ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Η ΙΕΡΑ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐπί δύο χρόνια «μελετᾶ» τό σκοπό καί τό χαρακτήρα τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στά σχολεῖα τῆς πατρίδας μας καί δέν ἀποφασίζει καθαρά και ἀπερίφραστα τό ἁπλό καί τό αὐτονόητο, ὅτι δηλ. τό Μ.τ.Θ. πρέπει κυρίως καί προπαντός νά εἶναι κατηχητικό καί ὁμολογιακό, παράλληλα δέ νά περιέχει καί μερικά πληροφοριακά στοιχεῖα γιά τίς ἄλλες θρησκεῖες.
Ἡ Ἐκκλησία ἐκεῖ πρέπει νά στρέψει τό ἐνδιαφέρον της καί αὐτό να ζητᾶ γιά τήν πλειονότητα τῶν μαθητῶν, πού εἶναι Ὀρθόδοξοι. Οἱ ἀλλοδαποί μαθητές, ὅταν δέν ἔχουν ἐνδιαφέρον γιά τό μάθημα, ἄς ἀπαλλάσσονται.
Εἶναι ἀπαράδεκτο νά χάσει τό Μ.τ.Θ. τόν κατηχητικό του χαρακτήρα ἐξαιτίας τῶν ἀλλοδαπῶν μαθητῶν ἤ ἀπό τό φόβο μήπως βρεθοῦν μέσα στά σχολεῖα ἑτερόδοξοι καί ἀλλόθρησκοι θεολόγοι. Γιατί τόση ἀνησυχία; Ἐάν ὑπάρχουν πολλοί μαθητές σέ ἕνα σχολεῖο, πού ἀνήκουν στο ἴδιο θρήσκευμα, ἄς διδαχθοῦν τά στοιχεῖα τῆς θρησκείας τους. Ὅμως κάτι τέτοιο δέν ὑπάρχει, δέν ἔχει ἐμφανιστεῖ πουθενά.
Τά παιδιά τῶν Ἑλλήνων πρέπει νά κατηχοῦνται στήν Ὀρθοδοξία, χωρίς νά παθαίνουν σύγχυση μέ τήν παράλληλη διδασκαλία καί ἄλλων θρησκειῶν. Εἶναι ἀνάγκη νά μάθουν γιά τήν πίστη τους, γιατί ὅπως ὅλοι διαπιστώνουμε εἶναι ἀκατήχητοι οἱ γονεῖς τῶν μαθητῶν, ἀλλά καί οἱ παπποῦδες τους ἀκόμα εἶναι ἀκατήχητοι. Δέν ὑπάρχει πιά ἐλπίδα ὅτι τά παιδιά θά μάθουν κάτι γιά τή θρησκεία τους ἀπό τούς γονεῖς καί τούς παπποῦδες τους.
Οἱ ὑποδεικνυόμενες ὑποχωρήσεις ἀπό μερικούς Μητροπολίτες καί κάποιους μεταπατερικούς θεολόγους -προκειμένου νά διασωθεῖ τό Μ.τ.Θ.-δέν εἶναι ὀρθές. Ὅταν διασωθεῖ τό μάθημα, ἀλλά δέν εἶναι κατηχητικό καί ὁμολογιακό, πόση ἀξία μπορεῖ νά ἔχει γιά τήν Ἐκκλησία; Τί ἐνδιαφέρει ἄραγε ἡ θρησκειολογία ἤ ἡ Ὀρθόδοξη κατήχηση τῶν μαθητῶν; Οἱ θεωρίες τῶν νεωτεριστῶν θεολόγων δέν πρέπει νά ἐπηρεάζουν τήν Ἱερά Σύνοδο. Μπορεῖ τά πρόσωπα αὐτά νά εἶναι συνεργάτες τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, ὁ ὁποῖος μᾶλλον ἀποδέχεται τά ὅσα ὑποστηρίζουν, ἀλλά Σύνοδος δέν εἶναι μόνο ὁ Πρόεδρος. Ἐπίσης εἶναι προκλητικό νά ἐμφανίζονται οἱ θεολόγοι αὐτοί ὡς ὑποστηρικτές τοῦ Μ.τ.Θ. καί νά θέλουν νά τούς ἀνα- γνωρίσουμε ὅτι, κατόπιν τῶν ἐνεργειῶν τους, διεσώθη τό μάθημα!
Ἐδῶ πρέπει νά σημειώσω κάτι πολύ σημαντικό, τό ὁποῖο ἀγνοοῦν οἱ ἄνθρωποι. Μέσα στήν αἴθουσα ὁ δάσκαλος καί ὁ θεολόγος, ὅταν εἶναι πιστοί καί ζοῦν κατά Θεόν, ἐπηρεάζουν οὐσιαστικά τούς μαθητές, ἀκόμα καί τούς ἀλλοδαπούς, οἱ ὁποῖοι ὡς φιλοξενούμενοι στή Χώρα μας δεν ἀντιδροῦν, ἀλλά παρακολουθοῦν τό Μ.τ.Θ. καί θέλουν νά πληροφορηθοῦν γιά τήν Ὀρθοδοξία!
"Ορθόδοξος Τύπος"
ΦΡΑΓΚΟΙ, ΡΩΜΑΙΟΙ, ΦΕΟΥΔΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ
+πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης
Η Φραγκική αντεπίθεση
Παρ'όλα αυτά, το Φραγκικό κατεστημένο είχε τη
δύναμη να αντιδράσει, και το έκαμε σε δύο μέτωπα. Κλιμάκωσε την προπαγάνδα του
εναντίον της δήθεν παπικής "διαφθοράς" και, το εκπληκτιτώτερον απ'
όλα, εναντίον της "αγραμματοσύνης", και έκαμε την αποφασιστική κίνηση
για αντικατάσταση των Ρωμαίων Παπών, με -δήθεν- "ευσεβείς" και
"μορφωμένους" Γερμανούς πάπες.Οι δήθεν διεφθαρμένοι Ρωμαίοι Πάπες θα
μπορούσαν να αντικατασταθούν με ευσεβείς Ρωμαίους Πάπες. Εκείνη την εποχή
υπήρχαν τουλάχιστον περί τα 200 μοναστήρια και 50.000 Ρωμαίοι μοναχοί νότια της
Ρώμης. Αυτός όμως ακριβώς ήτο ο κίνδυνος πού έπρεπε να
αποφευχθεί. Τα Διατάγματα στα χέρια ευσεβών Ρωμαίων Παπών ήσαν πιο επικίνδυνα
απ' όσο στα χέρια διεφθαρμένων. Ο σκοπός της βρώμικης αυτής εκστρατείας ήταν να
υποσκαφθεί η εμπιστοσύνη του λαου προς τη Ρωμαίικη Παπωσύνη και να
δικαιολογηθεί η ανάγκη αντικατάστασεώς της με "ενάρετους" και
"μορφωμένους " Λομβαρδούς και Ανατολικούς καί Δυτικούς Φράγκους.
Συνεχίζεται.
Τη σκηνή του Βοναπάρτη για το χρέος της Ελλάδας
Την αγάπη και την αγωνία τους για το μέλλον της Ελλάδας εκφράζουν αγιορείτες μοναχοί και προσπαθούν να διασώσουν τη χώρα με όσα μέσα διαθέτουν. Οι ζηλωτές της Ιερής Μονής Εσφιγμένου αποφάσισαν να παραχωρήσουν στη Γαλλία τη λεγόμενη Σκηνή του Ναπολέοντα, αριστούργημα υφαντουργίας και χρυσοποικιλτικής του 18ου αιώνα, που κατέχουν ως κειμήλιο εδώ και 194 χρόνια. Θέτουν ως όρο να βοηθήσει η γαλλική κυβέρνηση ώστε να μειωθεί το ελληνικό χρέος και να ορθοποδήσει η Ελλάδα.
«Σπαράζει η ψυχή μας όταν βλέπουμε να πεθαίνουν άνθρωποι στην Ελλάδα από τη φτώχεια και τα οικονομικά προβλήματα. Θέλουμε να βοηθήσουμε τον λαό. Σκεφτήκαμε να παραχωρήσουμε στη Γαλλία τη Σκηνή του Ναπολέοντα, που φυλάμε ως κειμήλιο στο μοναστήρι, αρκεί να βοηθήσει να μειωθεί το ελληνικό χρέος» τονίζει στη «δημοκρατία» ο ηγούμενος της Μονής Εσφιγμένου αρχιμανδρίτης Μεθόδιος.
Σημειώνει ότι οι Εσφιγμενίτες μοναχοί δεν ζητούν κανένα απολύτως αντάλλαγμα για το μοναστήρι. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βοηθήσουν με τον τρόπο αυτόν τους Ελληνες πολίτες, που βρίσκονται ένα βήμα πριν από τον γκρεμό.
Ο κ. Μεθόδιος τονίζει επίσης ότι έχει κάνει γνωστή τη σκέψη για την παραχώρηση της Σκηνής σε στέλεχος της ελληνικής κυβέρνησης και αναμένει την εξέλιξη του θέματος.
Για τους Γάλλους η Σκηνή του Ναπολέοντα αποτελεί σημαντικό κομμάτι της εθνικής τους κληρονομιάς και κατά καιρούς έχουν εκφράσει το αίτημα να τους παραχωρηθεί. Ο πρώην Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί σκόπευε, μάλιστα, να μεταβεί το 2009 ανεπίσημα στο Αγιον Ορος, να επισκεφτεί την Μονή Εσφιγμένου και να δει από κοντά τη Σκηνή.
Τον ερχόμενο Ιούνιο εκπρόσωποι του μουσείου του Λούβρου αναμένεται να επισκεφθούν το μοναστήρι με σκοπό να μελετήσουν τη Σκηνή και ενδεχομένως να εγείρουν θέμα παραχώρησής της στη Γαλλία.
Η Σκηνή υφάνθηκε στο περίφημο ταπητουργείο των Γοβελίνων (Gobelins) στο Παρίσι. Αρχικά ανήκε στον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΣΤ΄ και στη συνέχεια περιήλθε στην κατοχή του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Αποτελούσε μέρος της στρατιωτικής σκηνής του.
Σύμφωνα με την παράδοση, η Σκηνή έπεσε στα χέρια Ελλήνων πειρατών και, άγνωστο με ποιον τρόπο, μέρος της βρέθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ διατηρούσε στενές σχέσεις με τους Εσφιγμενίτες και το 1819 δώρισε στο κοινόβιο του μοναστηριού τη Σκηνή.
Σήμερα τρία μέρη της Σκηνής φυλάσσονται στο μουσείο του Λούβρου και τα υπόλοιπα τρία μέρη στη Μονή Εσφιγμένου.
http://www.dimokratianews.gr/