Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

«Ο Λόγος σαρξ εγένετο»

Με την εμφάνισιν του Κυρίου Ιησού Χριστού εις τον επίγειον κόσμον μας και με την ιδικήν Του Θεανθρωπίνην Οικονομίαν της σωτηρίας, παν το θείον έχει γίνει ανθρώπινον, γήϊνον, ιδικόν μας, και μάλιστα «σώμα» μας, δηλαδή η πλέον άμεσος πραγματικότης μας. «Ο Λόγος σαρξ εγένετο», δηλαδή άνθρωπος (Ιω. 1,14), και έτσι μας εχάρισε το μεγαλύτερον και το πολυτιμώτερον δώρον, το οποίον δύναται να δώση μόνον ο Θεός της αγάπης. Τι είναι «δόματα», «δωρεά του Χριστού» (Εφ. 4, 7-8); Όλα εκείνα τα οποία έφερεν ο Κύριος Ιησούς, ως Θεάνθρωπος, εις τον κόσμον και τα οποία ητοίμασε δια τον κόσμον. Έφερε δε το «πλήρωμα της Θεότητος», δια να συμμετέχουν εις αυτό οι άνθρωποι, ως εις την δωρεάν Του, να ζουν εις αυτό και απ΄ αυτό και να πληρωθούν «εις παν το πλήρωμα του Θεού», (Εφ. 3, 19. 4, 8-10. 1,23. Κολ. 2,10). Ακόμη έδωσεν εις τους ανθρώπους ως δωρεάν το Άγιον Πνεύμα, να ενοικίσουν εις τον εαυτόν τους με τας δυνάμεις της χάριτός Του το πλήρωμα της Θεότητος.

Συνεχίζεται.

ΦΡΑΓΚΟΙ, ΡΩΜΑΙΟΙ, ΦΕΟΥΔΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ

+πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης

                   

       Πιθανόν, ο πραγματικός λόγος, που ο Πάπας Ιωάννης έγινε το "τέρας" της Φραγκικής προπαγάνδας, ήταν το ότι τόλμησε να επαναφέρει την παλαιά παράδοση της χρονολογήσεως των παπικών εγγράφων με τα έτη της βασιλείας του Αυτοκράτορος της Κωνσταντινουπόλεως. Εν πάσει περιπτώσει, η επίθεση του Λιουτπράνδου κατά των Ρωμαίων, που προαναφέραμε, αποκαλύπτει το γεγονός ότι γνώριζε πολύ καλά, ότι Ανατολικοί και Δυτικοί Ρωμαίοι ήσαν ένα έθνος και ότι ο Αυτοκράτωρ στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο πραγματικός Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων.

      Αυτή η επίθεση αποκαλύπτει επίσης, ότι ο Λιουτπράνδος δεν γνώριζε τη θεωρία, που επικρατεί σήμερα μεταξύ των συγχρόνων Ευρωπαίων ιστορικών, ότι δηλαδή τα Γερμανικά έθνη έγιναν ένα έθνος με τους Ρωμαίους στη Δυτική Ευρώπη. Από τον Λιουτπράνδο γίνεται σαφές, ότι οι Γερμανικοί λαοι εκείνης της εποχής θα θεωρούσαν υβριστικό ένα τέτοιο ισχυρισμό.Ο Οθων Γ' (983-1003) έλυσε το βασικό πρόβλημα των Φράγκων το 996, διορίζοντας στον παπικό θρόνο τον Βρούνο της Καρινθίας, έναν Ανατολικό Φράγκο, ο οποίος ως Γρηγόριος Ε' (996-999) απαίτησε την επαναφορά του Αρνούλφου ως αρχιεπισκόπου της Ρεμς. Ετσι, ο Γερβέρτος του Ωριλλάκ σταμάτησε τις προσπάθειές του να επανέλθει στο θρόνο της Ρεμς. Αποζημιώθηκε πάντως από το Φράγκο συμπατιώτη του, που ήταν πλέον Πάπας, με επικύρωση του διορισμού του ως αρχιεπισκόπου της Ραβέννας (998-999).

       

    Συνεχίζεται.

Η Εκκλησία είναι η χώρα των Ζώντων όπου υπάρχει Ζωή και περίσσεια Ζωής, δηλαδή ο Χριστός μας!

Οι Πατέρες λένε πως η Εκκλησία είναι ένα μεγάλο Νοσοκομείο που εφημερεύει σε εικοσιτετράωρη βάση, εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια. Ένα Νοσοκομείο που εφημερεύει για όλους. Για ασφαλισμένους και για ανασφάλιστους. Για πλούσιους και για άπορους. Για επώνυμους και για ανώνυμους και περιθωριακούς ανθρώπους. Ένα μεγάλο Νοσοκομείο στο οποίο αντιμετωπίζεται κάθε νόσημα όσο βαθύ, όσο λοιμώδες και όσο θανατηφόρο κι αν είναι. 
Ένα μεγάλο Νοσοκομείο στο οποίο μπαίνεις άρρωστος και βγαίνεις υγιής, όπως η αιμορροούσα. Μπαίνεις διώκτης και βγαίνεις Απόστολος, όπως ο Παύλος. Μπαίνεις αμαρτωλός και βγαίνεις άγιος, όπως η αγία Μαρία η Αιγυπτία. Μπαίνεις λύκος και βγαίνεις αρνί, όπως ο άγιος Μωυσής ο Αιθίοπας. 
Μπαίνεις πτώμα εν αποσυνθέσει και ανίστασαι τετραήμερος, όπως ο Λάζαρος! Γιατί στην Εκκλησία δεν υπάρχει θάνατος. Δεν υπάρχουν νεκροί. Η Εκκλησία είναι η χώρα των Ζώντων όπου υπάρχει Ζωή και περίσσεια Ζωής, δηλαδή ο Χριστός μας!

Πρωτοπρεσβ. π. Θεόδωρος Ζήσης: Η στάση του Αγίου Αντωνίου έναντι των αιρετικών, πρότυπο μίμησης για όλους σήμερα.

Αυτό που επιθυμούμε τώρα να κάνουμε εδώ είναι να παρουσιάσουμε πως αντιμετώπισε ο Άγιος Αντώνιος την αίρεση του Αρείου, η οποία απειλούσε εσωτερικά την Εκκλησία, έχουσα την υποστήριξη αυτοκρατόρων, ηγεμόνων, πατριαρχών και επισκόπων, όπως συμβαίνει και σήμερα με τις παναιρέσεις του Παπισμού και του Οικουμενισμού, που είναι πολύ πιο επικίνδυνες, γιατί αναιρούν το σύνολο των δογμάτων της πίστεως και μεταβάλουν την θεϊκή διδασκαλία του Ευαγγελίου σε συνήθη ανθρώπινη διδασκαλία, αποσύρουν τον Θεάνθρωπο Χριστό, τους Αγίους και τους Πατέρας, και εγκαθιστούν τον αλάθητο πάπα της Ρώμης και την πανσπερμία των αιρέσεων του Παγκοσμίου Συμβουλίου των δήθεν Εκκλησιών. Η παρουσίαση αυτή είναι πολύ διδακτική και για όσους καμώνονται πως δεν βλέπουν τον κίνδυνο, για ‘σοβαρούς' πνευματικούς που παρασύρουν ή φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση τα πνευματικά τους παιδιά, που βλέπουν καλύτερα με τα μάτια των Αγίων και αρχίζουν να αμφιβάλλουν για την αξιοπιστία της πνευματικής καθοδήγησης. Και ασφαλώς οι Άγιοι είναι πιο αξιόπιστοι από τους οποιουσδήποτε Γέροντες και πνευματικούς, όταν δεν οργίζονται για την αίρεση και δεν αγωνίζονται να την φανερώσουν και να την αποδιώξουν. 

Ας κάνουμε τα σπίτια μας κρυφά σχολειά

http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/

Ο κυρ-Φώτης ο Κόντογλου υπήρξε ένας από τούς γνησιότερους εκφραστές τής ελληνορδοδόξου παραδόσεώς μας, την οποία είχε ως κύριο θέμα στο συγγραφικό και καλλιτεχνικό του έργο, αγωνίστηκε όσο λίγοι για την προάσπιση και την αναβίωσή της στηλιτεύοντας την ξενομανία και τον μιμητισμό, άλλα κυρίως τήρησε πιστά τις αρχές και τις αξίες της στον προσωπικό του βίο μέχρι το τέλος τής ζωής του… 

Έγραφε, λοιπόν, με διορατικότητα, εδώ και μισό αιώνα περίπου, προφητεύοντας σχεδόν την σύγχρονη τραγική μας διολίσθηση και κρίση:

«Η ψευτιά και ο πνευματικός εκφυλισμός απλώνει μέρα με την ημέρα απάνω στους Έλληνες και τούς παραμορφώνει. Έναν λαό πού ξεχωρίζει ανάμεσα σ’ όλα τα έθνη και πού είναι γεμάτος πνευματική υγεία, πάμε να τον κάνουμε εμείς, οι λογής-λογής καλαμαράδες, κι οι άλλοι γραμματιζούμενοι, σαχλόν, χωρίς πνευματικό νεύρο, χωρίς πνευματική ανδροπρέπεια, χωρίς χαρακτήρα».

Είναι ή σύγχρονη λαίλαπα της υποτέλειας, της ξενομανίας, του ραγιαδισμού και του γραικυλισμού πού βιώνουμε στις μέρες μας. Το σύνδρομο, του δήθεν εκσυγχρονισμού και της ψευτοδιανόησης, πού έχει αλλοτριώσει την λεγόμενη «πνευματική ηγεσία» του τόπου μας και την οδηγεί στην άρνηση του ιστορικού μας παρελθόντος, στην απώλεια της ιστορικής μας μνήμης και τής εθνικής μας αυτοσυνειδησίας, στην απαξίωση των αρχών και των ιδανικών τής παραδόσεώς μας και τής φυλής μας.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

π. Θεοδώρου Ζήση - Κυριακή του Ασώτου

Simeron Wordpress

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής : Πρώτη εκατοντάδα των κεφαλαίων περί αγάπης.

8. Εκείνος που χώρισε το νου του από την αγάπη του Θεού και τη θεωρία, και τον έχει δεμένο σε κάποιο από τα αισθητά, αυτός είναι που προτιμά το σώμα από την ψυχή και τα κτίσματα από το Θεό που τα δημιούργησε.

9. Αν η ζωή του νου είναι ο φωτισμός που δίνει η πνευματική γνώση, κι αυτόν τον γεννά η αγάπη προς το Θεό, ορθά έχει λεχθεί πως δεν είναι τίποτε πιο μεγάλο από τη θεία αγάπη.

10. Όταν με τον έρωτα της αγάπης ο νους μεταβαίνει προς το Θεό, τότε δεν έχει διόλου αίσθηση για κανένα από τα κτίσματα. Καθώς καταφωτίζεται από το θείο και άπειρο φως, γίνεται αναίσθητος για όλα τα κτίσματα, όπως τα μάτια δεν βλέπουν τα άστρα όταν ανατέλλει ο ήλιος. 

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ’21 ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ

Η Ιερά Μονή Γηρομερίου και το σωματείο «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» σας προσκαλούν στην ανοιχτή εκδήλωση με θέμα “«Το αθάνατο κρασί του ’21» και το σημερινό «παιδομάζωμα»” που θα πραγματοποιηθεί τοΣάββατο 9 Μαρτίου 2013 στις 6 μ.μ. στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ηγουμενίτσας «Πάνθεον». Ομιλητής της εκδήλωσης θα είναι ο κ. Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος και Θεολόγος, που θα αναφερθεί τόσο στο πνεύμα των αγωνιστών της Επανάστασης του 1821 όσο και σε προβλήματα της παρεχόμενης σήμερα παιδείας στους νέους της πατρίδας μας. Αναφορές θα γίνουν και στο βιβλίο «Τα νεοταξικά βιβλία Γλώσσας του Δημοτικού Σχολείου και του Γυμνασίου» που συνέγραψε ο ομιλητής και εξέδωσε η «Ενωμένη Ρωμηοσύνη».

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Το  Άγιον  Πνεύμα δια τον Χριστόν εν τη Εκκλησία.

Εν τούτοις δεν πρέπει ποτέ να λησμονήσωμεν το εξής: όλα αυτά τα έχομεν οι χριστιανοί, από το Άγιον Πνεύμα, αλλά και αυτό το Άγιον Πνεύμα, το έχομεν δια του θαυμαστού και παμφιλανθρώπου Σωτήρος μας, του Γλυκυτάτου Κυρίου Ιησού. Διότι, το Άγιον Πνεύμα Αυτού ένεκεν, κατέβη εις τον κόσμον. Τούτου ένεκα και συνεχίζει εν τη Εκκλησία το σωτήριον Θεανθρώπινον έργον Του. Τούτο είναι εντελώς φυσικόν, καθ΄ ότι χωρίς την έλευσιν του Κυρίου Ιησού, του όντως «Μόνου Φιλανθρώπου», εις τον επίγειον κόσμον μας, και χωρίς την υπ΄ Αυτού πραγμάτωσιν του παμφιλανθρώπου έργου της σωτηρίας, ούτε το Άγιον Πνεύμα θα ήρχετο εις τον κόσμον.

Συνεχίζεται.

ΦΡΑΓΚΟΙ, ΡΩΜΑΙΟΙ, ΦΕΟΥΔΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ

+πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης

                    

      Στον ίδιο του λόγο ο Αρνούλφος απαριθμεί μεταξύ των παπικών "τεράτων", τον Πάπα Ιωάννη ΙΒ' (995-964), ο οποίος καταδικάσθηκε ερήμην από τον Όθωνα Α' (936-973) το 963. Η αναφορά του Λιουτπράνδου, του Λομβαρδού επισκόπου της Κρεμώνας, ότι καμμία απόδειξη δεν ήταν αναγκαία στη δίκη διότι τα "εγκλήματα" του Πάπα ήσαν σε όλους γνωστά, είναι ενδεικτική της αναγκαιότητος να επανεξετασθούν παρόμοιες περιπτώσεις.

      Ισως το σημαντικότερο κίνητρο για την αντικατάσταση Ρωμαίων Παπών με Φράγκους και Λομβαρδούς είναι αυτό, που αποκαλύπτει ο ίδιος ο Λιουτπράνδος, κύριος σύμβουλος του Οθωνος Α'. Γράφει: "Εμείς...οι Λομβαρδοί, Σάξωνες, Φράγκοι, Λοθαριγκιανοί, Βαγοαρινοί, Σουένοι, Βουργουνδοί, έχουμε τέτοια περιφρόνηση (για τους Ρωμαίους και τους αυτοκράτορές τους), ώστε, όταν οργιζόμαστε με τους εχθρούς μας, δεν εκστομίζουμε άλλη ύβρη, `παρά Ρωμαίε' (nisi Romane), μόνον αυτό δηλαδή το όνομα των Ρωμαίων (hoc solo, id est Romanorum nomine), που σημαίνει: ο,τιδήποτε αγενές, φιλάργυρο, ακόλαστο, απατηλό και, στ' αλήθεια, ο,τιδήποτε κακό".             

      

       

     Συνεχίζεται.