O Κοσμάς :

 «αγιοποιήσεις»

Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το φαινόμενο ν’ ανακηρύσσουν μερικοί, κατά τις προτιμήσεις τους, ή τις σκοπιμότητές τους, ή για οποιαδήποτε άλλο λόγο, νέους «αγίους».
Κατ’ αρχήν, οφείλω να διευκρινίσω ότι με τις παρακάτω απόψεις μου, δεν θέλω ούτε κατ’ ελάχιστον να αμφισβητήσω το κύρος, τη αρετή και τους ασκητικούς ή άλλους προσωπικούς αγώνες τέτοιων προσώπων, τουλάχιστον όσους ευτύχησα να γνωρίσω. Πιστεύω, ότι τα πρόσωπα αυτά, μάλλον λυπούνται όταν βλέπουν απ’ τον ουρανό την «αγιοποίησή» τους. Θα εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους πιστεύω αυτό το πράγμα. Είναι δε αυτοί οι εξής:

1. Τους αγίους τους φανερώνει στην Εκκλησία ο Θεός. Δεν τους κάνουν οι άνθρωποι.
Βέβαια, στον Παράδεισο θα πάνε μόνο οι άγιοι. Εύχομαι όλοι οι κεκοιμημένοι να προγεύονται τα αγαθά της βασιλείας των Ουρανών. Όμως, όσους θα βάλει ο Θεός στον Παράδεισο, δεν σημαίνει ότι η εν τω κόσμω ευρισκομένη ακόμη Εκκλησία πρέπει να τους τιμά ως αγίους. Η Εκκλησία τιμά ως αγίους, όσους φανέρωσε Θεός ότι θέλει να δοξάζονται απ’ την παρούσα ζωή, για να είναι πρότυπα για τη δική μας σωτηρία. Να είναι «κανόνες πίστεως» και «εικόνες» αρετής!
Τόσο, η Αγία Γραφή, όσο και οι Πατέρες της Εκκλησίας λένε, πως απαραίτητος όρος της σωτηρίας μας είναι η Ορθόδοξη Πίστη, και τα ενάρετα έργα μας. Χωρίς αυτά τα δύο πράγματα, δεν πρέπει να ελπίζουμε ότι θα σωθούμε. ΄Ομως, ο Θεός δεν δεσμεύεται ο ίδιος από τις εντολές Του αυτές. Μπορεί δηλ. ο Κύριος να σώσει και κάποιον, πέρα απ’ τις προϋποθέσεις Του αυτές. Οι νόμοι του Κυρίου είναι υποχρεωτικοί για μας. Δεν δεσμεύεται όμως ο Θεός από κανένα νόμο Του.
Πως, φανερώνει ο Θεός στην Εκκλησία Του, ποιους σεσωσμένους θέλει να τιμά και δοξάζει ως αγίους; Με «θεία σημεία», τα οποία εκδηλώνονται και εν ζωή, προπαντός όμως κατά το θάνατό τους ( π.χ. το μαρτύριό τους), αλλά και μετά θάνατον.
΄Ετσι, το σκήνωμά τους πολλές φορές τηρείται αδιάφθορο, μυροβλύζει, θαυματουργεί. Το σημείο αυτό πρέπει να προσεχτεί ιδιαίτερα, γιατί πολλές φορές ο διάβολος παρουσιάζει ψεύτικα θαύματα («θαυματουργίες») για να πλανήσει τους πιστούς, όπως θα κάνει ο Αντίχριστος με τον ψευδοπροφήτη στις έσχατες μέρες. Θ’ αναφέρω ένα απλό παράδειγμα. Ο διάβολος γνωρίζει π.χ. ότι στη γη είναι θαμμένα οστά νεκρών. Μπορεί, λοιπόν, να εμφανισθεί δήθεν ως «άγιος» στον ύπνο ή όραμα σ’ ορισμένους και να του είπει που είναι θαμμένος. Οι Πατέρες της Εκκλησίας ορίζουν να γκρεμίζονται ναοί, που έχουν ανεγερθεί σε τέτοιους «αγίους», που τα δήθεν «λείψανά» τους ανακαλύφθηκαν με όνειρα, ή οράματα! Κάτι πρέπει να ήξεραν οι Πατέρες από τις μεθοδείες αυτές του διαβόλου.

Αυτοκράτωρ Θεόδωρος Λάσκαρης-π. Θεόδωρος Ζήσης

Simeron Wordpress

Ομιλία Χαράλαμπου Δελιγιαδάκη εκπροσώπου του ΙΝΚΑ στην ημερίδα:«Μεταμοσχεύσεις: Δωρεά ή αφαίρεση ζωής;»

http://anavaseis.blogspot.gr/

Η ομιλία του Χαράλαμπου Δελιγιαδάκη εκπροσώπου του ινστιτούτου καταναλωτών ΙΝΚΑ στην ημερίδα:«Μεταμοσχεύσεις: Δωρεά ή αφαίρεση ζωής;»

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 23 Απριλίου 2013 (ώρα Ελλάδος).

Του αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του τροπαιοφόρου, Γλυκερίου μάρτυρος,

Γεωργίου του εν Μαγνησία (1796), Λαζάρου και Λουκά (1802) των νεομαρτύρων.

Ἡ οἰκουμενικότητα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, ποὺ ἐκφράζεται μέσα ἀπὸ τὴ λειτουργικὴ τέχνη, τὴν τιμὴ πρὸς τὸν Ἅγιο λαῶν καὶ φυλῶν ἀκόμα καὶ μὴ ὀρθοδόξων, τὴ λαϊκὴ θρησκευτικότητα, μαρτυρεῖται περίτρανα ἀπὸ τὴν γ’ Ὠδὴ τοῦ Κανόνος του: «Γῆ πᾶσα καὶ βρότειος φυλή, οὐρανός τε συγχαίρει, στρατὸς Ἀγγέλων τε, ὁ πρωτοστράτηγος γάρ, Χριστοῦ νῦν Γεώργιος ἐκ γῆς, βαίνει πρὸς οὐράνια». Παρὰ τὴν εὐρέως διαδεδομένη τιμὴ καὶ εὐλάβεια πρὸς τὸν Ἅγιο Γεώργιο, δὲν ὑπάρχουν πολλὲς αὐθεντικὲς ἱστορικὲς πηγὲς γιὰ τὸ πρόσωπο καὶ τὸ μαρτύριό του. Πρώτη καὶ σπουδαιότερη πηγὴ ἀπὸ τὴν ὁποία ἀντλοῦμε πληροφορίες γιὰ τὸν βίο, τὸ μαρτύριο καὶ τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου εἶναι τὸ ἱστορικὸ ποὺ συνέταξε ὁ ὑπηρέτης τοῦ Ἁγίου, Πασικράτης, ὁ ὁποῖος παρακολούθησε τὰ γεγονότα τοῦ μαρτυρίου τοῦ Ἁγίου.

Ὁ Ἅγιος Γεώργιος γεννήθηκε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 280 – 285 μ.Χ., πιθανότατα στὴν περιοχὴ τῆς Ἀρμενίας, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ. Ἐκεῖ, σὲ ἕνα μοναστήρι τῆς περιοχῆς, ὁ Ἅγιος δέχθηκε τὸ μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος καὶ ἔγινε μέλος τῆς Ἐκκλησίας.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Του αββά Ισαάκ

Oταν θελήσεις να κάνεις αρχή καλού έργου, πρώτα να ετοιμάσεις τον εαυτό σου για την αντιμετώπιση των πειρασμών, πού πρόκειται να έρθουν εναντίον σου. 
Γιατί ο εχθρός, όταν δει κάποιον ν΄ αρχίζει με θερμή πίστη μια θεάρεστη ζωή, συνηθίζει να του επιτίθεται με διάφορους και φοβερούς πειρασμούς, ώστε να δειλιάσει απ΄ αυτούς ο άνθρωπος και να εγκαταλείψει την καλή του πρόθεση. 
Και παραχωρεί ο Θεός να πέσει σε πειρασμούς για να χτυπήσεις επίμονα τη θύρα (του ελέους) Του και για να ριζώσει μέσα στο νου σου, από το φόβο των θλίψεων, η μνήμη Εκείνου, και για να Τον πλησιάσεις με τις προσευχές, ώστε ν΄ αγιαστεί έτσι η καρδιά σου από την ακατάπαυστη ενθύμησή Του. 
Και όταν Τον επικαλείσαι, θα σε ακούσει. Και θα μάθεις έτσι, ότι ο Θεός είναι αυτός πού σε λυτρώνει. Και τότε θα νιώσεις την παρουσία Εκείνου πού σ΄ έπλασε και σε δυναμώνει και σε προστατεύει. Γιατί η σκέπη και η πρόνοια του Θεού αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους. 
Δεν γίνεται όμως ορατή παρά μόνο σ΄ εκείνους πού καθάρισαν τον εαυτό τους από την αμαρτία και είναι συνεχώς προσηλωμένοι στο Θεό. Εξαιρετικά μάλιστα φανερώνεται σ΄ αυτούς η βοήθεια και η πρόνοια του Θεού, όταν μπουν σε μεγάλη δοκιμασία για χάρη της αλήθεια, γιατί τότε την αισθάνονται πολύ καθαρά με την αίσθηση του νου. 
Μερικοί, που είδαν αυτή (τη βοήθεια) και με τα σωματικά τους μάτια, ανάλογα με τις δοκιμασίες, και διαπίστωσαν έτσι τη συμπαράσταση του Θεού, υποκινήθηκαν απ΄ αυτή σε γενναίες πράξεις, όπως μαθαίνουμε για τον Ιακώβ και τον Ιησού του Ναυή και τους Τρεις Παίδες και τον απόστολο Πέτρο και τους άλλους αγίους, που άθλησαν για το Χριστό. 
Σ΄ αυτούς (η θεία βοήθεια) ήταν ολοφάνερη, έχοντας ανθρώπινη μορφή, δίνοντάς τους θάρρος και προετοιμάζοντάς τους για τον αγώνα της ευσέβειας. Αλλά και στους πατέρες, πού έζησαν στην έρημο και έδιωξαν από κει τους δαίμονες και έγιναν κατοικητήρια αγγέλων, και σ΄ αυτούς παρουσιάζονταν συνεχώς οι άγιοι άγγελοι και με κάθε τρόπο τους βοηθούσαν και τους συμπαραστέκονταν σε όλα και τους στήριζαν και τους λύτρωναν από τους πειρασμούς, πού οι άγριοι δαίμονες τους προξενούσαν. 
Αλλά και μέχρι σήμερα δεν απομακρύνεται η βοήθεια του Θεού από τους ανθρώπους που ολοκληρωτικά αφιερώθηκαν στα έργα που Εκείνος ευαρεστείται, αλλά βρίσκεται κοντά σε όλους όσοι Τον επικαλούνται.

«ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ»