Ο Κοσμάς :

Σε κάθε περίπτωση, το έχω τονίσει και άλλη φορά, η περίπτωση των Ρασκόλνικων της Ρωσίας είναι διαμετρικά αντίθετη με την Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι οι Ρασκόλνικοι υποστήριζαν αιρετικές απόψεις, τις οποίες ο Μάξιμος Γραικός θέλησε να διορθώσει. Στη περίπτωση της Εκκλησίας του Παλαιού Ημερολογίου, τα μέλη της, δηλ. οι λεγόμενοι Παλαιοημερολογίτες, δεν άλλαξαν απολύτως τίποτε.
Αν υπάρχει κάποια ομοιότητα της ελληνικής πραγματικότητας με τους Ρασκόλνικους είναι η ομοιότητά τους με τους Νεοημερολογίτες, τους οποίους δεν θέλω να λυπήσω, αλλά πρέπει να τους πούμε την αλήθεια. Οι Νεοημερολογίτες, λοιπόν, αντίθετα με την Παράδοση της Ορθοδοξίας, εισήγαγαν στη λατρεία τους, το φράγκικο, ή Γρηγοριανό Ημερολόγιο. Έκτοτε παραμένουν μέχρι σήμερα υπνωτισμένοι από τους ποιμένες και «γεροντάδες» τους, στη πλάνη και στην αίρεση !
Αυτά επί του παρόντος. Το θέμα αυτό, δεν θα το συζητήσουμε τώρα. Πρώτα, θα τελειώσουμε τη συζήτηση για τα τεθέντα θέματα σχετικά με το φράγκεμα της Νεοημερολογίτικης Εκκλησίας, της οποίας, όχι μόνο οι εκκλησιαστικοί ηγέτες, αλλά, δυστυχώς, και τα μέλη της, κατέστησαν ήδη μέλη του παναιρετικού παπισμού!



(σ.σ. Οι θέσεις του αδελφού μας Κοσμά, δεν εκφράζουν την "Ορθόδοξη Φωνή").

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.


Όταν η "Εκκλησία" αρχίζει να δέχεται αιρετικές διδασκαλίες σε οιονδήποτε βαθμό 
τότε η χάρις της σωτηρίας μειούται εις αυτήν. Όταν η "Εκκλησία" στο σύνολό της, δέχεται 
μία αίρεσι τότε η χάρις της σωτηρίας αναχωρεί από αυτήν την κοινότητα, αφού έγινε αδύνατον πλέον η σωτηρία για τα μέλη της, ακόμα κι αν προσφέρουν την ζωή τους 
για τις πεποιθήσεις τους.   

Η απόρριψις της αιρέσεως του Οικουμενισμού από την "Εκκλησία" πρέπει να 
εκφρασθή δια της αποχωρήσεώς της, από το Παγκόσμιο Συμβούλιο 
 « Εκκλησιών». Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

Πότε θ΄ αντιληφθούν ότι ένα ΟΧΙ στην αίρεσι του παπο-οικουμενισμού αξίζει πολύ περισσότερο από κάθε προσευχή και ιεραποστολική δράσι


Αποροφημένοι οι μεν "Ποιμένες" από την αίγλην του αξιώματος και την κοινωνικήν δράσι, το πλήθος των ανυπόπτων προβάτων που τους ακολουθούν και τον οικοδομικόν οργασμόν των παιδικών κατασκηνώσεων και γηροκομείων, τους κύκλους Γραφής και τις σελίδες των εκδόσεών τους, οι δε Αγιορείτες Μοναχοί από την αίγλην της περικυκλούσης αυτούς φήμης δια την … νηπτικήν θεολογίαν και το … άκτιστον φως της νοεράς προσευχής τους, αδιαφορούν αν στο ένα και κύριο, την ομολογία της πίστεως, απέτυχαν, με αποτέλεσμα όλα τα λοιπά να είναι ενώπιον του Θεού ράκη άχρηστα και θυσία απρόσδεκτος! Η Εκκλησία, τούς έκανε επισκόπους για να διδάσκουν και φυλάττουν τον λόγον της Αληθείας Της ακέραιον και ανόθευτον, κρατώντας συγχρόνως τα πρόβατά Της μακρυά από τα λειβάδια των αιρετικών, και όχι να τα εγκαταλείπουν απροστάτευτα μέχρι το στόμα του λύκου με την πρόφασι ότι μόλις θα τα καταπιή, τότε θα δείξουν την ποιμενική τους ικανότητα! Πότε θ΄ αντιληφθούν ότι ένα ΟΧΙ στην αίρεσι του παπο-οικουμενισμού αξίζει πολύ περισσότερο από κάθε προσευχή και ιεραποστολική δράσι, και ότι, γι΄ αυτό το ΟΧΙ έχουν ταχθή από την Εκκλησία «εις τόπον Χριστού» και των Αποστόλων Του;

Ὁ ἅγιος Νεκτάριος μᾶς διδάσκει :


«Καθῆκον εἶχεν ἄνθρωπος νὰ ἀνυψοῦται πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν νοῦν αὐτοῦ πρὸς μόνον τὸν Θεὸν νὰ ἀναφέρη καὶ οὐχὶ νὰ ἀναζητῆ τὴν τέρψιν ἐν ταῖς ἀπολαύσεσι τῶν δημιουργημάτων, προσήλωσις αὐτοῦ πρὸς τὰ γήινα ἐπέφερε τὴν ἀμέλειαν τοῦ πρὸς ἑαυτὸν καθήκοντος. Διά τῆς ἀμελείας ἐμακρύνθη ἤδη τοῦ Θεοῦ, ἀπώλεσεν ἤδη μέγα μέρος τῆς ἐνισχυούσης αὐτὸν θείας δυνάμεως, καὶ διὰ τοῦτο ἡττηθείς ἔπεσεν ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ. Ἐὰν Ἀδὰμ δὲν εἶχεν ἀπομακρυνθῆ ἤδη τοῦ Θεοῦ, δὲν θὰ ἡττᾶτο, διότι θεία δύναμις θὰ ἐνίσχυεν αὐτόν, ἐνατένισις πρὸς τὸ ξύλον τὸ ἀπηγορευμένον ἦτο ἔνδειξις τῆς προσηλώσεως πρὸς τὴν ὕλην».

Μάθημα από την Αλωση του 1204 για την Ευρώπη

Κωνσταντίνος Χολέβας

Η Ιστορία πάντα διδάσκει. Ας θυμηθούμε, λοιπόν, δεδομένης της επετείου, ότι στις 12 και τις 13 Απριλίου 1204 οι Σταυροφόροι της Δ' Σταυροφορίας, αντί να ελευθερώσουν την Ιερουσαλήμ από τους Σαρακηνούς Αραβες, κατέλαβαν την ορθόδοξη Κωνσταντινούπολη. Οι Φράγκοι, όπως ονομάζονταν τότε οι σημερινοί εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, έσφαξαν πολλούς Ελληνες της βυζαντινής πρωτεύουσας, λεηλάτησαν πολιτιστικούς θησαυρούς, μαγάρισαν την Αγία Σοφία βάζοντας μία πόρνη στην Αγία Τράπεζα και κατακερμάτισαν την ένδοξη ελληνορθόδοξη αυτοκρατορία της Ρωμανίας. Το κράτος που σήμερα μάθαμε να ονομάζουμε βυζαντινό, η Ρωμανία κατά το ορθότερον, διαμοιράστηκε μεταξύ Ευρωπαίων φεουδαρχών, δουκών και μαρκησίων.


H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)


Ο Χριστός όλος εν τη Εκκλησία. Η Εκκλησία ολόκληρος εν τω Χριστώ.

Το παν εν τη Εκκλησία προέρχεται από τον Χριστόν και υπάρχει εν τω Χριστώ, όλος ο Χριστός είναι μέσα εις την Εκκλησίαν και ολόκληρος η Εκκλησία είναι μέσα Του. Επειδή όλος ο Χριστός υπάρχει εν τη Εκκλησία και ολόκληρος η Εκκλησία είναι εν Αυτώ, δι΄ αυτό ακριβώς είναι «ένδοξος», «αγία και άμωμος» (Εφ. 5, 27). Αυτός, δια να την καταστήση τοιαύτην, εισήγαγεν εις αυτήν και ενεσάρκωσεν όλον το Θεανθρώπινον Πρόσωπόν Του. Εις την πλέον καθαράν μορφήν της ολόκληρος η Εκκλησία είναι Αυτός, ο Θεάνθρωπος Χριστός, παρατεινόμενος εις όλους τους αιώνας και όλην την αιωνιότητα. Δια τούτο αυτή δεν έχει «σπίλον ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων» (Εφ. 5, 27). Όθεν και η φιλανθρωπία της είναι άπειρος και η δύναμίς της άπειρος, η κάθαρσίς της παντελής, η δε ελευθερία και η σωτηρία της καθολική. Και πάλιν πάντα ταύτα τελεί μέσα της η θεία δύναμις του Χριστού, η πάντα αγία και πάντοτε παντοδύναμος (πρβλ. Κολ. 1, 29).