SIMONOPETRA - PSALM 110

Παράδεισος η Εκκλησία.

Σε μια ομιλία του “ Περί μετανοίας” ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει ότι:  

“ Ποιο λιμάνι υπάρχει ωσάν την Εκκλησία; Ποιος Παράδεισος μοιάζει με την δική σας σύναξη; Δεν υπάρχει εδώ φίδι, που σχεδιάζει το κακόν, αλλά ο Χριστός, που σχεδιάζει την μυστηριακήν ζωήν. Δεν υπάρχει η Εύα, που ρίχνει κάτω με τρικλοποδιά, αλλά η Εκκλησία, που ανορθώνει. Δεν υπάρχουν εδώ φύλλα δένδρων, αλλά ο καρπός του πνεύματος. Δεν υπάρχει εδώ φράχτης με αγκάθια, αλλά αμπέλι θαλερόν. Εάν βρω ένα αγκάθι, το μετατρέπω σε ελιά, διότι όσα υπάρχουν εδώ δεν έχουν το αναγκαστικόν αδιέξοδον της φύσεως, αλλά έχουν τιμηθή με την ελευθερίαν, της μετά ώριμον σκέψιν, αποφάσεως. Εάν δέ βρω έναν λύκον, τον μεταβάλλω σε πρόβατον, χωρίς να μεταβάλλω την φύσιν, αλλά μετατρέπω την απόφασιν”.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης : Φραγγέψαμε.

Οἱ πρόγονοί μας ἐδημιούργησαν τόν θαυμάσιο πολιτισμό τῆς Ρωμιοσύνης τοῦ Βυζαντίου,

κορυφαῖο, μοναδικό καί ἀνεπανάληπτο πολιτισμό. Αὐτόν τόν πολιτισμό ἐπέλεξαν νά ἀσπασθοῦν καί να ἀναπτύξουν μέ τίς δικές τους σημαντικές συμβολές οἱ σλαβικοί λαοί καί ἡ Ρουμανία, μέ συνέπεια, ὅπως διαπιστώνει ὁ Obolensky στο ὁμότιτλο ἔργο του,

νά ὑπάρχει μία «Βυζαντινή Κοινοπολιτεία»  λαῶν καί ἐθνῶν μέ ἑνωτικό στοιχεῖο τον ἑλληνορθόδοξο πολιτισμό. Δημιουργός ἀρχή καί ρίζα αὐτῆς τῆς ἰσχυρῆς κοινοπολιτείας εἶναι ὁ Μέγας Φώτιος. Ἐμεῖς ἀντί νά ἐνισχύσουμε τούς δεσμούς μας μέ αὐτούς τούς

ὁμοδόξους λαούς, ἔχουμε δυστυχῶς στραμμένα τά μάτια μας πρός την Δύση, πρός τόν πάπα καί προς τούς Φράγκους, οἱ ὁποῖοι διαχρονικά μᾶς ἀποδέχονται μόνον ἄν φραγγέψουμε. Παλαιότερα εἶχα γράψει ἕνα βιβλίο μέ τίτλο «Φραγγέψαμε». Φίλος Ἁγιορείτης μοναχός μέ συνεβούλευσε ὅτι ἴσως καλύτερα θά ἦταν ὁ τίτλος νά εἶχε και ἐρωτηματικό, ὥστε νά φαίνεται ὅτι δέν ἔχουν ὅλα φραγγέψει, κάτι ἔχει ἀπομείνει. Σήμερα πιστεύω μέ την ταχύτατη πορεία τῶν πολιτιστικῶν καταστροφικῶν διεργασιῶν ὅτι δεν χρειάζεται ἐρωτηματικό, ὅτι ὄχι μόνο ἡ παιδεία μας, ἀλλά καί ἡ θεολογία καί ἡ Ἐκκλησία, μέ τό κίνημα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

καί τόν ἄκριτο φιλοπαπισμό, μέ τά πρωτοφανῆ ἀντικανονικά καί ἀντορθόδοξα ἀνοίγματα πρός τό Βατικανό και πρός τό προτεσταντικό Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν, ἔχουν δυστυχῶς φραγγέψει. Πολιτιστικά και ἐκκλησιαστικά ἀποδεικνυόμαστε ἀνάξιοι κληρονόμοι τοῦ Μεγάλου Φωτίου, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ καί τοῦ συνόλου τῶν Ἁγίων Πατέρων καί Διδασκάλων.

Φώτης Κόντογλου - Ῥωμιοσύνη καὶ Ὀρθοδοξία

Ἡ Ῥωμιοσύνη καὶ Ὀρθοδοξία εἶναι ἕνα πρᾶγμα. Γιὰ νὰ μὴν πάρω τοὺς πολὺ παλιούς, παίρνω δυὸ τρεῖς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἀγωνισθήκανε γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδας, ποὺ ὅποτε μιλᾶνε γιὰ τὴ λευτεριά, μιλᾶνε καὶ γιὰ τὴ θρησκεία. Ὁ Ρήγας Φεραῖος λέγει: «νὰ κάνουμε τὸν ὅρκο / ἀπάνω στὸ Σταυρό». Ἕνας ἄλλος ποιητὴς γράφει: «Γιὰ τῆς πατρίδας τὴν ἐλευθερία / γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν ἁγία / γι᾿ αὐτὰ τὰ δυὸ πολεμῶ, / μ᾿ αὐτὰ νὰ ζήσω ἐπιθυμῶ. / κι ἂν δὲν τὰ ἀποχτήσω / τί μ᾿ ὠφελεῖ νὰ ζήσω;»...

... Οἱ ἀγράμματοι ποιητὲς τῶν βουνῶν, μέσα στὰ τραγούδια ποὺ κάνανε, καὶ ποὺ δὲ θὰ τὰ φτάξει ποτὲ κανένας γραμματιζούμενος, μιλᾶνε κάθε τόσο γιά. τὴ Θρησκεία μας, γιὰ τὸ Χριστό, γιὰ τὴν Παναγιά, γιὰ τοὺς δώδεκα Ἀποστόλους, γιὰ τοὺς ἁγίους. Πολλὲς παροιμίες καὶ ρητὰ καὶ λόγια ποὺ λέγει ὁ λαός μας, εἶναι παρμένα ἀπὸ τὰ γράμματα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ῥωμιοσύνη εἶναι ζυμωμένη μὲ τὴν ὀρθοδοξία, γι᾿ αὐτὸ Χριστιανὸς κ᾿ Ἕλληνας ἤτανε τὸ ἴδιο. Ἀπὸ τότε ποὺ γινήκανε χριστιανοὶ οἱ Ἕλληνες, πήρανε στὰ χέρια τους τὴ σημαία τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν κάνανε σημαία δική τους: Πίστις καὶ Πατρίς! Ποτάμια ἑλληνικὸ αἷμα χυθήκανε γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τα χρόνια του Νέρωνα καὶ τοῦ Διοκλητιανοῦ, ἕως τὰ 1838, ποὺ μαρτύρησε ὁ ἅγιος Γεώργιος ὁ ἐξ Ἰωαννίνων. Ποιὰ ἄλλη φυλὴ ὑπόφερε τόσα μαρτύρια γιὰ τὸ Χριστό; Αὐτὸ τὸ ἀκατάλυτο ἔθνος ποὺ ἔπρεπε νὰ πληθύνει καὶ νὰ καπλαντίσει τὸν κόσμο, ἀπόμεινε ὀλιγάνθρωπο γιατὶ ἀποδεκατίσθηκε ἐπὶ χίλια ὀχτακόσια χρόνια ἀπὸ φυλὲς χριστιανομάχες.

Ἁγιασμένη Ἑλλάδα! Εἶσαι ἁγιασμένη, γιατὶ εἶσαι βασανισμένη. Κι ἡ κάθε γιορτή σου μνημονεύει κ᾿ ἕνα μαρτύριό σου. Τὰ πάθη τοῦ Χριστοῦ τὰ ῾κανες δικά σου πάθη, τὰ μαρτύρια τῶν ἁγίων εἶναι τὰ δικά σου μαρτύρια.

Κηρύττει απροκαλύπτως αδιαφορίαν πρός τά δόγματα καί τάς παραδόσεις,

Η αιρετική 'Εγκύκλιος του 1920 υλοποιήθη διά της υπογραφής ενωτικών συμφωνιών μέ τούς Μονοφυσίτας (1990) καί τούς Παπικούς (1993), της «αδελφοποιήσεως» των «εκκλησιών» αυτών, της αναγνωρίσεως ως εγκύρων των «μυστηρίων» των κ.λπ. Τά γεγονότα αυτά αποδεικνύουν ότι τό Οικ. Πατρ/χειον έχει περιέλθει εις πλήρη σύγκρουσιν μέ τήν δογματικήν διδασκαλίαν καί παράδοσιν της 'Εκκλησίας. Κηρύττει απροκαλύπτως αδιαφορίαν πρός τά δόγματα καί τάς παραδόσεις, τουτέστιν προδοσίαν και αποξένωσιν από τήν 'Ορθόδοξον πίστιν.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Τι είναι ο Απόστολος; Είναι διάκονος της Εκκλησίας. Και η αποστολικότης; Η διακονία της Εκκλησίας. Έτσι είναι «κατά την οικονομίαν του Θεού» (Κολ. 1,15). Τοιαύτη είναι η θεανθρωπίνη Οικονομία της σωτηρίας. Διότι η σωτηρία είναι διακονία της Εκκλησίας, η δε διακονία της Εκκλησίας έγκειται, εις την υπακοήν εις την Εκκλησίαν. Η κατά πάντα εξ αγάπης υπακοή εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν είναι ο ύψιστος νόμος της θεανθρωπίνης ζωής εν τη Εκκλησία. Διατί ο Κύριος έδωσε τους αγίους διακόνους; «Εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού» (Εφ. 4,12). Εις τι έγκειται το «έργον διακονίας»; Εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού, δηλαδή της Εκκλησίας. Εις αυτό το άγιον έργον ο Κύριος έθεσεν ως οδηγούς και καθοδηγούς εξαιρέτως αγίους ανθρώπους. Και οι χριστιανοί τι πρέπει να κάμουν; Όλοι είναι καλεσμένοι να αγιασθούν με τας αγίας κεχαριτωμένας δυνάμεις, αι οποίαι τους δίδονται μέσω των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών. Πως συντελείται η «οικοδομή του σώματος του Χριστού»; Δια της αυξήσεως των μελών της Εκκλησίας. Κάθε χριστιανός εγκεντρίζεται δια του Βαπτίσματος εις το σώμα του Χριστού, την Εκκλησίαν, και γίνεται «σύσσωμός» της (Εφ. 3,6) και έτσι αυξάνει το σώμα της Εκκλησίας, και μεγαλώνει και οικοδομείται. Ο θεόπνευστος Απόστολος λέγει ότι οι χριστιανοί είναι «λίθοι ζώντες» οι οποίοι οικοδομούνται εις οίκον πνευματικόν, την Εκκλησίαν (Α΄ Πέτρου 2,5). Υπάρχει και ένας άλλος τρόπος οικοδομής του σώματος του Χριστού. Αυτός έγκειται εις την πνευματικήν αύξησιν, τελειοποίησιν και οικοδομήν των μελών της Εκκλησίας, των συσσώμων εν τω σώματί της.

Συνεχίζεται.

Πίστιν δεν έχουν, γνώσιν ή βίωσιν;

 Τρία είναι τα αίτια μορφώσεως ορθοδόξων φρονημάτων: η πίστις, η γνώσις και η βίωσις. Εάν δεν συνέλθουν επί το αυτό τα τρία ταύτα, αδύνατον να αποφύγωμεν τας πλάνας και τας αιρέσεις. Παρατηρήσατε τους Αγιορείτας και τους Μητροπολίτας της Εκκλησίας της Ελλάδος που εις τας προδοτικάς ενεργείας του Πατριάρχου τον μνημονεύουν και κοινωνούν μαζί του. Εις κάποιαν των τριών τούτων προϋποθέσεων χωλαίνουν. Ή εις την πίστιν ή εις την γνώσιν ή εις την βίωσιν. Αδύνατον Ορθόδοξος Χριστιανός έχων πίστιν εις τον Χριστόν, γνωρίζων την διδασκαλίαν της Εκκλησίας και τους βίους των Αγίων Πατέρων και βιών κατά το δυνατόν με ακρίβειαν, να μη εξεγείρεται, από την αναφανδόν υποστηριζομένην καθολικήν αίρεσιν της συμφωνίας του Σαμπεζύ ή της συμφωνίας του Μπαλαμάντ ή του Φαναρίου το : Κωνσταντίνου η πόλις, Πρωτοκλήτου λυχνία τε άγει εορτήν λαμπροφόρον δεχομένη τον Πρόεδρον, Ρωμαίων Εκκλησίας της σεπτής. Ή το : Ναυς, η πάντιμος Ορθοδοξίας αγλαΐζεται νυν δεχομένη, εκ Δυσμών σεπτόν Ποιμένα και Πρόεδρον. Ή το : Ετι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου. Ή το :  Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου και άλλα συναφή!!! Ας ερωτήσουν εαυτούς οι Αγιορείτες και οι Ποιμένες της Εκκλησίας μας, διατί τον μνημονεύουν και κοινωνούν μαζί του, και δεν ύψωσαν φωνήν διαμαρτυρίας κατά της ψυχολέθρου νοθείας της πίστεως. Πίστιν δεν έχουν, γνώσιν ή βίωσιν; Πως ανέχονται το οικουμενιστικό τούτο κήρυγμα του Οικουμενικού Θρόνου χωρίς συγκλονισμόν, αφού μόνον δι΄ αυτό είναι αρκετόν να χάσωμεν τας ψυχάς μας; Εάν δεχθώμεν τον Πάπα ως Αγιώτατον Επίσκοπον Ρώμης, τότε ανατρέπομεν την δογματικήν διδασκαλίαν της Εκκλησίας, απορρίπτομεν τους βίους και τους αγώνας των αγίων και οικοδομούμεθα κατά τρόπον λατινικόν, δηλαδή αντιπνευματικόν, που μόνον εις τον Χριστόν δεν οδηγεί. Διότι όλοι οι αγώνες των Αγίων Πατέρων υπέρ της διαφυλάξεως αλωβήτου της δογματικής διδασκαλίας, εγένοντο δια την προστασίαν της θεώσεως του ανθρώπου. Χωρίς ορθά δόγματα, θέωσις δεν επιτυγχάνεται......

Πρός τόν πρώην Σεβ. Πειραιῶς κ. Καλλίνικον.

Τήν παρελθοῦσαν Τετάρτην ἀναγνῶσται τοῦ«Ο.Τ.» μᾶς κατέθεσαν τηλεφωνικῶς τήν

ἔντονον διαμαρτυρίαν των, διότι εἰς κήρυγμά του, ὡς μᾶς εἶπον, ὁ πρώην Σεβ. Πειραιῶς καί Καθηγούμενος τῆς Ἱ. Μ. Χρυσοπηγῆς κ.Καλλίνικος, διετύπωσε τήν ἄποψιν (ἀπό τόν Ραδιοφωνικόν Σταθμόν «Πειραϊκή Ἐκκλησία») ὅτι οἱ Παπικοί ἔχουν τάς πλάνας των, ἀλλά ἔχουν κανονικήν Ἱερωσύνην. Οἱ ἀναγνῶσται τοῦ «Ο.Τ.» μᾶς εἶπον, πώς ὅσα εἶπεν ὁ πρώην Πειραιῶς ἔρχονται εἰς εὐθεῖαν ἀντίθεσιν μέ ὅσα κηρύττει ὁ σημερινός Σεβ. Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος εἶναι πολέμιος τοῦ Παπισμοῦ, τόν θεωρεῖ αἵρεσιν ἀπό τήν ὁποίαν πηγάζουν ὅλαι αἱ αἱρέσεις καί τά κινήματα τῆς ἀθεΐας, καί δέν ἀναγνωρίζει τά μυστήριά του καί τήν Ἱερωσύνην τῶν «κληρικῶν» καί τῶν «ἐπισκόπων» του κ.λπ. Ὁ «Ο.Τ.» ὑπενθυμίζει ὅτι ὁ πρώην Πειραιῶς εἶχε πολύ καλήν συνεργασίαν μέ τά Οὐνίτικα Μοναστήρια τῆς Κάτω Ἰταλίας κατά τήν περίοδον, τήν ὁποίαν ἦτο Μητροπολίτης Πειραιῶς. Παρά ταῦτα ἀντετάχθη δυναμικῶς εἰς τήν ἐπίσκεψιν τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου εἰς τό Βατικανόν. Ὅταν δέ ὁ μακαριστός Ἀθηνῶν εἶχε παραβιάσει τήν ἀπόφασιν τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τόν ἐπέκρινε. Σήμερον, ὡς λέγουν ἀναγνῶσται τοῦ «Ο.Τ.» ἀναγνωρίζει ἱερωσύνην εἰς τόν Παπισμόν προκαλῶν ἐντόνους ἀντιδράσεις. Ὁ «Ο.Τ.» ἀναμένει τήν ἀπάντησιν τοῦ πρώην Πειραιῶς, τήν ὁποίαν καί θά δημοσιεύση.

" Oρθόδοξος Τύπος"

Η "Ορθόδοξος Φωνή" θα ήθελε να απαντήση με το εξής :

Πολλοί δόλιοι και αμαθείς, αστήρικτοι και νεωτερίζοντες φθείρουσιν ή παρερμηνεύουσι τας θείας Γραφάς. Όρα δε συ, αγαπητέ, μη πιστεύσης αυτοίς, βλέπε μη απατηθής· μη εκκλίνης εις τα δεξιά, μηδέ εις τα αριστερά, αλλ΄ οδώ βασιλική βάδιζε, ήτις εστιν η Αποστολική Εκκλησία και οι θείοι ημών Πατέρες. Τούτους μίμησαι, τούτων μη χωρίζου, τούτων την μνήμην έχε εν τη καρδίαν σου και εν τω νω ημέρας και νυκτός, και ου πλανηθής. Όταν ίδης πολλούς ασυνετούντας, μη ξενίζου· δει ταύτα γενέσθαι. Όταν ίδης πολλούς ψευδοπροφήτας, ψευδοχρίστους, πλανολόγους, υπομνήσθητι του Δεσπότου λέγοντος, ότι εγερθήσονται ψευδοπροφήται και ψευδόχριστοι, ώστε, ει δυνατόν πλανήσαι και τους εκλεκτούς· αλλ΄ ουαί τοις γράφουσι πονηρίαν.

(Δωρόθεος ο Σχολάριος, Μητρ. Λαρίσης, 1888).

Ὁ ἄθεος μαρξισμός συνεχίζει νά δολοφονῆ θρησκευομένους

 Μπορεί ἡ ἄλλοτε κραταιὰ Σοβιετικὴ Ἕνωση νὰ διαλύθηκε καὶ τὸ θλιβερό

της σύμβολο, τὸ τεράστιο ἄγαλμα τοῦ «πατερούλη τῶν λαῶν» Στάλιν νὰ

ἔλειωσε σὲ κάποιο χυτήριο τῆς Μόσχας, ἀλλὰ ἡ πολιτικὴ της συνεχίζει

νὰ ἐφαρμόζεται πιστὰ στὸ τελευταῖο προπύργιο τοῦ μαρξισμοῦ, τὴ Βόρεια

Κορέα. Μεταξὺ τῶν ἄλλων «φιλολαϊκῶν μέτρων», ἡ στυγνὴ δικτατορικὴ

κυβέρνηση τῆς χώρας αὐτῆς ἐφαρμόζει μὲ ἰδιαίτερη σκληρότητα καὶ τὸ

διωγμὸ τῶν Χριστιανῶν, ὡς δῆθεν ἀπαίτηση τοῦ κορεάτικου λαοῦ!

Σποραδικὲς πληροφορίες, οἱ ὁποῖες διοχετεύονται στὸ ἐξωτερικὸ μὲ ἄκρα

μυστικότητα, λόγῳ πρωτοφανῶν ἀπαγορεύσεων τῆς κόκκινης δικτατορίας,

κάνουν λόγο γιὰ παντελῆ ἀπαγόρευση κάθε θρησκευτικῆς δραστηριότητας.

Κάθε ἀπόπειρα θρησκευτικῆς ἐκδήλωσης τιμωρεῖται μὲ θάνατο! Καὶ ξέρετε

γιατί; Ἐπειδὴ ἐφαρμόζεται μὲν τὸ μαρξιστικὸ «δόγμα» περὶ τῆς θρησκείας

ὡς «ὄπιο τοῦ λαοῦ», ἀλλὰ κυρίως διότι «θεὸς» θεωρεῖται ὁ αἱμοσταγὴς

κομμουνιστὴς δικτάτορας τῆς χώρας Κὶμ Γιονγκ –Οὔν, ὁ γιὸς τοῦ

ἀποθανόντος μπαμπὰ – δικτάτορα, ἐγγονὸς τοῦ ἀποθανόντος

παπποῦ – δικτάτορα κ.λπ., τόσο δημοκρατικὰ ἐκλεγμένος! Τελειώνουμε

τὸ σχόλιό μας μὲ τὴν εἴδηση δημόσιου τυφεκισμοῦ δύο ἀνθρώπων τελευταῖα,

μὲ τὴν κατηγορία ὅτι ἦσαν Χριστιανοί!

" O.T "