ΦΡΑΓΚΟΙ, ΡΩΜΑΙΟΙ, ΦΕΟΥΔΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ

+πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης

Ο Γερβέρτος αμύνθηκε σθεναρά. Απέρριψε την Παπική απόφαση ενώπιον του λεγάτου Λέοντος και αρνήθηκε τη συμβουλή των συναδέλφων του να απόσχει άπό τα καθήκοντά του, ώσπου να έλθει το θέμα ενώπιον της επομένης Συνόδου, στη Ρεμς. Ο επίσκοπος της Τρηρ τον έπεισε τελικά να μη λειτουργεί, μέχρι να ληφθεί η τελική απόφαση για την υπόθεση.

Ετσι, ο Γερβέρτος εγκαταλείφθηκε πλήρως και από τους εκκλησιαστικούς και από τους λαϊκούς Φράγκους ευγενείς, οι οποίοι ένοιωθαν υποχρεωμένοι να εκδηλώσουν, τουλάχιστον δημόσια, την υποστήριξή τους στην παπική απόφαση. Απέφευγαν ακόμη και την παραμικρή επαφή με τον Γερβέρτο. Αλλά ο Ηγούμενος Λέων είχε εξεγείρει τους πιστούς σε υποστήριξη του Πάπα, που καθόταν στους θρόνους των Αγίων Πέτρου και Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Φρόνιμα σκεπτόμενος ο Γερβέρτος, αποσύρθηκε σε απομόνωση.

Στην επόμενη Σύνοδο της Ρεμς το 996, ο Γερβέρτος καθαιρέθηκε και ο Αρνούλφος αποκαταστάθηκε. Η Φραγκική εκκλησιαστική αριστοκρατία δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη λαϊκή υποστήριξη προς τον Πάπα.

Φαίνεται όμως, ότι δεν ήταν μόνο η λαϊκή πρόληψη και ευσέβεια, που συνιστούσαν το θεμέλιο της λαϊκής υποστηρίξεως προς τον Πάπα, αλλ' ακόμη και η κοινή Ρωμαιοσύνη, που συνέδεε την πλειοψηφία με τον Πάπα. Αυτή η Ρωμαιοσύνη αποτελούσε τη βάση της ισχύος των Παπικών θρόνων των Αγίων Πέτρου και Μεγάλου Κωνσταντίνου.

      

       

     Συνεχίζεται.

Saint John Chrysostom : HOMILY XV. ROM. VIII. 28.

"And we know that all things work together for good to them that

love God."

HERE he seems to me to have mooted this whole topic with a view to

those who were in danger; or, rather, not this only, but also what was

said a little before this. For the words, "the sufferings of this present

time are not worthy to be compared with the glory which shall be

revealed in us;" and those, that "the whole creation groaneth;" and

the saying, that "we are saved by hope;" and the phrase, "we with

patience wait for;" and that, "we know not what we should pray for

as we ought;" are all of them said to these. 

Βυζαντινή μουσική - Δοξαστικό (Αναστάσιμοι Ύμνοι)

Χρήστος Κ. 

π. Θεόδωρος Ζήσης-Διήγηση για Μονοφυσίτες

Simeron Wordpress

Συνειδητώς οι Οικουμενισταί προχωρούν, με πρόγραμμα και συντονισμό, εις το καταστροφικόν έργον τους

Πηγή: http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/

Από το βιβλίο: ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ.

ΤΑ ΣΑΘΡΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΙΛΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ.

Λέγουν οι Φιλοοικουμενισταί: «Ο Πατριάρχης ό,τι και αν λέγη και πράττη, δεν παύει να είναι σύμβολον ενότητος της Εκκλησίας, δι΄ αυτό δεν πρέπει να χωριζόμεθα από αυτόν, αλλά μόνον να διαμαρτυρώμεθα». Άλλα απατηλά επιχειρήματα και ταύτα, γεννήματα της νοσηράς διανοίας των. Σύμβολον ενότητος της Εκκλησίας του Θεού αγαπητοί μας, είναι ο κάθε Επίσκοπος ή Πατριάρχης όταν παραμένη πιστός τηρητής των Αποστολικών Παραδόσεων και δογμάτων, και ορθοτομή τον λόγον της Εκκλησίας, διαφορετικά γίνεται σύμβολον διαιρέσεως και σχισμάτων! Ως σύμβολον ενότητος της ψευδοεκκλησίας των έχουν και οι Παπικοί τον Πάπαν, αλλά όλοι οι αιρετικοί και αλλόθρησκοι έχουν κάποιον «Πατριάρχην» ως σύμβολον ενότητος. Τι βγαίνει με αυτό; απολύτως τίποτα! Δια δε το ότι δεν πρέπει να χωριζώμεθα, αλλά μόνον να διαμαρτυρώμεθα, επαναλαμβάνομεν ότι, χωρίς πρακτικήν αντίδρασιν διακοπής μνημοσύνου και επικοινωνίας τίποτε δεν γίνεται. Όπως η «πίστις άνευ έργων είναι νεκρά» κατά τον απόστολον Ιάκωβον (Ιάκ. Β΄ 17), έτσι και διαμαρτυρίες χωρίς πρακτικά μέτρα είναι νεκρές. Πόσες και πόσες διαμαρτυρίες δεν έγιναν μέχρι τώρα, αλλά ποιο το αποτέλεσμα; «Ούτε που ιδρώνει το αυτί τους», κατά την λαϊκήν έκφρασιν. Συνειδητώς οι Οικουμενισταί προχωρούν, με πρόγραμμα και συντονισμό, εις το καταστροφικόν έργον τους, που είναι η διάλυσις της Εκκλησίας του Χριστού και η δημιουργία της «εκκλησίας» του αντιχρίστου. Μην συμπράττετε και εσείς, ω Φιλοοικουμενισταί, με την στάσιν σας, εις την δημιουργίαν αυτής.

Τώρα η αγάπη εψυχράνθη

Γιατί, Αββά οι σημερινοί Μοναχοί, ενώ κοπιάζουν, δε παίρνουν από το Θεόν τα χαρίσματα που έπαιρναν οι παλαιοί Πατέρες; ερώτησε ένα Γέροντα κάποιος Αδελφός.
- Τον παλαιό καιρό, τέκνον μου, αποκρίθηκε ο σεβάσμιος Γέρων, υπήρχε αγάπη μεταξύ των Μοναχών και καθένας προθυμοποιείτο να βοηθήση τον αδελφόν του να ανέβη προς τα επάνω. Τώρα η αγάπη εψυχράνθη και ο ένας παρασύρει τον άλλον προς τα κάτω και για τον λόγον αυτόν δεν χορηγεί πλέον ο Θεός χαρίσματα πνευματικά.

Μάξιμος Ομολογητής:

Όταν μας ίδουν οι δαίμονες να καταφρονώμεν τα κοσμικά πράγματα, δια ν’ αποφύγωμεν τας αιτίας του μίσους κατά των ανθρώπων και δια να μη εκπέσωμεν της αγάπης, τότε διεγείρουν τους ανθρώπους να μας συκοφαντήσουν, με τον σκοπόν να λυπηθώμεν και να μισήσωμεν τους ανθρώπους. Δεν υπάρχει βαρύτερος πόνος της ψυχής από την συκοφαντίαν, που στρέφεται εις την ορθήν πίστιν μας ή εις την ηθικήν μας. Κανείς δεν δύναται να αδιαφορήση εις τας συκοφαντίας αυτάς, ειμή μόνον εκείνος που έχει την ελπίδα του εις τον Θεόν…

Όσον προσεύχεσαι εις τον Θεόν υπέρ του συκοφαντήσαντος, τόσον ο Θεός αποκαλύπτει την αθωότητά σου εις τους σκανδαλισθέντας.

Παραιτήθηκε ο καρδινάλιος της Σκωτίας μετά τα νέα σκάνδαλα

Την παραίτησή του υπέβαλε ο επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής "Εκκλησίας" της Σκωτίας, ο καρδινάλιος Κιθ Ο’Μπράιεν, μετά τις κατηγορίες εναντίον του για «ανάρμοστη συμπεριφορά» από τέσσερις ιερωμένους τη δεκαετία του ’80.

Το Βατικανό επιβεβαίωσε ότι η απόφασή του να εγκαταλείψει την Αρχιεπισκοπή του Αγίου Ανδρέα και του Εδιμβούργου έγινε δεκτή από τον απερχόμενο Πάπα Βενέδικτο ΙΣτ’.

Ο 74χρονος καρδινάλιος Ο’Μπράιεν δήλωσε ότι δεν θα συμμετάσχει στο κονκλάβιο το οποίο θα εκλέξει τον νέο Πάπα, αφήνοντας δίχως εκπροσώπηση τη Βρετανία.

Σύμφωνα με ανακοίνωσή του, ο ίδιος δηλώνει ότι είχε σκοπό να αποχωρήσει σε ένα μήνα, μόλις δηλαδή κλείσει τα 75 του χρόνια, αλλά ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣτ’ «έκρινε ότι η παραίτησή μου πρέπει να ισχύσει από σήμερα, 25 Φεβρουαρίου 2013». 

Η απόφασή του θεωρείται αποτέλεσμα των πιέσεων που δέχτηκε μετά τις κατηγορίες των ιερέων, ενώ την περασμένη Παρασκευή δήλωνε στο βρετανικό δίκτυο BBC ότι η ευθύνη που είχε για την εκπροσώπηση των βρετανών καθολικών είναι «σχεδόν τρομακτική».

Στην ανακοίνωσή του, ο καρδινάλιος Ο’Μπράιεν δηλώνει: «Κοιτάζοντας πίσω στα χρόνια της διακονίας μου: Για κάθε καλό που κατάφερα να κάνω, ευχαριστώ τον Θεό. Για κάθε αποτυχία, ζητώ συγνώμη σε όλους όσους προσέβαλα. Δεν θα πρέπει να τραβήξω εγώ την προσοχή του Τύπου στην Ρώμη αλλά ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣτ’ με την διαδοχή του. Θα προσευχηθώ μαζί τους και για εκείνους. Φωτισμένοι από το Αγιο Πνεύμα, θα πάρουν την σωστή απόφαση για το μέλλον και το καλό της Εκκλησίας».

Ο καρδινάλιος Κιθ Ο'Μπράιεν αρνείται τις κατηγορίες εναντίον του από τρεις ιερείς και έναν πρώην ιερέα. Οι κατήγοροί του ανήκουν στην ενορία του Αγίου Ανδρέα της Σκωτίας κι ενημέρωσαν τον παπικό νούντσιο στη Βρετανία, αρχιεπίσκοπο Αντόνιο Μενίνι, πως ο Ο'Μπράιεν είχε διαπράξει τις «ανάρμοστες πράξεις» πριν από 33 χρόνια, το 1980. 

Ενας από τους ιερείς αναφέρει πως είχε μια ανάρμοστη σχέση με τον Ο'Μπράιεν, ένας άλλος ότι ήταν 18 ετών όταν ο σημερινός καρδινάλιος τον «προσέγγισε ανάρμοστα» έπειτα από ολονύκτια προσευχή και ο τρίτος ότι εκλήθη να «γνωρίσει καλύτερα» τον Ο'Μπράιεν στην κατοικία του, όπου έπειτα από κατανάλωση αλκοόλ εκείνος τον «προσέγγισε ανάρμοστα». 

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Το  Άγιον  Πνεύμα οικοδομεί την  Εκκλησίαν.

Το Άγιον Πνεύμα δια της θείας δυνάμεώς Του ενώνει όλους τους πιστούς εις εν σώμα, δηλαδή εις την Εκκλησίαν, διότι «εν ενί πνεύματι ημείς πάντες εις εν σώμα εβαπτίσθημεν… και πάντες εις εν πνεύμα εποτίσθημεν» (Α΄ Κορ. 12,13). Αυτό είναι κτίστης και οικοδόμος της Εκκλησίας. Κατά τον θεόπνευστον λόγον του αγίου Βασιλείου του Μεγάλου: «Το Πνεύμα το Άγιον αρχιτεκτονεί Εκκλησίαν Θεού» (Βασιλείου του Μεγάλου, PG. 30, c. 289 D). Δια του Αγίου Πνεύματος εντοιχιζόμεθα, ενοικοδομούμεθα, ενσωματούμεθα εις το σώμα της Εκκλησίας. Δι΄ Αυτού γινόμεθα σύσσωμοι της Εκκλησίας ως του Θεανθρωπίνου σώματος του Χριστού, δηλαδή «σύσσωμοι» του Χριστού (Εφ. 3,6). Το άγιον, θεανθρώπινον, καθολικόν σώμα της Εκκλησίας, το αεί εν και αδιαίρετον υπάρχον, όχι μόνον έγινε δια του Αγίου Πνεύματος, αλλά και οικοδομείται δι΄ Αυτού. Είναι, λοιπόν, σαφές και αναμφίβολον ότι ο άνθρωπος γίνεται του Χριστού μόνον δια του Αγίου Πνεύματος, μέσω των αγίων μυστηρίων και αρετών. Διότι όπου είναι το Άγιον Πνεύμα εκεί είναι ο Χριστός, και πάλιν, όπου είναι ο Χριστός εκεί είναι και το Άγιον Πνεύμα. Με μίαν λέξιν, εκεί είναι όλη η Αγία Τριάς από την οποίαν προέρχεται το παν και εις την οποίαν υπάρχει το παν. Απόδειξις τούτου είναι το ιερόν μυστήριον του Βαπτίσματος: δι΄ αυτού ο άνθρωπος εγκεντρίζεται εις την Αγίαν Τριάδα, δια να τριαδοποιηθή με την ευαγγελικήν πολιτείαν ολοτελώς κατά το διάστημα της ζωής του, δηλαδή να ζη εκ του Πατρός δια του Υιού εν τω Αγίω Πνεύματι. Δεχόμενος το ιερόν μυστήριον του Βαπτίσματος, ο άνθρωπος ενδύεται τον Κύριον Ιησούν και δι΄ Αυτού την Αγίαν Τριάδα. Γενόμενος δια του Βαπτίσματος μέλος της Εκκλησίας του Χριστού, αυτού του αειζώου Θεανθρωπίνου σώματος του Χριστού, ο χριστιανός αρχίζει να πληρούται με τας αγίας, θείας και Θεανθρωπίνους δυνάμεις, αι οποίαι, βαθμηδόν, τον αγιάζουν, τον θεώνουν και τον θεανθρωποιούν, καθ΄ όλην την ζωήν του και εις όλην την αιωνιότητά του. Μέσα του γεννάται αδιακόπως και δημιουργείται το εν καινόν μετά το άλλο, τα δε πάντα του Χριστού και μόνον Αυτού. Ό,τι δε είναι του Χριστού είναι πάντοτε καινόν, διότι είναι αθάνατον και αιώνιον.

Συνεχίζεται.

ΦΡΑΓΚΟΙ, ΡΩΜΑΙΟΙ, ΦΕΟΥΔΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ

+πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης

Στα 990 ο βασιλέας Ούγος Καπέτος (987-996) της Δυτικής Φραγκίας (ή Γαλλίας) και οι επίσκοποί του ζήτησαν από τον Πάπα Ιωάννη ΙΕ' (985-996) την παύση του Αρνούλφου της Ρεμς, όπως απαιτούσαν τα Διατάγματα. Ο Αρνούλφος είχε διορισθεί από τον Ούγο Καπέτο, αλλά στη συνέχεια πρόδωσε τον ευεργέτη του, για χάρη του Καρολιγκιανού Δούκα Καρόλου της Λοθαριγκίας, ο οποίος ήταν θείος του.

Aνήσυχος για τη δεκαοκτάμηνη καθυστέρηση της παπικής αποφάσεως, ο Ούγος Καπέτος συγκάλεσε μια Σύνοδο στο Βερζύ κοντά στη Ρεμς το 991. Ο Αρνούλφος ομολόγησε ενοχή και εκλιπάρησε για έλεος. Πάντως, μια ομάδα ηγουμένων κατηγόρησε τη διαδικασία ως παράνομη, διότι δεν ήταν σύμφωνη με τα Διατάγματα^]. Η Σύνοδος εξεθρόνισε τον Αρνούλφο. Ο Ούγος Καπέτος κατόρθωσε να ανεβάσει στο θρόνο στη θέση εκείνου, τον Γερβέρτο του Ωριλλάκ, τον μελλοντικό Πάπα Σίλβεστρο Β'.

Ο Πάπας Ιωάννης, όμως, απέρριψε αυτή τη Σύνοδο, ως παράνομη και μη επικυρωμένη. Εστειλε ένα Ρωμαίο ηγούμενο, ονόματι Λέοντα, να εκθρονίσει τον Γερβέρτο, να αποκαταστήσει τον Αρνούλφο και να κοινοποιήσει την παύση όλων των επισκόπων που είχαν μετάσχει στη Σύνοδο. Ο λεγάτος του Πάπα ανακοίνωσε την Παπική απόφαση στη Σύνοδο της Μουζόν το 995.

Συνεχίζεται.