O Kοσμάς :

6. Το πρόβλημα όμως που υπάρχει είναι άλλο. Τι θα γίνει με τις πιό πάνω Παρατάξεις του Παλαιού Ημερολογίου, που εμφανίζονται ως η «Εκκλησία του Χριστού»; Δεν θα πρέπει κάποτε να εκλείψουν και να υπάρχει μόνο η « Μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία»;
Ασφαλώς, ναι! Ναι, αλλά πώς θα γίνει αυτό;

Υποστηρίζονται δύο τρόποι:

α. Είναι ο τρόπος, που καθορίζουν οι άγιοι Πατέρες. Είναι «τα πρότυπα των αγίων Πατέρων». Είναι ο Θεολογικός τρόπος. Σύμφωνα με αυτόν, ο μόνος τρόπος είναι η επιστροφή στην Εκκλησία όσων αποκόπηκαν από αυτήν. Γιά αυτό, ο Μέγας Βασίλειος μας καλεί να προσευχόμαστε στη θεία Λειτουργία του, λέγοντας « τους πεπλανημένους επανάγαγε»!
Στο χώρο του Παλαιού ΄Ημερολογίου έχουμε κυρίως δύο, ή τρείς
περιπτώσεις «πεπλανημένων», που έχουν αποκοπεί από την Εκκλησία.


Πρώτη περίπτωση: Είναι ορισμένοι κληρικοί, που θέλησαν να γίνουν επίσκοποι με ανορθόδοξα μέσα. Δηλ. επειδή η Σύνοδος στην οποία ανήκαν δεν τους έκανε επισκόπους, κατέφυγαν σε διάφορους ψευδεπισκόπους, δηλ. είτε καθηρημένους, είτε αχειροτόνητους, οι οποίοι τους χειροτόνησαν «επισκόπους». Απώτερος σκοπός τους ήταν να επανέλθουν κάποια μέρα στην Εκκλησία και να γίνουν εκβιαστικά δεκτοί ως επίσκοποι!
Οι κληρικοί όμως αυτοί ποτέ δεν έγιναν επίσκοποι, αφού
«χειροτονήθηκαν» από ψευδεπισκόπους. Είναι και αυτοί πλέον «ψευδεπίσκοποι».
Βέβαια, η Εκκλησία έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίσει και τη χειροτονία των ψευδεπισκόπων αυτών. Και το έκανε μερικές φορές στο παρελθόν. ΄Ομως, δεν μπορεί να συνεχίζεται το κακό αυτό, το οποίο παραέγινε. Έπρεπε κάποτε να κλείσει η πόρτα αυτή να εισάγονται στη Σύνοδο επίσκοποι, από το «παράθυρο», που δεν είναι η κανονική οδός. Και έκλεισε!
Βλέπουμε σήμερα τέτοια άτομα, δηλ. κληρικούς που έλαβαν «χειροτονία» ψευδεπισκόπου, να προσποιούνται μετάνοια, και να απαιτούν να γίνουν δεκτοί από τη Σύνοδο, από την οποία αποκόπηκαν ως κανονικοί επίσκοποι, μαζί με όσους τους ακολουθούν.

Δεύτερη περίπτωση: Είναι ορισμένοι κληρικοί, τους οποίους η Σύνοδος που ανήκαν, τους καθήρεσε, είτε δικαίως, είτε ακόμα και αδίκως. Ακόμα, και στην τελευταία αυτή περίπτωση, εάν δηλ. κάποιος κληρικός καθαιρέθηκε άδικα, είναι υποχρεωμένος να υπομείνει την καθαίρεσή του, και όχι να προσφύγει σε ψευδεπισκόπους, οι οποίοι πολλές φορές τον χειροτονούν και αυτόν «ψευδεπίσκοπο». Τέτοιοι «ψευδεπίσκοποι», εάν ποτέ μετανοήσουν μπορεί να γίνουν δεκτοί από τη Σύνοδό τους, από την οποία αποκόπηκαν, όχι όμως ως επίσκοποι, αλλά με την ιδιότητα που είχαν όταν αποκόπηκαν.

Τρίτη περίπτωση: Είναι όσοι αποκόπηκαν γιατί νόμισαν ότι υπάρχουν λόγοι πίστεως. Αυτοί, σε περίπτωση μετάνοιάς τους, μπορούν να επιστρέψουν και να γίνουν δεκτοί από τη Σύνοδό τους.

O Συναξαριστής της ημέρας.


Τετάρτη, 10 Απριλίου 2013 (ώρα Ελλάδος).

Τερεντίνου, Πομπηΐου Αφρικανού, Μακαρίου, Μαξίμων και ετέρων 36 μαρτύρων, Αλεξάνδρου και των συν αυτώ, Γρηγορίου ιερομάρτυρος Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Ε', Δήμου νεομάρτυρος του εν Σμύρνη (1763).

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Ἀφρικανός, Θεόδωρος, Μάξιμος, Πομπήιος καὶ Τερέντιος μαρτύρησαν τὸ ἔτος 250 μ.Χ., ἐπὶ αὐτοκράτορος Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.) καὶ ἡγεμόνος Φουρτουνιανοῦ, στὴν Καρθαγένη τῆς Ἀφρικῆς μαζὶ μὲ ἄλλους τριάντα ἐννέα Χριστιανούς, τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα εἶναι: Ἀνάξαρχος, Ἀναξιμένης, Ἀριστείδης, Δημάρατος, Δημοκλής, Δημοσθένης, Διονύσιος, Ἐπαμεινώνδας, Ἐτεοκλής, Ζήνων, Ἠλίας, Ἡρακλῆς, Ἡσαΐας, Ἡφαιστίων, Θεμιστοκλῆς, Θεόφραστος, Θησεύς, Θωμᾶς, Ἰσοκράτης, Λουκᾶς, Μακάριος, Μιλτιάδης, Μνήσαρχος, Ξενοφῶν, Ὅμηρος, Παρμενίων, Πελοπίδας, Περικλῆς, Πίνδαρος, Πολύβιος, Πολύνικος, Προμηθεύς, Σοφοκλῆς, Σωκράτης, Τιμόθεος, Τίτος, Φιλοποίμην, Φωκίων καὶ Χρόνιος.
Οἱ Ἅγιοι συνελήφθησαν, ἐπειδὴ ἦταν Χριστιανοὶ καὶ δοκιμάσθηκαν μὲ πολλὰ βασανιστήρια. Πρῶτα τοὺς χτύπησαν ὑπερβολικά, μέχρις ὅτου φάνηκαν τὰ σπλάγχνα τους, στὴν συνέχεια μὲ πυρωμένα καρφιὰ τοὺς τρύπησαν τὰ ἰσχία καὶ ἐπάνω σὲ αὐτὰ ἔριξαν ξύδι καὶ ἁλάτι. Ἀφοῦ ὅμως προσευχήθηκαν, κατέστρεψαν τὰ ξόανα, τοὺς βωμοὺς καὶ τοὺς ναοὺς τῶν εἰδωλολατρῶν. Στὸ τέλος, μετὰ τὶς φρικτὲς βασάνους, ἀποκεφαλίσθηκαν.
Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τὴν μνήμη τους καὶ στὶς 28 Ὀκτωβρίου.

Κωνσταντίνος Χολέβας : Η «ομολογία» Νταβούτογλου και η ελληνική προετοιμασία


Η τάση του Τούρκου ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου να εκμεταλλευθεί τις ατυχείς οικονομικές συγκυρίες της Ελλάδος και της Κύπρου δεν είναι απλώς μία ευκαιριακή προσπάθεια της Αγκυρας. Τα νεοοθωμανικά και άλλα οράματα του Νταβούτογλου αναλύονται εκτενώς στο ογκώδες βιβλίο του με τίτλο «Στρατηγικό βάθος - Η διεθνής θέση της Τουρκίας», το οποίο εξέδωσε στην Ελλάδα ο εκδοτικός οίκος Ποιότητα. Η μετάφραση είναι του πανεπιστημιακού Ν. Ραπτόπουλου και η επιστημονική επιμέλεια του αείμνηστου τουρκολόγου καθηγητή Νεοκλή Σαρρή.
Θυμίζω, λοιπόν:

Στις σελίδες 440-485 (αλλά και σε άλλα σημεία) ο συγγραφεύς αναφέρεται ειδικότερα στα Βαλκάνια και μιλά ξεκάθαρα για την ανάγκη της Τουρκίας να περικυκλώσει την περιοχή χρησιμοποιώντας τις μουσουλμανικές χώρες και μειονότητες. Το μουσουλμανικό τόξο που πρέπει να τεθεί στην υπηρεσία του νεοοθωμανισμού περιγράφεται αυτολεξεί στη σελίδα 477 ως εξής: «Η ζώνη που εξικνείται βορειοδυτικά και μέσω του άξονα Μπίχατς - Κεντρική Βοσνία - Ανατολική Βοσνία - Σαντζάκ (σ.σ.: Νοτίου Σερβίας) - Κόσοβο - Αλβανία Μακεδονία Κίρτζαλι (σ.σ.: Βουλγαρίας) - Δυτική Θράκη καταλήγει στην Ανατολική Θράκη, έχει από τη σκοπιά της Τουρκίας τον χαρακτήρα ζωτικής αρτηρίας για τη βαλκανική γεωπολιτική και τον γεωπολιτισμό της». 


H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more


"θεός εγγίζων εγώ ειμί, και ουχί θεός πόρρωθεν, λέγει Κύριος"

Όλο το άρθρο στην ιστοσελίδα :

http://kyprianoscy.blogspot.gr/


Ας μάθουν λοιπόν οι διάφοροι παπα-Φάροι, παπα-Θερμοί και οι συνοδοιπόροι τους ότι, όταν ο γείτονας λέει στον (πλησίον και} γείτονα πως με την τακτική που ακολουθεί θα "μπουρλωτιάσει" κι αυτός όχι μόνο δεν τον ακούει, αλλά τον αγνοεί, σκόπιμα τον φιμώνει, αλλά προσπαθεί ακόμη και να τον συντρίψει, τότε ο γείτονας φταίξιμο δεν έχει. Το χρέος του το έχει κάνει. Φώναξε, είπε, έγραψε, συμβούλεψε, παρότρυνε, παρακάλεσε, οι άλλοι όμως τον πέταξαν στα άχρηστα, τον γονάτισαν. Είπαν, είναι φανατικός και άλλα όμοια, για να μη μπορέσει να γίνει αντιληπτή η πλαστογραφία του συναισθήματος, η διαφθορά της αγάπης, η κακοποίηση του ελέους του αγίου Θεού. Αυτά όλα των εγχώριων φθοροποιών της Ορθοδοξίας, που αναμηρυκάζουν τα αλλότρια και τα αιρετικά με την προς τον πλησίον αγάπη, όχι μόνο στερούνται αγάπης, αλλά το χειρότερο εισηγούνται μια εντελώς απάνθρωπη και εγκληματική αγάπη. Αν αμφιβάλλετε, οι μεταμοσχεύσεις - και όχι μόνο - είναι εδώ και αυτές σας δίνουν την απάντηση.

«Μαμά, τή νύχτα ήρθε εκείνος ό παππούλης»


(Από το βιβλίο του π.Νεκταρίου Αντωνοπούλου «Ταχύς εις βοήθειαν»)


Το έτος 2004 ήλθα γιά προσκύνημα στην Ί. Μονή Σαγματά με τίς κόρες μου καί ό Γέροντας, π.Νεκτάριος  ,μας έδωσε ευλογία μιά είκονίτσα του αγίου Λουκά του Ιατρού μ' ένα κομματάκι άπ' τό φέρετρο του Αγίου.
Είμαστε άπό τή Θεσσαλονίκη. Τό βαπτιστήρι μας. ή Χριστίνα, τριών χρονών, παρουσίασε ένα πρόβλημα. Στην κάτω γνάθο, αριστερά, είχε ένα έξογκωματάκι κι έδειχνε μελανό. Οι γονείς τό πήγαν στον παιδίατρο, ό όποιος τους συνέστησε υπέρηχο, γιά νά δουν τί είναι. Ό υπέρηχος έδει­ξε ένα ογκίδιο καί ό γιατρός είπε πώς πρέπει νά αφαιρεθεί. Στό σπίτι έπεσε πανικός. Άρχισαν νά τό τρέχουν σέ διάφορους γιατρούς.
Γυρίζοντας άπό τό προσκύνημα, τους έδωσα τήν μία είκονίτσα καί ή μητέρα τήν έβαλε τό βράδυ στό μαξιλαράκι τοϋ παιδιού. Τό πρωί, όταν ξύπνησε τό παιδί, είπε στή μητέρα του:
- Μαμά, τή νύχτα ήλθε εκείνος ό παππούλης. Δέν μέ πείραξε, ούτε φοβήθηκα. Μέ κοίταξε, χαμογέλασε κι έφυγε!
Είχαν πάει μέχρι τότε σέ 14 γιατρούς καί όλοι τους σύστησαν εγχεί­ρηση γιά νά βγει τό ογκίδιο. Τελευταία σκέφθηκαν νά πάνε καί σ' ένα χειρουργό στό 424 στρατιωτικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. (Σήμερα, στό καινούργιο πλέον νοσοκομείο, έχει κτιστεί ναός τοϋ Αγίου Λουκά καί εγκαινιάστηκε τόν Μάρτιο του 2008 άπό τόν Μητροπολίτη Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα). Ό γιατρός ζήτησε νά γίνει καινούργιο υπερηχογράφημα. Σέ μιά εβδομάδα τό έκαναν καί, ω του θαύματος!, τό νέο υπερηχογράφημα έδειξε ότι ό όγκος είχε αφαιρεθεί καί μάλιστα μέ νυστέρι. Μέσα υπήρχε ουλή χωρίς όγκο, ενώ εξωτερικά καμία τομή ή ού­λη. "Εκτοτε τό παιδί δέν έχει κανένα πρόβλημα».

Μ.Α.Θεσσαλονίκη