυνάμεις και αρεταί της, γενικώς όλα τα προς σωτηρίαν και αγιασμόν θεανθρώπινα μέσα. Πράγματι η Εκκλησία είναι το Θεανθρώπινον Εργαστήριον του εξαγιασμού των ανθρώπων και μέσω αυτών όλης της κτίσεως. Γενόμενος εκ της απείρου φιλανθρωπίας του ο ίδιος Εκκλησία δια της ενανθρωπίσεως, ο Σωτήρ Χριστός ηγίασε την Εκκλησίαν δια του Πάθους, της Αναστάσεως, της Αναλήψεως, της Διδασκαλίας Του, της θαυματουργίας Του, της προσευχής και νηστείας Του, με μίαν λέξιν δι΄ όλης της Θεανθρωπίνης ζωής Του. Δια τούτο ελέχθη ότι «ο Χριστός ηγάπησε την Εκκλησίαν και εαυτόν παρέδωκεν υπέρ αυτής, ίνα αυτήν αγιάση, καθαρίσας τω λουτρώ του ύδατος εν ρήματι, ίνα παραστήση αυτήν εαυτώ ένδοξον την Εκκλησίαν, μη έχουσαν σπίλον ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων, αλλ΄ ίνα η αγία και άμωμος» (Εφ. 5, 25-27).